บทที่1 กองเสื้อระเกะระกะ

ในเดือนตุลาคม ฝนยังคงตกอย่างต่อเนื่อง อากาศหนาวเสียจน

ความรู้สึกเหมือนกัดเข้ากระดูก ไปเสาเอ๋อร์กำลังค่อยๆขับรถอย่างช้าๆ ตรงเข้าสู่คอนโดสุดหรู

ในใจกลางเมืองให้เฉิง

ที่นี้เป็นคอนโดขอเผยอี้ แฟนเก่าของเธอ

ตอนนี้บริษัทของตระกูลไปกำลังเกิดวิกฤตทางการเงิน พ่อของ เธอถูกตำรวจนําตัวไปสอบสวน เป็นผลให้ช่วงหลังมานี่แม่ของ เธอสุขภาพอ่อนแอลงเรื่อยๆ

ตอนนี้เธอต้องการเงิน และเธอก็ต้องการหลักฐาน นอกจาก เผยแล้วเธอก็ไม่คิดไม่ออกแล้วว่ามีใครจะพอช่วยเธอได้บ้าง

ไม่ปล่อยให้จมกับความคิดได้นาน ไปเสวีเอ๋อก็ต้องรีบตั้งสติ กลับมาสู่ความเป็นจริง มือเล็กผลักประตูตรงหน้าและเดินเข้าไป ทันที

อากาศที่โถงทางเดินทั้งอับชื้นและหนาวเหน็บ แต่ภายในห้อง กลับรู้สึกอุ่นเสียจนร้อน พื้นห้องเต็มไปด้วยเสื้อผ้ากองระเกะระกะ ถอดไม่เป็นที่ ทั้งชุดสูทของผู้ชาย รวมไปถึงเสื้อผ้า…ของผู้หญิง

เสียงครวญครางของหญิงสาวดังจากห้องนอนมาให้ได้ยินใน เวลานี้ “คุณชาย คุณทำฉันเจ็บ….
ไปเสบู่เอ๋อร์สาวเท้าเข้ามาหยุดอยู่หน้าประตูก่อนจะตัดสินใจ เอื้อมมือเปิดเข้าไปเผชิญสิ่งที่อยู่ภายในนั้น

“อ๊ะ… ใครน่ะ !” หญิงสาวบนเตียงเป็นคนแรกที่หันมาตะโกน กันอย่างตกใจ มือไม้รีบคว้าหมับผ้านวมข้างตัวมาปิดหน้าอก เปลือยเปล่า

ช่วงเวลาสำคัญถูกตัดฉับเพราะคนมาใหม่ เผย ถอนหายใจ อย่างขัดใจก่อนหน้าทะมึนถึงจะเปลี่ยนเป็นประหลาดใจเมื่อ มองไปเห็นไปเสบู่เอ๋อร์ที่ยืนหน้าซีดเผือดอยู่ตรงหน้าประตู “เธอ มาได้ยังไง?”

มองร่างทั้งสองที่เปลือยส่วนบน แม้ไปเสบู่เอ๋อร์จะรู้สึก สะอิดสะเอียนแต่ก็ฝันแสร้งระบายยิ้มออกมา “เผย ฉันมีเรื่องจะ คุยกับเธอนิดหน่อย พอจะมีเวลาว่างไหม?”

“มีเรื่องจะคุยกับฉัน?”

เผย จ้องมองหญิงสาวตรงหน้า สายตาเต็มไปด้วยความเย้ย หยัน “คิดไม่ถึงจริงๆว่า คุณหนูไปผู้สูงส่งจะมาหาผมด้วยตัวเอง วันพระไม่ได้มีหนเดียวจริงๆสินะ”

ไปเสาเอ๋อร์ยิกหลังมือตัวเอง เพื่อให้คงสีหน้าท่าทางสงบนิ่งไว้ “เผย ตอนนี้ฉันต้องการความช่วยเหลือจากคุณจริงๆ ฉัน ต้องการยืมเงินคุณสักก้อน อย่างน้อยก็นึกถึงความสัมพันธ์แต่ ก่อนของเรา ฉันสัญญาว่าฉันจะคืน….

“ความสัมพันธ์แต่ก่อนงั้นเหรอ?
เผยหัวเราะลั่นกับเรื่องตลกที่เขาพึ่งได้ยินผ่านหูเมื่อครู่ “คุณ หนูไปผู้สูงส่ง นี่คุณความจำเสื่อมไปแล้วเหรอ? แต่ก่อนใครกันนะ ที่บอกเลิกผมแถมยังพูดอีกด้วยว่าชาตินี้อย่าได้ติดต่อกันอีก ตอนนี้ท่าไมถึงโผล่มายืมเงินผมเสียได้? งั้นถ้าผมให้คุณยืมเงิน แล้วคุณจะหาอะไรมาคืนผมงั้นเหรอ? ”

“ตัวเธอ หรือบริษัทของตระกูลไปที่กำลังล่มจมนั่นล่ะ?”

“เผยอี้…

“พอเถอะ!”

เผยตัดบทสนทนา “ตอนนี้ผมยุ่งมาก คุณจะออกไปจากตรงนี้ ด้วยตัวเอง หรือถ้าจะเข้ามาร่วมแจมด้วยผมก็ไม่ได้ถือสาอะไร เปิดประสบการณ์ใหม่พอดี” ศักศรีดิ์ที่มีถูกทำลายเสียน ไปเสาเออร์มองคนสองคนตรง

หน้าสลับไปมา เธอรู้ตัวว่าต่อให้ตอนนี้ยังพล่ามต่อไปก็ได้ ประโยชน์ สุดท้ายการเลือกที่จะหันกลับออกไปก็เป็นตัวเลือกที่ เธอตัดสินใจทํา

ริมฝีปากบางเม้มแน่นแม้มันจะสั่นอย่างห้ามไม่อยู่ สายตา ทอดมองยาวตามถนนที่จราจรยังคงหนาแน่น

ในเวลาเดียวกัน Maybach สีดำขลับก็ค่อยๆขับมาจอดเทียบ

“คุณชายครับคุณผู้หญิงด้านหน้าดูเหมือนจะเป็นคุณหนู ตระกูลโป้ แฟนของคุณชายรอง
“เธอเหรอ?”

ชายหนุ่มที่กำลังจัดการกับเอกสารอยู่ที่เบาะหลังค่อยๆเลย หน้าขึ้นมา สายตามองตรงไปยังร่างยิ่งสาวที่อยู่ท่ามกลางสาย ฝนตามคำบอกเล่าที่ดูจะบอบบางกว่าเดิมเมื่อสายฝนทำผม แนบกับใบหน้าซีดเซียวนั่น

แต่ก่อนเด็กผู้หญิงคนนี้ช่างเต็มไปด้วยความแข็งแกร่งปราด เปรื่องเสียเหลือล้น แต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนเป็นดูน่าสงสารเสียเต็ม ประดาเสียอย่างนั้น

ดูเหมือนเธอกำลังรวบรวมความกล้าอย่างไงอย่างงั้น ก่อนจะ ก้าวเข้าไปในการจราจรที่กำลังเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องนั้น

เสียงเบรคดังลั่นแข่งกับเสียงฝนจนแสบแก้วหู

ไปเสบู่เอ๋อร์ตกใจเสียจนเผลอล้มลงไปนั่งบนพื้นเย็นเฉียบนั่น

แน่นอนว่าคนขับรถ Maybach ก็ตกใจอย่างเห็นได้ชัดเขาไม่ คิดว่าไปเสาเอ๋อร์จะวิ่งพรวดพราดลงมาบนถนนแบบนี้

ที่ปัดน้ำฝนยังคงขยับไปมา “ซัว… ซัว” คนขับรถยังคงตกอยู่ ในสถานการณ์ช็อค “คุณชายครับ…. คุณหนู คุณหนูไป… ” ชาย ด้านหลังขมวดคิ้วมั่น แต่หลังจากนั้นไม่นานก็ตัดสินใจเปิดประตู รีบลงจากรถไป

ไปเสาเอ๋อร์ยังคงนั่งนิ่งอยู่บนพื้นถนน ไฟหน้ารถที่ถูกเคลือบ ด้วยน้ำฝนยังคงส่องตรงมายังตัวเธอแน่นิ่งราวกับกำลังประจาน สถานการณ์ยากลำบากที่เธอกำลังประสบอยู่ให้ทุกคนได้รับรู้แต่ไม่นานร่มสีดำคันใหญ่ก็ถูกมือปริศนานำมาใช้บังหยาดน้ำ ฝนไม่ให้กระทบตัวเธอ

ไปเสาเอ๋อร์นิ่งไปสักพัก ทันทีที่เห็นรองเท้าหนังสีมันขลับ กระทบลงกับแอ่งน้ำฝนที่เลอะโคลน มองตามกันขึ้นมาก็พบขา เรียวยาวของชายคนหนึ่ง ก่อนจะมองตามขึ้นมาอีกเรื่อยๆ

ก่อนที่เธอจะพบกับใบหน้าที่แสนคุ้นเคย