บทที่8 ชัดเจนว่าเขามาคิดบัญชี

ครั้งนี้บริษัททําการแข่งขันอย่างเปิดเผย แต่เด็กใหม่ที่ใจกล้าเข้า แข่งขันก็มีแต่เย็นหวานคนเดียว

ถึงดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ก็ชื่นชมความกล้าหาญของเธอ

จึงจับตามองเธอเป็นพิเศษ “เย็นหวาน งานของเธอล่ะ?”

เย็นหว่านยืนแข็งทื่ออยู่ที่เดิม ในมือจับงานออกแบบของ ตนเองไว้แน่น ในใจรู้สึกข่มขืน

ทีนี้ถูกเงินโป๊เมีย ทำร้ายจน ซวยแล้ว เธอเดินไปตรงหน้าผู้ จัดการ ยื่นงานออกไปด้วยความยากลำบาก “ผู้จัดการคะ ให้เวลาดิฉันอีกครึ่งชั่วโมงได้ไหมคะ? ดิฉันวาด

ให้ใหม่อีกชุด”

ผู้จัดการขมวดคิ้วหลังจากที่ได้เห็นงานออกแบบที่เลอะแล้ว “ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็พยายามเจียดเวลานี้ให้เธอได้

แต่วันนี้คือวันที่ท่านประธานใหม่เพิ่งเข้ารับตำแหน่ง ท่านจะ

ตัดสินการแข่งขันครั้งนี้ด้วยตนเอง

จะยืดเยื้อเวลาไม่ได้เด็ดขาด” เธอพูดอย่างจนปัญญา และตบ ที่ไหล่ของ เย้นหว่าน โดยการปลอบใจ

“เธอยังสาวยังแส้อยู่รอโอกาสครั้งหน้าเถอะ ครั้งนี้ก็ต้องตัด สิทธิ์เธอไปก่อนนะ”
“แต่ว่า…….. เย็นหวานยังอยากไขว่คว้าดู แต่กลับถูกเล่นโป๊ เม่ยพูดแทรก

เธอเบียดเย็นหวานออก และยืนที่ข้างกายของผู้จัดการด้วย

ท่าทางที่สนิทแนบแน่น “พี่สบู่คะ บริษัทเราเปลี่ยนท่านปะธานใหม่แล้วหรอคะ? ทำไม

จู่ๆก็เปลี่ยนท่านประธานได้ล่ะคะ?

ก่อนหน้านั้นไม่ได้ยินข่าวอะไรเลย

“พี่ก็เพิ่งรู้ข่าวเหมือนกัน ได้ยินมาว่าเมื่อคืนมีคนใหญ่คนโต บางคนมากว้านซื้อบริษัทเรา

ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนที่อยู่ในห้องประชุมต่างก็ประหลาดใจ อย่างพูดไม่ออก

บริษัทนี้ถือเป็นบริษัทใหญ่ระดับต้นๆแล้ว คนใหญ่คนไหนท่าน

ไหนที่มีความสามารถเก่งกาจขนาดนี้

ที่คืนเดียวก็กว้านซื้ออย่างไม่ให้ชุมไม่ให้เสียงอย่างนี้? นี่ก็น่า เหลือเชื่อเกินไปแล้วมั้ง

มีคนอดถามไม่ได้ “ท่านประธานใหม่คือใครหรอคะ?”

“เดี๋ยวก็รู้เอง เขาจะเจอคนที่ได้ที่หนึ่งครั้งนี้เป็นการส่วนตัว พวกคุณต้องสู้ๆนะ”

ผู้จัดการนิ่งไปครู่นึง แล้วพูดเสริมขึ้นมาอีกคำด้วยรอยยิ้ม

“ใช่แล้ว ได้ยินมาว่าเขายังหนุ่มมาก แถมยังหล่อมากด้วย
ทั้งหนุ่มทั้งหล่อ แถมยังมีเงินมีอำนาจ อยู่ในเฉิงหนานเป็น บุคคลที่มีการช่วงชิงระดับเพชรเชียวนะ

แววตาเสินโป๊เมียประกายและร้อนผ่าวเล็กน้อย ครั้งนี้เธอต้อง ได้ที่หนึ่ง

ต่อไปถ้าได้รับผิดชอบออกแบบเสื้อผ้าให้ท่านประธาน ก็ย่อม

เลี่ยงไม่ได้ที่จะได้ไปมาหาสู่กัน

ทีนี้ก็คงจะเป็นโอกาสที่ดีที่สุดของเธอแล้ว หลังจากผู้จัดการ ให้ทุกคนรอ ตนเองก็เอางานเดินจากไปแล้ว

ถ้าเทียบกับพวกดีไซน์เนอร์ที่ตื่นเต้นและคึกคะนอง ดูเหมือน ว่าเย็นหวานจะเชื่องซึมไม่กระตือรือร้นเลย

ไม่ว่าท่านประธานเปลี่ยนเป็นใครก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอแล้ว ครั้งนี้เธอไม่ได้เข้ารอบก็ยังเป็นเด็กใหม่ของบริษัท

ปกติแม้แต่โอกาสที่จะได้เจอท่านประธานก็ยังไม่มีเลย ผ่านไป

สักพักผู้จัดการกลับมาอีกครั้ง

ถึงแม้เสิ่นโป๊เอ๋ยรู้สึกคาดไม่ถึงว่าจะไวขนาดนี้ แต่ก็เดินไป ข้างหน้าอย่างตื่นเต้น

“พี่สบู่คะ ผลออกมาหรือยังคะ? ท่านประธานเลือกใครคะ?” ผู้จัดการเดินอ้อมผ่านเธอ และเดินไปที่ตรงหน้าเข้นหว่าน พูด ด้วยน้ำเสียงรีบร้อน

“เย้นหวาน เอางานของเธอให้พี่
“ห้า?” เข้นหวานมองผู้จัดการด้วยความแปลกใจ งานของเธอ เลอะไปแล้วให้เธออีกทําไม?

ผู้จัดการอธิบาย “ท่านประธานดูรายชื่อที่เข้าแข่งขันครั้งนี้แล้ว ก็ไม่ให้ใครตกรอบก่อนล่วงหน้า

ไม่ว่างานของเธอจะเป็นยังไงก็ต้องส่งไป

“งานที่เลอะแบบนั้นของเธอถ้าเอาให้ท่านประธานดู ไม่ใช่ให้

แผนกตีไชน์อย่างพวกเราขายหน้าหรอคะ?”

เงินโป๊เมียพูดแขวะอย่างไม่พอใจ สายตาคนอื่นที่มองเส้น หวานก็ไม่ค่อยดี เหมือนต่างก็กำลังโทษเธอ

เย้นหว่านรู้สึกห่อเหี่ยวใจ คนพวกนี้ต่างก็เห็นงานของเธอถูก เงินโป๊เมียสาดกาแฟใส่

แต่กลับไม่มีใครออกหน้าแทนเธอ เธอกัดฟันไว้ เก็บความรู้สึก

กล้ำกลืนฝืนทนไว้

ยืดอกและเอางานที่เลอะคราบกาแฟส่งให้ผู้จัดการ “รบกวนผู้ จัดการแล้วนะคะ”

ผู้จัดการเอางานไป ครู่นึงเธอก็กลับมาอีกรอบ เงินโป๊เมีย ครั้งนี้กลับไม่ค่อยมีความกระตือรือร้นเท่าไหร่แล้ว “พี่สบู่ มี เรื่องอะไรอีกหรอคะ?”

“ผลออกมาแล้ว” ผู้จัดการมองดูผู้คนที่อยู่ในห้องประชุมรอบ นึง ท้ายสุดสายตาก็จ้องไปที่บนตัวของเข้นหวาน ดูเหมือนว่าซับซ้อน เย็นหวาน เธอถูกคัดเลือกแล้ว ตอนนี้ไปที่ออฟฟิศของ ท่านประธานหน่อย”

“อะไรนะคะ?” เย้นหว่านรู้สึกเหลือเชื่อ เธอสงสัยว่าหูตนเองฟัง

ผิดไป สีหน้าของเงินโป๊เมียยิ่งช็อก “เป็นไปได้ยังไง? พี่สบู่ มีอะไรผิดพลาดรึเปล่าคะ? งาน

ออกแบบที่เลอะของ เย็นหวาน

ไม่น่าจะถูกคัดเลือกได้นี่คะ”

“นี่คือการตัดสินของท่านประธาน” น้ำเสียงของผู้จัดการ เคร่งขรึมขึ้น

“พวกเธอคนไหนมีความคิดเห็น ก็ไปคุยกับท่านประธานเอา เองนะ”

พูดคำนี้ออกมา ทันใดนั้นในห้องประชุมไม่มีใครกล้าวิพาก

วิจารณ์อีก

ต่างก็บอกว่าคนที่รับตำแหน่งใหม่ๆต้องทำเรื่องที่มีผลกระ

บ้าง

ถึงจะแสดงออกถึงความสามารถและความใจเด็ดของตนเอง และเป็นขั้นที่ต้องการได้รับการยอมรับมากที่สุด

ใครจะกล้าไปตั้งคำถามกับท่านประธานใหม่ในเวลานี้ล่ะ เสิ่น โป๊เมี้ยจ้อง เย้นหว่านด้วยความอิจฉา

ข่มขู่เสียงเบาอยู่ข้างกายเธอ “อย่าคิดว่าแกได้โอกาสครั้งนี้ก็จะพลิกตัวกลับมาได้นะ

ฉันยังมีเป็นร้อยวิธีที่เอาให้แกตายได้

“รุ่นพี่เงินคะ แพ้ให้น้องใหม่คนนึงนี่ถึงขั้นละอายใจและขุ่น เคืองจนโกรธเลยหรอคะ?”

เย็นหวานหัวเราะเยาะ เธอไม่กลัวเงินโป๊เมีย เพราะไม่ว่ายังไง เงินโป๊เมียก็กลั่นแกล้งเธออยู่ดี

เงินโป๊เมียโมโหจนเท้า สายตาที่มองเย็นหว่านอำมหิต มาก เย็นหวานไม่ได้สนใจเธอต่อ

แต่ได้ตามผู้จัดการไปชั้นบนสุดออฟฟิศของท่านประธาน ยืน อยู่หน้าประตู เธอรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

ถึงแม้ครั้งนี้ท่านประธานได้เลือกผลงานของเธอ แต่เธอก็ สงสัยมากทําไมเธอถึงถูกคัดเลือก?

ไม่ใช่เพราะผลงานที่เละของเธอดีมากอย่างแน่นอน

“ก๊อกๆๆ” เย้นหวานยกมือเคาะประตูเบาๆ

“เข้ามา” ในออฟฟิศมีเสียงทุ้มต่ำของผู้ชายก้องมา เสียงมี แรงดึงดูดและมีเสน่ห์

แถมยังรู้สึกคุ้นหูด้วย เธอเคยได้ยินจากที่ไหนมาก่อน เป็น หวานคิดไปคิดมาก็คิดไม่ออกว่าคือใคร

จึงได้แต่ผลักประตูออฟฟิศ พอเดินเข้าไป เธอก็เห็นร่างเงาที่ สง่าผ่าเผยยืนอยู่ริมหน้าต่าง
แสงแดดที่สดใสนอกกระจกส่องอยู่บนตัวเขา เหมือนกับว่ามี ทองคำที่สะดุดตาเคลือบอยู่ชั้นนึง

สูงส่ง ดูดีมีชาติตระกูล ยังมีความเยือกเย็นที่ดูห่างเหินด้วย ถึงเย็นหว่านจะเห็นแค่หลัง

แต่ก็อดตะลึงในความดูดีของเขาไม่ได้ และยิ่งกล้ามั่นใจว่า

ใบหน้าของเขาต้องหล่อมากแน่ๆ

“ท่านประธานคะ ดิฉันเข้นหวานค่ะ” เข้นหวานหยุดไว้ที่ระยะ ห่างห้าเมตร และยืนอย่างสุภาพเรียบร้อย

ผู้ชายค่อยๆหันมา สายตาที่แหลมคมจ้องเย็นหว่านไว้ตรงๆ เขาก้าวเท้าเดินมาหา เข้นหว่านทีละก้าว

ราวกับว่าเป็นภูเขาใหญ่ที่เดินมากดขี่ยังไงอย่างงั้น ด้วย จิตใต้สำนึกทําให้เย็นหวานถอยหลัง

เธอยังไงก็คิดไม่ถึงคนที่รออยู่ที่นี่จะเป็นโห้หลีเฉิน “คุณ คุณ

มาอยู่นี่ได้ยังไงคะ?”

เธอยังรู้สึกว่าตนเองโชคดี ไม่อยากเชื่อว่าเขาจะเป็นท่าน ประธานคนใหม่และเป็นเจ้านายของเธอ

ให้หลีเฉันเดินเข้ามาใกล้เข้นหว่านทีละก้าว เธอถอยก้าวนึ่ง เธอก็เดินเข้าใกล้ก้าวนึ่ง

จนเธอหมดหนทางที่จะถอยหลังอีก เขาก้มหน้าเล็กน้อย มอง เธอด้วยสายตาลึกซึ้ง
“เมื่อคืนทำไมถึงหนีไป?” เห็นได้ชัดว่าวันนี้เขามาคิดบัญชี

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ