บทที่3 ความอิจฉาสามารถทำลายคนๆนึงได้

แต่เธอก็ไม่ได้คิดมาก จากนั้นก็ควงแขนของ ให้หลีเฉินไว้ตาม ประสาคนรักใคร่กัน

หน้าแดงเล็กน้อยยืนอยู่ข้างกายเขา พวกที่ล้อมรอบอยู่ใน เหตุการณ์ต่างก็รีบร้อนหลีกทางให้

ให้หลีเฉินด้วยเคารพและเกรงกลัวจากใจจริง โอวย่อหย่ามอง ดูเส้นหว่านควงแขนของ ให้หลีเฉิน

แล้วรู้สึกเกิดความริษยาและความเกลียดชังอย่างไม่อาจทน ไม่ได้ เพราะฐานะทางบ้านไม่ดี เย็นหวาน

เลยถูกเธอเหยียบให้จมดินตลอด คนชั้นต่ำแบบนี้ก็ควรจะ ตี๋าๆตลอดชีวิตสิ

แต่ทำไมตอนนี้เธอกลับได้หมั้นกับโห้หลีเฉินที่สูงส่งกว่าสามี เธอไม่รู้กี่เท่า!

ไม่ เธอมีสิทธิ์อะไรที่ได้ดิบได้ดีกว่าเธอ?

” เย้นหวาน ทําไมเธอต้องแต่งงานกับคุณให้กะทันหันล่ะ? คืน ก่อนเธอไม่ใช่ยังเปิดห้องกับผู้ชายที่โรงแรมช่างถิ่นอยู่หรอ? เอ๊ะ! หรือว่าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่แฟนของเธอ……..

ระหว่างพูด โอวนอหย่าแกล้งทำเป็นปิดปากไว้อย่างตื่นตะลึง

ราวกับว่าเผลอพูดความลับใหญ่โตออกมาอย่างไม่ทันระวังทันใดนั้น เป็นหว่านแข็งทื่อไป

และหันมามอง โอวน่อหย่าอย่างประหลาดใจ ไม่นึกเลยว่าเธอ จะรู้เรื่องของโรงแรมช่างฝัน

ในใจให้หลีเฉินหวั่นไหวเล็กน้อย มองไปที่เย็นหวานเหมือน กำลังครุ่นคิดอยู่ คืนนั้นเธอก็อยู่ที่นั่นหรอ?

“คุณโอวครับ ข้าวกินมั่วได้แต่คำพูดๆมั่วไม่ได้นะครับ พูดให้ ร้ายกับว่าที่ภรรยาของคุณให้

ทําลายชื่อเสียงของตระกูลโห้ คุณรู้ไหมต้องเจอกับบทลงโทษ

ยังไง?”

เว่ย ก้าวออกมาจากข้างหลังให้หลีเฉิน ต่อว่าด้วยน้ำเสียง เคร่งขรึม ท่าทางทรงพลังมีพลานุภาพมาก

วันนี้เป็นวันหมั้นของให้หลีเฉิน มีคนนับไม่ถ้วนดูอยู่

จะให้เกิดเรื่องเหนือความคาดหมายหรือเรื่องเสื่อมเสียชื่อ

เสียงไม่ได้เด็ดขาด จู่ๆสีหน้าซื้อหนานเปลี่ยนไปทันที เขารับดึงโอวน่อหย่า “อย่า

พูดเหลวไหล”

โอวน่อหย่ารู้สึกกลัวไม่น้อย แต่เห็น เย็นหว่านแล้วยังไงก็กลืน ความแค้นนั้นไม่ลง

“ที่จริงฉันก็ไม่อยากพูดหรอกนะคะ แต่ไม่ว่ายังไงตระกูลให้ก เป็นตระกูลที่มีหน้ามีตา
ถ้าแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่บริสุทธิ์โดยที่ไม่รู้ความจริง แบบนี้สิ ถึงจะยิ่งทำให้ชื่อเสียงของตระกูลให้เสียหาย

เธอสะบัดซือหนานออก แล้วหยิบรูปถ่ายใบนึงออกมาจาก

กระเป๋า “นี่ก็คือหลักฐานที่เป็นหวาน เปิดห้องกับผู้ชายค่ะ” เดิมทีเธออยากเอาให้ซื้อหนาน จะได้ ทำลายภาพลักษณ์ที่อยู่ในใจของซื้อหนานอย่างสิ้นเชิง

แต่คิดไม่ถึงกลับเอามาใช้ในเวลานี้ ในรูปเห็นแค่มีชายหนึ่ง หญิงหนึ่ง

ผู้ชายกำลังโอบกอดผู้หญิงเข้าห้องอย่างแนบชิด และผู้หญิง คนนั้นก็คือเข้นหวาน

ทันใดนั้นรอบๆ โกลาหลไปหมด ผู้คนต่างมองเข้นหวานด้วย สายตาที่โกรธและดูถูก

ได้แต่งงานกับคุณให้ถือว่าเป็นเกียรติอย่างสูงสุด นึกไม่ถึงว่า

เธอยังกล้านอกใจก่อนแต่งงานอีก?

ไม่รู้ผิดชอบชั่วดีชัดๆ สายตาที่ไต่สวนเหมือนมีดที่ทิ่มแทงมา

หาเข้นหวาน

เธอขมวดคิ้วอย่างไม่สบายใจและรู้สึกอึดอัดไปทั้งตัว แต่เธอ จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นกันบ้าง?

ส่วนรูปถ่ายใบนี้ก็ไม่ใช่ห้องที่เธอวิ่งออกมาคืนนั้น หรือว่าก่อนที่เธอจะขึ้นเตียงกับผู้ชายคนนั้นยังมีเรื่องอะไรเกิดนอีก?

“รูปถ่ายใบนี้ไม่สามารถอธิบายอะไรได้เลย คุณกับฉันไม่ ถูกกันมาตลอด

คุณลอบวางแผนฉันก็ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งแล้ว ใครจะไปรู้ว่า คุณตัดต่อรึเปล่า?”

เย้นหว่านไม่กล้าสืบสาวราวเรื่องมากกว่านี้ก็ปฏิเสธอย่างเด็ด ขาดเลย

เวลานี้ไม่ว่าจะเป็นความจริงหรือเท็จเธอก็ไม่มีทางยอมรับ

โอวน่อหย่ายื่นรูปถ่ายให้ให้หลีเฉินอย่างกล้าหาญและมี มารยาท

“คุณโห้คะ รูปถ่ายได้ตัดต่อรึเปล่าคุณเอาไปตรวจสอบแป๊บ เดียวก็รู้แล้วค่ะ

อีกอย่างเพื่อนๆ ที่มหาลัยเราต่างก็รู้ว่าเหอเฟยหยางจีบเย็น หวานมาโดยตลอด

ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ชัดเจนมาโดยตลอด ” พระเอก

ในรูปถ่ายนี้ก็คือเหอเฟยหยาง

เพื่อนเจ้าสาวก็รีบพูดคล้อยตาม “ก็นั่นน่ะสิ คนที่มหาลัยก็รู้ กันทั้งนั้น”

พวกเธอแข็งใจที่จะทำลายชื่อเสียงเธอ งานหมั้นก็จะเริ่มแล้วไปตรวจสอบรูปถ่ายก็ไม่ทัน
แต่ถึงแม้ไปตรวจสอบ เย็นหวานในงานหมั้นก็จะไม่มีชื่อเสียง ไปไหนได้หรอก

เธอจับแขนของ ให้หลีเฉินไว้แน่นอย่างไม่สบายใจ ในใจรู้สึก หงุดหงิดและสับสน

เรื่องกลายมาเป็นแบบนี้ ทำให้ตระกูลให้ขายหน้าไม่มากก็ น้อย

ส่วนเขากับเธอก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกันอยู่แล้ว เขาจะไม่ สนใจเธอแล้วจากไปเลยหรือเปล่า?