บทที่1 จะเอาเธอตายไปด้วย

เหวยยีนอนขดแบบกำลังจะตายอยู่ในห้องใต้ดินที่สกปรก ริม ฝีปากเธอแตกแห้ง คอเธอร้อนเหมือนไฟกำลังลุก

สามวันแล้ว เธอรู้อยู่ว่าความตายก็ดีกว่าอยู่ทรมานเพิ่มมาก ขึ้นทุกวัน จนกระทั่งเธอคิดว่าตัวเองคงจะหิวและกระหายน้ำตาย ไปแบบนี้

ในที่สุดประตูห้องใต้ดินก็เปิดออกมา

มู่โล่หมิงเดินเข้ามา

“โล่หมิง…….. เหวยพยุงตัวเองขึ้นมา แทบจะคลานไปที่ เท้าของ โล่หมิง “ให้ฉันหน่อย…

เธอกระหายน้ำมากจริงๆ กระหายจนเหมือนจะบ้าไปแล้ว มู่โล่หมิงมองลงไป มองเธอด้วยสายตาที่เย็นชา “เยว่เยว่ยัง หาไม่เจอ”

กู้เหวยยีตัวแข็งขึ้นมาทันที พูดด้วยเสียงที่แทบอย่างยาก ลำบากว่า “ฉันไม่ได้ผลักเธอจริงๆนะ นายเชื่อฉันได้ไหม? ฉันจะ ไปทําเรื่องแบบนั้นได้ยังไง?

สามวันก่อน

กู้เหวยยียืนอยู่ริมทะเล ในมือเธอมีแฟลชไดรฟ์สีเงินอยู่ “จี้เยว่เยว่ หลักฐานที่เธอพยายามจะประทุษร้ายฉัน และคลิปที่เธอไปมั่วกับคนอื่นตอนอยู่ต่างประเทศ เอกสารที่เธอไปทำแท้ง ทุกอย่างอยู่ในแฟลชไดรฟ์นี้!”

จี้เยวเยว่พูดด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด “เธอจะทำอะไร? เอาของ พวกนี้ให้โล่หมิงหรือ?”

ที่ริมทะเลลมแรงมาก ลมพัดจนหน้าม้าของเหวยยียิ่งไปหมด ใบหน้าเธอที่ดูใสซื่อ รูปหน้าบาร์บี้ที่น่ารัก ดูแล้วรู้สึกทั้งน่ารัก และใสสะอาด เธอยังคงดูอ่อนแอและเหมือนเด็ก ถึงแม้ว่าตอนนี้ เธอจะพยายามทำสีหน้าที่ดูดุร้ายก็ตาม

“ฉันอยากให้เธอเลิกกับโลหมิง เธอไม่เหมาะกับเขา

จี้เยวเยว่ก้าวไปข้างหน้าสองก้าว พูดด้วยสายตาที่เลวทรามว่า “เหวย เธอคิดว่าเธอทำแบบนี้แล้วจะเอาชนะฉันได้งั้นหรือ?”

เหวยยีกระตุกไหล่เบาๆ หน้าขาวซีดไปหมด

“หึ ไร้เดียงสาจริงๆ” จี้เยวเยวพูดด้วยสีหน้าที่เยาะเย้ย “ฉันจะ บอกให้นะ ถึงแม้ว่าเธอมีของพวกนี้ ฉันก็ทำให้โล่หมิงไม่เชื่อเธอ ได้”

“150……..”

กู้เหวยยียังพูดไม่ทันจบ เยวเยวก็พุ่งไปข้างหน้าอย่าง กะทันหัน เธอกระโดดลงทะเลอย่างไม่คิดอะไรเลย

“จี้เยว่เยว!” กู้เหวยยีตกใจจนร้องเสียงดังออกมา เธอรีบยื่น มือออกไป แต่ก็ดึงเธอไว้ไม่ทัน
จี้เยว่เยวร่วงลงไปในทะเล คลื่นทะเลซัดมาอย่างแรง ซัดเอา ร่างกายอันเรียวบางของเธอไป

กู้เหวยยีตกใจจนสั่นไปทั้งตัว กำลังหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อที่ จะโทรขอความช่วยเหลือ แล้วข้อมือเธอก็โดนคนกระชากไป อย่างแรง เธอกระเด็นไปกระแทกกับโขดหิน เข่าและฝ่ามือของ เธอถลอกไปหมด

“เยวเยว!”

คนที่ดึงเธอคือมโล่หมิง

เขามองไปที่ทะเลอย่างลุกลน เขาเห็นเยวเยวถูกคลื่นกลืนกิน แล้วก็หายไปในที่สุด เขาเห็นทั้งหมด

ทีมกู้ภัยมาถึงในเวลาที่เร็วมาก แต่ถึงแม้ว่าพวกเขาหาไปทั่ว

ทั้งทะเลแล้ว แต่ก็ไม่เจออะไรเลย

“เหวย ฉันจะบอกให้นะ ถ้าเยวเยว่เป็นอะไรขึ้นมา ฉันจะให้ เธอตายไปกับเธอ!”

มู่โล่หมิงบีบคอเหวยยีไว้ ตาคู่นั้นของเขาแดงมาก เขา ในวัน นั้นราวกับปีศาจที่มาจากนรก

กู้เหวยยีพยายามดิ้นจะเอาชีวิตรอด แฟลชไดรฟ์ในมือก็หลุด แล้วร่วงลงไปที่โขดหิน

นั้นมันหลักฐานชิ้นเดียวที่มีอยู่ ไม่ได้สำรองข้อมูลไว้ เหวยยีเสียเงินไปเยอะมาก กว่าจะได้มันมา

แต่ตอนนี้เธอไม่มีแม้แต่แรงที่จะเอื้อมมือไปเก็บ เธอหายใจไม่ ออกจนทําให้ใบหน้าเธอแดงไปหมด เธอพูดอะไรไม่ออกเลย สุดท้าย เธอสลบไปในอ้อมกอดของโล่หนึ่ง ก่อนจะหลับตา

ลง เธอเหมือนเห็นแฟลชไดรฟ์ที่เธอพยายามหามา โดนจู่โล่หมิง

เตะลงทะเลไป

พอเธอฟื้นขึ้นมา เธอก็มาอยู่ในห้องใต้ดินมืดๆ นี้ เธอโดนขัง ไว้ไม่ได้กินไม่ได้ดื่มอะไรเลยมาสามวันเต็ม

นี่เป็นครั้งแรกที่มีโล่หมิงมาดูเธอ

มู่โล่หมิงนั่งย่อลงมา ในสายตาเขามีแต่ความเกลียด และ………ขยะแขยง

“กู้เหวย เธอคิดว่า ฉันจะเชื่อเรื่องโกหกที่เธอกขึ้นหรือ? เยว่เยวไม่มีเหตุผลที่จะฆ่าตัวตาย ถึงเธอจะโดดลงไปเองจริงๆ ก็ เป็นเพราะเธอบังคับเธอแน่ๆ! เธอมันก็แค่ผู้หญิงที่เลวทรามแบบ นี้แหละ!”

กู้เหวยยีส่ายหน้าไม่หยุด “ฉันเปล่านะ ฉันเปล่า….….…..

เธอกระหายน้ำมาสามวัน ไม่ได้กินน้ำเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ที่ น่าตลกก็คือตรงขอบตาของเธอยังมีน้ำตาออกมาได้ “นายเอน…..………..ดึงแขนของมู่โล่หมิงไว้

มู่โล่หมิงสะบัดเธอออกด้วยสีหน้าที่ขยะแขยง แล้วพูดเน้นเสียงทุกตัวอักษรว่า “กู้เหวยยี เรื่องเยวเยว่ ฉันจะเอาคืนเธอร้อยเท่าพันเท่าแน่นอน”