ตอนที่ 12 ฉันไม่รักคุณ

ตอนที่ 12 ฉันไม่รักคุณ

ในห้องผ่าตัดนัทชารู้สึกได้ถึงเครื่องมือที่อยู่ในท้องของ เธอและใบหน้าของเธอเจ็บปวดเป็นอย่างมาก

มือกำกับเตียงไว้แน่น

ใช่เธอควรจําความเจ็บปวดนี้

เธอขอโทษลูก และความเจ็บปวดเหล่านี้เป็นสิ่งที่เธอ สมควรได้รับ

เลือดไหลลงมาตามขาของเธอ เธอรู้สึกเวียนหัวและเป็น ลมระหว่างผ่าตัด

การที่เธอหลับไปทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจและโศกเศร้า

ในความฝันมีเด็กทารกร้องไห้อยู่เสมอและใบหน้าที่เย็น ชาและเศร้าหมองของจิรชัย……

เธอตื่นขึ้นมาจากฝันร้าย ข้างเตียงมีใบหน้าที่เต็มไปด้วย รอยฟกช้ำของทานวีร์
“นัทชาในที่สุดเธอก็ฟื้นขึ้นมา!” ทานวีร์จับมือเธอทันที “เธอหลับไปทั้งวันทั้งคืนทำให้ฉันกลัวว่าเธอจะตาย

ร่างกายของนัทชานั้นรู้สึกหนักและอ่อนแรงมาก รู้สึก ลำบากที่จะลุกขึ้นนั่ง

เมื่อเห็นรอยช้ำบนใบหน้าของทานวีร์ เธอไม่สามารถ ไม่รู้สึกผิดได้เลย

“ขอโทษที่รบกวนคุณอีกครั้ง …”

ทานวีร์ส่ายหน้าและจับมือนัทชา “นั่นไม่สำคัญนัทชา เธออยากไปกับฉันตอนนี้หรือไม่ เธอไม่มีเวลาแล้วเธอ ต้องเดินทางไปต่างประเทศเพื่อรับการรักษาทันทีและให้ ฉันพาเธอไป ตกลงไหม?”

นัทชาจำคำเตือนก่อนที่จิรชัยจะออกไปได้อยู่ หากเธอ ยังคงติดต่อกับทานวีร์อยู่ เขาจะทำ …… แน่นอน

“ไม่ … ” นัทชาดึงมือเขาออกมาอย่างแรง “ทานวีร์ได้ โปรดอย่ามาเจอฉัน ในอนาคตนายไม่สามารถเป็นคนที่ ฉันรักได้ ไม่ว่าจิรชัยจะปฏิบัติต่อฉันอย่างไรฉันก็รักเขา ตลอดชีวิตที่เหลือของฉัน ฉันแค่อยากใช้เวลากับเขา …… ดังนั้นการพบเจอนายทำให้ฉันรู้สึกเบื่อหน่าย ”
ทานวีร์ค่อยๆปล่อยมือของนัทชาการแสดงออกของเขา หายไป

“ฉันขอโทษ “เขาขยับริมฝีปากราวกับว่ามีหลายพัน คำที่จะพูดและในตอนท้ายของริมฝีปากมันก็ยังคงเป็น ประโยคที่หนัก “ฉันขอโทษ”

นัทชาหลับตาลงและไม่พูดอะไร

แต่คนที่ควรกล่าวขอโทษจริงๆคือเธอมากกว่า

“งั้นฉัน…..จะออกไปเดี๋ยวนี้” เขายืนขึ้นแล้วกล่าวคำ นําลาอย่างระมัดระวัง

นัทชาไม่ลืมตาและไม่ตอบคำถาม

รอยเท้าอันหนักหน่วงของการจากไปของทานวีร์ใน ที่สุดก็ดังขึ้นในหูของเธอ นัทชาเปิดตาของเธอและมองดู ดวงตาของเธอก็แดงด้วยความเงียบ

ขอโทษหากในอนาคตเธอยังมีชีวิตอยู่ เธอจะตอบแทน ความรักของเขา

นัทชาอยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลาสามวันก่อนที่จะได้ออก
ในเวลานี้มีเพียงสามวันก่อนงานแต่งงานของจิรชัย

เธอกลับไปที่วิลล่าและอาศัยอยู่คนเดียว

บางทีเขาอาจกำลังยุ่งอยู่กับงานแต่งงาน จิรชัยไม่ได้ มาหาเธอสักครั้งในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมายกเว้นข่าวงาน แต่งงานในหนังสือพิมพ์เขาไม่มีข่าวเลย

ในเวลาเดียวกันเนื้องอกในสมองของนัทชาก็แย่ลง

สามวันต่อมาในวันที่จิรชัยจัดงานแต่งงานเธอมองไป ที่หนังสือพิมพ์และเลือดกําเดาไหลออกมาอย่างรวดเร็ว ทําให้หนังสือพิมพ์ชะงัก

เธอลุกขึ้นอย่างรีบเร่งเพื่อดึงกระดาษชำระ แต่ทันทีที่ เธอยืนขึ้นดวงตาของเธอดำคล้ำและเธอก็หมดสติ

คนรับใช้ในบ้านต่างตกใจ

นัทชาหมดสติในเวลาสั้น ๆ เขาตื่นมานานกว่าสิบนาที แม่บ้านก็กลัวและเธอกล่าวซ้ำว่าเธอจะพานัทชาไปโรง พยาบาลเพื่อตรวจร่างกาย

ฉันไม่เป็นไร ฉันไม่ต้องไปโรงพยาบาล
เธอปฏิเสธแม่บ้าน, ไปข้างบนคนเดียวและล้างเลือดบน ใบหน้าของเธอ

เงยหน้าขึ้นมองดูใบหน้าที่ซีดเซียวของเธอในกระจกเธอ ลดขนตาของเธอลงอย่างอ่อนโยนรู้สึกลึกล้ำว่าพลังของ เธอกําลังผ่าน .……..

เธอไม่มีเวลาแล้ว

ทีนี้ถ้าฉันไปต่างประเทศเพื่อรับการรักษาอีกครั้งบางที ใบหน้าของฉันอาจดูดีขึ้นกว่านี้

แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ จิรชัยสั่งห้ามเธออย่างสมบูรณ์โดยไม่ แม้แต่จะทิ้งโทรศัพท์มือถือไว้

นัทซายิ้มอย่างขมขื่นและออกจากห้องน้ำ

เธอกำลังจะงีบหลับและหลีกเลี่ยงการจัดงานแต่งงานที่ รายงานอย่างท่วมท้นชั้นล่างมีเสียงดัง

“นัทชา! นัทชา! ฉันต้องการพบคุณ!” หญิงวัยกลางคน ตะโกนด้วยเสียงที่คุ้นเคย นั่นคือเสียงแม่ของทานวีร์ กำลังตะโกน

นัทชาตกใจและรีบลงบันได
เมื่อนางทาน เห็น นัทชาเธอผลักแม่บ้านออกไปเดินโซเซ และรีบไปคุกเข่าที่เท้าของนัทซาร้องไห้ “นัทชาโปรดช่วย ทานวิร์กับพ่อของเขาด้วย การหลีกเลี่ยงภาษีและการ ทุจริตทั้งคู่ถูกจับที่สถานีตำรวจ …..