ตอนที่ 8

“คุณคาร์ลอส อเล็กซานเดอร์ ขอให้รับแหวนแหวนนี้เพื่อเป็น ความหมายแสดงถึงความรักและความซื่อสัตย์ของดิฉันในนาม รชนิชล ขวัญสรวง และขอสัญญาว่าจะซื่อสัตย์ต่อคุณทั้งในยาม สุขและยามทุกข์ ทั้งในเวลาป่วยและเวลาสบาย เพื่อรักและ ยกย่องให้เกียรติคุณจนกว่าชีวิตจะหาไม่

ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงได้จดจำคำมั่นสัญญานี้ได้ครบถ้วนทุก ประโยคหากหญิงสาวก็ลืมไปว่าเมื่อกล่าวคำสัตย์และสวมแหวน ให้เจ้าบ่าวแล้วก็ยังมีอีกขั้นตอนหนึ่งซึ่งเป็นเสมือนการยืนยัน ความแน่นแฟ้นที่คู่รักมีให้แก่กันซึ่งมันเกิดขึ้นในวินาทีต่อมา ดวงตาคู่งามเบิกกว้างเมื่อคาร์ลอสดึงตัวเธอเข้าสู่อ้อมกอดของ เขาและก้มหน้าลงไปหาเพื่อประทับริมฝีปากบนกลีบปากของเธอ ที่กำลังเผยอออกพอดี

มันเป็นจูบแรกในชีวิตของรชนิชลที่ทำเอาเธอตกตื่นหนำซ้ำยัง เป็นจุมพิตต่อหน้าธารกำนัลอีกด้วยหญิงสาวตัวแข็งเหมือนรูป ปั้นแม้รู้สึกถึงปลายลิ้นร้อนที่จาบจ้วงเข้ามา นี่ไม่ใช่แค่ จูบ แต่ มันเป็น จุมพิต ที่ล้ำลึกและทำให้หญิงสาวเกิดอาการวิงเวียนขึ้น มาชั่วขณะ และเมื่อชายหนุ่มถอนริมฝีปากและเลื่อนใบหน้าออก ไปรชนิซลก็หน้าแดงถึงใบหู เธอจ้องหน้าคาร์ลอสเหมือนไม่ อยากเชื่อตัวเอง นี่เขาจูบเธอท่ามกลางคนหมู่มากที่จ้องมองมา ด้วยความชื่นชม
รชนิซลทำสีหน้าไม่ถูก เธอหันไปมองบาทหลวงสูงวัยที่ยืนยิ้ม ให้แต่แทบไม่กล้าสบนัยน์ตาสีอำพันประกายกล้าของเจ้าบ่าว แม้จะรู้ว่ามันเป็นการแสดงออกซึ่งความรักของคู่บ่าว สาว…แต่มันก็แค่ละครฉากหนึ่งที่สมจริงมากเกินเหตุ หญิงสาว หันไปมองป้าของเธอที่นั่งมองด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก พิธีใกล้เสร็จ สิ้นเข้ามาทุกทีแล้ว แวววลีอาจกำลังกังวลถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลัง จากนี้ไม่ต่างจากเธอที่ทั้งสับสน หวั่นวิตก หัวใจของหญิงสาว ไหวสะทกเหมือนลูกนกที่หลุดเข้าไปในกรงเล็บของราชสีห์

พิธีการสมรสของคู่บ่าวสาวภายในโบสถ์ดำเนินไปตามขั้น ตอนของเวลาที่เนิบช้าเหมือนชั่วชีวิตสำหรับรชนิซล คาร์ลอสยัง คงสงบนิ่งแต่ใบหน้าคร้ามเข้มนั้นช่างไร้อารมณ์ของความสุข และมันทำให้หญิงสาวอึดอัดยิ่งกว่าติดอยู่ในหลุมมืดขนาดใหญ่ เธอไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป คาร์ลอสคิดอะไรและผลที่ตามมา สําหรับการกระทําขาดความยั้งคิดของลูกสาวป้ามันจะรุนแรงแค่ ไหนดูเหมือนเป็นเพียงคำถามล่องลอยอยู่ในบรรยากาศ ขมุกขมัวและน่าหวั่นกลัวยิ่งนัก

“เสร็จสิ้นพิธีการแล้วคุณต้องไปกับผม”

เป็นคํากล่าวแรกจากปากของเจ้าบ่าวที่ในดวงตาสีอำพันอัด แน่นด้วยความขุ่นแค้นจนคนฟังรู้สึกได้ รชนิชลซึ่งยืนเคียงข้าง เจ้าบ่าวที่ตัวโตกว่าเธอมากและแสดงออกซึ่งการเสแสร้งด้วย รอยยิ้มอย่างมีความสุขมองไปรอบ ๆ โบสถ์หลังพิธีการทุกอย่าง เกือบเสร็จสิ้นยังเหลือก็แต่การโยนช่อดอกไม้ของเจ้าสาวซึ่งเธอ อยากยืดเวลานั้นให้ยาวออกไปให้นานกว่านี้
“แล้วป้าของฉันล่ะคะ”

“ป้าของคุณจะอยู่ภายใต้การควบคุมโดยคนของผม

คาร์ลอสพูดเสียงลอดไรฟัน น้ำเสียงที่เค้นออกมาหนักหน่วง และทําให้รชนิชลเสียววาบไปถึงสันหลัง เขาตั้งใจกักตัวแวววลี เอาไว้โดยหญิงสาวไม่รู้เลยว่าจะทำอะไรต่อไป

ให้ฉันกลับไปที่ร้านดอกไม้ของฉันได้ไหมคะ…ขอร้องเถอะ ค่ะ…ฉันไม่หนีคุณไปไหน”

“อย่าเอาคำสัญญาพล่อย ๆ มาแลกกับความเชื่อใจของผม อีก…มันจะไม่มีวันเกิดขึ้นซ้ำสอง พวกคุณมันก็เหมือนกันหมด หลอกลวงและมักง่าย!

รชนิชลกระตุกกับคำบริภาษของชายหนุ่มซึ่งยังยิ้มให้แขก ที่มาร่วมงานราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอเคยรู้จักคาร์ลอส จริงแต่ไม่เคยเห็นด้านมืดเบื้องหลังรอยยิ้มอ่อนหวานที่เธอเคย เก็บไปฝันถึงจนเรียกได้ว่าถึงขั้นแอบรัก และตอนนี้เธอต้องเผชิญ กับตัวตนที่มองไม่เห็นของคาร์ลอส อเล็กซานเดอร์ ร่างเล็กกลั้น ลมหายใจเมื่อหันกลับไปอีกด้านหนึ่งของโบสถ์ก็เห็นว่าบอดี้ การ์ดของเขาเข้าไปยืนขนาบข้างแวววลีอยู่ตลอดเวลา

หญิงสาวรู้สึกเหมือนตัวเองและป้าตกเป็นจำเลยคดีอุกฉกรรจ์ และกำลังจะได้รับการตัดสินโทษด้วยคำพิพากษาในชั้นสุดท้าย คาร์ลอสมีอำนาจล้นเหลือ เขาเป็นเจ้าของธุรกิจปิโตรเลี่ยมยักษ์ ใหญ่และเธอก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าวรรษมลหักหลังเขาอย่างไม่น่า ให้อภัยด้วยการล่อลวงและหลอกเอาเงินของเขาไปเป็นจำนวนมหาศาล เขาไม่ยอมแจ้งตำรวจแต่กำลังจะใช้ศาลเตี้ยตัดสิน ความผิดครอบครัวของเธอด้วยตัวเขาเอง

แล้วสิ่งสุดท้ายหลังพิธีการแต่งงานก็มาถึง ช่อดอกราบังคูลัส ถูกนำมาให้เจ้าสาวเพื่อจะได้ให้เธอโยนแก่แขกผู้หญิงที่มาร่วม งานพิธีอันศักดิ์สิทธิ์ รชนิชลรับมันจากคนของคาร์ลอสและจ้อง มองช่อดอกไม้กลีบสวยสีสันงดงามด้วยความผะอืดผะอม เธอรู้ ความหมายของดอกไม้ชนิดนี้เพราะคลุกคลีอยู่กับดอกไม้ที่ร้าน ของแวววลีมาหลายปี ดอกรางคูลัสมีความหมายถึงการ ตกหลุมรักกันอย่างลึกซึ้งของคู่บ่าวสาวและเป็นดอกไม้ในฝันซึ่ง เธอคิดว่าจะเตรียมไว้ในการโยนดอกไม้สำหรับงานแต่งของตัว เอง

ไม่นึกเลยว่าเธอต้องมาโยนดอกไม้ที่ตัวเองรักในงานแต่งของ พี่สาว

แม้จะรู้สึกรันทดท้อแต่เธอจะหลั่งน้ำตาต่อหน้าแขกคนสำคัญ ของคาร์ลอสไม่ได้ ร่างบอบบางในชุดเจ้าสาวแสนสวยหันหลัง ให้แขกสาว ๆ ที่มายืนรออย่างใจจดจ่อก่อนจะโยนดอกไม้ไปข้าง หลัง เสียงกรี๊ดกร๊าดดังขึ้นและรชนิซลก็ไม่มีโอกาสที่จะได้หัน กลับไปอีกเพราะเจ้าบ่าวร่างสูงใหญ่ก้าวเข้ามาโอบเอวบางไว้ ก่อนจะพาเธอออกจากบริเวณงานและตรงไปยังรถสปอร์ตคัน งามของเขา หญิงสาวหันมามองขณะที่ประตูรถเปิดออกและร่าง บางกำลังจะก้าวขึ้นไปนั่ง

“คาร์ล…
“ขึ้นรถ” เขาสั่งเสียงเข้ม นัยน์ตาดุดันทำให้หญิงสาวสะอึก “ผมจะพาคุณไปที่เซฟเฮาส์ของผม…ถึงเวลาแล้วที่ผมต้องเค้น ความจริงเรื่องของ จากคุณ!”