ตอนที่ 10

เสียงหนักถูกเค้นออกมาจากลำคอ ใบหน้าของคาร์ลอสเข้ม จัดและเครียดหนัก เขาแทบสะกดความคั่งแค้นไว้ไม่ได้จนลืมตัว บีบคางมนของรชนิชลเหมือนอยากจะให้ความจริงหลุดออกมา จากปากจิ้มลิ้มที่เผยออก แต่เสียงที่ลอดออกมาจากปากของ หญิงสาวกลับเป็นเสียงร้องแห่งความเจ็บปวดหากนั่นก็หาได้ ทำให้ชายหนุ่มยับยั้งความรุนแรงในการกระทำหยาบเถื่อนได้ไม่ เขาโน้มใบหน้าลงไปจนเกือบชิดดวงหน้าหวานที่ดวงตาคู่งาม เต็มไปด้วยความหวั่นกลัว

“นีนี่…ผมว่าคุณนั่นล่ะที่รู้อะไรดีมากกว่าใคร หยุดปกป้องพี่ สาวของคุณแล้วพูดความจริงออกมา!

“ไม่…ไม่”

หญิงสาวส่ายหน้าทั้งน้ำตาพร้อมส่งเสียงปฏิเสธที่ฟังแทบไม่ เป็นศัพท์เพราะสันกรามปวดเกร็งจากการที่เขากดคางเธอไว้ แน่น รชนิชลตัวสั่นเหมือนลูกนก หัวใจเต้นเหมือนกลองรัวไม่เคย กลัวอะไรมากเท่านี้มาก่อนในชีวิต คาร์ลอสเหยียดมุมปากแต่ ดวงตาสีอำพันเป็นประกายแข็งกล้าด้วยความคับแค้นก่อนคลาย นิ้วที่ล็อคปลายคางมนเอาไว้ และเมื่อเป็นอิสระร่างบางก็ขยับ ถอยไปข้างหลังทำให้ชุดเจ้าสาวแสนสวยแบบเกาะรั้งลงต่ำยิ่ง เผยให้เห็นเนินอกอิ่มที่ไหวกระเพื่อมด้วยแรงหอบหายใจ

“คาร์ล…คุณก็ได้ยินที่ป้าแววบอกกับคุณเรื่องพีวีแล้วนี่คะทั้งป้าแววและฉันพวกเราไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นนี้มาก่อนล่วงหน้า

“แต่คุณก็ยังกล้าเอาจดหมายบัดซบนั่นมาให้ผมอ่าน! คุณ คงทําใจไว้แล้วหรือไม่ก็อาจจะคิดว่าผมจะปล่อยให้เรื่องทุกอย่าง ผ่านไปง่าย ๆ อย่างนั้นใช่มั้ย

“ไม่…พวกเราไม่เคยคิดอย่างนั้น

“ถ้าอย่างนั้นพวกคุณคิดอะไร!”

คาร์ลอสทําให้หญิงสาวตกใจเมื่อเขาโถมร่างตามลงไปและ จับไหล่บางไว้แน่น เขาบีบไหล่จนหญิงสาวตัวด้วยความเจ็บ ปวด น้ำตายังคงร่วงไหลลงอาบใบหน้าของรชนิชล เขาช่างดิบ ดันและป่าเถื่อนอย่างที่เธอคาดไม่ถึง

“ผมจะบอกอะไรให้นะนี่ แค่ได้อ่านจดหมายหลอกลวง ฉบับนั้นมันก็ทำให้ผมแทบจะอาเจียนอยู่แล้ว แล้วยิ่งต้องมาทน ฟังเรื่องตลบตะแลงจากพวกคุณอีกมันก็ทำให้ผมแทบบ้า คุณคง ไม่เคยเห็นเวลาผมบ้า เพราะพวกคุณเคยเห็นแต่เวลาที่ผมเป็นไอ้ งี่เง่า ยอมให้ผู้หญิงคนหนึ่งหลอกให้ผมจัดงานแต่งงานแล้วเชิด เงินค่าสินสอดไปแบบหน้าด้าน ๆ ห้าสิบล้านดอลล่าห์ ໆ

“เรื่องนั้นเราไม่รู้กันจริง ๆ นะคะ แม้แต่ป้าแววก็ยังไม่รู้เลย ว่าคุณให้อะไรกับพี่บ้าง

“คิดว่าผมโง่กว่าพวกคุณรึไง!

เขาตวาดซ้ำแล้วซ้ำเล่าและเสียงนั้นเหมือนฟ้าผ่าเปรี้ยงลง กลางแสกหน้าหญิงสาว รชนิชลแทบจะกลั้นใจตายแต่สิ่งที่ทำได้ก็แค่เป็นรองรับอารมณ์ดิบของผู้ชายวิญญาณอันแท้จริงโหดร้ายยิ่งกว่าจอมซาตาน คาร์ลอสขบกรามเสียงดัง กระดูก แก้มของเขานูนขึ้นเป็นสันและมันสั่นประสาทของรชนิซลแทบ กระเจิง

จะบอกให้ห้าสิบล้านดอลล่าห์นั่นศักดิ์ศรีของถูกพวกคนเลว ๆ ย่ำยีมันโดยได้อะไรกลับคืน

“คาร์ล…คุณจะทำอะไร”

รชนิช เสียงหวิวเมื่อใบหน้าคมคร้ามโน้มไปเกือบชิด กล้าฉาบด้วยความอำมหิดร้าย ถึงเธอรักแต่รชนิชลรู้ว่าตอนเลือดเนื้อของคาร์ลอส อเล็กซานเดอร์แปร เปลี่ยนหมดแววตาของเขาน่าครั่นคร้าม ความกระหาย อยากจะแค้นระอุร้อนอยู่ในลมหายใจของเขา รอยปากหยัด เหยียดเย้ยอย่างกลัว

ผมเอาสิ่งผมสูญเสียไปกลับมา…เอาแต่คุณยอมเข้ามาเป็นตายตัวแทนให้พี่สาวคุณแล้วนี่ ไม่ใช่หรือ”

ไม่…คาร์ล…คุณทำอะไร”

ผมว่าคุณจะมีวันเปลี่ยนใจ หน้าที่ของคุณมันยังต้อง ดำเนินต่อไป นั่นการเป็นเจ้าสาวของผมสมบูรณ์!
ควาก!

“กรี๊ด!!”

รชนิซลกรีดร้องเมื่อชุดแต่งงานแสนสวยบนร่างบางถูก กระชากจนมันขาดออกจากกันแต่เสียงแหลมเล็กของเธอกลับไม่ ระคายสํานึกของคาร์ลอสเลยแม้แต่น้อย เจ้าของใบหน้าเหี้ยม เกรียมกระชากชุดเจ้าสาวปักเลื่อมแพงระยับอีกครั้ง คราวนี้เศษ ผ้าชิ้นเล็กชิ้นน้อยหลุดติดมือหนาใหญ่ก่อนเขาจะเขวี้ยงมันลงไป ข้างเตียง ร่างกลมกลึงที่ชุดเกาะอกขาดวิ่นเผยให้เห็นเนื้อนวล ขาวผ่องขณะหญิงสาวพยายามเอาแขนทั้งสองปิดป้องเนินทรวง กลมกลึงอย่างทุลักทุเล

“คาร์ล!…คุณบ้าไปแล้ว…อย่าทำอะไรฉันนะ!”

“ใช่! ผมบ้าไปแล้ว…ก็ในเมื่อคุณเป็นเจ้าสาวของผม ผมก็ต้อง ทำหน้าที่เจ้าบ่าวให้คุ้ม…มานี่”

คาร์ลอสกระชากร่างน้อยที่ท่อนบนเปลือยเปล่าเข้าหาอกกว้าง เขาเหมือนคนขาดสติ กระทำต่อหญิงสาวอย่างบ้าคลั่ง ทั้งข บนเนื้อตัวของเธอและกดร่างเล็กไว้เบื้องล่าง ใบหน้าคร้ามเข้ม โฉบลงไปพร้อมทั้งฉกลิ้นหนาเข้าไปในปากเล็กที่พยายามเข้มไว้ จนสนิทแต่กลับต้านทานแรงของคนตัวใหญ่ไม่ไหว เมื่อเขาอยู่ เหนือตัวเธอ