ตอนที่2 เครื่องหมายในใจของสุพจน์

ตอนที่2 เครื่องหมายในใจของสุพจน์จันทรัตร์ตะโกน ออกมา ใจเหมือนถูกมีดบาด ชื่อนี้เป็นมะเร็งในใจเธอ แต่เป็นเครื่องหมายในใจของสุพจน์ตอนนั้นจันทรัตร์ บังคับสุพจน์แต่งงานกับเธอ ไล่กรรณาราออกจาก ชีวิตเขาโดยไม่คำนึงถึงผลกระทบใดๆทั้งสิ้น ยิ่งกว่า นี้คือทำให้แม่ของกรรณาราต้องตาย จนกรรณารา ท้อแท้เลิกกับสุพจน์ เธอถึงมีโอกาสเข้ามาชีวิตเขา ใช้ทรัพย์สมบัติตระกูลผูกมัดเขาไว้ตลอดชีวิตสุพจน์ เกียจเธอมาหลายปี ไม่ชอบเธอพูดถึงกรรณารา วัน นี้เธอผิดสัญญาอีกสุพจน์กัดหมัดแน่น หันกลับมาใช้ แววตาดุดันจ้องมองเธอ “เธอมีสิทธิ์อะไรเรียกชื่อนี้ ผมให้เธอทําหน้าที่ภรรยาให้ดี เริ่มจากการปิดปาก ของเธอ”ที่ผ่านมาเธอไม่เคยเอ่ยชื่อเธอต่อหน้าสุพจน์ เพราะว่าเธอก็ไม่อยากให้กรรณารามาทําลายความ รักของเธอ “ค่ะ ต่อไปฉันจะไม่พูดละ พรุ่งนี้เช้าคุณ อยากกินอะไร ฉันทำให้ อีกอย่างเสื้อผ้าคุณฉันซัก เสร็จแล้ว หากคุณไปบริษัท อย่าลืมเอาไปด้วย ฉัน ใส่ถุงให้เรียบร้อยแล้ว ฉัน…..พอแล้ว “แววตาของ สุพจน์เต็มไปด้วยความรำคาญ “จันทรัตร์ เวลาผ่าน ไปหลายปี เธอยังเหมือนเดินไม่เคยเปลี่ยนให้คน รังเกียจ”เอาหมอนและผ้าห่มออกจากตู้ สุพจน์เตรียม ตัวไปนอนห้องรับแขกคืนหนึ่งจันทรัต จับมือเขาไว้ไม่ ให้ไป ด้วยสายตาร้องขอมองหน้าสุพจน์พักหนึ่ง”พี่สุ พจน์ อยู่กับฉันอีก10เดือนนะ หลัง10เดือน ฉันจะหย่า กับคุณ ฉันขอร้องล่ะ อย่าเกลียดฉันนะ”คำพูดเหล่านี้ หลดออกจากปากจับทรัตร์ ทำให้สมจน์ตกใจไม่น้อยกับเขาทําได้ทุกอย่าง ยังพูดว่าจะผูกมัดเขาตลอด ชีวิต ถึงแม้ว่าเขาไม่รักเธอ รังเกียจเธอ แค่ขอ ให้เขาอยู่เคียงข้างเธอก็พอ เดี๋ยวนี้กลับพูดว่า อีก10เดือนจะหย่ากับเขา มันไม่เหมือนคำพูดที่คน ที่ชื่อจันทรัตร์พูดเลยสุพจน์ พูดแบบเยาะเย้ยว่า “เล่นมุกไหนของเธอ”ฉันเหนื่อยละ อยากปล่อย ตัวบ้าง”จันทรัตร์ก้มหน้าตลอด ที่ไหนได้ น้ำตา หยดลงบนหลังมือเป็นเม็ดๆปกติสุพจน์จะกลับบ้าน ทุกวัน แต่กลับดึกมาก ไม่ค่อยได้พูดคุยกับจัน ทรัตน์เลย นอกจากเรื่องบนเตียง และไม่กินข้าวกับ เธอด้วยจู่ๆจันทรัตร์ก็พูดว่าอีก10เดือนจะหย่ากัน ทำให้สุพจน์แปลกใจยิ่งขึ้น จันทรัตร์ยอมปล่อยมือ ง่ายๆจริงหรือตอนที่เขาแต่งงานกับจันทรัตร์ ได้ สัญญากับพ่อจันทรัตร์ไว้ว่าจะดูแลเธอดีๆจันทรัตร์ เป็นคนดูแลตัวเองไม่เป็น ไม่มีเขา เท่ากับไม่มีโลก หย่ากับเขาแล้ว เธอจะใช้ชีวิตอย่างไรเพื่อที่จะมี ลูกของสุพจน์ จันทรัตร์ใช้เข็มเจาะถุงยางเป็นรูๆ หาทุกวิธีเพื่อให้สุพจน์นอนกับเธอ ทุกครั้งที่สุพจน์ เข้าตัวเธอจากด้านหลัง ก็ให้ความร่วมมืออย่างดี ตอบสนองอย่างดูดดื่ม เหมือนใช้เสียวชีวิตสุดท้าย อยู่กับสุพจน์คืนนี้ สุพจน์ดื่มจนเมา เขาจูบจัน ทรัตร์ จันทรัตร์ยดีใจมาก แต่เมื่อได้ยินเขาเรียก ชื่อออกมาว่า “กรรณารา”เหมือนถูกน้ำเย็นๆราด ใส่ทันทีเขาพูดว่า กรรณารา ผมหย่ากับจันทรัตน์ ก็แต่งงานกับเธอนะจันทรัตร์น้ำตาไหลท่วมหน้า มองเพดานด้วยแววตาว่างเปล่า เขารอจนไม่ไหว

อยากจะแต่งงานกับกรรณาราขนาดนั้นเชียวหรือเลยอยากเตรียมเสื้อผ้าเด็กไว้ก่อน กังวลยิ่งกว่า คนเป็นแม่เสียอีกหทัยพัชรเห็นเธอมีพฤติกรรมผิด ปกติ เลยถามว่า “จันทรัตร์ เธอทำอะไร เด็กออก มาค่อยซื้อก็ยังทันอยู่ เดี๋ยวนี้แค่กี่เดือนเองจ๊ะ”ฉัน กลัวไม่มีโอกาสแล้ว’เธอจะไม่มีโอกาสได้ไง เธอ เป็นแม่บุญธรรมของลูกนะ”จันทรัตร์แค่ยิ้ม แต่เธอ ก็หวังให้ตนมีลูก จะได้เหมือนหทัยพัชรเป็นแม่ที่มี ความสุข จันทรัตร์ ดูซิ ฉันเห็นสุพจน์” หทัยพัชร เรียกอย่างตื่นเต้นและดึงแขนจันทรัตร์ไว้จันทรัตร์ หันไปดู รอยยิ้มนิ่งอยู่ เธอกำมือไว้แน่น หัวใจ เหมือนโดยสลายเป็นชิ้นๆ ผู้ชายที่เลือกเสื้อผ้าอยู่ ไม่ไกลนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นสุพจน์กับกรรณารา นั้นเอง