ตอนที่ 6

“กลับมาแล้..”

“ไฮ..สาวเอเชีย..

พู่ววววว

กรีก…

อีกแล้วสินะ..

อีกแล้วที่น้องสาวที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ พาแฟนหนุ่ม เข้ามาในห้อง

เธอรู้ตัวดีว่า เธอคือผู้มาขอน้องร่วมอยู่อาศัยอยู่ เท่านั้น…ไม่มีสิทธิ์โวยวายหรือเรียกร้องอะไร แต่ไอท่าทาง ที่ดูกักขละ ดูขี้เหล้า พร้อมกับควันบุหรี่มากมายที่พ่นออก มาจากปากของชายหนุ่ม ขณะที่กำลังนอนอยู่บนเตียงนอน ของเธอในห้องอพาร์ตเม้นต์เล็กๆแคบๆนี้ มันทำให้เธออด ไม่ได้ที่จะหงุดหงิดใจ และเบื่อหน่ายกับภาพแบบนี้ไม่ได้
“เอามือออกจากสร้อยเสร็จนั้นและออกมาจากเตียงฉัน เดี๋ยวนี้!…”

และทันทีที่เธอพูดเช่นนั้นด้วยสีหน้าจริงจัง.. ชายหนุ่ม ที่ยืนอยู่ในห้องก็ลุกขึ้น…คาบบุหรี่ไว้ พร้อมกับวางสร้อย ที่เธอซุกไว้ใต้หมอน แต่เขาเอาออกมาชูเล่นไว้บนเตียง เหมือนเดิม ก่อนจะแบมือยกขึ้นราวกับว่า…ผมลุกขึ้นแล้ว.. แต่สีหน้าที่ส่งมานั้น มันช่างกวนเธอเหลือเกิน..

เลยทำให้เธอ..อดไม่ได้ที่จะโพล่งปากตะโกนเรียกเมย์ น้องสาวที่เป็นลูกของป้า ที่ส่งเธอมาเรียนที่ลอนดอน และ คาดว่าตอนนี้เธอกำลังเข้าห้องน้ำอยู่ไม่ได้

กรีก..

และก็เป็นอย่างที่เธอคิด เมื่อเสียงเรียกจบ ประตูห้องน้ำ ก็ถูกเปิดออกมา ด้วยฝีมือของน้องสาวตัวดีที่ตอนเด็กเธอ เคยสนิทกัน วิ่งเล่นด้วยกันในทันที..

เมื่อก่อนเธอเคยสนิทกับน้องสาวคนนี้ก็จริง แต่เพราะ เหตุการณ์บางอย่าง ทำให้เธอต้องโยกย้ายไปที่อื่นและขาดการติดต่อไป จนกระทั่งมาเจออีกทีตอนที่พวกเธอ โตเป็นผู้ใหญ่ ต่างคนก็ต่างมีวิถีชีวิตเป็นของตัวเอง และก็ เปลี่ยนไปจนเหมือนกลายเป็นคนละคน เหมือนอย่างตอน นี้ ที่น้องสาวของเธอเดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมใบหน้า นิ่ง.. แถมยังเดินไปนั่งข้างๆชายหนุ่มอย่างไม่แคร์พี่สาว อย่างเธออีกด้วย

ทั้งๆที่ตอนมาอยู่ที่นี่ เธอก็ตกลงกับน้องสาวตัวดีแล้วว่า.. อย่าพาแฟนมาตอนที่เธออยู่..ตามตารางเวลางานของเธอ ที่เคยให้ไป.. และที่สำคัญ อย่าสูบบุหรี่..

เธอไม่ห้ามเรื่องแฟนของน้องสาวเธอคนนี้หรอก แม้จะรู้ ว่าอีกฝ่ายดูไม่น่าไว้ใจก็ตาม..เพราะเธอก็มองว่า น้องสาว เธอมีทางเดินเป็นของตัวเอง แต่ว่าทางเดินนั้น อย่ามาระ รานและยุ่งกับชีวิตของเธอก็พอ

ซึ่งตอนนี้ มันไม่ใช่.. นอกจากกลิ่นควันบุหรี่มากมายที่เธอ ไม่ชอบแล้ว ยังเป็นเรื่องที่ เขามานั่งในพื้นที่ที่ส่วนตัวของ เธออีก ..

นี่ถ้าเธอไม่สัญญากับป้า ว่าจะดูแลเมย์ให้..รวมถึงถ้าเธอ ไม่เห็นคนตรงหน้าเป็นน้องสาว..เธอไม่มีวันยอมอยู่ที่นี่เด็ด ขาด!
“บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าให้เขามาตอนพี่อยู่..

“เมย์ก็แค่แวะมาเข้าห้องน้ำ แล้วไม่อยากให้เควินรอข้าง ล่าง ก็แค่นี้เอง..พี่สาจะซีเรียสไปทำไม

และคำตอบของน้องสาว ที่พูดออกมา..มันช่างขัดแย้ง กับสิ่งที่เธอเห็นเป็นอย่างมาก เศษกระดาษเบอร์เกอร์ 2 ชุด กับกระป๋องอัดลม 2 กระป๋อง..ที่ถูกวางไว้เป็นเศษ ซากอารยธรรมนั้น ไม่ได้บ่งบอกเลยว่า…เมย์แค่แวะมาเข้า ห้องน้ำ

แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังใจเย็น

“เอาเขาออกไป แล้วเรามาคุยกัน เมย์”

เธอก็ยังควบคุมสติเอาไว้ พร้อมกับเอ่ยเสียงเรียบนิ่ง ไป..แต่ทว่า..น้องสาวของเธอ..กลับทำเหมือนไม่ได้ยิน ก่อนจะจับมือของแฟนหนุ่ม..และทำท่าจะเดินออกไปจาก ห้องนี้ทันที..แต่ทว่า

หมับ!

เธอก็คว้ามือน้องสาวของเธอไว้ก่อน
“ไปไหน..”

“ก็ออกไปจากห้องอย่างที่ต้องการไง

“เมย์…คุยกันดีๆ อย่าใช้อารมณ์ อย่าเอาแต่ใจแบบนี้”

“ได้…คุยดีๆก็ได้..งั้นพี่สาฟังนะ เมย์ต้องการความเป็นส่วน ตัว..พี่สาเข้าใจ คำว่าความเป็นส่วนตัวมั้ยคะ?

เธอรู้ดีอยู่หรอกว่า น้องสาวเธอคนนี้ไม่ได้ยินดีซักเท่าไร ที่พี่สาวอย่างเธอมาอยู่ด้วย แต่ว่าทำไงได้ล่ะ..อย่างที่บอก เธอต้องทำตามคำสั่งของป้า และยิ่งเธอมาเห็น เธอก็ยิ่งรู้ ว่า..น้องสาวของเธอ ยังไม่โตเลย

ไม่เก็บห้องให้เรียบร้อย ไม่ทําอาหารกินเอง ไม่สนใจ ค่าน้ำค่าไฟค่าห้องเลยซักนิด… มีแต่เธอที่ตามจัดการให้ ตลอด 1 เดือนที่มาอยู่อาศัยด้วย..

อันที่จริง เมย์ก็ ไม่ได้คนที่เลวร้ายอะไร เพียงแต่ว่า..เธอ แค่เป็นคนเอาแต่ใจเท่านั้นเอง เหมือนอย่างตอนนี้ ที่เธอ กำลังไม่พอใจเรื่องที่เธอไม่สามารถพาแฟนเข้ามาในห้อง ได้ เพราะกฎของพี่สาวของเธอ ทั้งๆที่เมื่อก่อน ก่อนที่พี่ สาวเธอจะมา..เธอยังทำได้อยู่เลย
และคำพูดกับสีหน้าที่น้องสาวเธอพูดออกมาอย่างนั้น ก็ ทําให้ริสา ต้องถอนหายใจ..ก่อนจะปล่อยมือและพูดออก มาอย่างใจเย็น

“โอเค.. งั้นแค่บอกให้พี่รู้ก็พอ ว่าจะไปไหนกัน….พี่เป็น ห่วง”

และคำพูดพร้อมหน้าตาที่บ่งบอกว่าเป็นห่วงนั้น ก็ทำให้ เมย์เบาอารมณ์ลง..และเลือกที่จะตอบออกไปอย่างห้วนๆ

“บ้านเควิน..”

ฮะ!!

แต่ว่าคำตอบที่ได้รับ ก็ทำให้ริสา โพล่งปากทันที..

“ไปทำไม นี่มัน 4 ทุ่มแล้วนะ”

“ก็ในเมื่อพี่สาไม่ให้เควินมาห้องนี้ เมย์ก็จะไปบ้านเควิน แทนไงคะ มันก็ยุติธรรมกับทั้ง 2 ฝั่งแล้วไง
“เมย์! เลิกทำตัวเป็นเด็กขี้ประชดแบบนี้ได้แล้ว ถ้ายัง ทำตัวแบบนี้ พี่จะบอกป้า

และด้วยความที่เมย์เป็นเด็กเอาแต่ใจอยู่แล้ว เมื่อเธอมา เจอพี่สาวที่พูดจาเหมือนว่าเธอยังเด็ก แถมยังจะฟ้องแม่ ของเธออีก ก็ทำให้เธอยิ่งไม่พอใจและหัวรั้นมากกว่าเดิม

“หึ!! งั้นคืนนี้เมย์ไม่กลับ!!! ปะ เควิน

“เมย์!!!”

หมับ!!

และเป็นอีกครั้งที่เธอต้องรั้งน้องสาวเอาไว้ เมื่อเห็นว่า น้องสาวเขาทำท่าจะเดินออกไปพร้อมกับแฟนหนุ่ม ที่ไม่ ได้พูดอะไรเลย เพราะเขาฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่อง แต่รู้ แน่ๆว่ากำลังทะเลาะเรื่องของเขา และมันก็สนุกดีสำหรับ เขา

“พี่สา เมย์ไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ! เลิกมายุ่งวุ่นวายได้มั้ย!

พริบ!
เมื่อพูดจบ เธอก็สะบัดมือทิ้งด้วยความไม่พอใจในทันที ในขณะที่ริสาคิดว่า ยิ่งพูด ยิ่งขู่ คนตรงหน้ามีแต่จะรั้นหนัก กว่าเดิมแน่ๆ นั่นเลยทำให้เธอเปลี่ยนเป้าหมายไปหาอีกคน แทน..ก่อนจะพูดภาษาท้องถิ่นของที่นี่ เพื่อให้อีกคนเข้าใจ

“ได้ พี่ไม่ยุ่งก็ได้ งั้นเมย์ออกไปก่อน ..ส่วนนาย เควิน คุย กับฉันหน่อย….

“พี่จะคุยอะไรกับเขา…

แต่แล้วขณะที่เมย์ทำท่าเหมือนจะไม่ยอม..ฝ่ายชายก็พูด ตัดออกมา

“..ออกไปก่อนเถอะ จะได้จบๆปัญหานี้ซะที

และด้วยสีหน้าที่จริงจังของฝ่ายชาย ที่กำลังแสดงว่าดู เบื่อกับสถานการณ์ก่อนหน้าเต็มทน ก็ทำให้เธอยอมแต่ โดยดี แต่ว่าก็อดไม่ได้ที่จะพูดออกมา

“ถ้าช้า ฉันจะเข้ามา

ปิ้ง!
พูดจบ..เมย์ก็เดินปิงปิงออกจากห้องไป ในขณะที่แฟน หนุ่มที่แสดงสีหน้าจริงจังนั้น ก็แปรเปลี่ยนเป็นหันมาส่งยิ้ม กวนให้กับพี่สาวของแฟนตัวเองในทันที

ผู้หญิงอีกคนที่เขาสนใจตั้งแต่แรกเห็นเมื่อ 3 อาทิตย์ที่ แล้ว.. และเขาก็อยากเจออีก…แต่ติดตรงที่ว่าแฟนเธอไม่ ให้เธอเข้ามาให้ห้องนี้ ตามคำสั่งของพี่

นั่นเลยทำให้เขาต้องพยายามปั่นหัวแฟนหัวอ่อนของเขา เองอยู่นานๆสองนาน เพื่อให้เขาได้มาห้องนี้อีกครั้ง และ ในวันนี้เขาก็ทำสำเร็จจนได้เห็นใบหน้าสวยหวานในแบบที่ เขาไม่ค่อยได้เห็นบ่อยหนัก ในประเทศนี้

นั่นเลยทำให้เขา เปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังเท้าทันที พร้อม กับพูดด้วยรอยยิ้ม..ที่ดูเจ้าเล่ห์

“ว่าไง..สาวเอเชีย..

แม้ว่า อีกฝ่ายจะมองเธอด้วยสายตาที่ดูไม่น่าไว้ใจนัก แต่ เธอก็ใจเย็นพอ ที่จะพูดสิ่งที่เธออย่างพูดด้วยสีหน้าเรียบ เฉย
“เธอรักน้องฉันจริงหรือเปล่า”

“อืม…แน่นอน.. แต่ว่า..ถ้าเธอเราจะแอบคบกัน….ฉันก็ไม่ ว่านะ

ที..ผู้ชายแบบนี้นี่เหรอ ที่น้องสาวฉันรัก..

ให้ตายเถอะ

แม้ว่าเธอจะรู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนดี แต่เธอก็ไม่สามารถ ที่จะไปห้ามหรือบอกอะไรน้องเธอได้เลย…เพราะจากเมื่อ ครูก็เห็นอยู่ว่า น้องสาวเธอหลงผู้ชายคนนี้มากแค่ไหน และเธอก็หัวรั้นและเอาแต่ใจมากแค่ไหน

และสิ่งที่เธอทำได้ คงแค่ดูแลน้องเธออยู่ห่างๆเท่านั้น และทำให้ผู้ชายเป็นคนบอกเลิกน้องเธอแทน

“เลิกกับน้องของฉันซะ!

“ผมว่าเรามาแอบๆคบกันก็ได้ ไม่ต้องเลิกหรอก..ส่วนเรา ก็แค่เซ็กซ์…และเป็นความลับ… ”
เลว…

เป็นอีกครั้งที่ค่นี้ผุดขึ้นในหัวของวิสา.. และมันเลยทำให้ เธอ จ้องมองหน้าอีกฝ่ายด้วยสีหน้าจริงจังก่อนจะพูดคำขู่ ออกมา

“อย่าหลงตัวเองหน่อยเลย.. ผู้ชายอย่างนายมันน่า รังเกียจ.. แล้วก็ถ้านายไม่เลิกกับน้องฉัน..ฉันจะฆ่านาย..

แต่แล้วทันทีที่เธอขู่ออกมา ด้วยใบหน้าเล็กๆ ที่หวานน่า รักนั้น มันกลับไม่ทำให้อีกฝั่งกลัวเลยแม้แต่น้อย นอกจาก จะยืนหัวเราะออกมาแทน

“ฮ่าๆๆ… ฆ่าผมงั้นเหรอ?”

ทันทีที่ชายหนุ่มพูดพร้อมกับแค่นหัวเราะกับคำขู่ของผู้ หญิงตัวเล็กตรงหน้าเสร็จเขาก็พุ่งตัวมาทันที เพื่อที่จะ ทำให้รู้ว่า…ผู้หญิงตัวเล็กแค่นี้ จะไปสู้อะไรกับผู้ชายอย่าง เขาได้

และแม้ว่าเขาจะเป็นผู้ชายร่างผอม แต่ยังไงเขาก็คือ ผู้ชาย..
ป้ก!

แต่ทว่า เขากลับคิดผิด

เพราะทันทีที่เขาพุ่งตัวจะโอบกอดผู้หญิงน่ารักตรงหน้า เธอก็เบี่ยงตัวหลบด้วยความเร็วในสัญชาตญาณ ก่อนที่ จะเอาสันมือกระแทกไปยังใต้คออีกฝั่ง พร้อมกับมืออีก ข้างทิ่มลงไปตรงจุดลิ้นปี่ จนทำให้อีกฝั่งถึงขั้นจุกและเข่า ทรุด..ในทันที..

“อีก”

คิดจะมารังแกผู้หญิงอย่างเธอ คิดใหม่ได้เลย! หึ

และคราวนี้ก็ไม่ใช่แค่สั้นมือเด็กๆอีกแล้ว..เพราะเธอ เปลี่ยนเป็นเดินไปหยิบใบมีดจากห้องครัวมาแทน..ก่อนจะ พูดพร้อมแสยะยิ้มด้วยเสียงนิ่งอีกครั้ง

“คืนนี้ เธอต้องบอกเลิกน้องของฉันซะ ไม่งั้น ครั้ง หน้า…ไม่ใช่แค่สันมือฉันแน่ แต่เป็นไอ้นี่….หึหึ”
เมื่อครู่ มันเร็วมาก..มันเร็วจนเขายังไม่เข้าใจเลยว่ามันเกิด อะไรขึ้น.. และแบบนี้ก็ทำให้..ไอ้คำขู่ของผู้หญิงตรงหน้า อาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้ เพราะฉะนั้น ผู้ชายที่รักตัวกลัว ตาย ตัวใหญ่แต่ใจป๊อดอย่างเขา ได้แค่คิดว่า..อย่าเสี่ยงจะ ดีกว่า..

นั่นเลยทำให้เขา..ค่อยๆลุกขึ้นมา..และมองเธออย่างช้าๆ ด้วยสายตาที่ดูเจ็บใจ และอับอายที่แพ้ให้กับผู้หญิงตัวเล็ก แค่นี้.. แต่ก็ยังไม่มีความกล้าที่จะด่าหรือทำอะไรออกไป และเลือกที่จะเดินออกจากห้องนี้ด้วยความโมโหไปแทน..

แต่แล้วมันก็ยังไม่จบแค่นั้น

“เดียว!!”

กรีก…

เพราะทันทีที่เขาจับลูกบิดประตู เธอก็พูดออกมา ทันที..และทำให้อีกฝั่งถึงกับสะดุ้งเบาๆ ก่อนที่จะหันหน้า มา

“บ้านนายอยู่ไหน..
ครั้งนี้ เธอไม่ได้ขู่อีก แต่เธอเปลี่ยนเป็นเดินไปหยิบมือ ถือ ก่อนจะเข้าไปยังแอพลิเคชันแผนที่ และยื่นมือถือไป ตรงหน้าให้..พร้อมกับยกมีดขึ้นไปด้วย เพื่อบ่งบอกว่า…ขอ ที่อยู่ สําหรับคืนนี้ หรือคืนอื่นๆ ในกรณีถ้าเขาไม่ทำตาม สัญญา..เขาต้องโดนฆ่าจริงๆแน่..

ส่วนฝ่ายชาย ก็ยังคงรู้สึกเจ็บใจอยู่เช่นเดิม รวมถึงความ จุกที่เกิดขึ้น ทำให้เขายังพูดไม่ออกเท่าไร และเขาก็ทำได้ แค่เพียงเอื้อมมือไปรับโทรศัพท์นั่น ด้วยความกลัวเล็กๆ

..ก่อนที่จะยอมเลื่อนตำแหน่งแผนที่ให้..แต่แล้วด้วย ความเจ็บใจ ก็ทำให้อยู่ๆเขาเปลี่ยนความคิดใหม่ และเลื่อน ตำแหน่งแผนที่ไปยังอีกทีที่ไม่ใช่บ้านของเขา..

และตำแหน่งตรงนี้..ก็ไม่อยากมีใครเข้าไปด้วย.. ก่อนจะยิ้มเล็กๆ และส่งคืนผู้หญิงตรงหน้าไป และคิดว่า หึหึ.. ดูสิ ว่าจะเก่งได้ซักแค่ไหน..สาวเอเชีย.. “เรียบร้อย..”
“… อย่าลืมนะว่าฉันมีที่อยู่บ้านนายแล้ว ถ้านายตุกติกละ ก็…ตาย!”

ปิ้ง!!..

และทันทีที่ประตูห้องปิดลง..วิสาก็รีบวางมืดลงทันที.. พร้อมกับเอามือไปจับไว้ที่หัวใจที่มันเต้นดังจนแทบจะหลุด ออกมา

เพราะนี่คือ..ครั้งแรกในชีวิตของเธอเลยที่ขู่ฆ่าคนแบบนี้.. แต่ว่าเธอก็อดที่จะภูมิใจไม่ได้กับสิ่งที่เธอทำ..

เพราะเมื่อครู่นั้น มันไม่ใช่เป็นการแสดง มันไม่ได้มีการ ฝึกซ้อมกันมาก่อน แต่มันคือการใช้ศิลปะป้องกันตัวเอามา ต่อสู้กับผู้ชายฝรั่งตัวใหญ่ได้จริงๆ

“อื้อออออ”

เก่งจริงๆเลย..ริสา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ