บทที่ 3 คุณแม่ที่แข็งแกร่ง

“ฉันเคยมีแค่กับนาย…………..

ฟังเบี้ยชิงเหยาพูดเสร็จ ทำให้หลินหมิงนึกถึงเมื่อปีก่อน เดือนนั้นเป็นค่ำคืนที่ลมพัดแรง แม้ว่าแสงจันทร์สลัว แต่ รอยแดงนั้นทำให้เขาจำได้อีกครั้ง

เมื่อนึกเรื่องนี้ได้ หลินหมิงก็เกิดความรู้สึกแปลกขึ้นมาใน

ใจ

เขาได้เป็นพ่ออย่าง งงๆ?

“เออ.. ซิงเหยา ไม่ใช่ฉันจะไม่รับผิดชอบ คุณมั่นใจจริงๆ เหรอ เด็กทั้งเจ็ดคนเป็นของฉัน? “หลินหมิงแสดงสีหน้า แปลกๆให้กับสาวสวยตรงหน้า

พอฟังเขาพูดจบ ใบหน้าของเป้ยซิงเหยาอึ้งนิ่งไปทันที และน้ำเสียงก็ไม่ได้อ่อนโยนเหมือนเดิมแต่กลับเต็มไป โดยความเย็นชา

“หลินหมิง นายหมายความว่ายังไง? นายคิดว่าฉันเอา เด็กเจ็ดคนมาขู่นายหรอ? ”

“ฉันแค่จะบอกนายไว้ นายคือพ่อของเด็กทั้งเจ็ดคน นี่ คือความจริงที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ ส่วนนายจะยอมรับหรือเปล่านั่นมันเรื่องของนาย ฉันไม่คาดหวังอะไรหรอก นะ”

“ถ้าหากนายไม่อยากยอมรับ พวกเราก็ตัดขาดกันซะ เดี๋ยวนี้เลย

“อีกอย่าง นายวางใจได้ แม้ดูแลเด็กทั้งเจ็ดจะเหนื่อยแค่ ไหน ฉันก็จะไม่มาขอร้องนายให้ช่วยหรอกนะ”

เห็นเธอพูดเหตุผลออกมารวดเดียวจบ ช่างเหมาะสมกับ อาชีพทนายความของเธอเสียจริง

หลังจากพูดเสร็จ ก็เดินผ่านหลินหมิงออกไป สีหน้าเย็น ชา แม้หางตายังไม่คิดที่จะมองเขาเลย

มองผู้หญิงตรงหน้านี้ที่มีท่าทีเย็นชา หลินหมิงเงียบพูด ไม่ออก พอเปิดปากอยากจะง้อเธอ แต่ไม่รู้จะต้องเริ่มพูด

ยังไง

เขารู้ว่า หญิงคนนี้เป็นแบบนี้

ถ้าหากเดินเข้าไปในใจเธอ เธอก็จะเหมือนนกน้อยที่ แสนจะขี้อ้อน แต่ถ้าคุณเป็นแค่คนทั่วไป คุณจะต้องเจอ กับความเป็นเจ้าหญิงหิมะของเธอ
ลังเลสักพักสุดท้ายหลินหมิงก็ตามออกไป ไม่ว่าจะพูด ยังไง ตอนนี้เขาอยากจะมั่นใจเรื่องหนึ่ง

นั่นก็คือผู้หญิงคนนี้คลอดลูกทั้งเจ็ดคนใช่ไหม

เห็นหลินหมิงตามออกมา สายตาเป่ยซิงเหยาจากเย็นชา ก็เริ่มอ่อนโยน มีรอยยิ้มบางบนใบหน้าของเธอ สุดท้าย หลินหมิงเดินตามเป้ยซิงเหยาออกจากที่นี่ พอออกจาก บริษัท ทั้งสองก็ได้มุ่งหน้าไปบ้านของเป่ยซิงเหยา

เพียงแต่ว่า เมื่อเห็นรถของเป่ยซิงเหยา หลินหมิงถึงกับ ตะลึง”คุณขี่อันนี้มาทำงานหรอ?

ตรงหน้าพวกเขามีรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้ายี่ห้อแกะน้อย จอดอยู่

“ทำไม? มีปัญหาอะไรหรอ? ” เป้ยซิงเหยาหันหน้ามา

มองหลินหมิง

“ไม่ใช่ คุณเป็นถึงทนายความ แม้ว่าจะได้ทำงานน้อย อย่างน้อยก็ต้องรถสักคันไหม? “หลินหมิงทำหน้าสงสัย

ทนายอาชีพนี้ ถือว่าดีจริง ถึงแม้เป้ยซิงเหยาจะไม่ ประสบความสำเร็จมากแค่ไหน แต่ว่าเงินเดือน ไม่มีทาง

ได้น้อยหรอก
คนที่มีอาชีพเป็นทนาย กลับขับมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้ามา ทํางาน ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ

“นายคิดว่าเด็กเจ็ดคนเลี้ยงง่ายมากเหรอ? ”

เห็นใบหน้าหลินหมิงยังคงสงสัยอยู่ เป้ยงเหยาอดไม่ ไหวที่จะมองบน จึงอธิบายเพิ่มไปอีก”เมื่อคลอดเด็กออก มา ฉันต้องซื้อประกันเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้มีปัญหาที่รับมือ ไม่ได้ แต่ว่า พอซื้อประกันให้ลูกๆเสร็จ ฉันก็เหลือเงินไม่ มากแล้ว”

“ฉันต้องเอารถอาวดี้ไปขายถึงจะมีเงินค่านมให้ลูกๆ

หลินหมิงตกตะลึงเมื่อได้ยิน ผู้หญิงคนนี้ สมแล้วที่เป็น ทนาย คิดแก้ปัญหาเร็วกว่าคนอื่นเสมอ

แต่ว่า หลินหมิงรู้สึกสงสัย ซื้อประกันยังไงให้เงินไม่ เหลือเลย?

สุดท้าย เขาก็อดไม่ไหวที่จะถาม“คุณซื้อประกันให้ลูก ไปเท่าไหร่? “