บทที่ 20 ท่าทางอวดดีเห็นได้ชัดอย่างไม่ต้องสงสัย

“ฉันไม่พอใจมาก”

สีหน้าของคุณชายสวีย่ำแย่อย่างมาก จ้องไปยังหลินห มิง แทบจะทนไม่ไหวที่จะกลืนกินหลินหมิงลงไป

ตอนแรก เขาคิดว่าตนเองมาสารภาพรักครั้งนี้จะต้อง สำเร็จแน่ คิดไม่ถึงว่าจะมีแขกไม่ได้รับเชิญโผล่ออกมา ทำลายแผนที่เขาวางเอาไว้

“ไม่พอใจก็ไม่พอใจสิ หรือว่าคุณจะเอาผมไปจัดการให้

ได้”

หลินหมิงหัวเราะเยาะ ทันใดนั้นสายตาก็จมดิ่ง ตะคอก ด้วยเสียงเย็นว่า “ไม่มีธุระอย่างอื่นก็หลบไป คนดีๆเขาไม่ ขวางทางคนอื่นหรอกนะ ”

บนร่าง

มีออร่าคุณชายผู้ดีมีเงินแผ่ออกมา กดคุณชายสวีที่อยู่ ตรงหน้าจนตกใจอ้าปากค้าง

ไอ้หมอนี่ กล้าพูดกับตนเองขนาดนี้
หรือว่าเขาจะมีความสามารถสองอย่างหรือไง

คุณชายสวีพบว่าตนเองถูกอีกฝ่ายตะคอกจนไม่กล้าโต้ แย้ง สีหน้าหมอง จ้องมองหลินหมิง เริ่มเอ่ยปากข่มขู่อย่าง เยือกเย็นขึ้นมา”ถ้าคุณกล้าก็พูดแบบเมื่อกี้อีกรอบ คุณ เชื่อมั้ย ประโยคเดียวผมจะสามารถทำให้คุณ..….…….

เซี๊ยะ!

จากนั้น คุณชายสวียังพูดไม่จบ เขาก็พบว่า ใบหน้าของ ตนเองก็ถูกไอ้กระจอกตรงหน้านี้ตบมาหนึ่งฉาด

ปวดแสบปวดร้อน

“ให้ฉันทำไม พูดอีกทีสิ!”หลินหมิงโกรธแล้วจริงๆ จะ อย่างไร เขาก็นับว่าเป็นคุณชายผู้ดีมีเงินแห่งเมืองโหมตู จะปล่อยให้ไอ้กระจอกที่ไม่รู้จักมาทำให้ตกใจกลัวอย่างนี้ ได้ยังไงกัน

“ฉันจะให้แก……

เจี๊ยะ!

ยังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกตบอีกฉาด
“แม่งเอ้ยกุจะฆ่ามึง..……….

เพี้ยะ!

เซี๊ยะๆๆ!

หลินหมิงก็ไม่ต่อปากต่อคำให้เสียเวลา อีกฝ่ายพูดหนึ่ง ประโยคก็ตบหนึ่งครั้ง สุดท้ายก็ยื่นมือมา สองมือซ้ายขวา เงื่อขึ้น เริ่มสลับกันขยับอย่างบ้าคลั่ง

เวลาไม่นาน คุณชายสวีที่ยืนอยู่ตรงหน้าก็ถูกตบจนมึน แล้ว แม้แต่โอกาสที่จะเอาคืนยังไม่มี

ไม้ตายยังไม่ได้ออก ก็ถูกหลินหมิงปลิดชีพ ตายทันที

“ยอมหรือยัง”

หลินหมิงยืนอยู่ตรงหน้าของอีกฝ่าย ดวงตาคู่นั้นค่อยๆ หรี่มอง ออร่าคุณชายผู้ดีบนตัวเห็นชัดอย่างไม่ต้องสงสัย ตอนที่พูดยังตีไปแรงๆบนใบหน้าที่บวมเป่งขึ้นมาของคน ตรงหน้าอย่างอดไม่ได้”อย่าบอกนะว่าไอ้กระจอกอย่าง แกไม่กล้าพูดกับฉัน ต่อให้ลูกพี่แกออกมา ก็ไม่กล้าพูดกับ ฉันขนาดนี้”

พูดจบ คำพูดของหลินหมิงก็ดังขึ้นมาอีก”ไป!
ใบหน้าของคุณชายสวีปูดบวมอย่างไม่น่าเชื่อ บวมไม่ ต่างอะไรจากหัวหมูจริงๆ ตอนนี้ เขาปิดหน้า จ้องไปที่ หลินหมิงด้วยแววตาอาฆาตมาดร้าย เดินจากที่นี่ไปโดย ไม่พูดอะไรสักคำ

มองเห็นภาพแบบนี้ ผู้คนที่อยู่โดยรอบต่างตื่นตกใจ

และก็มีคนจำหลินหมิงได้ อย่างเช่นน้องสาวฝ่ายบุคคล ที่วันนี้ทำเรื่องเข้าทำงานให้เขา ตอนนี้ดวงตาคู่สวยเบิกโต อ้าปากกว้างเป็นอักษร

“เขาเป็นแค่ผู้ช่วยเล็กๆข้างกายเป่ยซิงเหยา ทำไมถึง กล้าตบคุณชายสวี”

“คนนี้ก็คือสามีของเป่ยซิงเหยาเหรอ น่ากลัวมากเลย”

“เมื่อก่อนรู้แค่ว่าเป้ยซิงเหยามีลูกแล้ว ไม่เคยเห็นสามี เธอมาก่อน คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นคนตรงหน้า”

“โหดจังเลย เรียกว่าโหดร้ายอย่างมาก”

“เห็นเขามีท่าทางหยิ่งยโสยิ่งกว่าคุณชายสวีหรือว่า เบื้องหลังครอบครัวของคนผู้นี้ก็ไม่ธรรมดา”

หลินหมิงลากเป้ยซิงเหยาขึ้นรถเบนซ์ไปทันที จากนั้นก็ออกไปจากที่นี่ ทิ้งฝูงชนที่ตกใจและตะลึงจนอ้าปากค้าง ไว้ที่เดิม ตอนที่เห็นพวกเขาขับรถเบนซ์ออกไป ในใจ ของใครหลายคนมีความคิดว่าหลินหมิงเป็นทายาทของ ตระกูลใหญ่

คนที่ตามจีบเป้ยซิงเหยาเยอะขนาดนั้น สุดท้ายก็ถูกหมู ตัวนึงคาบไปกิน

หนุ่มโสดกลุ่มหนึ่งมองดู ภายในใจอดไม่ได้ที่จะเสียใจ ไม่สบายอย่างมาก

แต่พอตอนเห็นรถที่เขาขับคือรถเบนซ์ ในใจก็รู้สึกหมด พลังขึ้นมา ไม่กล้าเปรียบเทียบ ไม่กล้าเปรียบเทียบจริงๆ

“ขอบคุณ”

บนรถ เป้ยซิงเหยานั่งอยู่ในตำแหน่งข้างคนขับ มองหลิน หมิง เอ่ยคำขอบคุณหนึ่งคำ