บทที่ 18 คุณอ่านอะไร

เพราะ ในหน้าแรกและหน้าสองพูดเรื่องการให้นมลูกที่ ถูกต้องว่าควรทำอย่างไร

อ่านเนื้อหาที่เขียนในนั้นด้วยท่าทางตั้งอกตั้งใจ หลินหมิ งอ่านอย่างออกรสออกชาติ ลืมตัวไปชั่วขณะ จนกระทั่ง ตอนเห็นสิ่งที่น่าสนใจ ปากก็ยังส่งเสียงออกมาว่า’อืมอืม’ ศีรษะก็ผงกไม่หยุด

“ท่านี้ ดีมาก!”

“บีบแบบนี้….ที่แท้ก็แบบนี้”

“อื้อหือ…..สาเหตุที่นมบวมแดงที่แท้ก็เป็นเพราะแบบนี้ นี่เอง”

“ฮ่ๆ…ยังมีท่านี้อีก สุดยอดเลย ช่างเปิดโลกจริงๆ”

หลินหมิงยิ่งอ่านก็ยิ่งตื่นเต้น ถึงกับแสยะยิ้มอย่างชั่วร้าย ออกมา ในภาพ ทุกท่าทางแล้วบรรยายอย่างละเอียด มี วิธีการรับมือหลังจากมีข้อผิดพลาด

หนึ่งในนั้น ที่สำคัญที่สุดยังอธิบายว่าท่าให้นมแม่แบบ ไหนที่จะไม่ทำร้ายเด็กทารกและคุณแม่
“คุณกำลังอ่านอะไร

เสียงเย็นยะเยือกดังมาจากด้านหลังหลินหมิง หลินหมิง ตอบอย่างไม่ต้องคิด “อ่านว่าจะป้อนนมแม่อย่างไร..……..

พริบ!

หลินหมิงตั้งสติกลับมาได้ในชั่วพริบตา หัวหมุน90องศา จากนั้นก็มองเห็นคนที่อยู่ข้างตนเอง เป้ยซิงเหยาจ้องมอง ตนเองด้วยใบหน้าเย็นชา

“อะแฮ่ม…คือว่า ผมอ่านคู่มือผู้ช่วยจนเหนื่อยแล้ว อยากเปลี่ยนไปอ่านอย่างอื่นบ้าง เรียนรู้นิดหน่อย “หลิน หมิงยิ้มอย่างเขินๆ แต่ว่า ตอนที่พูดนี้ เขารู้สึกว่าหนังหน้า ตนเองดึงรั้ง

แม่งเอ้ย นี่มันไร้สาระมากเลย

เขาเพิ่งจะอ่านได้แปบเดียวเองนะ ผลปรากฏว่า ก็ถูกผู้ หญิงคนนี้จับได้แล้ว

ที่สำคัญคือ เนื้อหาในภาพเหล่านั้น เผยให้เห็นนมแม่ ออกมามากมาย อีกทั้ง นมแม่ในทุกๆหน้ามีรูปทรงและสีที่ แตกต่างกัน
แม้ว่าเมื่อก่อนนี้หลินหมิงจะเคยมีอะไรกับผู้หญิงมา มากมายนับไม่ถ้วน ตอนนี้ก็ยังอดไม่ได้ที่จะหลงอย่างหัว ปักหัวปำ

“หนังสือเล่มนี้คุณซื้อมาจากไหน”

จากนั้น เป้ยซิงเหยาไม่ได้มีท่าทีตำหนิในการกระทําของ เขา แต่กลับเอ่ยปากถามเขาขึ้นมา

“ฮึๆ….ไม่อ่านแล้วๆ ผมอ่านคู่มือผู้ช่วย แล้วนะ”

หลินหมิงกระดากอาย ฝืนยิ้มอย่างไม่เป็นธรรมชาติออก มา รีบปิดคู่มือเลี้ยงเด็กทันที จากนั้นหยิบคู่มือผู้ช่วยแบบ เร่งรัดขึ้นมาอ่าน

ใครจะไปรู้

หลังจากที่เขาวางคู่มือเลี้ยงลูกลงแล้ว เป่ยซิงเหยากลับ หยิบมันขึ้นมาทันที จากนั้นก็เริ่มศึกษาอย่างจริงจัง นี่ทำ ให้หลินหมิงเองก็อึ้งไป

“ที่แท้แบบนี้นี่เอง มิน่าเล่า เมื่อก่อนตอนฉันให้นมลูกๆ มักจะรู้สึกว่านมตัวเองเจ็บเล็กน้อย ฉันยังคิดว่านมแม่มีไม่ พอ ตอนนี้รู้แล้วว่า เป็นท่าทางต่างหากไม่ถูก
หลินหมิงนั่งฟังอยู่บนที่นั่ง สีหน้าแปลกใจ

“เอ๊ะ ด้านข้างยังมีคำอธิบายในการรับมือปัญหานี้!”

“เอานิ้วมือวางไว้ข้างบนนมที่บวมเป่ง จากนั้นค่อยๆบีบ นวดหลายๆรอบ….จนกระทั่งตรงที่บวมค่อยๆทุเลาลง”

พอหลินหมิงได้ยิน ในหัวจินตนาการภาพออกมาว่ามือ ใหญ่ๆของตนเองจับอยู่ ร่างสะดุ้งโหยงขึ้นมาทันทีอย่าง ไม่อาจควบคุมได้

เขาอยากจะลุกยืนขึ้นมา ตะโกนดังๆว่า อันนี้ผมถนัด

มากนะ

แต่ว่า ตอนที่เขาแอบหันหน้ามาดูอยากเห็นว่าเป้ยซิง เหยามีสีหน้าอย่างไรนั้น กลับพบว่าอีกฝ่ายก็กำลังแอบ ชำเลืองมองตนเองอยู่เช่นกัน

ในชั่วพริบตานั้น ดวงตาสี่ดวงของทั้งสองคนสบกัน

บรรยากาศกระอักกระอ่วนขึ้นมาทันที!

แววตาของทั้งสองคนก็ประสานกัน บนใบหน้าเต็มไป ด้วยความเก้อเขิน หลินหมิงเป็นผู้ชายอกสามศอกก็ยังไม่ เท่าไหร่ หันไปมองทางเป่ยซิงเหยา บนใบหน้าสวยนั้นแดงก่ำอย่างยิ่ง

เป้ยซิงเหยาหยิบคู่มือเลี้ยงลูกแล้วกลับลงไปนั่ง ไม่เงย หน้าขึ้นมา พูดประโยคหนึ่งว่า “คู่มือเลี้ยงลูกนี่ฉันขอยืม อ่านก่อนนะ แล้วค่อยคืนให้คุณ

“อ้อ ได้! ”

หลินหมิงหน้าหนาหน้าทน หัวเราะหึๆ จากนั้นก้มหน้าก้ม ตาอ่านคู่มือผู้ช่วยอย่างเร่งรัด ทั้งสองคนผ่านช่วงเวลา บ่าย ไปเช่นนี้

ถึงเวลาหกโมงเย็น พบว่าไม่เรื่องอื่นอะไร หลินหมิงและ เป้ยซิงเหยาก็ออกจากสำนักงานกฎหมาย