บทที่ 16 หนาขนาดนี้

สำนักงานกฎหมายหลงถึง เป็นสำนักงานขนาดกลาง แห่งหนึ่งในเมืองโหมตู ความจริงแล้วตำแหน่งในโลกของ ทนาย อยู่ในระดับกลางถึงค่อนข้างสูง

แต่ เพราะหญิงสาวที่สวยและเยือกเย็นอย่างเป่ยซิง เหยาเข้ามาร่วมด้วย บวกกับบันทึกของเปียซิงเหยาที่ เรียกว่าตำนานไร้พ่ายนั้น ทำให้สำนักกฎหมายที่ไม่ใหญ่ โตนี้จึงมีชื่อเสียงขึ้นมาในเมืองโหมตู

และตำแหน่งของเป้ยซิงเหยาในสำนักงานกฎหมาย ถือว่ามีตำแหน่งใหญ่เป็นอันดับที่สอง

นอกจากหัวหน้าใหญ่ของสำนักกฎหมายแล้ว ในสำนัก กฎหมาย เธอก็เป็นNumber1 แน่นอน

เมื่อครู่ตลอดทางที่เดินเข้ามา หลินหมิงก็มองเห็น ทุก คนที่อยู่ในสำนักกฎหมายล้วนทักทายเป้ยซิงเหยาอย่าง อ่อนน้อม สำหรับผู้ช่วยอย่างเขานี้ แทบไม่มีใครสนใจเท่า ไหร่นัก

“เสี่ยวสวี คุณช่วยทำเรื่องเข้าทำงานให้เขาหน่อย ต่อไป เขาก็คือผู้ช่วยของฉัน”

เป้ยซิงเหยาหยิบบัตรประชาชนและบัตรธนาคารมาตรง หน้าหญิงสาวที่รับผิดชอบงานฝ่ายบุคคลส่งให้เธอ
“ได้ค่ะ พี่เป้ย”

สาวสวยที่ชื่อว่าเสี่ยวสวีรับบัตรประชาชน บัตรธนาคาร ไปจัดการขั้นตอนรับบุคคลเข้าทำงาน แทบไม่ได้ถาม อะไรเลย

หลินหมิงมองอยู่ข้างๆ อดไม่ที่จะแปลกใจเล็กน้อย

สำหรับผลการสัมภาษณ์ของตนเองที่สำนักงาน กฎหมาย เขาพอจะคาดเดาได้ ต้องไม่มีคุณสมบัติมาก พอที่ถูกเลือกเข้าทำงานแน่ คิดไม่ถึงว่า ประโยคเดียว ของเป้ยซิงเหยาก็จะจัดการเรียบร้อยแล้ว

อีกทั้ง พอมาถึงก็เข้าทำงานเลย

หลินหมิงแอบตกใจลิ้นจุกปาก ดูแล้วแม่ของลูกตนเองจะ มีตำแหน่งที่ใหญ่โตในสำนักงานกฎหมาย

“เสร็จแล้วค่ะ พี่เป้ย ขั้นตอนรับเข้าทำงานเสร็จแล้วค่ะ นี่ ป้ายพนักงานค่ะ” เสี่ยวสวีส่งป้ายที่ส่องแสงแวววาว มาให้ ด้วยสองมือ

“อืม ขอบคุณมาก”
เป่ยชิงเหยาไม่ได้รับมา เอ่ยขอบคุณเสี่ยวสวีหนึ่งคำ แล้วก็หมุนตัวเดินไป หลินหมิงมองดู ยื่นสองมือมารับด้วย สีหน้ามีรอยยิ้มอ่อน รับบัตรพนักงานมา

หลังจากที่ทั้งสองจากไปแล้ว เสี่ยวสวีของฝ่ายบุคคล กลับมองด้วยสายตาที่แปลกประหลาดใจอย่างยิ่งมองไป ยังด้านหลังของทั้งสองคน

“คนผู้นี้สามารถทำให้พี่เป้ยสนใจได้ ดูท่าแล้ว ต่อไปไอ้ หมอนี้ต้องต้องลำบากแน่ “เสี่ยวสวีมองไปยังด้านหลัง ของหลินหมิง มีสีหน้าสงสารเห็นใจเพิ่มเติมขึ้นมา

ความสวยและความเยือกเย็นของเปียซิงเหยาเป็นที่ เลื่องลือในสำนักกฎหมาย คนที่ตามจีบเธอทั่วไปแล้ว ต้องทำทุกอย่างเพื่อบรรลุเป้าหมาย แค่เพื่อที่จะได้ความ ชื่นชมจากหญิงสาวผู้งดงามเยือกเย็นคนนี้

ในบรรดาคนพวกนั้น มีคนจำนวนมากที่ต้องการเป็นผู้ ช่วยของเป้ยซินเหยา เพราะพวกเขาต้องการใกล้ชิดกับ เธอ

เมื่อก่อน ก็เคยมีคนสองคนถูกเลือก แต่ไม่มีใครทนอยู่ ได้เกินหนึ่งเดือน จากนั้นก็ตัดหางปล่อยวัดจากไปเลย

เพราะว่า เป้ยซิงเหยาไม่เพียงเข้มงวดอย่างมาก แต่ยัง ฝึกฝนผู้ช่วยของตนเองมากหลายเท่าตัวด้วย
ดังนั้น งานที่ยากลำบากอะไร เหนื่อยแค่ไหนก็จะให้ผู้ ช่วยทํา บางครั้ง มีหลายคดีเธอก็ให้ผู้ป่วยเป็นคนจัดการ พูดกันตามปกติแล้ว เป็นผู้ช่วยข้างกายเป่ยซิงเหยา ใน หนึ่งวัน24ชั่วโมง อย่างน้อยมีสิบกว่าชั่วโมงต้องทำงาน อีกทั้ง ยังต้องพร้อมรับโทรศัพท์ตลอด มีคำสั่งและคำขอ ร้องอะไรก็ต้องพร้อมปฏิบัติทันที

ก็ด้วยเหตุนี้ ผู้ช่วยเหล่านั้นของเป่ยซิงเหยา ล้วนไม่เคย มีใครทนอยู่ได้เกินหนึ่งเดือน

แน่นอนว่า หลินหมิงก็ไม่รู้ว่าที่แท้เป้ยซิงเหยาจะมีความ วิปริตในด้านการทำงานแบบนี้ ตอนนี้ เดินตามเป่ยซิง เหยาเข้าไปในห้องทำงานที่กว้างใหญ่ห้องหนึ่ง

ภายในห้องทํางาน มีโต๊ะทำงานสองตัวที่วางติดกันอยู่ สําหรับที่อื่น ล้วนมีแต่กองเอกสาร

แต่ว่า แม้จะมีกองเอกสารเยอะแยะมากมาย แต่ว่าก็จัด วางอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยอย่างยิ่ง

ตอนที่มาถึงห้องทำงาน สิ่งแรกในหัวหลินหมิงก็คือ“บ้า งาน!

“นี่คือคู่มือของผู้ช่วยแบบเร่งรัดคุณลองอ่านดู จะได้ เข้าใจว่าต่อไปคุณต้องทำงานอะไรบ้าง”
เพิ่งเข้ามา เป่ยซิงเหยาหยิบหนังสือหนาเท่ากำปั้น โยน ให้เขา ทำให้หลินหมิงมองคู่มือแบบเร่งรัดในอกอย่างอด ไม่ได้ที่จะเป็นลมหมดสติ “โอ้โห หนาขนาดนี้”