บทที่ 10 บูติกคู่มือเลี้ยงลูกการเลี้ยงลูกหนึ่งชุด

เขาเห็นเป่ยซิงเหยาเอาขวดนมทั้งห้าไว้ข้างเตียง จาก นั้นก็เอื้อมมือดึงจากข้างบน ด้านบนมีคานประตูจากนั้นก็ ถูกดึงลงมา ตรงคานประตูยังมีเชือกที่ห้อยอยู่

หลินหมิงนับ ไม่เยอะไม่น้อย เจ็ดเส้นพอดี

จากนั้น เป่ยซิงเหยาเอาขวดนมมัดเชือกอย่างนี้ ก็เหมือน กับการต่อสายน้ำเกลือในโรงบาล

พอมัดขวดนมที่เหลือทั้งห้าเสร็จแล้ว เป่ยซิงเหยาก็ ค่อยๆลดระดับลง

ในที่สุดขวดนมของคนที่สามปรับระดับเสร็จเรียบร้อย คนที่สามดูดนมอย่างเอร็ดอร่อย

จ๊วบๆ! จ๊วบๆ!

เสียงร้องไห้หายไปสองเสียง ตามมาด้วยเสียงดูดนม คนที่สี่และคนที่ห้าเรียบร้อยก็จัดการเสร็จเรียบร้อย สุดท้ายคือคนที่หกและคนเล็ก ก็ถูกเป้ยซิงเหยาจัดการ อย่างง่ายดาย

เด็กทั้งห้า ไม่ถึงหนึ่งนาทีด้วยซ้ำ ถูกแม่ป้อนนมเข้าไป รวดเดียวห้าคน พวกเราเริ่มตั้งใจกินขึ้นมาหลินหมิงมองด้วยสีหน้าตะลึง เขาต้องนับถือความฉลาดของเป่ยซิงเห ยาจริงๆ

เขาป้อนแค่สองคนยังรีบขนาดนี้ แต่เป้ยซิงเหยาป้อนที เดียวห้าคนอย่างง่ายดาย หลินหมิงเชื่อว่าถ้าเป็นเมื่อก่อน เป้ยซิงเหยาต้องป้อนทีเดียวทั้งเจ็ดคนแน่

“นี่คือคุณคิดเองหรือไปเรียนมาที่ไหนมา? ”

หลินหมิงมองเป้ยซิงเหยา ผู้หญิงยุ่งมาตั้งแต่เมื่อกี้จนถึง ตอนนี้บนหน้าผากของเธอเริ่มมีเหงื่อออก เปียซิงเหยา เช็ดเหงื่อบนหน้าผากของตัวเองและพูดว่า”แน่นอนว่าฉัน คิดเองสิ นายคิดว่าใครจะเหมือนฉัน คลอดทีเดียวเจ็ด คน!

พูดถึงตรงนี้เป้ยซิงเหยานิ่งไป รู้สึกว่าคำพูดตัวเองมี ปัญหา คิดแล้วคิดอีกก็รู้สึกว่าไม่มีปัญหา และพูดต่อ “อันนี้ คือฉันทำขึ้นมาเอง”

“เก่งมากเก่งมาก! สมแล้วที่เป็นแม่ของลูก! ” หลินหมิงฟังแล้ว อดไม่ได้ที่จะพยักหน้ารัวๆ

ฟังคำพูดของเขา เป้ยซิงเหยายืนนิ่งไป เธออยากจะพูด ว่าหลินหมิงเอาเปรียบเขา แต่กำลังจะพูดก็ต้องกลืนกลับ เข้าไปใหม่
หลินหมิงเขาเป็นพ่อของเด็กทั้งเจ็ดก็จริง บอกว่าเป็นลูก เขาก็ไม่มีปัญหาอะไรเลย

ก็เพราะประโยคในโซเชียลนี้ ฉันสงสัยว่านายพูดลามก แต่ฉันไม่มีหลักฐาน

“เธอบอกว่ามีแม่บ้านโยวเขาไม่ใช่เหรอ? ทำไมฉันไม่ เห็นเลยล่ะ ตอนนี้ก็ได้เวลาดื่มนมของเด็ก แม่บ้านโยว่เขา ต้องอยู่สิ? ” หลินหมิงนึกถึงคำพูดของเป่ยซิงเหยาที่ว่ามี แม่บ้านโยวเซา

เป่ยซิงเหยาป้อนนมคนเดียวเหนื่อยก็จริง

เขาถือว่าเป็นคนนอกที่ไม่ใช่คนนอก เห็นแล้วยังรู้สึก สงสาร คนสวยขนาดนี้ เพราะเด็กๆถึงได้เหนื่อยและต้อง ทำงานหนักขนาดนี้

“ค่าจ้างแม่บ้านวันหนึ่งตกที่คนละห้าร้อยถึงแปดร้อย ฉัน ไม่มีเงินมากขนาดนั้น ก็เลยเลิกจ้างพวกเขาน่ะ”เป้ยซิง เหยาได้ยินแล้ว ก็มีสีหน้านิ่งเฉย สุดท้ายก็พูดออกมา

หลินหมิงฟังแล้ว ก็รู้สึกอึ้งในใจ และรู้สึกสงสารเธอขึ้น มาจับใจ

เรื่องทั้งหมดก็เพราะเขา จากหญิงสาวผู้มีชีวิตเลิศเลอ และยังได้เป็นถึงทนายความ จากที่เธอไม่ต้องกังวลอะไรเลย แต่ก็เพราะเขาที่ทำให้เธอต้องตกจากสรรค์

ผ่านไปสักประมาณสองนาที คนโต คนรองดื่มนมเสร็จ ทั้งสองคนดื่มนมจนอิ่มแล้ว ใบหน้าน่ารักก็เต็มไปด้วย ความอิ่มเอมใจ

พลิกตัว ยืดเส้นยืมสาย และหลับตานอนต่อไป

“ติ๊ด! ”

“ขอแสดงความยินดีกับเจ้าภาพ ป้อนนมลูกสำเร็จหนึ่ง ครั้ง รางวัลของเจ้าภาพคือเงินหลงเชี่ย200000เงินหลง เชี่ย! และแถมด้วยคู่มือการเลี้ยงหนึ่งชุด! ”

“รางวัลแจกสำเร็จแล้ว ขอให้เจ้าภาพตั้งใจเลี้ยงเด็กให้ ประสบความสำเร็จ!