บทที่ 2. ต้องเลือกว่าจะอยู่หรือไป

ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ราว 188 เซนติเมตรก้าวยาวๆ เข้าไปใน บ้านหลังงามของตนซึ่งตั้งอยู่ในเมืองมิวนิค เมืองหลวงของรัฐบา วาเรียประเทศเยอรมัน มิวนิคเป็นเมืองที่มีหอศิลปะสวน สาธารณะ และพิพิธภัณฑ์ที่มีชื่อเสียงหลายแห่ง งานมหกรรม

ใหญ่ประจำปีทั่วโลกรู้จักคือ Oktoberfest เป็นที่ตั้งสำนักงาน ใหญ่ของบริษัทที่มีชื่อเสียง เช่น BMW และซีเมนส์ บริษัทที่ผลิต สินค้าที่ใช้เทคโนโลยีระดับสูง และสถาบันวิจัยอีกหลายแห่ง มี มหาวิทยาลัย 3 แห่ง และสถาบันการศึกษาระดับสูงอีก 8 แห่ง และที่นี่ก็เป็นที่ตั้งสำนักงานใหญ่ของดีแลนแกรนด์โฮเทล ซึ่งมี มหาเศรษฐีหนุ่มหล่ออย่างอัคนี ดีแลนด์ เป็นผู้บริหารระดับสูงใน วัยสามสิบสองปี เขาได้รับการยอมรับและยังเป็นนักธุรกิจหนุ่ม ไฟแรงที่แรงทั้งไฟในการทำงานและไฟรักเร่าร้อน ที่หญิงสาวทั้ง เยอรมันอยากจะเป็นคู่ควงของเขา เพื่อจะได้มีโอกาสได้สนุกกับ บทรักเร่าร้อนที่มีค่าล่ำลือว่าช่างน่าประทับใจ แต่อัคนีหรือ เพื่อนๆ จะเรียกเขาว่า อัลล์ นั้นไม่เคยเหลือบแลสายตามองหญิง สาวคนไหนมาเกือบสี่ปีแล้วแม้เขาจะมีข่าวว่าควงสาวคนนั้นคนนี้ แต่ไม่มีหญิงสาวสักคนได้ลิ้มลองรสสวาทจากเขา จึงมีข่าวลือว่า เขาหมดสมรรถภาพทางเพศไปแล้ว แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาของพวก หล่อนเพราะความเป็นมหาเศรษฐีของเขาต่างหากที่พวกเธอยัง หลงใหลและหวังว่าจะได้เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลดีแลนด์

“คุณผู้ชายกลับมาแล้วหรือคะ ลิซ่าเตรียมอาหารเย็นไว้รอแล้วค่ะ” แม่บ้านสาวที่พยายามทอดสะพานให้เจ้านายหนุ่มที่เข้ามา หาบอกด้วยน้ำเสียงหวาดหยอดย้อยพร้อมกับทอดสายตาเชิญ ชวน อัคนีปรายตามองแม่บ้านสาวคนใหม่ด้วยความไม่พอใจ

นี่เขาคงจะได้เปลี่ยนแม่บ้านใหม่อีกแล้วสินะ ลิซ่าเป็นคนที่เท่า ไหร่แล้วล่ะเขาไม่ทันนับ ชายหนุ่มทำท่าครุ่นคิดแล้วเดินผ่านลิซ่า แม่บ้านสาวทรงโตไปอย่างไม่สนใจและไม่พูดอะไร

“โรเบิร์ต มาหาฉันที่ห้องทำงานด้วย” ชายหนุ่มเรียกคนสนิท ซึ่งดูแลความเรียบร้อยทุกอย่างภายในบ้าน โรเบิร์ต ชายวัย กลางคนที่อยู่กับครอบครัวของอัคนีมานานรีบเดินตามเขาไป ทันที ในใจก็คิดแล้วว่าเรื่องอะไร

“ฉันให้หาแม่บ้านใหม่ไม่ใช่หาตัวมาใช่มั้ย

“ครับ”

“ให้เธอออกไปจากบ้านของฉันภายในครึ่งชั่วโมงนี้ และไม่ ต้องหาแม่บ้านมาอีก ฉันไม่ต้องการแล้วทุกอย่างคุณคงต้อง จัดการเองแล้วล่ะโรเบิร์ต จะมาโอดครวญทีหลังไม่ได้นะ ออกไป ได้แล้ว…” อัคนีมองใบหน้าที่มีแววอ่อนล้าของโรเบิร์ตอย่าง เข้าใจ แต่ในเมื่อโรเบิร์ตทำงานตามที่เขาต้องการไม่ได้ ก็ต้อง รับผิดชอบเองนั่นคือสิ่งที่ถูกต้องแล้ว

เขาต้องการความสงบและพยายามจะหาคนมาช่วยแบ่งเบา งานของ โรเบิร์ตเพราะพ่อบ้านของเขามีโรคประจำตัวเขาจึง ต้องหาคนมาทำหน้าที่ในบางส่วนช่วยโรเบิร์ต แต่แม่บ้านแต่ละ คนที่มาสมัครหน้าที่นี่ล้วนแต่เป็นหญิงสาวซึ่งเขารู้ดีว่าพวกเจ้าหล่อนต้องการมาหน้าที่เพื่ออะไร แรกเขาคงไม่มี ปัญหา แต่พอนานไป เปลี่ยนไปหลายคนเขาจึงว่าผู้หญิง เหล่านั้นเคนคิดมางานเพียงอย่างเดียว แม่บ้านสาว หลายคนพยายามเข้าเขา พยายามยั่วยวนๆ นานา แม้ พวกเธอจะสะสวยและน่าฟัดขนาดไหนแต่มันไม่ได้ทำให้เขา รู้สึกอยากแตะต้องพวกเธอแม้แต่น้อย แต่กลับยิ่ง

บารมี… สาวน้อยที่ทำให้เขาต้องมาอยู่ที่เธอเป็นคนที่ทำให้ เขาหมดความต้องการนั้นกับผู้หญิงอื่นๆ ตลอดปีที่ ผ่านมาเขาต้องทนทุกข์ทรมานกับสาวงดงามหุ่นเร้าใจแต่ทุกครั้งมันยังไม่เป็นท่าอารมณ์ร่วมมีสัมพันธ์กับผู้หญิงเหล่ามากเท่าไหร่ ภาพหน้าที่ เต็มไปด้วยบารก็เข้าทําให้เขาหมดอารมณ์กับพวกเธอเหล่านั้นไปทันที

บารมี แม่มด นางมารร้าย เธอชายของทำร้าย

จนฉันต้องซมซานมาที่แต่เธอกลับเสวยสุขกับครอบครัว

ของอย่างหน้าชื่นตาบาน ยุติธรรม

กายใหญ่พิงพนักงานแล้ว

อ่อนล้า งานเมืองไทยและเขาให้การต้อง

อย่างรวมไปถึงการบรรยายเรื่องการบริหารและพัฒนาธุรกิจ

โรงแรมคนพวกนั้นฟัง หนึ่งในคณะมานั้นเป็นลูกสาวของมหาเศรษฐีคนหนึ่งของเมืองไทยและพยายามเกาะแกะเขาจนน่า เวียนหัว หากเขาไม่เห็นแก่งานสำคัญก็คงตะเพิดเธอไปแล้ว เพราะการมาดูงานครั้งนี้จะนำไปสู่การขยายสาขาโรงแรมและ การลงทุนเพิ่มขึ้นจากนักลงทุนหลายๆ ประเทศแต่ทุกอย่างก็จบ ด้วยดีเมื่อเธอเจอชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกันที่หล่อและรวย พอๆ กับเขา ซึ่งการมาของคณะผู้ดูงานครั้งนี้ก็มีนักธุรกิจหนุ่ม หลายคนได้พูดถึง ภรรยาของเขา อย่างชื่นชมซึ่งมันทำให้เขา ไม่พอใจ…

“เธอมันจะสักแค่ไหนนะบารมี คนที่ชื่นชมเธอมันคงไม่รู้สินะว่า เธอมีผัวแล้ว…” อัคนีกัดกรามกรอดด้วยความรู้สึกที่เขาเองก็ อธิบายไม่ถูกว่าทำไมต้องรู้สึกไม่พอใจด้วยที่มีผู้ชายสักคน ชื่นชมเจ้าหล่อน…

แล้วภาพในอดีตก็เข้ามาในห้วงคำนึงเหมือนว่ามันเพิ่งเกิดขึ้น เมื่อวาน… เมื่อปีที่แล้วหลังจากที่เขาพร่าพรหมจรรย์ของบาร อย่างโหดร้าย พี่ชายของเธอกับอดีตคนรักของเขาก็มาเจอเข้า พอดี เขาประมาทเองคิดว่าหลอกให้บริบูรณ์ไปดูงานที่โรงแรม สาขาเชียงใหม่ แต่บริบูรณ์กลับไปไม่ทันเที่ยวบินจึงกลับมาที่ บ้านเพื่อรอขึ้นเที่ยวบินใหม่ในวันถัดไปจึงทำให้พบกับเขา ภัทรา เข้ามาตบหน้าเขาอย่างไม่เกรงกลัวทั้งที่เธอกับเขาจะมีเรื่อง บาดหมางใจกันเมื่อเธอทิ้งเขาแล้วไปแต่งงานกับบริบูรณ์โดยไม่ กลัวว่าเขาจะทำร้ายเธอซึ่งในตอนนั้นเขาเองก็อึ้งไม่คิดว่าภัทรา จะกล้าทำ แล้วภัทราก็โทรศัพท์บอกเรื่องนี้กับบิดามารดาของ เขาโดยขู่ว่าหากเขาไม่ยอมจะแจ้งความ แม้คนอย่างเขาไม่กลัวตารวจ แต่อนาคตของเขาไม่สมควรจะจบลงที่นี่และคิดว่าหาก พวกท่านมา พวกท่านจะต้องเอาเงินฟาดหัวสองพี่น้อง ให้กระเด็น ไปจากชีวิตของเขา

แต่กลับกลายเป็นว่าท่านบังคับให้เขารับผิดชอบบารนี้ด้วย การจดทะเบียนในวันรุ่งขึ้นทันทีและยังไม่เข้าข้างเขาอีกด้วย เขา จดทะเบียนกับบารนี้เงียบๆ โดยมีคนในครอบครัวเท่านั้นที่รู้ และยังมีงานเลี้ยงเล็กๆ รับขวัญบารมีในฐานะสะใภ้คนกลาง ของดีแลนด์ดูทุกคนจะมีความสุขโดยเฉพาะบิดามารดาที่โอบ กอดบารอย่างรักใคร่ ซึ่งมันทำให้เขายิ่งโกรธเกลียดบารนี้กับ พี่ชายของเธอมากขึ้น…

ใช่แล้วเขาเกลียดเธอที่ทำให้พ่อกับแม่รวมไปถึงพี่ชายและ น้องชายของเขาต่างต่อว่าเขาว่าทำเกินไป ไม่มีใครเข้าข้างเขา เลยสักคน ตอนนั้นอัคนีพาล โกรธทุกคนและเอาความโกรธมาลง ทีบารนี ก่อนที่จะหนีหน้ามาเยอรมันปล่อยให้บาร นอนกอด ทะเบียนสมรสอยู่คนเดียวในบ้านหลังงามที่กรุงเทพฯ เขาก็ได้ ฝากรอยความแค้นใจไว้กับเธอแต่ทำไมมันช่างเหมือนว่าเขา ฝากรอยความทรงจำให้กับตัวเองเสียอย่างนั้น มันเป็นอะไร บัดซบที่สุด..

“บัดซบที่สุด…” อัคนีลูบใบหน้าหล่อเหลาของตนเองแรงและ สะบัดศีรษะแรงๆ เพื่อขับไล่คนที่ตามหลอกหลอนเขามาตลอด ปีออกไป แต่มันก็ไม่ได้ผลเขาต้องทำอย่างไรนะ…

อัคนีลุกขึ้นเสยผมของตัวเองอย่างหงุดหงิดแล้วเดินเข้าห้อง นอนของตนซึ่งมีประตูเชื่อมระหว่างห้องทำงานกับห้องนอนของเขา แต่เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูก็ดังขึ้น และเบอร์แปลกๆ ที่เขาไม่ คุ้นเคยทําให้คิ้วหนาขมวดมุ่น อาจจะเป็นกลุ่มคนที่มาดูงานหรือ ไม่ก็นักธุรกิจในกลุ่มนั้นก็ได้ หากไม่ใช่วันนี้ เขาไม่รับโทรศัพท์ เด็ดขาด อีกอย่างเบอร์นี้ไม่ใช่เบอร์ส่วนตัวที่เขาใช้ติดต่อกับคน ทางบ้านเฉพาะบางคนก็พอจะรับได้…

“มีอะไรเทเรซ่า”

ชายหนุ่มพูดเสียงกระด้างเมื่อกดรับแล้วเสียงหวานหยอดย้อย ของใครคนหนึ่งตอบกลับมาทำให้เขาแทบจะวางสายเลยทีเดียว แต่ก็ยังทำไม่ได้เพราะยังรักษาหน้าของบิดาเธออยู่เมื่อได้ยิน เสียงของ คุณ โทมัส มูเลอร์ คู่ค้าคนสำคัญของเขาแว่วๆ มา

เทเรซ่า หรือ แทตตี้ นางแบบสาวลูกครึ่งไทย เยอรมัน ซึ่งเป็น บุตรสาวของโทมัสนั่นเอง หลังจากที่เขาทิ้งบารมีไว้ที่เมืองไทย มาดูแลงานที่นี่เขาเคยคว้าเธอมาเพื่อระบายความใคร่และคิดว่า หญิงสาวสวยสมบูรณ์แบบอย่างเทเรซ่าจะช่วยให้เขาลืมเรื่องและ คนที่เมืองไทย แต่กลายเป็นว่าเขาไม่มีอารมณ์จะมีอะไรกับเธอ เลยแม้แต่น้อยกลับรู้สึกรำคาญอีกด้วย เทเรซ่ายังตามเกาะ เขาแจจนน่ารำคาญ ที่สำคัญเธอแสดงตัวว่าเป็นผู้หญิงของเขา อย่างเปิดเผย โดยที่เขาไม่ได้แย้งอะไรเพราะคิดใช้เทเรซ่าเป็นไม้ กันสาวๆ ที่คลั่งไคล้หรือที่อยากจะทอดสะพานให้เขาและมันก็ได้ ผลเพราะสาวๆ พวกนั้นกระเจิดกระเจิงเมื่อเจอเทเรซ่าแต่ก็มีบ้าง ที่เขาควงคนนั้นคนนี้แก้เซ็งเพื่อให้ลืมใครบางคน เพื่อให้เขาไม่ ฝันร้าย แต่สุดท้ายกจบลงเช่นเดิมคือเขาไม่มีอารมณ์จะแตะต้อง หญิงสาวคนไหนเลย…
“คุณอัลลขา คือคุณพ่อเชิญให้คุณมาทานมื้อเย็นที่บ้านน่ะค่ะ วันนี้แทตที่ท่าอาหารเองด้วยนะคะ”

“วันนี้ผมเหนื่อยครับช่วยบอกคุณพ่อคุณด้วย

“โธ่ คุณอัลล์ขา แต่แทตทำอาหารไว้รอคุณสุดฝีมือเลยนะ คะ”

“ขอโทษด้วยนะแทนตี้ ผมไม่สะดวกจริงๆ แค่นี้นะครับเพราะ ผมต้องเตรียมงานไว้เสนอคณะที่มาดูงานจากเมืองไทย” พูดจบ ชายหนุ่มก็วางสายทันทีจึงไม่ได้ยินเสียงกรีดร้องด้วยความไม่ พอใจของเทเรซ่า

“กรี๊ดดด คนบ้า ฉันอุตส่าห์ทอดสะพานให้ยังทำไม่ใส่ใจมัน จะสี่ปีแล้วนะที่ฉันคอยตามคุณเนี่ย” หญิงสาวกรีดร้องออกมา อย่างไม่เกรงใจบิดาที่มองมายังเธอด้วยความไม่พอใจ ในขณะ ที่นางวัชราหรือที่แม่บ้านชาวไทยในมิวนิคเรียกเธอว่า คุณนาย แมว นั้นกลับลูบหลังลูบไหล่บุตรสาวคนเดียวอย่างปลอบโยน

“โธ่ๆ ลูกขาใจเย็นๆ นะคะลูก คุณอัลล์ก็แค่เหนื่อยละมั้งจ๊ะ วัน นี้ที่โรงแรมของคุณอัลล์มีคณะมาดูงานจากเมืองไทยนี่ลูก

“ก็ใช่สิคะคุณแม่แทตตี้ได้ข่าวด้วยนะคะว่ามียายผู้หน้าด้าน คนหนึ่งมันพยายามอ่อยคุณอัลล์ด้วย”

“พูดจาไม่เห็นจะน่ารักเลยลูกแทต แล้วอย่ากรีดเสียงร้อง เหมือนชะนีร้องโหยหวนแบบเมื่อกี้อีกนะพ่อไม่ชอบ คุณก็เหมือน กันนะคุณแมว หากยังสอนลูกให้มีนิสัยเที่ยวล่าผู้ชายอีกผมจะไม่ อดทนกับคุณ อย่าเอานิสัยตัวเองมาสอนลูก ผมทำธุรกิจไม่ได้คิดเอาลูกสาวไปขายทอดตลาด หากผมจะทำอย่างนั้นผมคิดว่าคง ไม่ได้ราคาดีเท่าไหร่…” คุณโทมัสพูดจบก็เดินออกไปจากห้องรับ ประทานอาหารอย่างเบื่อระอานิสัยแย่ๆ ของสองแม่ลูก เขา พลาดเองที่หลงกลของวัชรา เขาคิดว่าหญิงไทยจะนิสัยดีรักนวล สงวนตัวและเป็นกุลสตรีอ่อนโยนน่ารักเสียอีก แต่ไม่ใช่เลย ไม่ใช่วัชราที่มีแต่ความอิจฉาริษยาแม้จะมีทุกอย่างเหนือกว่าคน อื่นแต่ภรรยาของตนก็เที่ยวแสวงหาผู้ชายรวยๆ ให้ลูกสาวและ สอนให้แทเรซามีนิสัยเหมือนตนเขารู้ดีว่าลูกสาวของตนนั้นคาว แค่ไหน…

“กรี๊ดดดด… คุณพ่อ / คุณโทมัส… สองแม่ลูกกรีดร้องออกมา อย่างเจ็บใจเมื่อโดนประมุขของบ้านด่าตรงๆ