บทที่ 9 ภัยมาจากทางตะวันตก ถูกใส่ไข่ใส่นม

ในตอนที่ซูเฉียวรู้สึกผิดปกตินั้น ก็สายไปแล้ว

หญิงชราที่ถือมีดพุ่งเข้ามาทางนางหยุดชะงัก ก็เห็นที่หางตา มุมปาก ทั้งจมูกและหูมีเลือดหยดออกมา

หญิงชรานั้นก็อึ้งเหมือนกัน นางยกมือขึ้นจับเบาๆที่หางตา จากนั้นก็งงไปหมดเลย “เลือด มีเลือด…..เจ้า เจ้า เจ้าจะฆ่าข้า หรือ มาเร็ว คุณหนูรองจะฆ่าข้า

ซูเฉียวไหวตัวทัน รีบดึงเศษเสื้อ แล้วอุดปากของหญิงชรา จาก นั้นก็ดีที่คอของนางจนนางสลบ

ต้องห้ามให้คนในจวนมาที่ตำหนักของตนเองเด็ดขาด

ถึงเวลานั้น กระโดดลงแม่น้ำ ก็ล้างความผิดไม่ได้แล้ว

ในห้องสงบลง ซูเฉียวยิ้มที่มุมปาก ตามความทรงจำของ เจ้าของร่างเดิม พบว่าหญิงชรานี้เป็นคนของนายหญิงซู ดูแล้ว น่าจะมาแก้แค้นให้นายหญิง

แม่บ้านจางที่เป็นคนของนายหญิงชิวโดนตีจนตาย คนในจวน

ก็คงจะรู้กันแล้ว

แต่ว่านายหญิงซูโดนกักขัง ก็น่าจะรู้ข่าวช้าไปหน่อย ขนาดคนข้างกายนางยังไม่รู้ข่าวอะไรเลย แล้วยังจะกล้ามาทําร้ายนางในวันนี้อีก
นางเดินไปรอบๆหญิงชรา ในอากาศนี้เต็มไปด้วยยาพิษ หญิง ชรา ตายแน่นอน

นางเองก็ไม่กล้าอยู่ต่อ

กรอกตาไปมา ซูเฉียวก็โยนหญิงชรานี้เข้าไปในระบบ จากนั้น ก็มองไปรอบๆ ตอนนี้ที่ยังไม่มีคนจับได้ ต้องรีบออกไปจากห้อง เป้าหมายของนางแน่ชัด จึงพุ่งไปทางตำหนักของนายหญิงชิว

ถึงเท้าของซูซือตอนนี้ไม่สามารถรักษาได้ แต่นายหญิงซิวไม่มี ทางปล่อยโอกาสที่จะไปยั่วยวนซูชื่อฟังแน่นอน เพราะนายหญิง โดนกักขัง นางต้องรีบทำตัวดีๆ เพราะงั้นจึงรีบอาบน้ำแล้วไป ทางตำหนักหน้าแล้ว

นายหญิงสามารถอยู่ในตำหนักได้ เพราะความสวยงามและ มารยาล้วนๆ

วันนี้ นางถือโอกาสร่วมมือกับซูเฉียวเพื่อทำร้ายนายหญิง แต่ก็ไม่สามารถทำลายรากฐานของนายหญิงซูได้

ก็แค่โดนกักขัง

เพราะเช่นนั้น นายหญิงชิวก็ต้องพยายาม

แต่ที่เสียดายคือ ถึงนางจะเป็นที่โปรดปราน แต่ก็มีลูกแค่คน เดียวคือซูชิง

นางคิดว่าหากสามารถคลอดลูกชายให้กับจวนได้ การที่นาง จะแทนที่นายหญิงซู ก็คงจะง่ายขึ้น
นี่เป็นโอกาสที่ดีของซูเฉียว

ดูจากรอบๆแล้วไม่มีคน ซูเฉียวจึงลากหญิงชราที่ตายเพราะยา พิษออกมาจากระบบ แล้วโยนเข้าไปในตำหนักนายหญิงซิวที่ใต้ ต้นไม้ใหญ่

ให้ทุกคนคิดว่า หญิงชราตายเพราะกำลังหนีอยู่

เช่นนี้ถึงมองแล้วเหมือนจริง

หลังจากที่ซูเฉียวกลับมาที่ห้อง ยาพิษในอากาศก็เจือจางไป แล้ว นางจึงนอนหลับไปอย่างสบาย วันที่สองก็โดนวุ่นวายจนตื่น ตั้งแต่เช้า

เหตุผลนั้นไม่มีอื่นใด แต่เป็นเรื่องศพของหญิงชราที่นางเอาไป ทิ้งไว้นั้นโดนคนที่ทําความสะอาดไปพบเจอแล้ว

หญิงชรานั้นตายเพราะมีเลือดไหลออกมาจากหูตาจมูกและ

ปาก สภาพน่ากลัวมาก

ทําให้บ่าวตกใจกันไปหมด

“นี่…..คือป้าหลีตำหนักนายหญิงหลวงไม่ใช่หรือ? ทำไมถึงมา ตายในตำหนักนายหญิงชิวล่ะ……” ทุกคนต่างวิจารณ์กันใหญ่ นายหญิงชิวที่เหนื่อยมาทั้งคืนพอได้ข่าวก็รีบกลับมาดู สีหน้าก็ เปลี่ยนไปเลยเหมือนกัน

นายหญิงซูที่โดนกักขังก็วิ่งออกมาดูเช่นกัน นางพุ่งไปหาป้า หลี่ ในแววตามีแต่ความเสียใจ แล้วหันไปมองนายหญิงชีว พร้อมกับความโกรธ ในแววตา “ชิวหลันเชียง ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ไม่เคยทำไม่ต่อคนมาใส่ร้ายนายใหญ่อย่างข้า และตอนนี้กล้า ทำร้ายคนของอย่างเปิดเผยเช่นนี้? ตอนข้าโดนกักขัง แต่ยังคงจะ

นายหญิงชิวงงหมดใบหน้าที่ขาวเนียนความโกรธ กัดฟันพูด นายกักขังด้วย ทำไมนายหญิงถึงไม่อธิบายก่อนว่า ทำไมนาง ถึงที่ตำหนักของน้องได้

เห็นสภาพเหมือนกัน

แต่มาถึงนี้แล้ว ไม่สามารถถอยหลังได้

นางแค่รู้ป้าหลี่ตายได้อย่างไร

“ทำไมหรือก็ต้องนางคิดตั้งแต่ต้นจนเกลียด ซูเฉียวก็ส่วน แต่ใหญ่นั้นเป็นเพราะชิวหลันเซียง

ชิวหลันเซียงคนไม่อยากเป็นนายหญิงรอง

ต่างคนต่างฝีมือ

เพียงแต่ว่าใครเล่ห์เหลี่ยมกว่าก็เท่านั้นเอง ถึงนายหญิงจะหน้าตาไม่สวย นางฐานะ มีคนหนุน
แล้วยังมีลูกสาวที่เป็นถึงพระชายารององค์รัชทายาท

ถึงจะเป็นแค่รอง แต่ลูกสาวทั้งสามของจวนซู ในอนาคต ก็คง มีแต่ซูชื่อที่มีอนาคตที่ก้าวไกล

แค่ฐานะพระชายารอง ก็สามารถเหยียบอยู่บนหัวของคนอื่นๆ

ได้แล้ว

“ป้าหลี่ตายที่นี่ได้อย่างไรนั้น น้องจะสืบหาความจริงแน่นอน แต่ว่า การที่โดนกักขังอยู่แล้วออกมาเอง ก็ขอให้นายหญิง อธิบายเหตุผลให้คนในจวนด้วยเจ้าค่ะ! เพราะยังไงก็มีคนเห็นตั้ง มากมาย!” ซิวหลันเชียงรู้อยู่แก่ใจแล้วว่าตนเองน่าจะโดนใส่ร้าย เพียงแต่ว่าฝีมือต่ำช้าเกินไปหน่อย

แค่คิดไม่ถึง นายหญิงซูที่โดนเกลียดนั้นยังสามารถมาทำร้าย ตนเองได้

ไม่แปลกเลยที่เป็นถึงนายหญิง

นางต้องห้ามประมาทศัตรู

ซูเฉียวคาดไว้แล้วว่าต้องเป็นเช่นนี้ แต่นางเกรงว่าเรื่องจะไม่ ใหญ่พอ ต้องไปช่วยพวกนางสักหน่อย

ถึงจะทะเลาะกันแล้ว แต่การยืนพูดกันเช่นนี้ ช่างไม่มีความ หมายเลย

ถ้าลงมือได้ ก็อย่าทะเลาะเลย!

“เจ้า ยังไม่มีสิทธิพอที่ข้าต้องอธิบายให้เจ้า เรื่องของวันนี้ เจ้าต่างหากที่ต้องอธิบายให้ข้า!” นายหญิงซูพูดด้วยความเย็นชา “ป้าหลี่อยู่ข้างกายข้ามานานหลายปี นางเลี้ยงพระชายาหลวง องค์รัชทายาทจนเติบโต นางมีข้อดีมากมายที่ลบล้างไม่ได้!

คำพูดนี้ทำให้ชิวหลนเซียงหัวเราะ นางมีหน้าตาที่สะสวย พอ หัวเราะเบาๆเช่นนี้ ก็ยิ่งดูสวยเข้าไปใหญ่

อายุสามสิบกว่า แต่ก็ยังคงสวยจนไม่มีใครเทียบติด

“ทำไมข้าถึงไม่เคยรู้ สุสานของจวนซูมีควันขึ้นเมื่อใดที่ทำให้ มีพระชาหลวงองค์ราชทายาทล่ะ?” ชิวหลันเซี่ยงไม่ไว้หน้านาย หญิงซูเลยแม้แต่น้อย

นายหญิงซูสีหน้าแต่ตั้งแต่แรก ตอนนี้ยิ่งแย่ไปใหญ่ เลยกัดฟัน แล้วจ้องชิวหลันเซียง “เหอะ ไม่ช้าก็เร็ว สักวันต้องได้เลื่อน ตาแหน่งเป็นพระชายาหลวงแน่นอน!!

“งั้นน้องจะรอดูแล้วกัน!” ชิวหลันเซียงประชด

“อย่างน้อย ชื่อเอ่อของข้าก็เป็นบุตรสาวนายหญิงใหญ่ หน้าตาสวยงาม ไม่มีที่ติ!” นายหญิงซูโมโหมาก จึงพูดถึงเรื่องไม่ ดีโดยตรงเลย

ที่หมายถึง ซูชิงไม่เพียงแต่เป็นแค่ลูกสาวของนายหญิงรอง แต่ยังขาเป๋ …..

นี่เป็นการตบหน้านายหญิงชิวชัดๆ

ชิวหลนเซียงสีหน้าซีด ไหล่สั่นเบาๆ สีหน้าแย่จนผิดปกติ
แต่ว่า ไม่ว่าชิวหลันเซียงจะโกรธแค่ไหน ก็ไม่ได้ลงมือใดๆ

แค่ก๋ามือแน่น

ซูเฉียวที่เดินเข้ามาทำสีหน้าระมัดระวัง แล้วตะโกนเสียงดัง “มี คนตายหรือ!”

ทําให้คนรอบๆต่างมองบนกันใหญ่

แต่ซูเฉียวกลับขมวดคิ้วโดยไม่ใส่ใจ “นี่ มีเลือดออกมาจากหู ตาจมูกและปาก น่าจะตายเพราะยาพิษ ป้าหลีไปหาเรื่องใครกัน ถึงตาย ในสภาพโหดร้ายเช่นนี้”

จริงๆแล้วตอนที่ซูเฉียวเดินมานั้น สีหน้าของนายหญิงซูก็เริ่ม แย่มากแล้ว ป้าหลี่ตายได้อย่างไรนั้น นางรู้ดีกว่าใคร จริงๆแล้ว เฉียวก็ควรตาย แต่กลับไม่ตาย

แต่กลับกลายเป็นว่า ป้าหลี่ตายในตำหนักของนายหญิงชิวอ

ย่างไม่รู้สาเหตุ

เรื่องนี้ต้องมีปัญหาอะไรแน่ๆ

แต่นางรู้สึกว่าซูเฉียวคงไม่มีความสามารถขนาดนี้

เพราะการย้ายศพคนหนึ่งคนโดยไม่ให้ใครเห็นนั้น ไม่มีทาง

เป็นไปได้

นางอยากใช้ป้าหลี่เพื่อกำจัดซูเฉียว

เพราะนางรู้ว่าของอยู่ที่ผู้เฒ่า เมื่อวานตอนที่ซูซือไปหาเรื่องซูเฉียว ซูชื่อชังกลับไปช่วย ตามความฉลาดของนายหญิงซูแล้ว ก็รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะเช่นนั้น เลยวางแผนเรื่องป้าหลี่นี้ขึ้นมา คนที่พูดนั้นตั้งใจพูด ส่วนคนฟังนั้นก็ยิ่งตั้งใจฟังมากขึ้น