บทที่ 6 นำทะเบียนบ้านแล้วไปจดทะเบียนสมรส

เธอต้องการ ที่จะเป็นผู้หญิงของตระกูลร้าวหรือไม่?”

“ฉัน … ”

“ฉันตกลง”

“อะไร?!”

เพียงประโยคสั้นๆก็ทำให้ โล่เถียนซินเงยหน้าขึ้นทันที และส่งเสียงกรีดร้องใส่เขาอย่างไม่เชื่อ

พร้อมกำมือแน่นกัดฟันด้วยความโกรธ “อย่ามาเล่นเรื่อง ตลกอย่างงี้กับฉันเลย!”

เธอกลัว…เธอกลัวว่า เธอจะจริงจังกับมันเกินไป!

ถ้าเป็นแบบที่ก้าวเหิงพูด เขาไม่ได้เป็นเด็กที่ไม่มีอะไร เหมือนเมื่อก่อน ตอนนี้เขายืนอยู่จุดสูงสุดของชีวิตแล้ว

เขาจะเอาโสเภณีไปทำไม ?

โล่เถียนซินขมวดคิ้วหวานอย่างอับอาย เธอไม่สามารถรับ เรื่องตลกเช่นนี้ได้

“ผู้หญิงคนนั้น ไม่สามารถรักษาแผลได้”
ตอนที่เธอกำลังอยู่ ในความฝันที่ต้องดิ้นรนจากเขา เขาที่ นั่งอยู่บนโซฟา อยู่ๆก็สะบัดมือที่ได้รับบาดเจ็บของเขา

และเริ่มเปิดปากพูดออกมา เหมือนไม่ได้ตั้งใจ

ส้าวเหิงล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าของเขา พลางลุกขึ้นยืน มองออกไปข้างนอก ด้วยสีหน้าที่เฉยๆ และพูดด้วยน้ำเสียง ทุ้มลึกว่า

“ให้เวลาสามนาที เตรียมสมุดทะเบียนบ้าน และบัตร ประชาชนมา”

ผู้หญิงคนนั้น ไม่สามารถรักษาแผลได้?

ดังนั้น…

เขาต้องการ…

“คุณกำลังพูดผิดเรื่อง กับผิดคนหรือเปล่า?”

บัตรประจําตัวประชาชน และสมุดทะเบียนบ้าน เจ้าสาวควร ให้สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่หรือ เธอได้ยินถูกไหม? ไม่!

ต้องได้ยินผิด! เขาจะขอสมุดทะเบียนบ้าน และบัตร ประชาชนจากเธอไปทำไม

โล่เกียนซินส่ายหัวอย่างแรง เธอต้องการควบคุมตนเอง และไม่อยากคิดมากกับเรื่องนี้
“ไอ้บ้า!

เมื่อมองดูรูปร่างหน้าตา ที่สับสนและความลนลานของเธอ ส้าวเหิงก็คิดอยากจะบีบคอเธอ

เขาดึงมือของเธอออกไปข้างนอกแล้วหันกลับมาแล้ว ตะโกน

“เตรียมทุกสิ่งให้ทันการณ์”

เขาบ้าไปแล้ว เขาเสียเวลามากมายกับเธอในเรื่องนี้!

ถ้าจะเธอบอกว่า ชีวิตของเธอเป็นเหมือนน้ำแร่บรรจุขวดที่ สงบ วันนี้ของชีวิตเธอก็เหมือน น้ำในหม้อที่ถูกต้มจนเดือด

จากสูงไปต่ำ เหมือนลงไปนรก และขึ้นไปบนฟ้าอีกครั้ง

จนถึงขณะที่สมุดสีแดง และทะเบียนสมรสมีอยู่ในมือแล้ว

โล่เกียนซิน ก็ยังคงจ้องมองที่ภาพด้านหน้าด้วยความไม่ เชื่อสายตา “สิ่งเหล่านี้ คือเรื่องจริงหรือ?

เธอใช้ทางลัด มาก่อนผู้หญิงคนนั้นจะได้ตำแหน่งนี้ แต่ เธอกลับได้รับตราประทับคุณนายสาวอย่างเป็นทางการ

ส้าวเหิงทําได้อย่างไร …

พ่อบ้าน พาคุณผู้หญิงกลับบ้านด้วย
ทันทีที่สาวเหิงออกจากสำนักกิจการพลเรือน เขาได้รับ โทรศัพท์จากบริษัท แล้วเขาก็ขับออกไปเลย

ในบรรยากาศที่เงียบสงบ โล่เกียนซินถือเอกสารทั้งหมด ของพวกเขา เอาไว้แน่นและกะพริบตาด้วยความไม่เชื่อ

เธอกับสาวเหิง แต่งงานกันแล้วเหรอ? !

แต่งงานกันแล้วจริง ๆ! !

“คุณผู้หญิง นายท่านเขาดีกับคุณจริงๆ” พ่อบ้านนั่งอยู่ใน ที่นั่งข้างหน้า หันกลับมาเป็นครั้งคราวด้วยความอิจฉา

“ผมไม่เคยเห็นนายท่านใจดีกับใครมานาน หลายปีมานี้ นายท่านได้ให้ผมเตรียมเสื้อผ้า

และอุปกรณ์ที่ดีที่สุดในโลกให้ส่งให้คุณ รักที่นายท่านมี ให้คุณ ดีมากกว่าความรักอื่นที่ผมเคยเห็นมา”

เขาเห็นนายท่านไปที่เมืองแปลก ๆ มากมาย เขาค่อยๆ ไป ทีละขั้น และเมื่อช่วงอาชีพประสบความสำเร็จ

นายท่านก็เตรียมของขวัญที่ดีที่สุดสำหรับคุณผู้หญิง

ถ้าไม่เป็นแบบนี้ เขาคงคิดว่านายท่านเป็นรักต่างเพศ ตั้งแต่ไหนแต่ไรนายท่านไม่เคยแตะต้องตัวผู้หญิงเลย
ไม่ว่าจะดีอย่างไร ก็เป็นเพียงแค่สิ่งที่เคยเกิดขึ้นเท่านั้น โล่เถียนซินยิ้มอย่างขมขื่น และก้มศีรษะของเธอลง

ความรักของเขา เธอจะไม่รู้สึกได้อย่างไร? เพียงแต่เธอรู้ ชัดเจนว่า ทุกอย่างถูกทำลายไปแล้วในคืนนั้น

ความรักของพวกเราไม่สามารถจะสมบูรณ์ได้อีกแล้ว

“คุณรู้ไหม ตอนนี้นายท่านมีเงินมูลค่าหลายร้อยพันล้าน ดอลลาร์

ทุกนาทีของเขามีแต่บริษัทใหญ่มากมายต้องการที่จะได้ มา แต่กับคุณเขากลับให้อย่างไร้ขีดจำกัด ”

กลัวว่าคุณผู้หญิงจะไม่เชื่อ พ่อบ้านจึงอธิบายอย่างใจจด ใจจ่อ

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พ่อบ้านเชื่อว่า คนเดียว ที่นายท่านรักคือคุณผู้หญิง นายท่านจะไม่เสียเวลา

ทําสิ่งที่ไม่มีความหมาย แต่เขาไม่เคยคิดว่าเสียเวลากับ คุณผู้หญิงเลย

โล่เถียนซิน ฉีกยิ้ม และไม่พูดอะไรเลย

ทั้งหมดนี้ เรื่องวันที่เธอก้าวเข้าไปในเมืองที่แปลก ประหลาดนี้ ถูกทำลายอย่างรวดเร็วที่สุด และเธอไม่คิดที่จะ โทษใครเลย …