ตอนที่ 3 บังเกิดใหม่ในนรกอีกครั้ง

“ไม่ตาย เมื่อครู่ข้ายังไปถีบนางอยู่เลย “เสียงของผู้ ชายอีกครพูดขึ้นอย่างดูถูก

พันหยุนหยุนมองไปยังแขนของนาง ก็รู้ว่าทำไมแขน ของนางถึงบวม

“และไม่รู้ว่าจะตื่นเต้นอะไร พรุ่งนี้ก็จะถูกประหารแล้ว แล้วยังต้องแขวนคอตายอีก” ชายคนนั้นกินถั่วลิสงได้ วยแล้วพูดด้วยเสียงเบา การประหารชีวิตด้วยวิธีการ ตัดคอ องค์กรไม่เคยใช้ แม้กระทั่งนรกก็ยังมีการตัดคอ ประหารชีวิตอีกหรอ?

“นางได้นอนอยู่กับน้องชายของว่าที่สาวมี ไม่ต้องพูด ถึงเรื่องความบริสุทธ์ แล้วยังนำพาความเดือดร้อนมา ให้กับตระกูล นางตายไปโดยเร็วก็ดี ชื่อเสียงที่สร้าง ขึ้นมาของตำหนักพันมาสิบกว่าปี ต้องมีเสียหายเพราะ นาง นางตายที่นี่ มันยังดีกว่าพรุ่งนี้ที่ต้องดูชาวบ้านเยาะ เย้ย” ชายอีกคนพูดสับปลับออกมา

พันหยุนหยุนนึกถึงอยู่ในใจ คนที่พวกเขาพูดถึงคือ ตนเองหรอ?

“ฮ่องเต้ก็ใจจิตใจดำจริงๆ ลูกพี่ลูกน้องของตนเอง ไม่ กงไม่ถามเหตุผลสักคำก็ลงโทษนางถึงขั้นตาย เสียดาย กับแม่สาวน้อยที่สวยดุจดั่งหยกและดอไม้เหลือเกิน” เสียงหัวเราะหึ่นๆที่อดกลั้นไม่ไหว
ฮ่องเต้? นี่เป็นยุคสมัยโบราณหรอ? พันหยุนหยุนรีบ ตื่นขึ้นมาโดยเร็ว ที่นี่ไม่ใช่นรกขุมไหน แต่นี่เป็นยุคสมัย โบราณ!

“อาจจะเป็นเพราะตนเองไม่มีบุตร กินยาบำรุงไปเยอะ กินจนหัวสมองเลอะเลือน อุปนิสัยของฮ่องเต้นั้นแปลก ประหลาด เรื่องเล็กๆน้อยๆ จริงๆแค่ลงโทษพันกั้วเวิง โดยการปลดตำแหน่งก็พอ ไม่จําเป็นต้องขับไล่เขาทั้ง ตระกูลออกจากในเมือง ข้าช่างดูไม่ออกจริงๆ”

“ถ้าเจ้าดูออก เจ้าก็คงไม่ต้องมาเป็นพัศดีเฝ้าในเรือน จําหรอก มาชนแก้ว”

“จริงๆว่าไปแล้ว ก็เพราะว่า…..ในปากของเขาอม เหล้าไว้ จึงพูดจาไม่ค่อยชัด พันหยุนหยุนพยายาม ตั้งใจฟัง แต่ได้ยินไม่หมด

“ใครกล้าไม่เชื่อฟัง? แม้กระทั่งฮ่องเต้….…..” พัศดีอีกคน กลับพูดขึ้นอย่างชัดเจน

“หุบปากเหอะหน่า ดื่มไป ! ” พัศดีที่กำลังดื่มเหล้าได้ พูดขัดไม่ให้เขาพูด ไม่ได้หวังดีต่อเขาหรอก แต่กลัวตน จะซวยไปด้วย

พันหยุนหยุนจับรางหญ้าบนพื้นไว้ นางกัดริมฝีปาก ตนเองไว้แน่นๆ นี่เธอรู้สึกตัวแล้วจริงๆ

เธอได้ตายไปเพราะโดยยิง วิญญาณของเธอได้ ทะลุมายังยุคสมัยเมื่อหลายพันปีนี้ พอตื่นขึ้นมาอีกที เธอก็กลับไปถึงหนึ่งพันปีก่อน หรือตามในหนังสือ ประวัติศาสตร์ที่จารึกไว้ว่าเป็นยุคสมัยเจ้าเช่า

ร่างกายที่เธออาศัยตอนนี้ก็เรียกว่าพันหยุนหยุน เหมือนกัน เธอได้แขวนคอตายไป พอเธอหยุดหายใจ แล้ววิญญาณของตัวเองก็ทะลุมาอยู่ในร่างของเธอ ถ้า ไม่ใช่เพราะว่าตรงข้อมือของเธอยังผูกเชือกสีแดงที่ไป ร่วมงานแข่งขันทําอาหาร เธอก็นึกว่ามันเป็นแค่ความ ฝัน

เมื่อกี้พวกพัศดีก็กำลังคุยกัน ทำให้ตนเองรู้ว่าเธอไม่ ได้อยู่ในความฝัน อีกอย่าง มือของเธอยังใส่นาฬิกาที่ เธอใส่ตอนหนึ่งพันปีข้างหน้า เธอได้รับรางวัลนั้นจริงๆ

เธอให้นาฬิกาของตนเองกับเจียงหลิน ทีแรกก็นึกว่า พอกลับไปถึงองค์กรแล้วจะเอานาฬิกาออกมาด้วยตัว เอง ดีนะที่เธอไม่ได้เอานาฬิกาเรือนนี้ให้พวกเขา ไม่งั้น การโดนยิงครั้งนี้ก็คงเปล่าประโยชน์

พันหยุนหยุนใช้เวลาไปทำความรู้จักกับร่างที่เธอ อาศัยอยู่ตอนนี้โดยเร็ว ตอนนั้นที่เธอลืมตาขึ้น ตรงคอ ยังมีเชือกพันอยู่ เธอที่ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง พอเจอ เรื่องอะไรก็มักจะหลบและร้องไห้ เป็นคุณหนูที่ไร้ประ โยชน์มากๆ เธอเป็นลูกสาวคนเดียวคนที่โปรดปราน ที่สุดของพันกั้วเวิงที่เป็นหุปู้ช่างซูในราชสำนัก เธอ แขวนคอตายไปแล้ว จึงจะให้ตัวเองเข้ามาอยู่ในร่าง ของเธอได้

และในความทรงจำของหญิงสาวคนนี้ ก็คือลูกสาวแห่งตระกูลพันได้ไปนอนกับน้องชายว่าที่สามี หลี่ปู้ช่าง ซูเป็นคนที่ช่างประหารพันหยุนหยุนด้วยตัวเอง เมื่อกี้ พัศดีกำลังคุยกันก็ทำให้เธอสามารถมั่นใจได้ว่าเรื่อง พวกนี้ได้อยู่ในหัวสมองของเธอ

ตอนที่เธอยังอยู่ ในหัวสมองของพันหยุนหยุนพอรู้ว่า ตัวเองกับน้องชายว่าที่สามีได้นอนอยู่ด้วยกัน ถึงแม้ว่า จะสวมใส่อาภรณ์ตอนนอน ก็ทำให้คนเห็นรู้สึกตกใจ ตอนนั้นพันหยุนหยุนอยากจะวิ่งชนเสาเพื่อแสดงความ บริสุทธ์ แต่พอตอนที่เธอกำลังจะวิ่งเข้ามาใกล้เสาไม่ถึง สามศอก กลับถูกทหารจับเข้าไปในคุก

ไม่มีแม้แต่โอกาสจะอธิบาย และไม่มีเวลาจะโต้เถียง กับใคร พระราชโองการก็ได้บัญญัติไปแล้ว

เพราะว่าพันหยุนหยุนคือเจ้าเต๋าที่ทั้งโด่งดังและ สระสวย เป็นลูกพี่ลูกน้องห่างๆของฮ่องเต้ พันหยุนหยุ นงานอภิเษกสมรสของพันหยุนหยุและซีเหย่นก็คือ พระราชทานจากฮ่องเต้ แต่การกระทำของพันหยุนหยุ นทำให้ผิดต่อคำบัญญัติของฮ่องเต้ แล้วก็ผิดต่อว่าที่ สามี ทำให้ทั้งตระกูลพันต้องพังพินาศ หนึ่งเดือนหลัง จากนั้นเธอก็ต้องได้รับโทษ

“เพ้ง” ถ้วยใบหนึ่งได้โยนมาตรงหน้าตนเอง หมั่นโถที่ ดำไหม้ได้กลิ้งออกมาจากถ้วย ทำให้ทำร้ายพันหยุนหยุ นที่กำลังคิดอะไรอยู่ “กินไป! กินอิ่มจะได้เตรียมตัวไป สู่สุขคติ!

พัศดีที่อยู่ข้างนอกประตูเหล็กกำลังทำหน้าตาดูถูกนาง ต่อให้เป็นหญิงสาวที่งดงามมากแค่ไหน ความผิด ครั้งนี้ก็ไม่สามารถอภัยให้ได้

ก่อนหน้านี้ร่างนี้ก็ได้หิวมาเป็นเพลาสามวันแล้ว พัน หยุนหยุนได้ยอมรับสภาพร่างกายนี้ ได้เวียนหัวตาลาย ตั้งนานเสียแล้ว นางก็ไม่อยากจะสนใจอย่างอื่น จาก นั้นก็กำลังจะเอาหมั่นโถยัดเข้าปากตนเอง แต่ทันทีที ริมฝีปากของนางกำลังจะได้สัมผัสกับหมั่นโถ นางก็ รีบโยนทิ้งไป นางรู้สึกคันตรงริมฝีปาก ถึงแม้จะไม่ได้ ทดลองอะไรใดๆ แต่พันหยุนหยุนก็รู้สึกได้ว่าตนเองน่า จะเดาไม่ผิด

หมั่นโถนี้มีพิษ!

พันหยุหยุนดึงหมั่นโถออกเป็นสองชิ้น และใช้ แสงจันทร์ส่องดู หมั่นโถได้มีสีเหลืองอ่อน ไม่รู้ว่าเป็นยา พิษอะไร แต่พอนางโยนไปให้หนูกิน ไม่นานหนูก็อ้วก ออกมาเป็นฟูสีขาวแล้วตายไป

คนที่ใกล้จะตายพรุ่งนี้แล้ว ยังไม่อยากไว้ชีวิตนางให้ ผ่านคืนนี้ไป ใครกันนะที่ใจจิตใจดำทำเยี่ยงนี้ลงคอ ทำ กับแม่หญิงอ่อนแอเยี่ยงนี้ได้อย่างไร? ในตัวของนางมี ความลับอะไรกันแน่?

ภพปัจจุบันตนเองถูกองค์กรถอดทิ้ง จนสุดท้ายตาย เพราะโดยยิง กว่าจะข้ามภพมาในยุคสมัยโบราณ ก็ยัง ต้องเสี่ยงตายเยี่ยงนี้อีก? พันหยุนหยุนจะไม่ยอมให้ข้อ ผิดพลาดนี้เกิดเป็นครั้งที่สองอีกเป็นอันขาด
นาง ต่อให้เป็นหญิงสาวที่งดงามมากแค่ไหน ความผิด ครั้งนี้ก็ไม่สามารถอภัยให้ได้

ก่อนหน้านี้ร่างนี้ก็ได้หิวมาเป็นเพลาสามวันแล้ว พัน หยุนหยุนได้ยอมรับสภาพร่างกายนี้ ได้เวียนหัวตาลาย ตั้งนานเสียแล้ว นางก็ไม่อยากจะสนใจอย่างอื่น จาก นั้นก็กำลังจะเอาหมั่นโถยัดเข้าปากตนเอง แต่ทันทีที ริมฝีปากของนางกำลังจะได้สัมผัสกับหมั่นโถ นางก็ รีบโยนทิ้งไป นางรู้สึกคันตรงริมฝีปาก ถึงแม้จะไม่ได้ ทดลองอะไรใดๆ แต่พันหยุนหยุนก็รู้สึกได้ว่าตนเองน่า จะเดาไม่ผิด

หมั่นโถนี้มีพิษ!

พันหยุหยุนดึงหมั่นโถออกเป็นสองชิ้น และใช้ แสงจันทร์ส่องดู หมั่นโถได้มีสีเหลืองอ่อน ไม่รู้ว่าเป็นยา พิษอะไร แต่พอนางโยนไปให้หนูกิน ไม่นานหนูก็อ้วก ออกมาเป็นฟูสีขาวแล้วตายไป

คนที่ใกล้จะตายพรุ่งนี้แล้ว ยังไม่อยากไว้ชีวิตนางให้ ผ่านคืนนี้ไป ใครกันนะที่ใจจิตใจดำทำเยี่ยงนี้ลงคอ ทำ กับแม่หญิงอ่อนแอเยี่ยงนี้ได้อย่างไร? ในตัวของนางมี ความลับอะไรกันแน่?

ภพปัจจุบันตนเองถูกองค์กรถอดทิ้ง จนสุดท้ายตาย เพราะโดยยิง กว่าจะข้ามภพมาในยุคสมัยโบราณ ก็ยัง ต้องเสี่ยงตายเยี่ยงนี้อีก? พันหยุนหยุนจะไม่ยอมให้ข้อ ผิดพลาดนี้เกิดเป็นครั้งที่สองอีกเป็นอันขาด