บทที่1หมอเทวดาจูนจิ๋ว

ปีหัวเซีย3075

งานประมูลที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเซ่งจึงกำลังเปิดการประมูล อย่างคึกคัก

“เปิดประมูล ราคาห้าสิบล้านเงินหัวเซียนเป็นราคาประมูลที่ แพงที่สุดของการประมูลในเมืองเชิงจิงที่ไม่เคยมีมาก่อนและนี่ก็ เป็นราคาของยาเพียงเม็ดเดียวสมกับที่เป็นหมอเทวดาจูนจิ๋ว จริงๆ”

“ยาเม็ดเดียวประมูลห้าสิบล้านร้านยาหัวเซียตรงข้ามวันนี้ขาย ไปสิบขวดราคาที่ขายยังไม่ได้เศษหนึ่งส่วนสิบของหมอเทวดาจูน จิ่วเลย”

“เมื่อกี้เถ้าแก่ร้านยากระอักเลือดเลยได้ยินมาว่าเขาไปพนัน กับหมอเทวดาจูนจิ๋วว่า ใครจะขายได้ราคามากกว่าคนนั้นก็ถือ เป็นเถ้าแก่คราวนี้เขาจบแล้ว”

หญิงงามในชุดกระโปรงสีแดงเดินฝ่าฝูงชนด้านข้างได้ยินพวก เจ้าคุยกันริมฝีปากสีแดงสดยิ้มที่มุมปาก

หัวหน้าร้านยาหัวเซีย?ช่างไม่น่าฟังนางไม่ยอมเป็นหรอก

ไม่ผิดนี่ก็คือหมอเทวดาจูนจิ๋วยาเม็ดหนึ่งประมูลขายที่ราคาห้า สิบล้านและยาเม็ดนี้เป็นยาที่นางทำออกมาภายในครึ่งชั่วโมงต่อหน้าเถ้าแก่ร้านยาไม่เพียงพนันแพ้ใบหน้าเขายังโดนนางตบ จนบวม

“ยาชนิดพิเศษที่คิดค้นวิจัยมาตั้งสามปียังสู้ลูกอมถั่วที่ทำขึ้น มาภายในครึ่งชั่วโมงก็ไม่ได้ไม่มีฝีมือเองโทษข้าหรือ?”จูนจิ๋ว หัวเราะเย้ยรับเหล้าแดงมาจากเด็กเสริฟหนึ่งออกแล้วเดินจากไป

ได้กําไรมาแล้วนางจึงตัดสินใจวางแผนจะออกไปเที่ยวพัก ผ่อนสักหน่อยจุดมุ่งหมายนั้นเพราะนางยังไม่เคยมาเมืองเพิ่งจิง จึงหาของกินที่อร่อยที่สุดในเมืองเชิงจิงก่อนล่ะกัน

อนาคตที่สวยงามทำให้จูนจิ๋วอมยิ้มอย่างมีความสุขแล้วกำลัง ก้าวเดินออกไปหนึ่งก้าวปังปัง

มีหนึ่งกำปั้นทุบอยู่ในอากาศโปร่งใสที่อยู่ตรงหน้าเหมือน

กำลังชนโดนอะไรตรงกำปั้นมีเลือดไหลออกมาจูนจิ๋วไม่แม้แต่จะ

ขมวดคิ้ว

“เฮ้ยยังไม่ได้อีก”จูนจิ๋วก้มหัวลงหายใจเข้าลึกๆปรับเปลี่ยน อารมณ์อย่างรวดเร็วเดินไปทางด้านตะวันออกด้วยสีหน้าเลือก เย็น

ในงานประมูลหลังจากเสียงดังปังที่ดังขึ้นนั้นแล้วความทรงจำ ภาพสุดท้ายของจูนจิ๋วก็คือกำไลมือของนางเปล่งแสงปกป้องนาง

เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้งนางปรากฏว่าตัวเองอยู่ที่ใต้หน้าผา กลายเป็นจุนจิ๋วอีกคนแคว้นเทียน โจ้งคุณหนูผู้ขี้ขลาดตาขาวที่ มีชื่อเสียงของตระกูลจูนแต่โดนใส่ร้ายจนตายไปแล้วทำให้นางได้ครอบครองร่างนี้มา

กระดูกร้าวมีเลือดออกตรงอวัยวะภายในหัวสมองได้รับความ กระทบกระเทือนหากเป็นคนอื่นป่านนี้คงได้ไปพบยมบาลแล้วแต่ นางใช้เวลาแค่วันเดียวก็จัดการทุกอย่างจนหายดีได้แล้วผล ปรากฏว่าข้างล่างหน้าผานี้มีปกโปร่งใสห่อหุ้มอยู่หนึ่งชั้นนางทำ ทุกวิธีทางก็ไม่มาสามารถออกไปได้

มีช่องทางเดียวก็คือที่นี่

ด้านตะวันออกของหน้าผาเป็นพื้นที่มีหมอกปกคลุม

“เจ้านายท่านเตรียมพร้อมแล้วหรือยัง? “กำไรมือเปล่งแสง ระยิบระยับมีเสียงหนึ่งดังขึ้นในหัวจูนจิ๋ว

นี่คือกำไลมือของจูนจิ๋วข้างในมีอากาศที่สามารถเก็บสิ่งของ

ทุกอย่างของนางไว้ยังมีคนน่ารักน่าเอ็นดูคนหนึ่งอยู่ในนั้นดีที่

ข้ามภพมาพร้อมกับนางไม่อย่างนั้นนางคงเสียใจแย่

“อืม”จูนจิ๋วลูบกำไลมือของนางยาเม็ดหนึ่งก็ลอยขึ้นมาอยู่บน มือนางจูนจิ๋วเข้าปาก”พวกเราเข้าไป

“นายท่านระวังตัวด้วย”

นี่เป็นค่ายกลหมอกจูนจิ๋วใช้เวลาศึกษาวิจัยตลอดหนึ่งวัน เต็มๆ ในที่สุดก็พบทางออกนางเดาว่าข้างหลังค่ายกลนี้ก็คือ ทางออก

และแล้วจูนจิ๋วก็ต้องผิดหวังนางเดินออกจากกลหมอกแล้วสิ่งที่ ปรากฏตรงหน้ามีเพียงถ้ำ
ในขณะนั้นกําไลมือก็ส่งเสียงอย่างตกใจว่าข้างในมีคน

มีคน?

สายตาจูนจิ๋วเป็นประกายในตาแฝงด้วยแววตามุ่งมั่นและเย็น ชานางยื่นมือเอามีดสั้นออกมาจากกำไลมือกลั้นลมหายใจแล้ว ค่อยๆเดินเข้าไปในถ้ำ

ภายในถ้ำฝังเต็มไปด้วยอัญมณีล้ำค่าแสงคริสตัลส่องสว่าง ภายในถ้ำและทำให้จูนจิ๋วมองเห็นมคนคนหนึ่งภายในถ้ำเมื่อ มองดูจูนจิ๋วก็ต้องตะลึงเป็นผู้ชายคนหนึ่งเป็นผู้ชายที่รูปงามจนไม่ เหมือนคนผมขาวคิ้วขาวดุจดั่งพญามาร

“เจ้านายเขาโดนสะกดขังไว้ที่นี่ไม่มีทางช่วยให้เราออกไปได้