บทที่ 3 คุณมองตัวเองสูงเกินไปหรือเปล่า

บทที่ 3 คุณมองตัวเองสูงเกินไปหรือเปล่า

หลังจากวันนั้นครึ่งเดือนเฟิงเฉินก็ไม่เคยกลับบ้าน แต่ลั่ว มั่นสามารถเห็นข่าวซุบซิบที่เกี่ยวกับเขาทุกเรื่องได้จาก รายงานข่าวบนโทรทัศน์ได้ตลอด เขาพาหลัวแมนจีเข้า ออกทุกสถานที่อย่างเปิดเผย โดยไม่สนใจคำวิจารณ์ จากโลกภายนอกเลยแม้แต่น้อย

หลัวแมนจีเป็นดาราสาวผู้โด่งดัง มีนักข่าวจำนวน ไม่น้อยที่คอยติดตาหลังเขา นักข่าวที่มีความสามารถ มหัศจรรย์นั้นไม่รู้ว่าทำเช่นไรถึงได้เบอร์โทรของลั่วมั่น โทรมาไม่หยุดทั้งวันยี่สิบสี่ชั่วโมงเพื่อถามว่าเฟิงเฉินนั้น มีชู้ระหว่างแต่งงานหรือว่าหย่าขาดจากกันไปแล้ว

ด้วยเหตุนี้ ลั่วมั่นจึงถูกรบกวนจนเกินที่จะทน

ณ ห้องรับแขกในคฤหาสน์ตระกูลเฟิง

“โทรผิดแล้ว ฉันไม่ใช่ลั่วมั่น”

เสียงวางสายโทรศัพท์”ตุ๊ดๆ”ลั่วมั่นถือบัตรเชิญงาน ประมูลด้วยใบหน้าไม่น่ามองเป็นอย่างยิ่ง

สุดสัปดาห์นี้ ซูซิเดอจัดงานประมูลหนึ่งปีครั้งที่เจียงเฉิง การ์ดเชิญนั้นเขียนด้วยชื่อของเฟิงเฉินและชื่อเธอทั้ง สองคน ซึ่งถูกส่งไปถึงบ้านของคนที่มีชื่อเท่านั้น

เมื่อมองบัตรเชิญแล้ว ลั่วมั่นก็ลังเลเป็นเวลานาน หรือ ว่าเธอควรโทรหาเบอร์ของเฟิงเฉิน นี่เป็นสายแรกที่โทร หาเฟิงเฉินตั้งแต่วันที่เฟิงเฉินพาหลัวแมนจีจากที่นี้ไปเมื่อ ครึ่งเดือนที่ผ่านมา

“สวัสดี นั้นใครน่ะ”อีกฝั่งของโทรศัพท์รู้แล้วแต่ยังถาม

“เฟิงเฉิน ฉันเอง “ลั่วมั่นชะงักแล้วตอบอย่างอารมณ์ดี

เสียงที่ลอยเข้ามาของเฟิงเฉินนั้นเฉยชาและเชื่องช้า นําพามาซึ่งความเย้ยหยันไม่น้อย

“นางหญิงเฟิงโทรหาฉันขณะที่กำลังยุ่งอยู่เหรอ ? ตระ กูลลั่วของพวกคุณมีเรื่องใหญ่สุดๆอะไรเกิดขึ้นอย่างงั้น เหรอ?”

ลั่วมั่นขมวดคิ้วเล็กน้อยๆ แต่กลับไม่สนใจการยั่วยุของ

เขา

บัตรเชิญงานประมูลของซูชิเดอสุดสัปดาห์นี้อยู่ที่ฉัน คุณมีเวลาไปหรือเปล่า ?”
“ไม่ไป”เสียงอันเย็นชาจากโทรศัพท์ฝั่งนั้น “สุดสัปดาห์ ฉันมีประชุมต่างประเทศ”

หลังจากได้ยินประโยคนี้ ลั่วมั่นรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่ กลับรู้สึกโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก

อย่างน้อยเมื่อถึงเวลาที่มีคนถามขึ้นมา เธอก็คงมีเหตุผล ที่จะตอบ ไม่ถึงกับ……..อึดอัดใจมากขนาดนั้น

แต่เฟิงเฉินที่อยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์นั้นราวกับสามารถรับ รู้ถึงความรู้สึกของเธอ หัวเราะออกมาด้วยน้ำเสียงเยาะ เย้ย

“เอาล่ะ ฉันมีธุระ ไม่ว่างฟังเธอหรอก ยังมีอะไรอีกไหม?

เห็นได้ชัดว่าเฟิงเฉินไม่ได้ตั้งใจฟังคำอธิบายของเธอ

ลั่วมั่นนั้นเหมือนก้างปลาติดคอ แล้วค่อยๆพูดคำสองคำ ออกมา

“ไม่มี”

สายโทรศัพท์ถูกวางในทันที หลังจากนั้นภายในห้องก็มี ความเงียบงันปกคลุมไปอีกนาน
ลั่วมั่นพิงบนโซฟา ยกมือขึ้นแล้วลูบขมับ ไม่รู้ว่าเพราะ อะไร สายตาของเธอจึงมองกรอบรูปบนผนังด้านหลัง โต๊ะอาหารตรงหน้า ด้านในกรอบรูปเป็นภาพแต่งงานของ ทั้งสอง ทั้งคู่ต่างกำลังยิ้ม สิ่งที่แตกต่างก็คือรอยยิ้มของ เธอนั้นทั้งมีความสุขและดื้อด้าน และมีรอยยิ้มธรรมดา ของเฟิงเฉินที่จับเธอจากด้านหลัง ทันใดนั้นเธอก็ยกมือ ขึ้นแล้วจับมันผ่านทางอากาศ ราวกับว่าต้องการที่จะ หลงใหลความรู้สึกภายในสายตานั้นอีกครั้ง

ใช่แล้ว เขาเคยมองเธอด้วยสายตาเช่นนั้นมาก่อน

สุดสัปดาห์

งานประมูลของซูซิเดอจัดขึ้นที่โรงแรมฮอลิเดย์บน ชานเมืองด้านตะวันตกของทะเลสาบ ลั่วมั่นขับรถไปที่นั่น เพียงลำพัง

โถงโรงแรมฮอลิเดย์นั้นสีทองงดงาม ล้วนอัดแน่นไปด้วย ความหรูหรามั่งคั่ง เก้าอี้โซฟาหนังแท้สีแดงเรียงเป็นสิบ แถว ด้านข้างเป็นโต๊ะชา ขนมและแตงโม ซึ่งหรูหราเป็น อย่างมาก

ท่อนบนของลั่วมั่นคือเสื้อเชิ้ตสีขาวทับด้วยกระโปรงเอว สูงลายสก๊อตสีกาแฟ ส่วนรองเท้าเป็นรองเท้าส้นสูงหนัง กลับสีดำ เผยให้เห็นนิ้วเท้าขาวชมพูดสวยงามและหลัง เท้าโค้งขาวเนียน ผมสีดำยาวสลวยมัดมวยยกสูงผูกด้วยสายรัดผมเพชรส์เงิน เรียบง่ายแต่ดูแพงและ งดงาม ดึงดูดสายตาและความสนใจของผู้ชายทั้งหลาย ทันทีที่เข้ามา

เธอมาช้า งานประมูลของซูซิเดอในเขตเจียงเฉิงนั้น อยู่ในความรับผิดชอบของหลี่เหยาที่อยู่ตรงปากประตู คอยต้อนรับแขก เมื่อเห็นลั่วมั่นแล้วเขาก็ต้องรับเธอด้วย ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

“นางหญิงเฟิงมาแล้ว.………..”

ลั่วมั่นยิ้มขอโทษ “บนถนนรถติด เลยมาช้าเลย ขอโทษ ด้วยนะคะ”

“ปกติ เมืองเจียงไม่มีรถติด”หลี่เหยาพยักหน้าเข้าใจ อย่างมาก แล้วมองไปด้านหลังของเธอ

“คุณเฟิงล่ะครับ ทำไมถึงไม่มาด้วยกัน”

ลั่วมั่นพูดอธิบายอย่างสบายๆ “วันนี้เขามีประชุมเลยไม่ ได้มาค่ะ ให้ฉันพาพวกคุณประธาน…….

เมื่อเสียงนั้นตกไป ก็เห็นสายตาของหลี่เหยานั้นเปลี่ยน ไปในทันที มองข้ามไหล่ของเธอไปยังด้านหลังเธอ แล้ว มองมายังลั่วมั่นอย่างอึดอัดใจ ไม่พูดออกมา
“ฉัน….. นางหญิงเฟิง…..เอ่อเอ่อ”

ลั่วมั่นขมวดคิ้วแล้วหันหลังกลับไป รอยยิ้มบนใบหน้าที่ กำลังมองผู้ที่มานั้นหยุดชะงักในพริบตา แล้วเปลี่ยนเป็น แข็งกระด้างอย่างช้าๆ

ชายหญิงคู่หนึ่ง ผู้ชายสวมชุดสูทสีดำสำหรับผู้ชาย ผู้ หญิงสวมกระโปรงสีไวน์แดง แขนแข็งแรงของผู้ชายนั้น เต็มไปด้วยความรู้สึกรักอันหลากหลาย เหมือนกับคู่รักที่ กำลังรักกัน โดยไม่อายสายตาของคนรอบข้างเลยแม่แต่ น้อย

เพียงแต่ ผู้ชายที่เหมือนกับตกหลุมรักนั้นคือ เฟิงเฉิน สามีของเธอนั้นเอง