ตามหากระพรวน

เมื่อทุกสิ่งลงตัวเช่นนี้ฮองเฮาจึงถือโอกาสนี้จัดการให้ทั้งคู่แต่ง กันเพื่อปูทางอนาคตให้กับบุตรสาวและสกุลบ้านเดิมของตนเอง

“เสด็จแม่ตรัสสิ่งใดลูกอายนะเพคะ” องค์หญิงใหญ่หลินฉีบิด ผ้าเช็ดหน้า ในมือจนยับย่น ผู้เป็นมารดาเห็นดังนั้นก็หัวเราะ ชอบใจ บุตรสาวของนางผู้นี้สายตาเฉียบคมการที่มีใจให้หยาง เอ้อหลางเป็นเรื่องที่ดี

“แม่ไม่ปิดบังเจ้าแล้ว แม่ทัพหยางเก่งกาจปุ่น หล่อเหลา องอาจ สง่าผ่าเผย ต้นตระกูลนั้นยอมสละเพื่อแผ่นดินอดีตฮ่องเต้ หลายพระองค์ยกย่อง บารมีมากล้นหากจะมีผู้ใดที่คู่ควรกับเจ้า ต้องเป็นเขาแล้ว”

“เสด็จแม่หมายความว่าอย่างไรเพคะ”

“แม่ขอถามอีกประโยค เจ้าพึงใจเขาหรือไม่”

“เสด็จแม่” องค์หญิงใหญ่ยกมือทาบอกใบหน้าแดงยิ่งกว่า เดิม บัดนี้นางเขินอายจนแทบจะมุดร่างเข้าไปในอาภรณ์งดงาม อยู่แล้ว

“แม่เข้าใจแล้ว ในเมื่อเจ้ายินยอมแม่ก็ไม่มีสิ่งใดต้องกังวล เจ้า เป็นบุตรสาวที่แม่และฝ่าบาทภูมิใจมากการจะเลือกเฟ้นหา ราชบุตรเขยจึงเป็นเรื่องสำคัญหากเจ้าไม่ขัดข้องแม่ก็ยินดีเช่นนั้น ในวันราชพิธีต้อนรับทหารจากชายแดนเจ้าก็จงแต่งกายให้งามยิ่งเข้าใจหรือไม่”

“เพคะ”

องค์หญิงใหญ่รับคํา เสด็จแม่ของนางชอบให้นางโดดเด่นยิ่ง วันสำคัญเช่นนั้นจะปล่อยให้องค์หญิงผู้อื่นแย่งความโดดเด่นไป ได้ ส่วนตัวองค์หญิงใหญ่หลินนั้นไม่เห็นว่าจะมีผู้ใดที่งดงาม ยิ่งกว่าตน ไม่เข้าใจว่าเหตุใดมารดาจึงเน้นเรื่องนี้ แต่ก็ไม่ได้ กล่าวแย้งสิ่งใดออกไปมารดาว่าอย่างไรนางก็เออออตามนั้น เพราะนางเป็นเช่นนี้บิดามารดาอีกทั้งไทเฮาจึงทรงรักใคร่องค์ หญิงใหญ่นัก ฉลาดและรู้จักประจบประแจงยิ่ง

สายตาขององค์หญิงใหญ่เป็นประกาย ตั้งแต่ก้าวเข้ามาใน ตำหนักของฮองเฮาเกิดเรื่องยินดีที่นางเฝ้าฝันมาเนิ่นนาน โดย กะทันหัน ด้วยเป็นสตรีสูงศักดิ์ไม่อาจกระโดดโลดเต้นด้วยความ ยินดีให้อับอายได้แต่ซ่อนความตื่นเต้นไว้ภายในกระนั้นผู้เป็น มารดาก็ยังจับได้ว่านางยินดีเพียงใด

บุตรสาวกลับไปแล้วฮองเฮาเอนกายลงด้วยความสบาย พระทัย เป็นเพราะพระนางไม่มีพระโอรสอีกทั้งอายุก็ล่วงเลยวัย เยาว์มามาก ถึงใบหน้าของพระนางจะทรงอ่อนเยาว์ประดุจสาว วัยแรกรุ่นเพราะบำรุงด้วยของดีชั้นเลิศแต่ร่างกายก็หาได้ตอบ สนองฝ่าบาทได้ดังเดิม

การกำจัดสนมคนอื่นๆที่ตั้งครรภ์บุตรชาย จึงเกิดขึ้นอย่าง ลับๆ หากองค์หญิงใหญ่ได้สมรสกับตระกูลหยางนับว่าดียิ่งวัน หน้าการแต่งตั้งหลานชายผู้เก่งกาจของนางขึ้นครองราชย์คงไม่มีผู้ใดคัดค้านได้ ด้วยสายเลือดตระกูลหยางที่เก่งกาจและ อำนาจบารมีมากล้นนับเป็นแรงสนับสนุนที่ดีเยี่ยม

ในตำหนักองค์หญิงสิบสามหลินฮุ่ยหมิน นางกำนัลในกำลัง ปัดกวาดเช็ดถูอย่างระมัดระวังอีกทั้งมององค์หญิงที่นั่งกอดเข่า ศีรษะจมมาตลอดทั้งวันด้วยความเป็นห่วง

“องค์หญิงเสวยนมตุ๋นเสียหน่อยกำลังร้อนๆเลยเพคะ” อาชิง นางกำนัลคนสนิทยกนมตุ๋นมาจากครัว องค์หญิงของนางเหตุใด เซื่องซึมได้เพียงนี้

“อาซิงกระพรวนผู้พิทักษ์หายไปแล้วทำเช่นไรดี”

“ชูว์” อาชิงส่ายหน้าปรามทันทีก่อนจะไล่นางกำนัลทั้งหมด ออกจากทําหนัก

“ระวังด้วยเพคะเรื่องพวกนี้กล่าวพร่ำเพรื่อไม่ได้”

“แต่ข้าร้อนใจนี่หากไม่มีกระพรวนผู้พิทักษ์แล้วหินจันทราเกิด เคลื่อนไหวข้าคงได้ตายจริงๆ แน่ครานี้ กระพรวนที่อยู่ติดกายข้า มาตั้งแต่ท่านน้าให้สวม หลังจากนั้นแม้จะทำอย่างไรมันก็ไม่หลุด ออกจากขาของเข้าอีกทั้งยังสามารถแปรเปลี่ยนรูปร่างยืดขยาย ไปตามร่างกายของข้าได้ ครานี้ประหลาดมากที่หล่นหายไปได้ ต้องมีเรื่องผิดปกติเป็นแน่”

“เรื่องผิดปกติเช่นนี้ หวังว่าคงไม่เกิดขึ้นบ่อยนะเพคะ อย่างไร เสียหม่อมฉันมั่นใจว่าเราต้องพบกระพรวนเป็นแน่ กระพรวน ย่อมรู้จักองค์หญิงคงหาทางกลับมาจนได้เพคะ ของวิเศษเช่นนั้น ไม่มีทางหายไปนาน” อาชิงเอ่ยด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม
“อาซิงเจ้าว่าเรื่องนี้เกี่ยวกันกับหยางเอ้อหลางผู้นั้นหรือไม่ ตอนข้าพบเขานั้นเมื่อมาคิดดูดีๆ กระพรวนของข้ามีปฏิกิริยา จริงๆ ด้วยจู่ๆ มันก็ร้อนขึ้นแต่ตอนนั้นข้ามัวตกใจจึงไม่ได้ใส่ใจ เรื่องนี้เท่าใด” องค์หญิงสิบสามกอดอก ใบหน้าครุ่นคิดอีกทั้ง เป็นกังวล

“หรือองค์หญิงกับท่านแม่ทัพจะมีความเกี่ยวพันกัน”

องค์หญิงสิบสามส่ายหน้า

“เป็นไปไม่ได้ข้าไม่เคยพบเขามาก่อนแน่นอน ถึงจะเคยเห็น ภาพวาดของเขามานับครั้งไม่ถ้วนก็ตาม”

นางเป็นองค์หญิงสิบสามผู้เชี่ยวชาญเรื่องการวาดภาพเสมือน

ที่สุดผู้หนึ่ง บุรุษที่งดงงามหล่อเหลาเช่นหยางเอ้อหลางนั้นไม่มี

ทางที่นางจะจำเขาไม่ได้

“คงเป็นเช่นนั้นเพคะ หม่อมฉันอยู่ติดกับองค์หญิงตลอดเวลา หากท่านเห็นเขา หม่อมฉันก็ต้องเห็นด้วย”

“ใช่หรือไม่ ข้ากับเขาย่อมไม่เคยพบเช่นนั้นย่อมไม่มีความ เกี่ยวเนื่องกัน”

“เท่าที่คนของท่านอ๋องออกไปหาตามทางที่คาดว่าองค์หญิงจะ ทำหล่นหายก็ไม่พบเลยกระพรวนผู้พิทักษ์มีลักษณะเหมือน กระดิ่งทั่วไป คนอื่นไม่มีทางรู้ว่าเป็นของวิเศษไม่น่าจะมีผู้ใด สนใจเก็บไปองค์หญิงท่านคิดดีๆว่าน่าจะทำหล่นไว้ที่ใด

“หากหาทุกซอกทุกมุมบนท้องถนนแล้วก็คงจะเหลือที่เดียวแปลงผักตระกูลหยางกับห้องอาบน้ำของแม่ทัพหยางที่น่าจะเป็น ไปได้”

“ในจวนท่านแม่ทัพผู้ใดก็รู้ว่าคุ้มกันหนาแน่นยิ่งกว่าในวัง หลวงเสียอีกการจะค้นหานั้นไม่ง่ายเลย

“ซามอธี”

“วิธีใดเพคะ”

“ในเมื่อตามหาแบบลับๆไม่ได้ก็ต้องเปิดเผย รีบส่งข่าวถึงพี่ ใหญ่ให้หาคนผู้หนึ่งท่าทางดีหน่อยให้เขาประกาศออกไปว่าทำ กระต่ายหลุดจากกรงบัดนี้มันกลับมาแล้วแต่กระพรวนบนคอมัน หายไปผู้ใดพบให้นำกระพรวนมาคืนให้เงินรางวัลมากหน่อยไม่ ช้าต้องหาเจอแน่นอน คนในจวนท่านแม่ทัพนั้นสำคัญให้พวกเขา ได้ยินประกาศนี้ให้ทั่วถึง

อาชิงตบมือเสียงดังด้วยความยินดีแผนนี้ขององค์หญิงดียิ่ง เมื่อค้นหาทางลับไม่เจอ ก็ให้คนช่วยหาเสียเลยสิ