เกริ่นน่า 1

“ผมอยากได้คุณบนเตียง คืนนี้” เสียงทุ้มลึกทรงพลัง สายตาคู่คนมองเรือนร่างตรงหน้าด้วยสายตาร้อนแรง สมองเขาจินตนาการถึงบทรักร้อนแรงกับเจ้าหล่อนจน ร่างกายร้อนรุ่มทรมาน อยากจัดการทำงานแสนเชย นั้นให้สิ้นซากคามือ

เพราะความไม่โดดเด่นของเจ้าหล่อน แต่ซุกซ่อนความ เซ็กซี่ร้อนแรงไว้ ยิ่งทำให้เขาอยากทำให้เธอเปิดเผยตัว ตนที่แท้จริงออกมา

กรามแกร่งบดเข้าหากัน น่าโมโหที่เกิดความรู้สึกเช่นนี้ เป็นครั้งแรก ตลอดชีวิตสามสิบห้าปี มีผู้หญิงพร้อมถวาย กายให้ แต่หญิงสาวตรงหน้ากลับตัวสั่นเทา หากนั่นไม่ อาจลดความต้องการลงได้

ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่น ดวงตากลมโตมองชาย สมบูรณ์สุดแสนมีเสน่ห์กระชากใจสาว ยิ่งเขาทำหน้านิ่ง ส่งสายตาดุดันยิ่งชวนหลงใหล ทว่าเขาเป็นเจ้านายและ เป็นคนยื่นข้อเสนอนางบำเรอให้เธอ กล่องเพลงกอดตัว เอง พยายามบังคับไม่ให้สั่นทั้งที่ยากเต็มที

“ขอปฏิเสธค่ะ เพลงไม่ใช่อีตัวและเป็นพนักงาน ท่าน ประธานคงไม่อยากโดนครหาว่าเป็นสมภารกินไก่วัด” กล่องเพลงทำใจสู้ปฏิเสธทั้งที่กลัวจับใจ
ฟิลลิป โตรติอัล มองหญิงสาวสายตาดุ ริมฝีปากเซ็กซี่ ยิ้มบาง ๆ หากยามปรกติคงเป็นยิ้มกระชากใจ แต่ตอนนี้ มันไม่ปรกติ ทั้งรอยยิ้มและสายตาดมองร่างบางเมื่อได้ เจอสิ่งที่ท้าทาย ไม่เคยมีใครกล้าปฏิเสธเขา ผู้หญิงทุกคน ต่างศิโรราบเพราะเงิน

“ดี จําไว้ สิ่งที่ผมอยากได้ก็ต้องได้ ไม่ว่าจะต้องใช้วิธี ไหนก็ตาม และคุณคือสิ่งนั้น กล่องเพลง” ฟิลลิปประกาศ กร้าว สายตาเอาจริงกว่าครั้งไหน…

บริษัทอสังหาริมทรัพย์สาขาลูกในเมืองไทย ผู้นำด้าน อสังหาริมทรัพย์ บริหารโดยนักธุรกิจหนุ่มมากความ สามารถ ไฟแรง แถมฉลาด จนถูกขนานนามว่าเป็น ราชสีห์ ฟิลลิป โตรติอัล ลูกครึ่งไทย-อิตาลี ด้วยวัยเพียง สามสิบห้าปี สามารถขยายเครือข่ายธุรกิจทั้งเมืองไทย และอิตาลีในเวลาไม่กี่ปี ไม่มีใครไม่รู้จักตระกูลโตรติอัล

แต่ความยิ่งใหญ่นั้นต้องแลกกับการยืนอยู่ท่ามกลาง การแข่งขัน ทุกคนไต่เต้าขึ้นมาหวังล้มเขา แต่ต้องผิดหวัง ตลอดหลายปีที่ผ่านมาไม่มีใครสามารถโค่นล้มตระกูลนี้ ได้ ยิ่งนับวันความยิ่งใหญ่ยิ่งแผ่ขยายมากขึ้นทั่วอิตาลี

แผนกบัญชีกำลังวุ่นวายหลังหัวหน้างานป่วยกะทันหัน ประกอบกับมีคำสั่งตรงจากท่านประธานเรียกประชุมด่วน สาว ๆ ในบริษัทพอรู้ว่าท่านประธานเดินทางมาสาขาไทยและมีท่าทีจะอยู่ยาว ก็ต่างเตรียมตัวหวังเข้าตา และถูกเรียกขึ้นเตียงเรียนบทรักร้อนแรงตามคำเล่าลือ เพื่อให้ได้พลีกายข้างใต้เรือนร่างสมบูรณ์แบบนั้นจะให้ บุกน้ำลุยไฟก็ไม่เกี่ยง

นอกจากความเก่งกาจราวราชสีห์ อีกฝ่ายยังมีความหล่อ เหลากระชากใจสาว ๆ สายตาคมดุจพญาอินทรีดุดันทว่า ชวนหลงใหล บางคราวอาจสามารถฆ่าคนได้เลยทีเดียว

กล่องเพลง แก้วศิลา พนักงานบัญชีธรรมดา ตลอดชีวิต อายุยี่สิบหกปี หล่อนไม่มีอะไรดึงดูดความสนใจเพศตรง ข้าม ถึงมีใบหน้าเรียวรูปไข่ แต่ผิวขาวซีด ไร้การแต่งแต้ม มีเพียงริมฝีปากที่ถูกแต่งแต้มด้วยลิปมันบาง ๆ เส้นผมดำ ขลับรวบมัดเกล้าไว้กลางศีรษะ เสื้อผ้าบนกายแสนเชย ราวคุณป้า

ร่างบางหอบเอกสารทำงานกลับไปที่โต๊ะเงียบ ๆ เพราะ ไม่อยากเด่นเกินหน้าเกินตาใคร และเพื่อการทำงาน ที่ราบรื่น ทั้งหน้าที่การงานมั่นคงและเงินเดือนมากโขใน ยุคนี้คงหาที่ไหนไม่ได้แล้ว

“หัวหน้าไม่อยู่แบบนี้แล้วใครจะเข้าประชุมแทนล่ะ” พนักงานสาวคนหนึ่งจีบปากจีบคอพูด ขณะส่องกระจก ตบแป้งเพิ่มความงามของตนให้เข้าตาผู้พบเห็น ก่อนจะ ตามด้วยลิปสติกสีแดงสด
“นั่นสิ ถ้าไม่ใช่ฉัน” สาวประเภทสองอีกคนลุกขึ้นพร้อม นิ้วเข้าหาตัวเอง

“ถอยไปเลย ต้องเป็นฉันคนนี้”

“พอเลย เธอรู้เหรอว่าเขาพูดยังไงในที่ประชุม ถ้าไม่ อยากโดนไล่ออกก็หยุดความคิดนั้นซะ” รัดเกล้าเดินมา แทรก หล่อนเป็นเลขาฯ หัวหน้า การแต่งกายยั่วยวน ชุดที่ รัดรูปพร้อมกระโปรงสีดำสั้นเต่อแสดงเจตนาชัดเจน

“อะไรกัน ฉันก็อยากเห็นท่านประธาน เพื่อเข้าตาได้ขึ้น เตียงบ้าง ได้ข่าวว่าแซ่บมาก”

“หยุด ให้กล่องเพลงไป” รัดเกล้าชี้ไปทางหญิงสาวที่นั่ง ทํางานเงียบ ๆ

กล่องเพลงสะดุ้ง เมื่อหันมองก็เห็นสายตาไม่พอใจหลาย คู่มองมา นั่นยิ่งทำให้หล่อนไม่มั่นใจ ลุกขึ้นยืนตรง ๆ สาย หน้าปฏิเสธ

“ให้เพลงไปเหรอ แต่เพลงพูดไม่เก่งนะคะ

“ใช่ เคยเห็นยายเพลงพูดเกินห้าประโยคไหม ไม่รอด หรอก ให้คนอื่นไปเถอะ ฉันก็ได้”
“แต่กล่องเพลงเป็นคนเตรียมเอกสารการประชุมทั้งหมด ถ้าโดนถามขึ้นมาพวกเธอรู้หรือไงว่าอะไรอยู่ตรงไหน และฉันไม่ได้ให้ไปยืนพรีเซนต์ แค่ไปแจกเอกสาร ส่วน หน้าที่พูดฉันทำเอง” รัดเกล้าบอกพร้อมยืดอก ถึงเวลา แสดงความสามารถ ถ้าสวรรค์เข้าข้าง ขอแค่วันไนต์ สแตนด์เท่านั้น!

“หน้าที่นั้นให้พวกเราไปทำก็ได้นี่คะ”

“กลับไปทำงาน ไปเตรียมเอกสาร อีกเดี๋ยวต้องขึ้นไป แล้ว รู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง” รัดเกล้าไม่สนใจเสียงลูก น้องโอดครวญ หันไปสั่งกล่องเพลงตัดบท

“เพลงทราบค่ะ” หญิงสาวพยักหน้าแล้วเดินตามไป เตรียมเอกสารสำหรับการประชุม

ส่วนพนักงานสองคนยืนมองด้วยความหมั่นไส้ รู้เจตนาที่ รัดเกล้าเลือกคนจืดชืดไปเพราะไม่อยากให้เด่นเกินหน้า เกินตา

“ร้ายมาก ดูก็รู้ว่าหวัง”

“เออ มีแต่คู่แข่ง อารมณ์เสีย”

พอว่าแล้วก็นั่งจับกลุ่มเมาท์มอยต่อ คราวนี้หัวข้อเรื่อง เปลี่ยนไปเมื่ออยู่ ๆ ท่านประธานหนุ่มหล่อเดินผ่านมาเสียงร้องกรี๊ดกร๊าดดังทั่วแผนก จนคนที่กำลังง่วนกับการ เรียงแฟ้มเงยหน้าขึ้นมอง

เสน่ห์ของบุรุษเพศดึงดูดจนใจสาวสั่นสะท้าน ไม่แปลก ใจที่คนอื่น ๆ จะหลงใหลและพูดถึง แม้เห็นเพียงด้านข้าง ก็รู้ว่าอีกฝ่ายหล่อเหลาเพียงใด แต่คนระดับเขามีหรือจะ ชายตามองคนรากหญ้าแถมเชยแสนเชยเช่นเธอ…