บทที่3 ธนกร

แน่นอนว่าเมื่อลืมตาทั้งสองข้างขึ้นมาแล้วมารดา ของเธอก็ช็อกจนน้ำชายฟูมปากไปเรียบร้อยที่ลูกสาว ตัวเองชอบคู่หมั้นเพราะหน้าตา

แถมยังรั้งเอาไว้ไม่ให้ถอนหมั้นครั้งนี้อีก ทําเอาผู้ เป็นแม่ช็อกจนหัวใจจะวายตายไปก่อน ส่วนเหล่าสาว ใช้ก็รีบพาหามคุณนายยกไปใส่ส่งรพ.โดยเร็วเพราะ อาการช็อก

อ้าวเฮ้ย!? เป็นแบบนี้ไปได้ยังไงเนี่ย

รินลิตาลืมตาขึ้นมาก่อนจะพบว่าแม่ของตนเอง ถูกยกขึ้นบนเตียงของรพ.มาแล้วทำเอาเธอทั้งงทั้งไม่ เข้าใจก่อนจะคิดได้ว่าคงเป็นเพราะเหตุผลเมื่อกี้ทำให้ แม่ของเธอช็อกไปตามๆกัน

เมื่อมาถึงรพ.

เธอก็แทบจะไม่มีน้ำตาร้องไห้ฟูมฟายเลยสักนิด เพราะหมอบอกว่าแม่สุขภาพดีแข็งแรงเพียงแต่ว่าช็อก ไปชั่วขณะเพราะอาหารติดคอแหละ อาการของท่าน ยังสุขภาพดีเสมอตลอด

และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ท่านเข้ารพ.ด้วยซ้ำไป

” ฮ่าๆ ๆ… อุตส่าห์เป็นห่วงที่ไหนได้ยังดีเหมือนเดิม ”
รินลิตาน้ำตาไหลพรากอาบแก้มแค่นหัวเราะออ กมาแห้งๆตอนนี้เธอรู้สึกเซ็งมาก!

ตอนแรกก็นึกว่าช็อกเพราะเธอชอบผู้ชายที่หน้า ตาแต่เหมือนว่าแม่ของเธอจะรับได้และไม่ได้ว่าอะไรที่ เธอชอบเขาเพราะหน้าตากลับกันกลับสนับสนุนด้วยซ้ำ

มารดาของรินลิตากุมมือของเธอเอาไว้แน่น แวว ตามุ่งมั่นแต่เธอไม่ได้ต้องการแบบนี้ซะหน่อย รินลิตา พยามจะหาทางอธิบายให้ได้แต่ก็ต้องชะงักกับเหตุผล ของมารดาตัวเองอีกรอบ

ตอนแม่หนุ่มๆแม่ก็ตกหลุมรักพ่อเพราะหน้าตาดี เหมือนลูกเลย นิสัยน่ะไม่ใช่ค่าวัดขอแค่หล่อแม่ก็พร้อม จะกำราบ!! ”
“ค่ะ”

รินลิตาตอบรับไปแบบส่งเดช รู้เลยได้นิสัยแบบนี้ มาจากใครที่แท้ตัวการคือแม่ของเธอนี่เอง! แต่ถ้าคิด ย้อนไปแล้ว

โนเอลนี่แหละเป็นตัวสำคัญทำให้เธอรอดจาก ตระกูลนี้นอกจากจะหล่อแล้วนิสัยก็…ดีระดับนึงละ ตั้งแต่ติดที่ว่าชอบพูดจาร้ายแรงไปซะหน่อย ไม่เป็น ไรแค่นี้เอง
” งั้นหนูไปก่อนนะคะแม่ ไว้พรุ่งนี้จะมารับกลับบ้าน

รินลิตายิ้มหวานส่งให้มารดากลับไปก่อนจะขอตัว กลับไปที่บ้านของเธอก่อน เธอโบกมือลามารดาด้วย ความรักใครก่อนจะบิดลูดบิดประตูออกจากห้องคน ไข้ไปแต่เมื่อเธอจะก้าวเท้าเดินไปเท่านั้นก็ต้องชนกับ เขา…อีกแล้ว!!

ตุบ!!

” อึก… ”

โนเอลส่งเสียงร้องออกมาอย่างอายหน้าเมื่อรินลิ ตาคราวนี้ไม่ได้ล้มไปตำแหน่งเดิมแต่กลับล้มฟุบหน้าต่ำ กว่าขาของเขาไม่กี่เซนแถมมือยังจับอกแกร่งของเขา อีก

ไม่ใช่แค่เขาที่ตกใจแต่รินลิตาก็ตกใจไม่น้อยแถม ยังขยับมืออีก

หน้าอกแบบนี้คงผ่านการออกกำลังกายมาไม่น้อย แต่เขาพิการแปลว่าก่อนหน้านี้คงออกกำลังกายมาสินะ รินลิตาขยับมือไปทั่วร่างกายก่อที่มือคู่นั้นจะถูกโนเอล จับเพื่อให้หยุดการกระทำเพราะที่นี่คือรพ.

หมับ
เอ่อ

รินลิตามองหน้าชวนหลงไหลของเขาไม่หยุดเธอ พูดไม่ออกมองไกลๆก็หล่อยิ่งมองใกล้ก็หล่อกว่าเดิม อยากจะถอดหน้ากากที่ปิดบังใบหน้าเต็มเอาไว้

แต่ทำไม่ได้เธอสัญญากับตัวเองแล้วจะไม่ก้าวก่าย พื้นที่ส่วนตัวของอีกฝ่ายทั้งที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน

ขอโทษค่ะโนเอล ”

“ธนกร ”

โนเอลย้ำเสียงขาดกดตาต่ำขมวดคิ้วแน่นิ่ง อีกครั้ง ที่เธอเรียกชื่อเล่นของเขา ทั้งคู่ไม่ได้มีความสัมพันธ์ แน่นแฟ้นจนถึงขนาดเรียกชื่อเล่นเหมือนเลือกผักปลา ได้ง่ายๆ รินลิตาชะงักไปก่อนจะคลี่ยิ้มบาง

ขอโทษค่ะ คุณธนกร

มาเยี่ยมคุณแม่ของฉันเหรอคะ ” รินลิตาเอ่ยถาม อย่างประหลาดใจนิดหน่อยก่อนจะลุกออกจากตัวของ โนเอล

ถ้าหากเธอไม่ลุกตอนนี้คงต้องโดนว่าแน่ๆว่าตัวเธอ หนักทั้งที่เธอชั่งน้ำหนักก็ไม่ถึงคำว่าผอมด้วยซ้ำ ร่าง ตอนนี้เธอจะเป็นกุ้งแห้งอยู่แล้วมันจะไปหนักได้ยังไงรินลิตาเบ้ปากแอบๆ

” ไม่ ” โนเอลตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา ” แล้วมาทําอะไรที่นี่เหรอคะ ”

แม่ของฉันสั่งให้พาเธอไปสำรวจรอบคฤหาส ”

โนเอลปริปากส่งตอบกลับไป แม้ว่าในใจเขาจะ ไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่กับผู้หญิงคนนี้ก็เถอะหน้าตาที่ดู หวานสวยจะมองจากมุมไหนก็สวยไปหมดราวกับลูก กวาดแคนดี้หวานๆ

ร่างกายที่ผอมบางและนิสัยที่อ่อนหวาน ถึงเธอจะ สวยจนขั้นเป็นดาราได้แต่เขาก็ไม่ได้สนใจหน้าตาเธอ เลยสักนิดเพียงแค่มองจากลักษณะนิสัยก็พอ

หากทำตัวก้าวร้าวคุณแม่อาจจะขอถอนหมั้นเธอ ไปง่ายๆ เพราะอย่างงั้นเขาจะทำจะสั่งงานให้เด็ดขาด จนผู้หญิงคนนี้ทนไม่ไหว

” ไปค่า ”

รินลิตาตอบกลับพร้อมกำมือชูขึ้นอย่างร่าเริง คฤหาสของคู่หมั้นเป็นสิ่วที่ทำให้เธอตื่นเต้นมากที่สุด ตั้งแต่มีคู่หมั้นมานับหมายคนยังไม่เคยมีใครเอ่ยพาไป คฤหาสหรือบ้านเลยสักคนเดียว โนเอลเป็นคนแรกที่พาไปฉะนั้นจึงดีใจและตื่นเต้นเป็นพิเศษ

11 อย่าแตะต้อง ”

โนเอลกดคิ้วขมวดอีกครั้งเมื่อรินลิตาพยามจะช่วย เขาเข็นรถวิลแชร์ เขาแค่จะพาเธอไปคฤหาสตามคำสั่ง ของคุณแม่ไม่ได้อยากจะพาไปให้เห็นนักจริงๆ

แต่เพราะเป็นคำสั่งจากมารดาที่เลี้ยงดูตนมาตั้งแต่ เด็กจึงขัดไม่ได้

โนเอลหันหลังกลับไปก่อนจะใช้มือทั้งสองข้าง เข็นรถวิลแชร์ ส่วนรินลิตาก็ตามอยู่ห่างๆหวังว่าเขาจะ ให้เธอช่วยอยู่ตลอดเวลาไม่ห่างพลางยิ้มแย้มไปด้วย อารมณ์ดี

เมื่อมาถึงคฤหาสตามที่เขาบอก รินลิตาก็ถึงกับอึ้ง ทันทีแค่ภายนอกก็ประดับไปด้วยทองคำแท้มากมาย หรูหราพื้นที่กว้างใหญ่พอจะสร้างหมู่บ้านหลายหลังได้

แถมยังมีสระว่ายน้ำ โรงหนังส่วนตัวอีกยังไม่รวม ภายในตัวบ้านที่หรูหรามีรูปกรอกทองประดับไปด้วย ใบหน้าของบรรพบุรุษในตระกูลของเขา

เธอได้แต่มองซ้ายมองขวาอึ้งกับความงามหนูหรา ของคฤหาสหลังนี้แถมสาวใช้และพ่อบ้านยังมีอีกเพียบ
รินลิตาเดินตามต้อยๆโนเอลไปเงียบๆไม่รบกวน อะไรก่อนจะหยุดอยู่ที่ห้องสมุดชั้นสูงสุด ภายในห้อ งมีแต่กลิ่นหนังสือมากมาย

ประวัติศาสตร์ นิยาย กองงานที่ยังคาอยู่บนโต๊ะ เป็นปึกและกลิ่นกล้วยไม้หอมอ่อนๆโชย ” ฉันใช้ชีวิตในนี้ส่วนใหญ่ นอกจากจะไปกินข้าว

และนอนเท่านั้น ”

โนเอล นรถเข็นวิลแชร์ตอบกลับเธอพร้อมชี้ไปที่ กองเอกสารมากมายบนโต๊ะ ทำเอารินลิตาประหลาด ใจแต่เธอก็รู้งานดีว่าต้องทำอะไรจากนี้

คุณจะให้ฉันทำงานใช่ไหมคะ ” รินลิตายิ้มหวาน มือพาดหลังตอบกลับไป

อืม ฉันมีค่าแรงให้งานให้ช่วยแยกเอกสารก็พอน อกจากนี้อย่าริอาจแตะต้อง….”

ทันทีที่เขายังพูดไม่จบประโยครินลิตาไม่ได้สนใจ

ฟังอีกทั้งยังก้าวเท้าส้นสูงเดินขยับมิดชิดด้วยชุดลูกไม้ สีชมพูแสนหวานไปหยิบหนังสือเล่มสีแดงที่อยู่ในชั้น เสียอีก [ ”ความรักของเจ้าหญิงคาเทียร์ ‘ ]

” ว้าว มีนิยายด้วยนี่นาชักชอบแล้วสิ ” รินลิตาส่ง ยิ้มให้กับเขาพลางหยิบหนังสือนิยายรักหวานโรแมนซ์ติกขึ้นมาก่อนจะไปเปิดอ่านทีละหน้าอย่างมุ่งมั่นขยัน แข็ง

ทำเอาโนเอลผลุบย้ำอกมาก่อนจะตีสีหน้าขรึมเอ่ย ถามกลับไป

” เธอชอบนิยายงั้นเหรอ ”

รินลิตาชะงักก่อนจะทําสีหน้าครุ่นคิดและตอบ กลับเสียงหวานไป

” เรียกได้ว่าคลั่งไคล้มากกว่าน่ะค่ะ ฉันชอบตัว ละครในนิยายแม้จะไม่มีอยู่จริงก็ตาม ”

” งั้นก็ดี เพราะต่อไปนี้เธอจะต้องมาช่วยงานฉันที่ นี่ หรือเธอจะไม่ทำ ”

ทําค่ะๆ ขืนอยู่บ้านเฉยๆอย่างเดียวแย่แน่เลย

รินลิตาทำหน้าบูดบึ้งติดตลกก่อนที่จะปิดนิยาย เล่มนั้นและเก็บมันกลับเข้าชั้นหนังสือตามเดิม เธอเก้า ท้าวเดินไปหากองเอกสารที่ถูกวางอยู่อย่างเละเทะก่อน จะเริ่มจัดมันให้เป็นระเบียบและพิจารณาความสำคัญ ของเอกสาร

คุณทำงานเป็นท่านประธานบริษัทZเหรอคะ เธอตาถลึงทันทีก่อนจะหันไปถามโนเอลที่ดูหน้าขรึมๆเงียบไม่ตอบอะไร

เขาพยักหน้าตอบกลับทำเอารินลิตาตกใจไม่น้อย นอกจากคฤหาสจะรวยหรูหราแล้วยังเป็นประธานของ บริษัทชื่อดังในย่านธุรกิจอันดับต้นๆภายใน4ปีอีก นี่เธอ คู่ควรจะมาแต่งงานกับเขาจริงๆเหรอ รินลิตาตีหน้าเศร้า ชื่อ

แต่ก็ดันถูกทำให้เข้าใจผิดโนเอบคิดว่าเธอเศร้า เพราะต้องถูกบังคับแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักเลยเอ่ย ถามกลับไปพร้อมพูดตัดพ้อกับตัวเอง

” ต้องแต่งงานกับฉันมันไม่มีความสุขนักรึไง จริงสิ ก็ฉันมันพิการนี่เนอะ

รินลิตาชะงักเห็นท่าไม่ดีเธอไม่รู้ว่าจะปลอบเขายัง

ไง

เธอไม่ได้เศร้าเพราะจะต้องแต่งงานกับเขาแต่ เธอคิดว่าตัวเองตั้งหากที่ไม่คู่ควรมาแต่งงานกับเขา นอกจากจะมีชื่อเสียงหน้าตาก็ดีแล้วเธอกลัวว่าตัวเอง จะไร้ประโยชน์ รินลิตาเขยิบเท้าเข้าไปกอดเขาเอาไว้