ตอนที่ 5 อีกนิดเธอก็ไม่รอดแล้ว

ไอริณนอนอยู่บนเตียง หัวใจเต้นอ่อนลงๆเรื่อยๆ

จอที่ตั้งอยู่ข้างๆ ที่แสดงจังหวะการเต้นของหัวใจ ค่อยๆเปลี่ยนไปเป็นเส้นตรง…

ดารุยืนจ้องมองด้วยสายตาเกลียดชังและสะใจ ใบหน้าค่อยปรากฏรอยยิ้มอย่างโหดเหี้ยม

ไอริณควรตายตั้งแต่แรกแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะหล่อน เธอเองก็คงเป็นสะใภ้ของตระกูลหลวงเสนาอย่างเป็น ทางการไปแล้ว

“ปิ๊บๆ” ในที่สุด หัวใจของไอริณก็หยุดเต้น ดารุยิ้มอย่างพอใจ แต่ไม่กี่วินาที ทางเดินก็มีเสียงดังขึ้นมา

“นวัตว์ แกกำลังทำอะไร แกฆ่าริณตายแล้วเหรอ เสียงดังตะคอกคือเสียงของโสนนท์ เขาเปิดประตูโด ยมีพยาบอลคอยขวางอยู่ เดินไม่กี่ก้าวก็ถึงห้องผ่าตัด ถีบประตูเข้ามาอย่างแรง “เปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้ ริณ อยู่ไหน จะพาเธอกลับไป

ดารุได้ยินเข้า ท่าทีก็เปลี่ยนไป รีบกลับขึ้นไปบนเตียง ตะโกนอย่างรีบร้อน “รีบฉีดยาชาให้ฉัน ทำเหมือนกับ ฉันกำลังอยู่ระหว่างการผ่าตัด
“โอ๊ะๆ ได้” หมอที่ยืนอยุ่ข้างๆรีบฉีดยาให้เธอ ระหว่าง นั้นก็พูดว่า “แล้วคุณไอริณล่ะ ต้องช่วยเขาไหม”

ดารุหันมองไปทางไอริณที่นอนตัวขาวซีดอย่างสงบ นิ่ง แล้วพูดอย่างเกลียดชังว่า “ไม่ต้องช่วย ฉันอยากให้ เธอตาย”

“ได้”

หลังจากที่หมอฉีดยาชาให้กับดารุเสร็จแล้ว ประตู ห้องผ่าตัดก็ถูกโสนนท์ที่กำลังโกรธจัดถีบแล้วพุ่งเข้ามา

ทันใดนั้น เขาก็มองเห็นจอที่แสดงการเต้นของหัวไอ ริณ

“ริน” สีหน้าอันเจ็บปวดของโสนนท์ เขาคว้าไปเช็ค ไทของหมอคนนึงอย่างบ้าคลั่ง “พวกคุณกำลังทำอะไร ฆาตกรรมใช่ไหม รีบช่วยรินเดี๋ยวนี้ เร็วๆเลย

หมอเพิ่งจะมีปฏิกิริยาโต้ตอบ แต่สีหน้ายังลังเลและ พูดว่า “เอ่อ เกรงว่า…”

“รีบช่วยเธอ” เสียงสงบนิ่งที่ดังขึ้นมา คือเสียงจากน

วัตว์

สีหน้าหมองคล้ำของเขา ดวงตาขำขลับจ้องที่ใบหน้า ขาวซีดของไอริณ “ถ้าเกิดว่าเธอตายไป พวกคุณ ทั้งหมดที่นี่ อย่าหวังว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปเลย
บรรดาหมอทั้งหลายเสียวสันหลังวาบ ตื่นเต้นขึ้นมา ในทันที รีบช่วยกันยื้อชีวิตของไอริณ

คนที่ออกคําสั่ง กับเป็นนวัตว์

คนที่ทั้งเมือง เอ ต่างรับรู้กันว่าเป็นเจ้าพ่อ ไม่มีกล้ามี เรื่องกับเขา

หมอรีบทำการปั๊มหัวใจให้กับไอริณ

โชคดีที่หัวใจหยุดเต้นไปไม่นาน บังเอิญว่าอยู่ในห้อง ผ่าตัดที่มีเครื่องไม้เครื่องมือครบ ครึ่งนาทีหลังจากนั้น หัวใจของไอริณก็กลับมาเต้นเป็นปกติอีกครั้ง

หมอใหญ่ผู้ทำการผ่าตัดถอนหายใจอย่างโล่ง ออก พลางดูสีหน้าที่อ่านไม่ออกของนวัตว์ พูดอย่าง ระมัดระวังว่า การเปลี่ยนถ่ายไต ยังต้องการจะทำไหม”

“ผ่าตัดเปลี่ยนไต” โสนนท์พูดอย่างไม่อยากจะเชื่อ พลางมองอย่างเกลียดชังปที่นวัตว์ “นวัตว์ คุณยังเป็น คนอีกรึเปล่า คุณทำเพื่อผู้หญิงอย่างดารุ ถึงขนาด ต้องการไตของริณ คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าริณรักคุณขนาด ไหน คุณทำแบบนี้ มันจะต่างอะไรคุณสับหัวใจของริณ ออกเป็นชิ้นๆ

นวัตว์ตอบกลับโสนนท์สายตารังเกียจ “ถ้าหากว่าฉัน จะสับหัวใจออกเป็นชิ้นๆแล้วยังไง คุณจะมาเป็นห่วง เมียฉันทำไม หรือว่าคุณสองคนมีอะไรกัน”
โสนนท์กำมัดแน่นอดทน สีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ “ฉันก็อยากให้เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน รินจะได้ไม่ต้อง ไปคิดเรื่องศีลธรรมมโนธรรมบ้าบออะไร คนโหดเหี้ยม เย็นชาอย่างคุณ ไม่ได้มีค่าพอให้รินต้องทำถึงขนาด”

พูดจบ โสนนท์ก็อุ้มไอริณที่ยังไม่ได้สติ เดินออกจาก ห้องไป

“โสนนท์ วางเมียของฉันลงเดี๋ยวนี้นะ” นวัตว์ขวาง เขาไว้ ตาหลุบต่ำ เต็มไปด้วยอารมณ์ที่พร้อมจะระเบิด “เธอเป็นของฉัน”

โสนนท์มองโต้ตอบกลับไปด้วยสายที่ไม่มีความเกรง กลัว “เธอไม่เหมาะที่จะเป็นภรรยาคุณอยู่แล้ว นวัตว์ วัน นี้ฉันจะพาเธอกลับไปให้ได้

สองคนประทะสายตา บรรยากาศเต็มไปด้วยความ ตึงเครียด

หมอที่ยืนอยู่ข้างๆมองกลับไปกลับมา เกรงว่าสองคน จะลงไม้ลงมือกัน เลยรีบพูดขึ้นว่า “รีบพาคนไข้ไปที่ แผนกผู้ป่วยหนักก่อน เธอเพิ่งจะฟื้นขึ้นมา……

โสนนท์ถึงได้รู้สติ จึงรีบวางไอริณลงบนเปลคนไข้ แล้วรีบเดินตามหมอกับพยาบาลเข้าไปในห้องผู้ป่วย หนัก

สีหน้าของนวัตว์ไม่ดี และต้องการที่จะตามไป แต่ถูก พยาบาลเรียกไว้“คุณนวัตว์ คุณดารุยังไม่ฟื้น