2

12 ปีก่อน

“ช่วยด้วย!” เสียงเล็กๆ ของเด็กผู้หญิงที่ยังโตไม่เต็มวัยดัง แว่วมาจากที่ไหนสักแห่ง ออสตินชะงักเท้าแล้วเงี่ยหูฟังเพื่อหา ทิศทางของเสียง “ช่วยหนูด้วย! ช่วย…

“คิดเห็น!” ชายหนุ่มวัยยี่สิบสามปี ใจหายวาบ เมื่อจำได้ว่า เสียงนั้นเป็นเสียงของแมวน้อยของเขา น้องสาวของเพื่อนสนิท และเธอกำลังร้องขอความช่วยเหลือ เท้าหนารุดคืบตรงไปยังจุด กําเนิดเสียง แล้วก็พบว่าร่างเล็กๆ กำลังพยายามตะเกียกตะกาย ขึ้นจากน้ำ ปากก็ร้องขอความช่วยเหลือ ร่างนั้นผลุบๆ โผล่ๆ อยู่ ในน้ำ และออสตินก็รู้โดยสัญชาตญาณว่าเธอคงทนได้อีกไม่นาน เป็นแน่ “อดทนไว้นะ! ฉันจะลงไปช่วยเธอเดี๋ยวนี้!”

เขารีบจัดการถอดกางเกงยีนส์ที่สวมออก เพื่อป้องกันไม่ให้ มันถ่วงน้ำหนัก ไม่อย่างนั้นคงได้จมน้ำกันทั้งคู่แน่ๆ แต่ร่างเล็กๆ ของเธอก็จมลงไปใต้ผิวน้ำเสียก่อน ชายหนุ่มกระโจนลงไปใน คลองน้ำ ดำผุดดำว่ายจนกระทั่งพบร่างที่ค่อยๆ จมลงไป ก่อนที่ จะรีบคว้าร่างที่ไร้สติของเธอ แล้วพาขึ้นไปนอนที่พื้นหญ้าริมสระ ก่อนจัดการผายปอดให้กับเด็กสาวเพียงไม่กี่อึดใจแต่ในความ รู้สึกของเขามันนานชั่วกัปชั่วกัลป์ ร่างเล็กๆ ก็สำลักน้ำแล้วค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองผู้ช่วยชีวิต ก่อนที่จะค่อยๆ ประคองตัวเองให้ลุกขึ้น นั่งโดยใช้มือทั้งสองข้างยื่นไปเท้าพื้นด้านหลังเอาไว้
เวลานั้นเองที่ออสตินได้มีโอกาสพิจร่างเด็กน้อยที่กำลังแตก เนื้อสาวอย่างชัดเจนเต็มตาครั้งแรก เสื้อสีขาวที่เปียกลู่แนบชิด เรือนกายเล็กๆ ทำให้เขาสังเกตเห็นหน้าอกที่เต่งตึงและมีแนว โน้มว่าจะขยายใหญ่ขึ้นไปอีกตามวัยแน่ๆ เอวเล็กๆ เริ่มคอดและ สะโพกที่เริ่มผายออกตามธรรมชาติของผู้หญิงที่กำลังจะแตกเนื้อ สาว กางเกงขาสั้นตัวเล็กแนบไปตามสะโพกผายน้อยๆ แม้เธอ จะยังไม่เจริญเติบโตอย่างเต็มที่ ใบหน้าซีดๆ กับดวงตาใสซื่อที่ เบิกมองเขาก็ทำให้ชายหนุ่ม โตเต็มวัย และเคยเสพสมเพศรสมา แล้วนับครั้งไม่ถ้วน บังเกิดความร้อนฉ่าไปทั่วร่าง ความอึดอัด ราวกับจะปริแตกเกิดขึ้นในระหว่างซอกขาแข็งแรง

ให้ตายสิออสติน! นี่แกมีอารมณ์กับเด็กผู้หญิงที่ยังโตไม่เต็ม วัยอย่างนั้นเหรอ?! ไอ้โรคจิต! ออสตินเพียรด่าตัวเองซ้ำๆ ที่เกิด ความรู้สึกบ้าๆ นั่นกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ยังไม่โตเป็นสาวดีด้วย ซ้ำ ใช่ว่าเขาจะไม่เคยมีอะไรกับสาวๆ ที่อวบอัดเต็มไม้เต็มมือ เสียหน่อย เขาเคยมาหมดแล้วทั้งคนที่เด็กกว่าเขา หรืออาจจะแก่ กว่าเขา แถมยังเร่าร้อนเจนจัดอีกเสียด้วย ไม่ได้ไร้เดียงสาเหมือ นกับยัยแมวน้อยตรงหน้านี้ด้วยซ้ำ

ประสบการณ์เรื่องเพศของเขาเกิดขึ้นตอนที่เขาอายุสิบห้าปี ซึ่งเป็นปีสุดท้ายที่เขาจะได้เรียนที่โรงเรียนมัธยมต้นแห่งนั้น เขา ถูกล่อลวงโดยครูสาวคนหนึ่งที่ดูจะชื่นชมกับรูปร่างเด็กหนุ่มวัย สิบห้าที่โตเกินวัย แถมยังรูปหล่อเกินหน้าเกินตาเด็กคนอื่นๆ อีก ออสตินเรียนรู้เรื่องเซ็กซ์จากครูสาวคนนั้น ซึ่งพาเขาไปพบกับ ประสบกได้ หลังจากนั้นไม่นานความก็แตก… ครูคนนั้นถูกไล่ออก และถูก ดำเนินคดีเพราะไปทำเช่นนี้กับเด็กผู้ชายคนอื่น ส่วนเรื่องที่เขา เป็นหนึ่งในเหยื่อของเธอถูกเก็บไว้เป็นความลับ เนื่องจากพ่อ ของเขาไม่อยากให้กระทบต่อชื่อเสียงครอบครัวและสภาวะจิตใจ ของเขาหากต้องไปขึ้นให้การในศาล

แต่กระนั้น… เพื่อนๆ หลายคนก็รู้ว่าเขาเคยมีอะไรกับครูสาว

ดังกล่าว แต่แทนที่จะทำให้เขาถูกรังเกียจ กลับกลายเป็นว่าข่าว

ดังกล่าวทําให้เขาเป็นดาวเด่น ในหมู่เพื่อนๆ แม้จะย้ายไปเรียน

ไฮสกูลที่ใหม่ ข่าวลือที่กลายมาเป็นชื่อเสียงของเขาก็ทำให้เขา

เป็นหนุ่มป๊อบปูล่าร์ทั้งในหมู่เพื่อนผู้ชายและสาวๆ ที่ต่างอยาก

เข้าหาเพื่อได้ลิ้มลองรสรักจากเขา ซึ่งค่อนข้างโลดโผนและสุด

เหวี่ยง

เซ็กซ์สำหรับเขา…. มันคือเครื่องมือในการสร้างเสน่ห์และ ความโด่งดัง และมันยังเป็นการละเล่นที่น่าอภิรมย์ที่สุดด้วย

ทว่า…กลับไม่มีผู้หญิงคนไหนทำให้เขาเร่าร้อนได้เพียงแค่ เห็นเรือนร่าง ใต้เสื้อผ้าเปียก และดวงตาใสซื่อที่เบิกมองมา อย่างคนที่เพิ่งพ้นความตายมาหยกๆ อย่างที่เด็กสาวตรงหน้า ทำได้เลยสักคน ทั้งที่ตรัลพรเองก็ไม่ได้มีท่าทียั่วยวนเขาเลยสัก

“เดียร์!” เสียงเรียกของดนุพงศ์ทำให้ออสตินสะดุ้งตื่นจาก ภวังค์ความงามของสาวน้อย ก่อนถอยออกห่างเล็กน้อยเมื่อพี่ ชายของอีกฝ่ายวิ่งถลาเข้ามานั่งข้างๆ ร่างเล็กๆ ของดรัลพร ก่อนลูบหน้าลูบตาน้องสาวอย่างเป็นกังวล “เป็นอะไรทำไมตัวเปียกอย่าง ”

“น้องนายจมน้ำนะ ไม่รู้ไปชนอีกท่าไหน ดีนะที่ฉันผ่านมาเห็น แล้วช่วยไว้ทัน ออสตินบอก พยายามเพ่งสมาธิไปกับบทสนทนา ที่กำลังคุยกับเพื่อน แทนที่จะเป็นเรือนร่างของเด็กสาว และความ เร่าร้อนแสนอึดอัดตรงซอกขา

“ไม่ได้ซนซะหน่อย!” คนช่างดื้อเถียงอย่างไม่ยอมแพ้

“ถ้าไม่ได้ชนแล้วจะไปจมน้ำอยู่กลางสระได้ไง?” ออสตินถาม เขาพูดภาษาไทยได้เพราะเรียนที่นี่มาตั้งแต่เด็ก พอกลับไปอยู่ที่ อเมริกาก็มีโอกาสได้ฝึกปรือภาษากับเพื่อนที่เป็นคนไทย และ ติดต่อดนุพงศ์ผ่านเครือข่ายออนไลน์ตลอด นั่นทำให้เขาพูด ภาษาไทยได้คล่องพอๆ กับภาษาอังกฤษ

“ก็แค่จะไปเก็บดอกบัว ใครจะไปคิดว่าจะเป็นตะคริว?” ดรัล พรไม่ยอมรับความผิด ที่ตัวเองคิดว่าไม่ผิดเลยสักนิดเดียว มัน เป็นอุบัติเหตุต่างหาก

“นอกจากจะดื้อแล้วยังช่างเถียงอีก!” ออสตินตำหนิ อย่าง น้อยการได้ทุ่มเถียงกับเธอก็ทำให้เขาลืมไอ้ความรู้สึกบ้าๆ นั่นไป ได้บ้าง แม้จะยังไม่ทั้งหมด

“เอาล่ะๆ เลิกเถียงกันได้แล้ว!” ร้อนถึงดนุพงศ์ที่ต้องกระโดด มาช่วยห้ามทัพก่อนจะเกิดศึกใหญ่ ไม่รู้เป็นอะไร สองคนนี้อยู่ ใกล้กันทีไรเป็นต้องเถียงกันเป็นเด็กทุกที ไอ้น้องสาวเขาน่ะก็ไม่ เท่าไหร่หรอกเพราะยังเด็ก แต่ออสตินนี่สิ… อายุอานามก็ยี่สิบสามเข้าไปแล้ว ยังคิดจะเอาชนะคะคานน้องสาวของเขาด้วยการ ทุ่มเถียงเสียอีก

“ก็ออสตินเริ่มก่อน!” ด้วยความที่มักจะได้พบกับออสตินปีละ ครั้งถึงสองครั้ง ครั้งละสัปดาห์ ทำให้ดรัลพรค่อนข้างจะสนิทกับ อีกฝ่ายพอๆ กับสนิทกับพี่ชายตัวเอง

“ก็เพราะเธอตนเองต่างหากล่ะคิดเห็น!”

“อย่ามาเรียกเค้าอย่างนั้นนะ!” เด็กสาวเสียงเขียว เพราะเคย บอกไปหลายครั้งแล้วว่าไม่ให้เขาเรียกเธออย่างนั้น เธอไม่อยาก เป็นแมวน้อยไร้เขี้ยวเล็บ