ตอนที่ 1

บ้านทรงเรือนไทยหลังกะทัดรัดเบื้องหน้าคือเป้าหมายของการ เดินทางมาเมืองไทยของ เซรีม บิน คาลดุน อัล อัลลาห์ เจ้าชาย หนุ่มดับเครื่องยนต์และก้าวลงมาจากรถ เรือนกายสูงสง่าในชุด ลำลองเรียบหรูเด่นตระหง่าน ผิวสีแทนเนียนสวยตัดกับเสื้อเชิ้ตสี ขาวแขนยาวที่ปลายเสื้อถูกพับขึ้นไปอยู่เกือบถึงข้อศอก ดวงตา ยาวคมกริบดุจดวงตาของพญานกอินทรี เครื่องหน้าสมบูรณ์แบบ คมสัน จมูกโด่งงองุ้ม ริมฝีปากที่อยู่เหนือคางยักที่มีไรหนวดขึ้น พองามหยักสวยน่ามองยิ่งนัก

เซรีมคือเจ้าชายแห่งทะเลทราย เขาคือน้องชายของ จามิล บิน คาลดุน อัล อัลลาห์ องค์รัชทายาทที่กำลังจะขึ้นปกครอง มหานครยิ่งใหญ่แห่งซาเรีย ในเวลาอันใกล้นี้

และที่เจ้าชายรูปงามผู้สูงศักดิ์อย่างเขาดั้นด้นเดินทางมายัง สถานที่แห่งนี้ก็เพื่อทำตามวัตถุประสงค์ของผู้เป็นน้าชายที่ล่วง ลับไปแล้วให้สำเร็จลุล่วงนั่นเอง

เจ้าชายคาริสคือน้องชายของพระมารดา ท่านได้พบรักกับ หญิงสาวชาวไทย และได้ย้ายถิ่นฐานจากซาเรียมายังเมืองไทย ได้เกือบยี่สิบปีแล้ว ข่าวคราวของท่านน้าค่อยๆ จางหายไปกับ กาลเวลา เพราะท่านน้าของเขาไม่ค่อยอยากติดต่อกับคนใน ราชวงศ์นัก จนกระทั่งเมื่อหนึ่งเดือนก่อน เขาได้รับมอบหมาย จากบิดา ให้เดินทางมายังเมืองไทย เพื่อนำพาเด็กชายซึ่งเกิดกับเจ้าชายคาริสกับหญิงสาวชาวไทยนามว่าพิกุลกลับไปยังซาเรีย

ความจริง เขาไม่ชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้านนัก แม้ว่าชาวบ้าน คนนั้นจะเป็นน้าชายของตัวเองก็ตาม แต่เพราะไม่อยากจะ ทะเลาะกับผู้ให้กำเนิด เขาจึงจำเป็นต้องเดินทางมายังสถานที่นี้ อย่างไม่มีทางเลือก

เซริ่มเดินมาหยุดตรงบันไดไม้เก่าแก่ผุพังเพราะไม่ได้รับการ ซ่อมแซมที่ดี แต่ยังดีหน่อยที่มันยังดูสะอาดสะอ้าน บอกให้รู้ว่า ไม่ได้ถูกเจ้าของละเลยมากนัก

ดวงตาคมกริบสีทองเรืองรองซ้อนขึ้นมองตัวบ้านไม้ชั้นบ และกำลังจะก้าวเท้าลงบนบันไดไม้เบื้องหน้า เสียงเรียกของสตรี ดังขึ้นด้านหลัง มันเป็นสุ่มเสียงที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจและ ประหลาดใจในเวลาเดียวกัน

“คุณ… เป็นใครน่ะ”

เรือนกายสูงใหญ่สง่างามชะงัก ก่อนจะค่อยๆ หมุนตัวกลับมา เผชิญหน้ากับเจ้าของเสียงขุ่นเคือง

หญิงสาวผิวขาวดุจไข่ปอกในชุดมอมแมมยืนถลึงตาใส่เจ้า ชายสูงศักดิ์เช่นเขาอย่างไร้ความเคารพยำเกรง เขาตวัดตาก วาดมองเรือนตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าอยู่หลายครั้ง ก่อนจะสรุป เอาเองว่าผู้หญิงตรงหน้าเป็นใคร

“ไปถามเจ้านายของเธอมาพบฉันหน่อย

“แล้วใครล่ะคะที่คุณอยากจะพบ”
ดวงตาสีทองของเซรีมหรี่แคบจ้องหน้าแม่ผู้หญิงที่ตัวเตี้ยกว่า มากอย่างพิจารณาอีกครั้ง ก่อนจะพบว่าเจ้าหล่อนมีดวงตาที่ สวยงามมากเลยทีเดียว และก็ไม่ใช่แค่ดวงตากลมโตหวานซึ้ง เพียงอย่างเดียวที่งดงาม แต่ริมฝีปากอิ่มเต็มที่ดูเหมือนจะหนา เกินไปของเจ้าหล่อนก็สามารถทำให้เลือดหนุ่มในกายของเขา เดือดพล่านขึ้นมาได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ

ผู้หญิงคนนี้ทำให้เรือนกายของเขาปั่นป่วน ช่องท้องคล้ายกับ มีคลื่นขนาดใหญ่ซัดใส่ไม่หยุด และสายตาก็ไม่อาจจะละจาก ใบหน้ารวมถึงเรือนร่างเล็กกะทัดรัดของหล่อนได้เลยแม้แต่ วินาทีเดียว เซรีมยังคงดื่มกับความสวยงามที่ยิ่งพิศก็ยิ่งเพิ่ม ทวีคูณของเจ้าหล่อนไม่วางตา ลำคอของหล่อนสีอ่อนกว่าใบหน้า เล็กน้อย บอกให้รู้ว่าหล่อนทำงานกลางแจ้งมากกว่าทำงานใน ร่ม

ชายหนุ่มเป่าลมออกจากปากเพื่อบรรเทาอาการอึดอัด เมื่อ สายตาลดต่ำลงมายังบริเวณหน้าอกของหญิงตรงหน้า เสื้อตัว ใหญ่และเก่าแถมยังเปื้อนเศษใบไม้ถูกก้อนเนื้อภายในวันออก มาจนเห็นเป็นรูปรอยชัดเจน เขากะขนาดเต้านมของหล่อนได้ไม่ ยาก มันต้องใหญ่ประมาณคัพซีเป็นอย่างต่ำ

โอ้ พระเจ้า…

เซรีมขยับขาของตัวเองออกห่างจากกันเล็กน้อย เมื่อร่างกายมี ปฏิกิริยากับสิ่งที่สายตามองเห็นมากมายเหลือเกิน บางอย่าง แข็งตัวอย่างไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นได้ แค่มองหล่อน… แค่เห็นรูป ร่างของผู้หญิงตรงหน้าเพียงเท่านั้น
นี่มันอะไรกัน… ทำไมเขาถึงเกิดความต้องการทางเพศขึ้นมา อย่างรุนแรงแบบนี้ ความปรารถนาจะผลักให้หล่อนนอนราบลง กับพื้นและสอดใส่แรงๆ วิ่งพล่านในกระแสเลือดไม่หยุด

เขาต้องการ…จะฝากฝังความเป็นชายเข้าไปในร่างของ หล่อน และจากนั้นก็โยกคลึง… โอ้ ไม่…ไม่ได้…

เซรีมกัดฟันแน่นจนเกิดเสียงดังขึ้น และก็สามารถละสายตา จากเรือนร่างที่เขาคาดเดาได้ว่าต้องสมบูรณ์แบบมากๆ ของผู้ หญิงตรงหน้า ขึ้นไปสบตากับเจ้าหล่อน จากนั้นก็เน้นเสียงราบ เรียบออกไป

“ฉันมาพบ มะลิ กรองอักษร”

ชื่อของหล่อนดังออกมาจากปากหยักสวยของผู้ชายตัวสูง ราวกับยักษ์ตัวใหญ่ตรงหน้า

ผู้ชายคนนี้มีรูปร่างหน้าตาที่แสนวิเศษ หล่อนจำได้ว่าตัวเอง ตะลึงแล้วตะลึงอีก เมื่อสบประสานสายตากับดวงตาสีทองเรื่อง รองของเขา

เขาหล่อเหลาราวกับไม่ใช่มนุษย์ เขาเหมือนกับรูปปั้นที่จิตกร สร้างสรรค์ขึ้นมาเพื่อให้เป็นตัวแทนแห่งความสมบูรณ์แบบของ บุรุษเพศ ในโลกหล้า

และที่สำคัญ ผู้ชายที่มีหน้าตาถอดแบบมาจากเทพบุตรจาก แดนทรายคนนี้ ทำให้เลือดเนื้อของหล่อนร้อนฉ่าได้อย่างที่ไม่ เคยเป็นมาก่อนในชีวิต
อะไรบางอย่างในช่องท้องของหล่อนวิ่งพล่าน ความร้อนรุ่มแผ่ ซ่านไปทั้งเรือนกาย ราวกับหล่อนกำลังจับไข้สูง ร้อนฉ่าไปทั้งเนื้อ ทั้งตัวจนน่าอัศจรรย์ใจ

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ทำไมร่างกายของหล่อนถึงร้อนผะผ่าวแบบนี้ และก็ไม่อาจจะ ถอนสายตาจากผู้ชายที่หล่อเหลาราวกับเทพบุตรตรงหน้าได้เลย แม้แต่วินาทีเดียว

แต่หล่อนต้องหยุด…ต้องหยุดสายตาที่จ้องมองเขาราวกับจะ กลืนกินเข้าไปทั้งตัวให้เร็วที่สุด ก่อนที่เขาจะมองว่าหล่อนเป็นผู้ หญิงร่านร้อน ทั้งๆ ที่แท้จริงแล้ว หล่อนมันก็แค่ผู้หญิงที่ประพฤติ ตนไม่ต่างจากแม่ชีเลยแม้แต่นิดเดียว

ในที่สุด สายตาของมะลิก็สามารถละจากเรือนร่างของเซรีมได้ สําเร็จ หล่อนเป่าลมออกจากปากอย่างโล่งอก ก่อนจะกัดฟัน โต้ตอบเขาออกไป

“ฉันเองค่ะ มะลิ กรองอักษร

ดวงตาที่เต็มไปด้วยความแคลงใจและเหลือเชื่อของเขาปะทะ เข้ากับดวงตาของหล่อนโดยบังเอิญ และมันก็ทำให้หล่อนถึงกับ ตัวสั่นเทิ้ม ช็อกกับปฏิกิริยาทางเพศที่เขาและหล่อนมีต่อกันยิ่ง นัก

“เธอเนี่ยนะ?”

น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ และดูแคลนของผู้ชายตรงหน้าช่วยขจัดความวุ่นวายใจทางเพศที่เกิดขึ้นภายในกาย สาวให้จางหายไปในที่สุด ความกรุ่น โกรธแทรกซึมเข้ามาแทนที่

“แล้วทําไมจะเป็นฉันไม่ได้ล่ะคะ”

หล่อนเห็นเขายิ้มเยาะที่มุมปากเล็กน้อย ตวัดตามองร่างกาย ของหล่อนอยู่หลายอึดใจ ก่อนที่ริมฝีปากหยักสวยที่อยู่ใต้จมูก โด่งงองุ้มจะเปล่งเสียงออกมา

“ฉันไม่คิดว่าเมียเก็บของน้าคาริสจะ… มอมแมมแบบนี้”

“เมียเก็บ?” หล่อนทวนคำพูดของเขาด้วยความตกใจ แปลก ใจ และไม่พอใจ

“หรือว่าฉันเข้าใจผิดล่ะ”

มือเล็กที่กำด้ามไม้กวาดเอาไว้บีบแน่นขึ้น กลีบปากอิ่มเม้ม เป็นเส้นตรง และมองเขาด้วยสายตากรุ่น โกรธ

“เห็นไหมว่าเธอปฏิเสธความจริงไม่ได้ ดังนั้นสิ่งที่ฉันเข้าใจก็ คือความถูกต้อง”

เซรีมยอมรับกับตัวเองอย่างน่าสะอิดสะเอียนว่าเขาเสียดาย… ใช่ เขาเสียดายเหลือเกิน ที่ผู้หญิงหุ่นน่าฟัดตรงหน้าไม่ได้เป็นแค่ สาวใช้ หรือแม่บ้านทำความสะอาดอย่างที่เขาเข้าใจตั้งแต่แรก แต่ความเป็นจริงแล้ว หล่อนคือเมียเก็บ… ใช่ เมียเก็บของน้าคา ริส ผู้หญิงที่เขาต้องเก็บไม้เก็บมือให้ห่างไกลจากหล่อนที่สุด

เจ้าชายหนุ่มบิดปากเล็กน้อยด้วยความเกลียดชังตัวเอง เมื่อ ความจริงที่ได้รับรู้ กลับไม่ได้ทำให้ความต้องการที่มีต่อตัวของผู้หญิงตรงหน้าลดน้อยลงเลย เขายัง… ยังต้องการจะจับหล่อนขึ้น เตียง ยังต้องการจะสอดใส่เข้าไปในร่างของหล่อน ยังต้องการ จะฟังเสียงครางของหล่อน ยามที่หล่อนนอนดิ้นเร่าๆ อยู่ใต้เรือน ร่างเปลือยของเขา

ระย่า!

เซรีมสบถในอกด้วยความเดือดดาล เขาเกลียดที่ตัวเองคิดบ้า บอแบบนี้กับผู้หญิงไร้ราคาตรงหน้า

“ฉันคือ… เจ้าชายเซรีม บิน คาลดุน อัล อัลลาห์ แห่งราชวงศ์

ซาเรีย และน้าคาริสก็เป็นน้องชายของคุณแม่ของฉันเอง

คิ้วโก่งสวยดุจคันศรเลิกสูง ดวงตากลมโตหวานซึ้งเบิกกว้าง ด้วยความเหลือเชื่อ

“เจ้า… เจ้าชาย…? คุณ… คือเจ้าชายเหรอคะ”

“ใช่” เซรีมยกมือขึ้นกอดอกด้วยท่าทางยโสโอหัง “แล้วที่ฉัน เดินทางมาที่นี่ ก็เพราะฉันจะมารับฮัสซันกลับนครซาเรีย

ความรู้สึกร้อนฉ่าที่เกิดจากปฎิกิริยาทางเพศระหว่างตัวเองกับ เจ้าชายทะเลทรายตรงหน้าค่อยๆ จางหายไป เมื่อความจริงจาก ปากของเขากำลังทำให้หล่อนตัวเย็นเฉียบ

“ฉัน… ฉันไม่เชื่อหรอกว่าคุณ…. เป็นเจ้าชายจากซาเรีย” ผู้ชายตรงหน้าของหล่อนระบายยิ้ม นัยน์ตาสีทองกระด้างมากจนน่าหวาดกลัว
“หน้าตาของฉันไม่เหมือนกับน้าคาริสบ้างเลยอย่างนั้นหรือ ลองมองให้ดีๆ สี”

มะลิซ้อนตาขึ้นกวาดมองผู้ชายแปลกหน้าอีกครั้ง ก่อนจะตอบ ตัวเองในใจว่าเขาเหมือนกับท่านคาริสผู้เป็นเจ้านายอย่างที่สุด แต่… แต่หล่อนรักฮัสซัน

“ฉันว่า…คุณกลับไปเถอะค่ะ เพราะฉันไม่มีวันยกฮัสซันให้กับคุณอย่างแน่นอน”