ตอนที่ 1

บ้านทรงเรือนไทยหลังกะทัดรัดเบื้องหน้าคือเป้าหมาย ของการเดินทางมาเมืองไทยของ เซรีม บิน คาลดุน อัล อัลลาห์ เจ้าชายหนุ่มดับเครื่องยนต์และก้าวลงมาจากรถ เรือนกายสูงสง่าในชุดลําลองเรียบหรูเด่นตระหง่าน ผิวสี แทนเนียนสวยตัดกับเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวที่ปลายเสื้อ ถูกพับขึ้นไปอยู่เกือบถึงข้อศอก ดวงตารียาวคมกริบดุจ ดวงตาของพญานกอินทรี เครื่องหน้าสมบูรณ์แบบคมสัน จมูกโด่งงองุ้ม ริมฝีปากที่อยู่เหนือคางยักที่มีไรหนวดขึ้น พองามหยักสวยน่ามองยิ่งนัก

เซรีมคือเจ้าชายแห่งทะเลทราย เขาคือน้องชายของ จา มีล บิน คาลดุน อัล อัลลาห์ องค์รัชทายาทที่กำลังจะขึ้น ปกครองมหานครยิ่งใหญ่แห่งซาเรียในเวลาอันใกล้นี้

และที่เจ้าชายรูปงามผู้สูงศักดิ์อย่างเขาดั้นด้นเดินทาง มายังสถานที่แห่งนี้ก็เพื่อทำตามวัตถุประสงค์ของผู้เป็น น้าชายที่ล่วงลับไปแล้วให้สำเร็จลุล่วงนั่นเอง

เจ้าชายคาริสคือน้องชายของพระมารดา ท่านได้พบรัก กับหญิงสาวชาวไทย และได้ย้ายถิ่นฐานจากซาเรียมายัง เมืองไทยได้เกือบยี่สิบปีแล้ว ข่าวคราวของท่านน้าค่อยๆ จางหายไปกับกาลเวลา เพราะท่านน้าของเขาไม่ค่อย อยากติดต่อกับคนในราชวงศ์นัก จนกระทั่งเมื่อหนึ่งเดือน ก่อน เขาได้รับมอบหมายจากบิดา ให้เดินทางมายังเมือง ไทย เพื่อนําพาเด็กชายซึ่งเกิดกับเจ้าชายคาริสกับหญิงสาวชาวไทยนามว่าพิกุลกลับไปยังซาเรีย

ความจริง เขาไม่ชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้านนัก แม้ว่าชาว บ้านคนนั้นจะเป็นน้าชายของตัวเองก็ตาม แต่เพราะไม่ อยากจะทะเลาะกับผู้ให้กำเนิด เขาจึงจำเป็นต้องเดินทาง มายังสถานที่นี้อย่างไม่มีทางเลือก

เซรีมเดินมาหยุดตรงบันไดไม้เก่าแก่ผุพังเพราะไม่ได้รับ การซ่อมแซมที่ดี แต่ยังดีหน่อยที่มันยังดูสะอาดสะอ้าน บอกให้รู้ว่าไม่ได้ถูกเจ้าของละเลยมากนัก

ดวงตาคมกริบสีทองเรืองรองช้อนขึ้นมองตัวบ้านไม้ชั้น บน และกําลังจะก้าวเท้าลงบนบันไดไม้เบื้องหน้า เสียง เรียกของสตรีดังขึ้นด้านหลัง มันเป็นสุ้มเสียงที่เต็มไป ด้วยความไม่พอใจและประหลาดใจในเวลาเดียวกัน

“คุณ… เป็นใครน่ะ”

เรือนกายสูงใหญ่สง่างามชะงัก ก่อนจะค่อยๆ หมุนตัว กลับมาเผชิญหน้ากับเจ้าของเสียงขุ่นเคือง

หญิงสาวผิวขาวดุจไข่ปอกในชุดมอมแมมยืนถลึงตาใส่ เจ้าชายสูงศักดิ์เช่นเขาอย่างไร้ความเคารพยำเกรง เขา ตวัดตากวาดมองเรือนตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าอยู่หลาย ครั้ง ก่อนจะสรุปเอาเองว่าผู้หญิงตรงหน้าเป็นใคร
“ไปถามเจ้านายของเธอมาพบฉันหน่อย”

“แล้วใครล่ะคะที่คุณอยากจะพบ”

ดวงตาสีทองของเซรีมหรี่แคบจ้องหน้าแม่ผู้หญิงที่ตัว เตี้ยกว่ามากอย่างพิจารณาอีกครั้ง ก่อนจะพบว่าเจ้า หล่อนมีดวงตาที่สวยงามมากเลยทีเดียว และก็ไม่ใช่แค่ ดวงตากลมโตหวานซึ้งเพียงอย่างเดียวที่งดงาม แต่ริม ฝีปากอิ่มเต็มที่ดูเหมือนจะหนาเกินไปของเจ้าหล่อนก็ สามารถทำให้เลือดหนุ่มในกายของเขาเดือดพล่านขึ้นมา ได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ

ผู้หญิงคนนี้ทำให้เรือนกายของเขาปั่นป่วน ช่องท้อง คล้ายกับมีคลื่นขนาดใหญ่ซัดใส่ไม่หยุด และ และสายตาก็ไม่ อาจจะละจากใบหน้ารวมถึงเรือนร่างเล็กกะทัดรัดของ หล่อนได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว เซรีมยังคงดื่มกับความ สวยงามที่ยิ่งพิศก็ยิ่งเพิ่มทวีคูณของเจ้าหล่อนไม่วางตา ลำคอของหล่อนสีอ่อนกว่าใบหน้าเล็กน้อย บอกให้รู้ว่า หล่อนทำงานกลางแจ้งมากกว่าทำงานในร่ม

ชายหนุ่มเป่าลมออกจากปากเพื่อบรรเทาอาการอึดอัด เมื่อสายตาลดต่ำลงมายังบริเวณหน้าอกของหญิงตรง หน้า เสื้อตัวใหญ่และเก่าแถมยังเปื้อนเศษใบไม้ถูกก้อน เนื้อภายในดันออกมาจนเห็นเป็นรูปรอยชัดเจน เขา กะขนาดเต้านมของหล่อนได้ไม่ยาก มันต้องใหญ่ประ มาณคัพซีเป็นอย่างต่ำ
โอ้ พระเจ้า…

เซรีมขยับขาของตัวเองออกห่างจากกันเล็กน้อย เมื่อ ร่างกายมีปฏิกิริยากับสิ่งที่สายตามองเห็นมากมายเหลือ เกิน บางอย่างแข็งตัวอย่างไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นได้ แค่ มองหล่อน… แค่เห็นรูปร่างของผู้หญิงตรงหน้าเพียง เท่านั้น

นี่มันอะไรกัน… ทําไมเขาถึงเกิดความต้องการทางเพศ ขึ้นมาอย่างรุนแรงแบบนี้ ความปรารถนาจะผลักให้หล่อน นอนราบลงกับพื้นและสอดใส่แรงๆ วิ่งพล่านในกระแส เลือดไม่หยุด

เขาต้องการ… จะฝากฝังความเป็นชายเข้าไปในร่างของ หล่อน และจากนั้นก็โยกคลึง… โอ้ ไม่… ไม่ได้…

เซรีมกัดฟันแน่นจนเกิดเสียงดังขึ้น และก็สามารถละ สายตาจากเรือนร่างที่เขาคาดเดาได้ว่าต้องสมบูรณ์แบบ มากๆ ของผู้หญิงตรงหน้า ขึ้นไปสบตากับเจ้าหล่อน จาก นั้นก็เค้นเสียงราบเรียบออกไป

“ฉันมาพบ มะลิ กรองอักษร”

ชื่อของหล่อนดังออกมาจากปากหยักสวยของผู้ชายตัว สูงราวกับยักษ์ตัวใหญ่ตรงหน้า
ผู้ชายคนนี้มีรูปร่างหน้าตาที่แสนวิเศษ หล่อนจำได้ว่าตัว เองตะลึงแล้วตะลึงอีก เมื่อสบประสานสายตากับดวงตาสี ทองเรืองรองของเขา

เขาหล่อเหลาราวกับไม่ใช่มนุษย์ เขาเหมือนกับรูปปั้น ที่จิตกรสร้างสรรค์ขึ้นมาเพื่อให้เป็นตัวแทนแห่งความ สมบูรณ์แบบของบุรุษเพศในโลกหล้า

และที่สำคัญ ผู้ชายที่มีหน้าตาถอดแบบมาจากเทพบุตร จากแดนทรายคนนี้ ทําให้เลือดเนื้อของหล่อนร้อนฉ่าได้ อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนในชีวิต

อะไรบางอย่างในช่องท้องของหล่อนวิ่งพล่าน ความร้อน รุ่มแผ่ซ่านไปทั้งเรือนกาย ราวกับหล่อนกำลังจับไข้สูง ร้อนฉ่าไปทั้งเนื้อทั้งตัวจนน่าอัศจรรย์ใจ

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ทำไมร่างกายของหล่อนถึงร้อนผะผ่าวแบบนี้ และก็ไม่ อาจจะถอนสายตาจากผู้ชายที่หล่อเหลาราวกับเทพบุตร ตรงหน้าได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว

แต่หล่อนต้องหยุด… ต้องหยุดสายตาที่จ้องมองเขา ราวกับจะกลืนกินเข้าไปทั้งตัวให้เร็วที่สุด ก่อนที่เขาจะ มองว่าหล่อนเป็นผู้หญิงร่านร้อน ทั้งๆ ที่แท้จริงแล้ว หล่อน มันก็แค่ผู้หญิงที่ประพฤติตนไม่ต่างจากแม่ชีเลยแม้แต่นิดเดียว

ในที่สุด สายตาของมะลิก็สามารถละจากเรือนร่างของ เซรีมได้สําเร็จ หล่อนเป่าลมออกจากปากอย่างโล่งอก ก่อนจะกัดฟันโต้ตอบเขาออกไป

“ฉันเองค่ะ มะลิ กรองอักษร”

ดวงตาที่เต็มไปด้วยความแคลงใจและเหลือเชื่อของเขา ปะทะเข้ากับดวงตาของหล่อนโดยบังเอิญ และมันก็ทำให้ หล่อนถึงกับตัวสั่นเทิ้ม ช็อกกับปฏิกิริยาทางเพศที่เขาและ หล่อนมีต่อกันยิ่งนัก

“เธอเนี่ยนะ?”

น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ และดูแคลนของ ผู้ชายตรงหน้าช่วยขจัดความวุ่นวายใจทางเพศที่เกิดขึ้น ภายในกายสาวให้จางหายไปในที่สุด ความกรุ่นโกรธ แทรกซึมเข้ามาแทนที่

“แล้วทำไมจะเป็นฉันไม่ได้ล่ะคะ”

หล่อนเห็นเขายิ้มเยาะที่มุมปากเล็กน้อย ตวัดตามอง ร่างกายของหล่อนอยู่หลายอึดใจ ก่อนที่ริมฝีปากหยัก สวยที่อยู่ใต้จมูกโด่งงองุ้มจะเปล่งเสียงออกมา
“ฉันไม่คิดว่าเมียเก็บของน้าคาริสจะ… มอมแมมแบบนี้”

“เมียเก็บ?” หล่อนทวนคำพูดของเขาด้วยความตกใจ แปลกใจ และไม่พอใจ

“หรือว่าฉันเข้าใจผิดล่ะ”

มือเล็ก ก่าด้ามไม้กวาดเอาไว้บีบแน่นขึ้น กลีบปากอิ่ม เม้มเป็นเส้นตรง และมองเขาด้วยสายตากรุ่นโกรธ

“เห็นไหมว่าเธอปฏิเสธความจริงไม่ได้ ดังนั้นสิ่งที่ฉัน เข้าใจก็คือความถูกต้อง”

เซรีมยอมรับกับตัวเองอย่างน่าสะอิดสะเอียนว่าเขา เสียดาย… ใช่ เขาเสียดายเหลือเกิน ที่ผู้หญิงหุ่นน่าฟัด ตรงหน้าไม่ได้เป็นแค่สาวใช้ หรือแม่บ้านทําความสะอาด อย่างที่เขาเข้าใจตั้งแต่แรก แต่ความเป็นจริงแล้ว หล่อน คือเมียเก็บ… ใช่ เมียเก็บของน้าคาริส ผู้หญิงที่เขาต้อง เก็บไม้เก็บมือให้ห่างไกลจากหล่อนที่สุด

เจ้าชายหนุ่มบิดปากเล็กน้อยด้วยความเกลียดชังตัวเอง เมื่อความจริงที่ได้รับรู้ กลับไม่ได้ทำให้ความต้องการที่ มีต่อตัวของผู้หญิงตรงหน้าลดน้อยลงเลย เขายัง… ยัง ต้องการจะจับหล่อนขึ้นเตียง ยังต้องการจะสอดใส่เข้าไป ในร่างของหล่อน ยังต้องการจะฟังเสียงครางของหล่อน ยามที่หล่อนนอนดิ้นเร่าๆ อยู่ใต้เรือนร่างเปลือยของเขา

ระยา!

เซรีมสบถในอกด้วยความเดือดดาล เขาเกลียดที่ตัวเอง

คิดบ้าบอแบบนี้กับผู้หญิงไร้ราคาตรงหน้า “ฉันคือ… เจ้าชายเซรีม บิน คาลดุน อัล อัลลาห์ แห่งราช

วงศ์ซาเรีย และน้าคาริสก็เป็นน้องชายของคุณแม่ของฉัน

เอง”

คิ้วโก่งสวยดุจคันศรเลิกสูง ดวงตากลมโตหวานซึ้งเบิก กว้างด้วยความเหลือเชื่อ

“เจ้า… เจ้าชาย…? คุณ… คือเจ้าชายเหรอคะ”

“ใช่” เซรีมยกมือขึ้นกอดอกด้วยท่าทางยโสโอหัง “แล้วที่ ฉันเดินทางมาที่นี่ ก็เพราะฉันจะมารับฮัสซันกลับนครซา เรีย”

ความรู้สึกร้อนฉ่าที่เกิดจากปฏิกิริยาทางเพศระหว่างตัว เองกับเจ้าชายทะเลทรายตรงหน้าค่อยๆ จางหายไป เมื่อ ความจริงจากปากของเขากำลังทำให้หล่อนตัวเย็นเฉียบ
“ฉัน… ฉันไม่เชื่อหรอกว่าคุณ… เป็นเจ้าชายจากซาเรีย”

ผู้ชายตรงหน้าของหล่อนระบายยิ้ม นัยน์ตาสีทองดุกระ

อ้างมากจนน่าหวาดกลัว

“หน้าตาของฉันไม่เหมือนกับน้าคาริสบ้างเลยอย่างนั้น หรือ ลองมองให้ดีๆ สิ

มะลิซ้อนตาขึ้นกวาดมองผู้ชายแปลกหน้าอีกครั้ง ก่อน จะตอบตัวเองในใจว่าเขาเหมือนกับท่านคาริสผู้เป็นเจ้า นายอย่างที่สุด แต่… แต่หล่อนรักฮัสซัน

“ฉันว่า…. คุณกลับไปเถอะค่ะ เพราะฉันไม่มีวันยกฮัสซัน ให้กับคุณอย่างแน่นอน”