ตอนที่ 8 โต้กลับแผน

ตอนที่8คนน่าสงสาร

สาวใช้ที่ยืนอยู่ข้างหน้าสวมชุดสีเขียวมองซูเซียด้วย สายตาดูหมิ่นนางพูดอย่างเย็นชา สิ่งที่หม่อมฉันพูดนั้นเป็น ความจริงทั้งหมดพระชายารองมีน้ำใจแต่พระชายาเอกไม่รับ และตบหน้าพระชายารองด้วยพวกหม่อนฉันเห็นกันหมดและ รู้สึกไม่ยุติธรรมต่อพระชายารองที่จริงพระชายารองไม่อยาก ให้พวกหม่อมฉันแจ้งเรื่องนี้ให้กับท่านอ๋องเพียงแค่พวก

หม่อมฉันอดทนไม่ได้เท่านั้น

ชูเซี่ยตอบว่า”ถ้าเรื่องเกิดขึ้นจริงอย่างที่พวกหล่อนพูดข้า รู้สึกเห็นใจแทนพระชายารองเมื่อกี้หล่อนบอกว่าข้าตบหน้า พระชายารองแล้วข้าถามหน่อยว่าข้าตบด้วยมือข้างไหน

“มือขวาเจ้าค่ะ”สาวใช้นั้นรีบตอบกลับ

ซูเซียยกขวามือขึ้น ใช้แรงตบไปหน้าของสาวใช้คนนั้นและ ถามอย่างอ่อนโยน ตบอย่างนี้ใช่ไหม

สาวใช้นั้นโดนตบหน้ามองซูเซียด้วยแววตาโกรธเกรี้ยว แต่กลับเห็นรอยยิ้มของซูเซียหายไปหมดแถมแววตาม ประกายเย็นชานางตกใจมาก

ในเวลาที่คนทำผิดและกลัวจะเป็นเวลาที่เผยข้อบกพร่องได้ง่ายที่สุด

ชูเซียยกมือขึ้นเล็กน้อยถามต่อว่า “ข้าถามหล่อนเมื่อกี้ข้า ตบหน้า พระชายารองอย่างนั้นใช่ไหม”

สาวใช้กัดฟันมองไปที่มีเหอแต่ใบหน้ามีเหอไม่แสดง อารมณ์อะไรแค่มองกลับนางด้วยสายตาเย็นชาสาวใช้นั้น อดทนความน้อยใจและความโกรธพูดว่า “ใช่เจ้าค่ะ”

ซูเซี่ยเลิกคิ้วและพูดว่า”เมื่อกี้ข้าแค่ตบหน้าหล่อนหนึ่งที ใบหน้าหล่อนก็บวมขึ้นทันทีถ้าข้าตบใบหน้าพระชายารอง รุนแรงอย่างที่บอกทำไมใบหน้านางยังนุ่มนิ่มละเอียดเหมือน เดิมไม่มีรอยนิ้วมือแม้แต่นิดเดียวหรือว่าใบหน้านางยังหนา กว่าใบหน้าพวกสาวใช้หรือ

สาวใช้นั้นตอบกลับอย่างโกรธจัด “หม่อมฉันไม่รู้แต่หม่อน ฉันสาบานกับท้องฟ้าได้ว่าไม่ได้โกหก”

“ดีหล่อนไม่รู้ว่าทำไมเป็นแบบนี้งั้นข้ามีแต่ทำการทดสอบ อีกครั้ง”นางเดินเข้ามาหาเธอยิ้มเล็กน้อย น้องสาวถ้า ยืนยันได้ว่าพี่เคยตบหน้าน้องจริงพี่ถึงยอมรับการลงโทษ พูดจบนางก็ยกมือตบใบหน้าละเอียดสวยงามของเหอหลี่ เงินเช่นเห็นเธอจะตบหน้านางจึงรีบยื่นมือเพื่อจับแขนนางไว้ แต่ก็สายแล้วมือซูเซี่ยตบลงบนใบหน้ามีเหอพร้อวเสียงเพี้ย !!! เหอล้มลงพื้นทันทีบนใบหน้าของนางมีรอยนิ้วมือขึ้นมา อย่างชัดเจน
ทุกคนตกใจหมดเสียวกับแม่นมตกใจจนตัวสั่นเมื่อก่อน แต่พูดไม่ดีกับท่านอ๋องก็โดนลงโทษหนักขนาดนั้นแล้วตอนนี้ ตบหน้าพระชายารองที่รักที่สุดของท่านอ๋องคิดไม่ออกว่าผล ที่ตามมาจะเป็นอย่างไร

มีเหอร้องไห้ออกมาซูเซี่ยหมอบตัวลงแล้วประคองนางลูก ขึ้นมาพูดว่า “ขอโทษนะน้องสาวพี่ก็แค่ทำการทดสอบต่อหน้า ท่านอ๋องเท่านั้นเพื่อยืนยันสิ่งที่สาวใช้แจ้งนั้นไม่จริงสาวใช้ ตั้งใจจะทำร้ายความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนโชคดีที่น้อง ช่วยการทดสอบการใส่ร้ายของสาวใช้จึงไม่สำเร็จแต่ไม่ ทราบว่าหล่อนได้รับคำสั่งจากใครถึงคิดที่จะทำลายความ สัมพันธ์ระหว่างเราหล่อนเป็นคนของน้องงั้นให้น้องจัดการ ทุกอย่างเลยพี่เชื่อว่าน้องจะให้คำตอบที่ดีให้กับพี่และยังคืน ความเงียบสงบให้กับตำหนักอ๋องด้วยใช่หรือไม่

มีเรือลุกขึ้นมองเธอด้วยสายตาเย็นชากัดฟันว่า”โชคดีที่

ท่านพี่ฉลาดไม่งั้นพี่กับข้าสองคนต้องโดนอีสาวใช้เลวหลอก ไปแล้วแน่นอน” หลี่เฉินเช่นเห็นท่าที่ตอนนี้ก็รู้เรื่องหมดแล้วเขามองไปยัง เหออย่างไม่พอใจ คนที่อยู่ข้างๆเจ้าสมควรที่จะสั่งสอนให้ดี

กว่านี้”พูดจบก็มองไปที่สาวใช้คนนั้นและพูดอย่าง

รังเกียจ ยังไม่ไสหัวไปอีกหรือ!!!”

สาวใช้นั้นหวาดกลัวจนตัวสั่นรีบก้มกราบแล้วถอยตัวออก

ไปนอกหน้าประตู
หลี่เฉินเย่นมองซูเซียด้วยสายตาสงสัยนางดูเหมือนแตก ต่างกับเมื่อก่อนไปแล้วในอดีตเวลานางมองเขาสายตานาง มักมีความรักอย่างบ้าคลั่งอยู่ตลอดไม่ว่าเขาไปไหนสายตา นางก็ติดตามไปด้วยแต่ตอนนี้เห็นสายตานางที่ไม่แยแส ความรักอย่างบ้าคลั่งหายไปหมดและนิสัยที่ชอบหาเรื่องก็ เปลี่ยนเป็นสุภาพเรียบร้อยไปหมด

ซูเซี่ยเห็นหลี่เฉินเล่นจ้องตัวเองอยู่รู้สึกตกใจเล็กน้อยแต่ก็ รีบปรับตัวเองให้เป็นปกตินางรู้ว่าตัวเองไม่ใช่ตัวจริงของ ร่างกายนี้แต่จิตวิญญาณของนางอยู่ในร่างนี้แม้จะนิสัย เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิมแต่ถ้านางไม่บอกใครจะสงสัยนางได้ แม้ว่ามีคนสงสัยนางแต่นางไม่ยอมรับใครจะมาทําอะไรนาง

แม้ว่าวิธีเมื่อกี้จะอันตรายมากแต่นางก็นึกวิธีอื่นไม่ได้อีก

แล้ว

นางกำลังพนันอยู่แม้ท่านอ๋องนี้จะเกลียดนางแต่ในฐานะ เจ้านายของตำหนักนี้เขาก็ไม่อยากเห็นเรื่องคนในตำหนัก รังแกคนที่ต่ำต้อยกว่าแล้วปกปิดเบื้องบน

เพราะทำเช่นนี้ก็เหมือนมองเขาเป็นคนโง่

เมื่อนางเห็นใบหน้าของหลี่เฉินเป็นความโกรธค่อยๆหาย ไปเหลือแค่ความสงสัยนางก็รู้ว่าครั้งนี้นางชนะพนันแล้ว