ตอนที่ 6 ไม่อนุญาตให้ติดต่อกับเขา

รูปทั้งหมดบนโต๊ะชาคือรูปเธอกับทานวีร์

ทานวีร์คือเพื่อนในวัยเด็กของเธอ ทั้งสองเติบโต และมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน หลังจากเขาไปเรียน แลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศ เธอยังเคยไปหาเธอที่ต่าง ประเทศ ต่อมา……เธอกลายเป็นคนของจิรชัย ทุกวัน เหมือนโดนทรมานจนหมดเรี่ยวแรงก็ค่อยๆคุยกับเขา

รูปมาจากตอนที่นัทชาไปหาเขาที่ต่างประเทศเมื่อไม่ กี่ปีก่อน

ข้างในภาพมีคนสองคนเดินเล่น กินข้าว และเข้า ออกโรงแรมด้วยกัน

“นี่คือ……

“เขาแตะต้องเธอแล้วใช่ไหม?” จิรชัยเอ่ยขัดจังหวะ เธอ “บอกฉันนัทชา เขาแต่ต้องเธอไปกี่ครั้งแล้ว? ตอน อยู่ต่างประเทศเธอมีอะไรกันทุกวันใช่ไหม?”

ทุกวัน………..ร้ายหัวใจของนัทชาอย่างรุนแรง นัทชาเหลือบดูรูปนั่น ในใจก็รู้สึกโศกเศร้าเป็นอย่างยิ่ง

ผู้ชายคนนี้เลือกที่จะเชื่อรูปที่เขาเห็น แต่กลับไม่คิด จะเชื่อเธอ

ดังนั้นต่อให้วันนี้เธอจะอธิบายจนปากเปียกปากแฉะเขาก็ไม่คิดที่จะเชื่อเธอสักคํา

งั้นเธอยังจะต้องอธิบายไปทำไมอีก?

“จิรชัย คุณกำลังจะแต่งงานใช่ไหม?” เธอเป็นฝ่าย

ถามเขาแทน “ถ้าฉันจำไม่ผิด งานแต่งงานของคุณกับ ดารินทร์คือสิ้นเดือนใช่ไหม”

จิรชัยขมวดคิ้วและกัดริมฝีปากแน่นโดยไม่พูดอะไร

นัทชาดึงขนตาลงมาและพูดเบาๆ “ดังนั้นคุณกำลังจะ มีภรรยาแล้ว ทำไมยังมาพัวพันกับฉันอยู่แบบนี้? คุณ ต้องการให้ฉันใช้หนี้ ฉันจะทำงานให้คุณเหมือนวัน เหมือนควาย……

ตราบใดที่เธอยังได้อยู่ข้างๆเขา ตราบใด………ธอยัง สามารถที่จะเห็นเขาได้ในทุกๆวัน

เธอก็พอใจแล้ว

“ทำไมคุณต้องมีความสัมพันธ์แบบนั้นกับฉัน? สุดท้าย แล้วคุณจะให้ฉันเป็นอะไรงั้นหรอ?”

เขามีคู่หมั้นอยู่แล้ว และถึงแม้เขาต้องการที่จะระบาย อารมณ์ เขาก็ไม่ควรจะมาหาเธอ

“นัทชา เพื่อทานวีร์แล้ว เธอกังวลเรื่องความสัมพันธ์ กับฉันหรอ?” ทันใดนั้นจิรชัยก็กดเธอลงกับโซฟา “เธอ คิดว่าเธอเป็นอะไร นัทชา ในสายตาฉัน ไม่ได้เป็นอะไรเลย! ถึงฉันแต่งานแล้วมันทําไม เธอยังคงเป็นหนี้ฉัน เหมือนเดิม! คิดจะออกไปหาผู้ชายคนอื่นละก็ ฝันไป เถอะ!”

ใบหน้าของจิรชัยหยุดอยู่ข้างๆหูเธอ เขาพูดโหด เหี้ยม “นัทชาฉันขอเตือนเธอ ครั้งหน้าที่เธออยู่กับ ผู้ชายคนอื่น ฉันจะเอาเรือนร่างของตอนอยู่กับฉันไป เผยแพร่บนอินเตอร์เน็ตให้ทุกคนได้เห็นสักหน่อย!”

เขาบีบหลังคอของนัทชา “ฉันพูดได้ก็ทำได้นัทชา อย่ามาท้าทายฉัน ตราบใดที่เธอยังมีชีวิตอยู่ เธอก็คือ มดในมือฉัน ฉันอยากให้ชีวิตเธอได้รับความเจ็บปวดจน ไม่อยากที่จะมีชีวิตต่อ!”

นัทชาล้มเลิกที่จะอธิบาย

หลังจากรอให้ทุกอย่างจบ จิรชัยได้ถ่ายรูปตอนที่เธอ นอนอยู่บนโซฟาไว้

“นัทชา ถ้าเดิฉันรู้ว่าเธอยังคงติดต่อกับทานวีร์อยู่อีก ฉันจะส่งรูปนี้ให้เขา”

จิรชัยทิ้งท้ายประโยคนี้ไว้แล้วก็จากไป

นัทชาขดตัวและหลับตาลง

เธอนึกถึงสิ่งที่หมอที่นั่นพูดก่อนที่เธอจะกลับประเทศ

“คุณใช้จ่ายกับร่างกายของคุณมากขนาดนี้ เหมือนกับฆ่าตัวตาย ถ้าเกิดผ่าตัดเสียตอนนี้ คุณยังคงมีความ หวังในการรักษา ถ้าคุณดึงเวลาไปอีก2เดือนก็คงจะ ไม่มีหวังแล้ว”

นัทชาจ้องมองไปยังโซฟาตรงหน้าเธออย่างเฉยเมย

ถ้าเกิดเธอตายแล้ว จิรชัยจะตกใจไหมนะ?

หลังจากเธอตาย ผู้ชายคนนั้นจะคิดถึงเธอในคืนเงียบ สงัดไหมนะ?

นึกขึ้นได้ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งที่รักเขาโดยที่ไม่คำนึงถึง สิ่งใดเลย

ในตอนนั้นเขาจะรู้สึกเสียใจสักนิดไหมนะ?

ถ้าเกิดมี งั้นการตายของเธอก็คงจะคุ้มค่าแล้ว

อย่างไรก็ตามเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ เธอก็จะโดนจิรชัย ทรมานและรังเกียจก็เท่านั้น เขาจะไม่ปล่อยเธอไป เขา

จะทรมานจนเธอตาย……

นัทชารู้ เขาเป็นคนพูดจริงทำจริง

เขาจะให้อภัยเธอ กี่ปีมานี้ที่เธอเจ็บปวดทุกข์ทรมาน สู้ไม่ได้กับที่เธอโล่งใจแบบนี้

เรื่องต่างๆค่อยๆจบลง
หลังจากเรื่องรูปพวกนั้น ทัศนคติที่จิรชัยมีต่อเธอยิ่ง หยาบคายและแย่ลง นัทชาไม่อยากอธิบาย แต่การไม่ พูดของเธอ ทำให้ผู้ชายคนนั้นยิ่งปฏิบัติกับเธอแย่ขึ้น ทุกที

ยิ่งไปกว่านั้นวันแต่งงานของจิรชัยและดารินทร์ใกล้ เข้ามาแล้ว นัทชารู้สึกร้อนรนและเป็นกังวล

ประมาณว่าเป็นความตึงเครียดก่อนแต่งงาน

ในที่สุดเขารักและถนอมดารินทร์ ตอนนี้กำลังจะ แต่งงานกับผู้หญิงที่รักที่สุด ก็ทำให้เครียด……..

กลางดึกในงานแต่งงานจิรชัยปลีกตัวออกมาจาก คฤหาสน์

นัทชานอนหลับขดตัวอยู่ แต่ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็มี

เสียงดังขึ้น

เป็นเบอร์แปลกๆที่เธอไม่คุ้น