ตอนที่1 จะช่วยผู้ใหญ่หรือทารก

” จางอวี่หลิน นายจะให้ฉันตายใช่ไหม ?”

ซูเถียนเถียนหยิบโทรศัพท์ที่แย่งมาก ยืนอยู่ข้าง ทะเลที่มีคลื่นใหญ่ ร้องไห้ถามผู้ชายในโทรศัพท์ :” ถ้า ฉันกระโดดลงจากที่นี่ หนึ่งศพสองชีวิต นายจะเสียใจ ไหม ?”

เธอมีครรภ์ 8เดือนแล้ว จะคลอดแล้ว

” งั้นคุณก็กระโดดสิ เด็กผมก็ไม่ใช่อยากเอา คุณ อยากคลอดเอง เกี่ยวอะไรกับผม ?” ในโทรศัพท์อีกข้าง สามีที่แต่งงานไป3ปี มีน้ำเสียงที่เย็นชามากๆ

ซูเถียนเถียนนิ้วมือสั่น น้ำตาบนหน้าถูกลมทะเลพัดจน แห้ง ทั้งหนาวทั้งแห้ง

บนชายหาด มียามชุดดำ กำลังวิ่งมาทางเธอ

คนพวกนี้ เป็นคนที่มาจับเธอกลับ

ตอนนั้นที่เธอมีครรภ์ จะคลอดเด็กคนนี้ จางอวี่หลิน พูดว่า :” ได้ ผมให้คุณคลอด รอคุณคลอดเสร็จ ผมจะ ทิ้งมันไป ! เดียวดูแล้วน่าเกลียด !”

แล้วจากนั้นมา เธอก็ถูกจางอวี่หลินขังไว้บนเกาะนี้ รอ เด็กเกิด รอเธอกับเด็กลาจากกัน
จางอวี่หลิน นายใจร้ายจริงๆ !”

จางอวี่หลินยิ้มอย่างไม่สนใจ วางสายไปเลย

ด้านหลัง ยามจะวิ่งมาถึงแล้ว

ซูเถียนเถียนจับท้องที่พองไว้ ความรู้สึกที่มีแรง กระตุ้น เหมือนเป็นไฟใหญ่ที่กำลังเผาอยู่ เผาให้สติของ เธอหายหมด

สูดลมหายใจลึกๆ ซูเถียนเถียนกระโดดลงอย่างไม่ ลังเล

กลิ่นที่กำลังพัดมา ได้กลืนร่างกายของเธอ เธอ เหมือนปลาตัวเล็กๆที่ไม่มีใครช่วย ถูกคลื่นพัดพาลงใน ทะเลที่มืดมน

น้ำทะเลรอบๆ ได้กดดันร่างกายของเธอ เธอรู้สึกขาด อากาศหายใจ รู้สึกว่าปวดท้อง และยังรู้สึกถึง … เสียใจ

จริงๆแล้ว เธอไม่อยากตาย

จางอวี่หลิน ถ้าพรุ่งนี้ นายได้ข่าวตายของฉันที่เป็น หนึ่งศพสองชีวิต จะมีสักพักไหม … ที่จะเสียใจ

ปอดเหมือนจะระเบิด ซูเถียนเถียนสลบไปในความ ทรมานของการขาดอากาศหายใจ

ร่างกายลอยๆจมๆ ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไร เธอได้ยินเสียงข้างๆหู

เสียงล้อรถเข็น เสียงตะโกนของพยาบาล และเสียง เปิดประตูที่รีบร้อน

เธอยังไม่ตาย ถูกคนช่วยเหลือ …

ซูเถียนเถียนหายใจอย่างลำบาก เปิดตาอย่างยาก เธอเห็นแสงไฟที่แสบตาและเงาของคน

” สุขภาพของคนท้องไม่ดี เด็กจะออกมาก่อน รีบไป เตรียม !”

แพทย์ตะโกน

ในหูได้ยินเสียงวุ่นวาย ความเจ็บปวดของการเปิด มดลูกได้มาอย่างไม่ทันตั้งตัว ซูเถียนเถียนร้องอย่าง เจ็บปวด

” เข้มแข็งไว้นะ !” พยาบาลจับมือเธอไว้ :” ต้องคลอด เด็กออกมาให้ได้นะ !”

ซูเถียนเถียนกลั้นความเจ็บปวดไว้ ถามด้วยเสียง แหบ :” สามีของฉันละ ?”

พยาบาลไม่ได้ตอบ ได้แต่ให้เธอใช้แรงๆ

ความเจ็บปวดของท้องกับระหว่างขา ทำให้ซู เถียนเถียนทรมานมาก จนจะสลบไป
ระหว่างจะสลบ เธอรู้สึกว่าแพทย์ได้ฉีดอะไรให้เธอ เธอเจ็บท้องกว่าเดิม เธอร้องกรีด ระหว่างขามีเลือดไหล เยอะมาก

” แย่แล้ว ผู้ป่วยออกเลือดเยอะเกินและคลอดยาก ! สถานการณ์อันตราย รีบไปถามคนในครอบครัวจะช่วย ผู้ใหญ่หรือเด็ก !”

ประโยคนี้ทำให้ซูเถียนเถียนเงียบลงทันที เธอหันไป เล็กน้อย พยายามฟังเสียงภายนอก

” ช่วยผู้ใหญ่หรือช่วยเด็ก ?” เสียงเย็นชาของจางอวี่ หลิน มีแต่ความเสียดสีและไร้ความรู้สึก :” หล่อนอยาก ตายไม่ใช่หรอ ? ก็หล่อนอยากตาย แล้วยังช่วยชีวิต หล่อนทำไม ?”

นางพยาบาลถามอย่างตกอกตกใจ :” ถ้างั้นคุณจะ เลือกเด็กใช่ไหมค่ะ ?”

จางอวี่หลินยิ้มอย่างเย็นชา เหมือนมีดที่แสบแก้วหู เขาพูดทีละคำ ทั้งชัดเจนทั้งโหดร้าย :” เด็ก ผู้ใหญ่ ผม ไม่สนใจทั้งคู่

เขาไม่ช่วยผู้ใหญ่ และไม่ช่วยเด็ก

ซูเถียนเถียนหลับตาลงอย่างสิ้นหวัง มุมตามีน้ำตา ไหลเยอะมาก

จางอวี่หลินนายทำไมจะโหดร้ายขนาดนี้ ?
แม้กระทั่งลูกของตนเองยังไม่สนใจ