บทที่4 ไปหาเผยเงิน

บทที่4 ไปหาเผยเซ็น

“ประธานไป ตอนนี้พวกเราจะทำยังไงกันดีคะ นักข่าว เรียงสายโทรเข้ามาจนสายจะระเบิดอยู่แล้ว”

ไปเสบู่เอ๋อร์คิ้วขมวดพันกันยุ่ง เสียงที่เอ่ยตอบออกมา แทบจะไม่ได้ยินก่อนจะโยนแท็บเล็ตทิ้งไปข้างตัว “ฉันรู้เรื่องนี้ แล้ว เธอก็ไปจัดการติดต่อกับสื่อที่สนิทกับเราให้ระงับข่าวนี้ไป ก่อน โดยเฉพาะพวกบริษัทการตลาดที่มีสื่อในอินเทอร์เน็ต

“แต่ท่านประธาน คือบริษัท บริษัทไม่รู้จะเอาเงินจาก ตรงไหนแล้วนี่สิคะ”

เสียงสั่นๆของเลขาทำเอาไปเสว่อเอ๋อร์หน้าสั่นราวกับถูก สาดด้วยน้ำเย็นจัด

บรรยากาศเปลี่ยนเป็นหดหูโดยฉับพลัน เธอนิ่งเงียบไป สักพัก ก่อนจะเปิดปากออกมาอีกครั้งนึง “งั้นตอนนี้เธอช่วยฉัน หาวิธีติดต่อเลขาของเผยเซ็นที บอกเขาแค่ว่าฉันมีเรื่องจะคุย กับประธานเผย จัดการจองห้องอาหารไว้ด้วย

“ท่านประธานเผยเหรอคะ?” เลขาส่งเค้นเสียงอย่างยาก ลำบาก “ประธานไป… เรื่องของคุณกับคุณชายรองของตระกูล เผยพึ่งจะถูกนักข่าวตีข่าวใส่วันนี้ แล้วตอนนี้เรายังจะติดต่อประธานเผยแบบนี้มันจะดีเหรอคะ?”

ไม่ต้องบอกไปเสบู่เอ๋อร์ก็รู้ว่าเลขาของเธอกำลังกังวลเรื่อง

อะไร แต่ว่าตอนนี้ก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วเช่นกัน ตอนนี้ถ้า เปรียบเผยลี่เซินเป็นการพนัน ต่อให้โอกาสมีเพียงแค่หนึ่งใน พันเธอก็พร้อมลงพนันนั่นล่ะ

“ไม่เป็นไรหรอก เธอแค่ไปทำตามที่ฉันบอกนั่นแหละ

“เข้าใจแล้วค่ะ” เลขาส่งตอบกลับแต่ก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยทิ้ง ท้ายไว้ “ห้างสรรพสินค้าก็เหมือนสนามรบ ตระกูลเผยที่รักษา ชื่อเสียงของตน ให้คงอยู่มาจนถึงทุกวันนี้ แน่นอนว่าพวกเขาก็ มีวิธีจัดการของพวกเขา การที่พวกเราจะเอาเนื้อออกมาจาก ปากของสัตว์ร้ายแน่นอนว่ามันเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องง่าย

“ไม่เป็นไรหรอก ฉันรู้

ว่าจบก็จัดการวางสาย ไปเสบู่เอ๋อร์นอนนิ่งอยู่บนเตียง อย่างเหม่อลอย ผ่านไปไม่รู้กี่สิบนาที โทรศัพท์ได้รับข้อความ จากเลขาตัวเองว่าจัดการนัดเวลากับเผยชื่อเรียบร้อย ให้เธอ ออกไปอีกทีตอนสี่โมงเย็น

ไป๋เสบู่เอ๋อร์เปลี่ยนชุดเป็นชุดที่สง่างามกว่าเดิม เปลี่ยน กลับไปสู่อดีตอันรุ่งโรจน์สมกับเป็นคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลไป ตั้งแต่เครื่องแต่งหน้าจนถึงเครื่องประดับ มองตั้งแต่หัวจรดเท้า ยังไม่เห็นข้อบกพร่องจากผู้หญิงคนนี้เลยสักนิด

ไม่นานก็มาถึงสำนักงานใหญ่ของบริษัทเผยชื่อ เลขาของเผยเป็นเหมือนมารอเธอที่ทางเข้าอยู่ก่อนแล้ว “คุณหนูไป ประธานเผยตอนนี้ติดประชุมอยู่ ไม่รู้ว่าจะเสร็จก็โมง อย่างไร รบกวนรอที่ห้องรับแขกก่อนนะคะ ถ้ามีอะไรต้องการเพิ่มเติม ติดต่อดิฉันได้ตลอดเลย ”

“โอเค รบกวนด้วยนะ

เลขาของเผยเงินหาน้ำชามาให้ เมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่ ได้ขออะไรเพิ่มเติมก็ขอตัวออกไป

ผ่านไปกว่าสามชั่วโมงในที่สุดประตูห้องรับแขกก็ถูกเปิด

ไปเสบู่เอ๋อร์รีบเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว ดีหน่อยที่เป็นเผ

ขึ้น

ยลี่เงินเดินใกล้เข้ามา

ทันทีที่สบตากับนัยน์ตาสีเข้มนั่น ร่างบางก็ขยับอย่างอยู่

ไม่สุขเพียงชั่วครู่

เผยลี่เซินหัวเราะเบาๆ ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาด้านข้าง “ตอนแรกผมก็คิดว่าคุณหนูไปจะจากไปแบบไม่ร่ำลา และหลัง จากนี้จะไม่ได้เจอกันแล้วเสียอีก

คนถูกกล่าวถึงเผลอหน้าแดงเมื่อคิดไปถึงเรื่องเมื่อคืน ไป เสว่อเอ๋อร์มองเฉไฉออกไปอย่างเกร็งๆก่อนจะรีบๆเอ่ยธุระของ เธอออกมา เพราะเธอก็ไม่ได้อยากจะถ่วงเวลาสาวความยืดให้ มากความ “ประธานเผย ฉันต้องการเงินสักก้อน
เผยเงินขยับขาขึ้นมาไขว่ห้าง “ได้ไหมนะ?

เธอสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะตัดสินใจพูดออกไป “ประธาน เผย คุณคงรู้แล้วเกี่ยวกับพวกความเห็นบนเน็ตวันนี้ ฉันคงไม่ ต้องพูดมากเกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นของตระกูลไป แต่ก่อน เพราะว่าความสัมพันธ์ของฉันกับเผย เผยชื่อคอยให้การ สนับสนุนธนาคารเลยตกลงเรื่องการเลื่อนชำระหนี้ แต่ในตอน นี้ข่าวนี้กระจายไปทั่วในอินเทอร์เน็ต เรื่องนี้มันจะทำให้ทั้งฉัน และไปซื่อเหมือนถูกจ่อมีดรอเชือดตอนนี้ฉันต้องการเงินมาก จริงๆ แล้วเมื่อคืน….คุณก็รับปากว่าจะช่วยฉันแล้ว

ว่าถึงตรงนี้เธอก็หยุด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปสบตากับ ผู้ชายตรงหน้า “ประธานเผย คุณคงจะไม่คืนค่าหรอกใช่ไหม?

เผยเป็นไม่ได้พูดอะไรออกมา นัยน์ตาสะท้อนเงาของ

หญิงตรงหน้าที่หน้าเริ่มจะสีซีดลงเรื่อยๆ ใบหน้าของชายหนุ่ม

ยังไร้การคาดเดา

การแสดงออกของเผยเป็นทำเอาไปเสบู่เอ๋อร์ ใจสั่น ความสับสนวุ่นวายกำลังเทเข้ามา