บทที่ 7 สามีของฉัน
บทที่ 7 สามีของฉัน
หายใจเข้าลึกๆ มองไปที่นาฬิกา ใกล้ที่จะสายเกินไปแล้ว
ข่งชิงเหยืนเก็บความรู้สึกของเธอไว้อย่างรวดเร็ว จากนั้นก็น ข้อมูลทั้งหมด แล้วรีบออกไป
ต.ร.ดัง เป็นผู้เชี่ยวชาญในประเทศอันดับต้น ๆ เธอจะไม่สายไป
ข่งชิงเหยื่นขับรถตรงไปยังสนามบิน
“เพื่อนร่วมงานทุกท่าน ฉันขอแนะนำให้คุณทราบอีกครั้งหนึ่ง คนนี้คือด.ร.ดังที่มีชื่อเสียงโด่งดังทั่วโลก วันนี้เราโชคดีมากที่ได้ มีโอกาสเชิญค.ร.ดังมาร่วมงานมาช่วยเราเอาชนะปัญหาทางเคมี ที่เราเจอในตอนนี้
ในห้องประชุม ซึ่งชิงเหยื่นพูดแนะนำไปให้เพื่อนร่วมงานใน แผนกพัฒนาผลิตภัณฑ์
เธอยืนอยู่ข้างๆ และตรงกลางนั้นมีชายชราที่สวมแว่นตากรอบดำยืนอยู่
“ด.ร.ติง เราหวังมานาน ในที่สุดคุณก็มาแล้ว
“มีคุณอยู่ ปัญหาที่เราเจอให้ครั้งนี้ต้องแก้ไขได้อย่างราบรื่น แน่ๆ
“ใช่ มีด.ร.ตั้งอยู่ ผลิตภัณฑ์ของเราจะต้องผลิตออกมาได้ตาม เวลาที่กําหนด”
หลังจากเสียงตบมือที่ตื่นเต้นจบลง พนักงานในแผนกพัฒนา ผลิตภัณฑ์ล้วนมองมาที่ด.ร.ดึงด้วยความตื้นตันใจ
ด.ร.ติงคนนี้เป็นคนเก่งกาจที่มีความสามารถจริง เคยได้รับการ เสนอชื่อเข้าชิงรางวัลโนเบลสาขาเคมี เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเครื่อง สําอาง เครื่องสําอางที่ชื่อดังในประเทศส่วนมากเขาก็เคยไปเข้า ร่วมพัฒนา
ถ้าหากว่าสามารถแสดงความสามารถตนเองต่อหน้าเขา ดีไม่ดี อาจจะถูกเขารับมาเป็นลูกศิษย์หรือช่วยแนะนำงานให้ ถึงตอนนั้น ตนเองจะต้องได้มีชื่อเสียงแน่
“ทุกคนชมเกินไปแล้ว ก่อนที่ยังไม่ได้ไปเข้าใจปัญหานี้ ผมไม่ อาจรับปากได้เลยครับ ด.ร.ติงยิ้มแล้วพูดขึ้น
แต่ในใจเขา ก็ยังมีความเชื่อมั่นอยู่
ปัญหาทางเคมีของเครื่องสำอางไม่ค่อยมีปัญหาที่เขาจะแก้ไข
ไม่ได้
“ด.ร.ติง นี่เป็นเอกสารการวิจัยและผลการทดลองในช่วงหนึ่งปี นี้ของเรา”
เพื่อไม่ให้เอกสารเหล่านี้หลุดไหลออกไป ของเหล่านี้พวกเขา จะไม่เปิดเผยให้ใครเห็น ดังนั้นด.ร.ติงก็ไม่เคยเห็นเอกสารเหล่านี้ มาก่อน
“ดี”
ด.ร.ติงรับเอกสารมาแล้วก็อ่านขึ้นมาทันที
ผ่านไปกี่ชั่วโมง
สีหน้าของด.ร.ติงไม่ค่อยดูดีมาก
เขามองไปยังซ่งชิงเหย็นด้วยความเสียใจ”คุณซ่ง ผมขอโทษ นะ ปัญหาที่พวกคุณเจอในครั้งนี้ ไม่เพียงแต่ในประเทศเรายังไม่ ได้แก้ แม้ในต่างประเทศก็ยังไม่มีวิธีที่สมบูรณ์มาแก้ไขเหมือน กัน…”
สีหน้าของ ง งเหย็นเริ่มขาวซีด เพื่อได้ชวนด.ร.ดงมา เธอ
ไปขอให้หลายคนช่วยแล้ว
เธอเอาความหวังทั้งหมดวางในตัวด.ร.ติง
ถ้าหากว่าด.ร.ติงก็ไม่สามารถแก้ไขปัญหาของพวกเขาได้ งั้นก็ หมายความว่าในประเทศนี้ไม่มีใครแก้ไขได้อีกแล้ว
ไม่ใช่นี่ ทีด.ร.ติงพูดคือในต่างประเทศก็ยังไม่มีวิธีที่สมบูรณ์มา แก้ไข
นี่ไม่ใช่หมายความว่า ผลิตภัณฑ์สาวงามอดุลของเธอจะไม่ สามารถทําได้อีก ? งั้นบริษัทจะเอาอะไรไปพัฒนาขึ้นอีกหล่ะ ?
“ด.ร.ติง ไม่มีวิธีแก้ไขแล้วจริงหรือคะ”เสียงของ งชิงเหยืนสั่น เล็กน้อย
ด.ร.ติงถอนหายใจ ครั้งนี้เขารู้สึกเสียหน้าเล็กน้อย พูดตามจริง ช่วงนี้ผมก็กำลังวิจัยปัญหานี้อยู่ ในใจผมก็มีแผนหลายแผน แต่ ก็ยังต้องไปทดลองดูก่อน คงทดลองไปหลายต่อหลายครั้งก็ไม่ อาจสำเร็จได้ ถึงจะสำเร็จได้ คงเป็นเวลาอีกหนึ่งปี สองปี หรือจะ นานกว่านี้….…….
อย่าว่าแต่สองปีแล้ว แม่หนึ่งปี บริษัทเธอก็รอไม่ไหวแล้ว
ซ่งชิงเหย็นหลับตาลงด้วยความสิ้นหวัง เอกสารในมือก็หลุด ออกจากมือแล้วตกลงบนพื้น
เอกสารเหล่านั้นลอยกระจายออกไป
ด.ร.ติงมองดูเอกสารที่กระจายอยู่บนพื้น เมื่อมองเห็นลายมือ เขียนวาดในนั้นก็ตะลึงงันทันที
ซ่งชิงเหย็นเพิ่งรู้สึกว่าตนเองเสียมารยาท เลยรีบขอโทษด.ร.ตั้ง แล้วก้มตัวลงอยากไปเก็บเอกสารเหล่านั้น
ลายมือเหล่านี้ก็เป็นที่เฉินจิ้นอยากเอาคืนเธอแล้วตั้งใจเขียน เข้าไปตามอำเภอใจ
“เดี๋ยวก่อน”
ด.ร.ติงเหมือนได้กินยาบำรุงก็ไม่บาน กระโดดขึ้นจากเก้าอี้ แล้ว รีบไปเก็บเอกสารเหล่านั้นขึ้นมา
“ใช่ ใช่แล้ว”
“ใช่อย่างนี้แหล่ะ ใช่อย่างนี้
“ทำไมผมคิดไม่ออกว่ายังสามารถใช้วิธีแบบนี้ไปแก้ไข ผมนี่โง่ จริงๆเลย
“วัสดุสองประเภทนี้ผสมกันยังสามารถเกิดปฏิกิริยาทางเคมีแบบ
นี้ได้”
“ใช่ ในทางทฤษฎีเป็นไปได้จริงๆ วิธีที่ละลายแล้วค่อยหลอม รวมปะทะกันในประวัติศาสตร์เคมีไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย นี่จะ ต้องทำให้วงการเคมีเกิดความเคลื่อนไหวใหญ่แน่ และปัญหา หลายอย่างก็ได้แก้ไขไปอย่างง่ายๆ”
ยิ่งอ่านลงไป ด.ร.ติงก็ยิ่งตกใจ
ในปากก็พึมพำไม่หยุด
เดี๋ยวยิ้ม เดี๋ยวตกใจ เดี๋ยวขมวดคิ้ว…สีหน้าเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เหมือนกับคนบ้า
“ด.ร.ตึง ด.ร.ดัง…
ซ่งชิงเหย็นรีบเรียกเขาทันที
เธอก็ตกใจในอาการของเขา ด.ร.ติงนี่เป็นอะไรไป แต่เมื่อได้ยินที่ด.ร.ติงพูด ซึ่งซึ่งเหม็นก็ตกตะลึงขึ้นมา ต่อมาเธอก็ตื่นเต้นและดีขึ้น
นี่ด.ร.ติงหาเจอวิธีแก้ไขแล้วหรอ ?
“คุณซ่ง นี่พวกคุณหาเจอวิธีแก้ไขมาแล้ว ทำไมไม่บอกผมแต่ แรกหล่ะ ที่เชิญผมมาก็เพื่อทำให้ผมเสียหน้าหรอ ? ”
จนกว่าอ่านข้อมูลทั้งหมดเสร็จ ด.ร.ติงจึงหันมามองซ่งชิงเหย็ นอย่างตื่นเต้น
ตอนนี้เขาจมอยู่ในความตื่นเต้นยังไม่สามารถออกมาได้ แม้เขา จะพูดแบบนี้ แต่ในน้ำเสียงของเขาไม่มีการกล่าวหาความโทษสัก
“หา ? อะไรนะ”
ครั้งนี้ซ่งชิงเหย็นตกตะลึงไปแล้วจริงๆ
หรือไม่ใช่ด.ร.ติงหาเจอวิธีแก้ไขหรอ ?
“รบกวนคุณบ่งบอกผมมาว่า วิธีแก้ไขในนี้เป็นใครที่เสนอออก มา ทฤษฎีมากมายในนี้ล้วนมีความก้าวหน้ามาก ถ้าไปพัฒนา ตามวิธีในนี้ จะสามารถประหยัดเวลาและแรงงานมากที่สุด และ ยังสามารถทำให้ผลิตภัณฑ์นี้เกิดผลได้มากที่สุด ผมเชื่อว่าถ้า ผลิตภัณฑ์สาวงามอดุลของคุณเปิดตัว จะต้องทำให้ทั้งโลกตกใจ แน่นอน”
“คาดไม่ถึงว่าปัญหาที่ทำให้ทั้งโลกปวดใจนี้แก้ไขไปได้ง่ายแบบ นี้ ไม่น่าเชื่อจริงๆ
ด.ร.ติงยิ่งตื่นเต้นกว่าเดิม
ทฤษฎีในนั้นเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่ผ่านการตรวจสอบและ ตัดสินทางทฤษฎีของเขา เขาสามารถแน่ใจว่ามันถูกต้องจริงๆ
ดังนั้นด.ร.ติงสามารถตัดสินได้ว่าพรสวรรค์ทางเคมีของคนนั้น ไม่ใช่เขาอาจเคาออกได้
“ด.ร.ดัง ที่คุณพูดคือลายมือที่เขียนในนี้เป็นวิธีแก้ไข
ซ่งชิงเหยื่นมองดูลายมือเขียนในนั้น แล้วถามด้วยความไม่กล้า เชื่อ
“ใช่ และยังเป็นวิธีที่ดีที่สุด ไม่มีวิธีที่ยอดเยี่ยมกว่านี้แล้ว”ด.ร.ติง พูดอย่างเด็ดขาด
นี่ไม้เพียงเป็นแค่วิธีแก้ไขปัญหาของเธอเท่านั้น แถมยังเป็น
ความก้าวหน้าสุดใหญ่ในวงการเคมี
ตอนนี้ซ่งชิงเหย็นจึงเริ่มไปอ่านสิ่งที่เฉินจิ้นเขียนอยู่ในนั้น
ตอนแรกเธอตัดสินไปเองว่าที่เฉินจิ้นเขียนวาดในนี้เพราะอยาก
จะเอาคืนเธอ ดังนั้นเธอเลยไม่ได้ตั้งใจไปอ่าน
ตอนนี้ได้ยินด.ร.ติงพูดแบบนี้ ซึ่งชิงเหย็นจึงเริ่มตั้งใจไปอ่าน
ยิ่งอ่านเธอก็ยิ่งตกใจ
แม้ซ่งชิงเหย็นจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญทางเคมี แต่เธอบริหารบริษัท เครื่องสำอางมานาน บวกกับความรู้ที่เรียนมาในตอนเรียน เธอก็ สามารถอ่านเข้าใจบ้าง
นี่…นี่ดูเหมือนเป็นวิธีแก้ไขที่ดีจริงๆ
นี่เป็นเฉินจิ้นเขียนจริงๆหรอ ?
ปัญหาที่ทำให้บริษัทลำบากใจ แถมยังทำให้ทั่วโลกปวดใจนี่
โดนเฉินจิ้นแก้ไขไปอย่างง่ายดายแบบนี้ ?
เดิมทีเขาที่เป็นคนไร้ประโยชน์ไปหลายปี จู่ๆรู้ทักษะทางการ แพทย์ขึ้นมาก็ทำให้เธอตกใจแล้ว
ตอนนี้ เขายังมีพรสวรรค์ด้านเคมีด้วย
ซ่งชิงเหย็นไม่กล้าเชื่อจริงๆ
“คุณซ่ง บอกผมมา เป็นผู้เชี่ยวชาญคนไหนเขียนออกมา ท่านอยู่ ไหน ผมจะต้องไปพบท่านเดี๋ยวนี้”
“ไม่ ผมจะต้องไปไหว้ท่านเป็นครู”
ไหว้เป็นครู !
ขอความแนะนำ !
สองคำนี้ดังอยู่ข้างหูของซ่งชิงเหย็น
ด.ร.ติงที่เคยได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลโนเบลสาขาเคมี แถมยังเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีเชื่อเสียงในวงการเคมี ตอนนี้กลับ อยากไปไหว้เขาเป็นครู
ไหว้เฉินจิ้นเป็นครู ?
ตอนนี้ซ่งชิงเหย็นตกใจจนไม่มีคำไหนสามารถบรรยายออกมา
ได้
เห็นท่าทีตื่นเต้นของด.ร.ติง ซึ่งซึ่งเหยื่นคิดว่าถ้าตนเองยังไม่ บอกข้อเสนอนี้เป็นใครเขียนออกมา ไม่แน่ด.ร.ติงอาจจะตื่นเต้น จนป่วยก็เป็นได้
เธอเลยรีบพูดขึ้นว่า “เป็น..เป็นเฉินจิ้นเขียน”
คราวนี้ ด.ร.ติงนิ่งไปเลย
เฉินจิ้น ?
ไม่ว่าในประเทศหรือต่างประเทศ ในด้านเคมีก็ไม่เคยมีคนนี้เลย
“เฉินจิ้นเป็นใคร ? “ด.ร.ติงรีบถามอีกที
เฉินจิ้นเป็นใคร ?
ชั่วเวลานี้ซ่งชิงเหย็นไม่รู้ควรจะตอบยังไงดี
หยุดไปพักเธอก็พูดขึ้น”ปะ…เป็นสามีของฉัน ! “
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ