จักรพรรดิมารตกสววรค์

บทที่ 5 ขยะมูลฝอย



บทที่ 5 ขยะมูลฝอย

บทที่ 5 ขยะมูลฝอย

ซ่งชิงเหย็นหนึ่งในสี่แห่งความงามของเจียงโจว

ผู้หญิงแบบนี้ ทำเอาหวางอ่าวหลงใหลเป็นเวลานาน เขาใช้ วิธีการมากมายในการตามจีบซ่งชิงเหย็น แต่ซ่งชิงเหย็นไม่เคย แสดงสีหน้าที่ดีกับเขาเลย

เทพธิดาที่อยู่ชั้นสูงส่งเช่นนี้ สุดท้ายเธอกลับแต่งงานกับเฉิน จิ้นคนที่ขี้ขลาดไม่เอาไหน แถมยังยากจนอีก

ผลแบบนี้ ทำให้เขารับไม่ได้

เธอซ่งชิงเหย็นไม่ใช่แต่งงานกับเฉินจิ้นหรอ ถ้างั้นฉันก็เหยียบ เขาให้ตายเลย ดังนั้น ทุกๆครั้ง ที่หวางฮ่าวมีโอกาส เขาจะทำให้ เฉินจิ้นขายหน้า

ยิ่งกว่านี้ เพื่อทำให้เฉินจิ้นเสียเกียรติ เขาจึงหาแฟนเก่าของ เฉินขึ้นมา จากนั้นก็ใช้วิธีการเพียงเล็กน้อย หยางอถึงก็ยอม กับเขาแล้ว จากนั้นเขาก็พาหยางอถึงมาต่อหน้าเฉินจิ้น

เฉินจิ้นที่อยู่ตอนนั้น ทำได้แค่ดูหยางอถึงที่มีกิริยาเลียแข้งเสียขาหวางอ่าว ทำให้เขารู้สึกอับอายมาก เช่นนี้ยิ่งทำให้ หวางอ่าวสนุกมากขึ้น

ดังนั้น การที่ได้เจอเฉินขึ้นในวันนี้ เขาจึงรีบเดินเข้ามา เตรียมที่ จะทำให้เฉินจิ้นขายหน้าอีกครั้งเพื่อหาความสนุก

แต่นึกไม่ถึงว่า เฉินจิ้นวันนี้ ไม่ใช่คนที่ขี้ขลาดไม่เอาไหนคน เดิมแล้ว

แต่เป็นเจ้าแห่งปีศาจที่โหดร้าย

ดังนั้น สิ่งที่หวางอ่าวคาดหวัง การแสดงอาการที่โมโหแต่ไม่ กล้าพูดออกมาของเฉินจิ้น กลับไม่ได้ปรากฏขึ้นเลย

ไม่เพียงแค่นั้น ใบหน้าของเฉินจิ้น ยังแสดงอาการท้าทายออก

มา

มองดูเขาแล้ว ราวกับว่าเขากำลังดูคนโง่อยู่

ถ้าเป็นเช่นนี้ไม่ได้

ฉันทำให้นายอับอาย นายก็ต้องแสดงสีหน้าโกรธและอึดอัดออก มาให้ฉันดูถึงจะถูก
หยางอถึงอยู่ข้างๆเหมือนกับเข้าใจความคิดในใจของหวางฮ่าว ดังนั้น ก็เลยรีบพูดขึ้นมาทันทีว่า : “เฉินจิ้น อย่าคิดว่านายได้แต่ง เข้าเป็นลูกเขยก็ดูถูกคนอื่น นายรีบขอโทษคุณชายหวางซะ ถ้า นายทำให้คุณชายหวางไม่พอใจ เดี๋ยวนายต้องเจอดีแน่”

ถึงแม้ว่าความอดทนของเฉินจิ้นดีมาก แต่เกือบถูกคำพูดนี้ของ หยางอถึงทำให้หัวเราะออกมา

ตั้งแต่ต้นจนจบ เขาก็ไม่ได้พูดอะไรสักคำแล้วจะต้องขอโทษ?

“นายคิดว่านายจะเป็นใคร?และกล้าโทษฉันเช่นนี้หรอ?”

เฉินจิ้นเยาะเย้ย สายตาแสดงถึงเจตนาฆ่า

เขาเกลียดที่สุดก็คือการทรยศ และผู้หญิงคนนี้ เธอเคยทรยศ เฉินจิ้น ถ้าหากไม่ได้อยู่บนพื้นโลกในสังคมสมัยใหม่นี้ เฉินจิ้น ไม่พูดแม้แต่คำเดียวกับเธอ ฆ่าเธอโดยตรงเลย

“นาย….”

หยางอถึงตะลึง เธอคิดว่า เพียงเธอพูด เฉินจิ้นจะฟังที่เธอพูด ถึงแม้การขอโทษกับหวางฮ่าว หวางอ่าวพอใจ เธอจะได้รับข้อดีมากขึ้น

แต่ยังไง ครั้งสุดท้ายที่เฉินจิ้นเจอเธอ ในสายตาของเขา ยัง ความรักที่มีต่อเธอที่ไม่สามารถเก็บซ่อนได้ เพียงแค่เธอพูด เขาก็เชื่อฟังทุกอย่าง ทำให้เธอมั่นใจกับตัวมาก

แต่แล้วเธอก็คาดไม่ถึง เฉินจิ้นไม่เพียงแต่ไม่ฟังเธอ แถมยังด่า เธออีกด้วย ยิ่งทำให้เธอโกรธจนพูดไม่ออก

“โกรธแล้วหรอ ฮาฮาฮา ที่จริงแล้วลูกเขยเฉินของพวกเรา ก็ โกรธเป็นนะ ฉันก็นึกว่าคนอย่างนายที่เป็นคนไร้ปัญญา จะอดทน ยอมรับมันได้ โกรธเป็นถึงจะถูกต้องไง แบบนี้จะสนุกกว่า”

หวางอ่าวพลางหัวเราะพลาง

“ที่รัก ฉันเข้าใจแล้ว มองดูแล้วลูกเขยเฉินของเราอ่ะ อาจจะ เพราะว่าแม้แต่มือของเธอก็ไม่ได้จับ แต่ต้องมาเห็นฉันอยาก ทำอะไรกับเธอก็ตาม ในใจอาจจะไม่สบาย อารมณ์ไม่เสีย แบบ นี้ดีไหม เธอก็เอื้อมมือไปให้เขาจับน่อยสิ ให้เขาหายโกรธน่อย ไม่เช่นนั้น ถ้าลูกเขยของเฉินของเราโกรธขึ้นมาล่ะก็ ตระกูลซึ่ง ต้องตามหาพวกเราเพื่อจัดการเราแน่ๆ”

“อัยหยา คุณชายหวาง คุณเลวที่สุดเลย…ฉันเป็นผู้หญิงของ คุณ นอกจากคุณแล้ว ฉันไม่ต้องการให้ใครมาแตะต้องฉัน…หยางอถึงเอนกายเข้าไปในอ้อมแขนของหวางอ่าวพูด อย่างออดอ้อน

เฉินจนมองไปที่ทั้งสอง ทำตัวเหมือนนางละคร แสดงออก ท่าทางเช่นนี้เพื่อให้เขารู้สึกอับอาย

ดื่มไปกับความบันเทิงของตัวเอง และไม่สามารถออกฉากได้

เฉินจนรู้สึกว่า จำเป็นที่จะต้องขัดจังหวะของพวกเขา

“ผู้หญิงอย่างเธอ ฉันเบื่อตั้งแต่แรกแล้ว”เฉินจิ้นมองหยางอถิ งอย่างเยาะเย้ย

จากนั้นหันกลับไปดูหวางอ่าวคุณคิดว่า สิ่งของที่เป็นมือหนึ่ง ของฉัน แล้วถูกหลายคนใช้แล้ว จะให้ฉันไปใช้ของที่ผ่านมา หลายคน ฉันจะสนใจอีกไหม?

“ก็มีแค่คนอย่างคุณเช่นนี้หล่ะ รสชาติหนัก ถึงจะไปเอาของที่ เคยผ่านหลายคนใช้มาเก็บไว้ ยังให้ความสำคัญกับมันมาก

“แต่ว่า หากคุณมีนิสัยแบบนี้จริงๆแล้วล่ะก็ ฉันก็คงต้องแสดง ความยินดีกับคุณด้วย พบสินค้าหลายมือของแท้ โคดโจชาไหม?

รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉินจิ้น เปลี่ยนเป็นเยาะเย้ยขึ้นมา

“นายคิดว่านายพูดแบบนี้ ฉันก็จะเชื่อหรอ?” สีหน้าของหวางฮ่า วก็เริ่มมืดลง

เวลาที่หยางอถึงและเขาอยู่ด้วยกัน แน่นอนเธอไม่ใช่ผู้หญิง บริสุทธิ์แล้ว

“อ้อ ต้องการหลักฐานด้วย?” เฉินจิ้นแสดงออกอย่างกำลังคิด อยู่ : “คุณน่าจะรู้เรื่องที่ฉันเคยกินมาม่าและขนมปังนึ่งเป็นเวลา สองเดือนเพื่อประหยัดเงิน เป็นเพราะว่าฉันไม่ระวังทำให้เธอท้อง เพื่อเก็บตังให้เธอไปทำแท้ง เรื่องในอดีตไม่น่าที่พูดขึ้นจริงๆ ช่วงเวลานั้นที่ฉันกินมาม่า นึกขึ้นแล้วก็รู้สึกเสียใจมาก….

ใบหน้าของเฉินจิ้น แสดงอาการที่คิดถึงและเสียใจมา

ประหยัดเงิน?

การแท้ง?

ไม่ใช่เพื่อซื้อโทรศัพท์มือถือให้หยางอถึงหรอ?
สีหน้าของหวางฮ่าว ยิ่งนานยิ่งดูแย่ : “คุณแต่งเรื่องไปเองเถอะ

เฉินจิ้นเหลือบมองไปที่ท้องของหยางอวู้ถึง”ที่นี่ก็เป็นโรง พยาบาลเจียงโจว ถ้าหากคุณไม่เชื่อ เดี๋ยวพาเธอเข้าไปตรวจก็รู้ แล้ว ดูสิว่าเธอเคยแท้งหรือไม่”

พอพูดประโยคนี้ออกมา สีหน้าของหยางอถึงรับเปลี่ยนทันที

หวางฮ่าวก็สังเกตเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของหยางอถิง สีหน้า ของเธอดูไม่สู้ดี

แค่นี้ยังไม่พอ เฉินจิ้นพูดต่อไป : “ฉันคิดคำนวณให้คุณอีกครั้ง ฉันกับเธออยู่ด้วยกัน103วัน ยกเว้นวันที่เธอเป็นประจำเดือน ประมาณ20วัน ที่เหลือ 83 วัน เราใช้เวลารวมกัน 69 คืน…”

การคำนวณของเฉินจิ้น เหมือนกับค้อนหนักก็ไม่ปาน ค้อนที่ทุบ ลงที่ใจของหวางฮ่าว

นี่ยังไม่จบ เฉินจนพูดอีกครั้ง: “ในช่วงเวลานั้น ฉันเคยส่ง โทรศัพท์ไอโฟนให้เธอ คำนวณแล้วว่า ราคานี้มันถูกกว่าราคา ทำผมหนึ่งครั้งแล้ว …”
“อา เฉินจิ้น นายกล้าใส่ร้ายฉัน ฉันจะฆ่านาย….”เฉินจิ้นยังไม่ทัน ที่จะพูดจบ หยางอถึงก็ทนไม่ไหวแล้ว เธอกระโดดออกจากอ้อม แขนของหวางฮ่าวเพื่อจะใช้วิธีที่ผู้หญิงทะเลาะกัน เข้ามาหาเฉิน จิ้น

เฉินจิ้นหัวเราะอย่างเย็นชา ช่างเป็นผู้หญิงที่โง่จริงๆ เธอยิ่งทำ เช่นนี้ หวางอ่าวก็ยิ่งเชื่อ

เฉินจิ้นเพียงเอนกายเล็กน้อย ก็ทำให้หยางอถึงพลาดพลั้ง หนึ่ง

จากนั้นก็พูดต่อกับวังหวางฮ่าว : “ยังมี ก่อนหน้านั้น ฉันชอบไผ่ รูปผีเสื้อที่เอวของเธอมาก

ประโยคนี้ได้พูดออกมา

ทันใดนั้นสีหน้าของหวางฮ่าวก็เปลี่ยนไป

ถ้าหากพูดถึงตัวเลขที่วุ่นวายของเรื่องเมื่อก็ได้พูดถึง ยัง สามารถพูดได้ว่าเฉินจิ้นอาจจะพูดไร้สาระ……

แต่…..

ไฝรูปผีเสื้อนั่น มันมีอยู่จริงๆ
แต่ที่หยางอวู้ถึงพูดว่า เฉินจิ้นไม่ได้แตะต้องเธอ

แม้แต่มือยังไม่เคยจับ

เขาอยากได้แต่ไม่เคยได้ทำ

ถ้าไม่ใช่อย่างนั้น เขาจะสนใจผู้หญิงที่อย่างหยางอถึงได้ไง

ในช่วงเวลานี้ หวางฮ่าวโกรธมากเกือบจะระเบิด

ที่เขามาเพื่อทำให้เฉินจิ้นอับอาย

แต่ตอนนี้ เขากลับถูกเฉินจิ้นทำให้ขายหน้า

ขายหน้าจริงๆ

และทั้งหมดนี้เป็นเพราะ ผู้หญิงนี้หยางอถึงพามา

ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ เฉินจิ้นจะมีโอกาสที่จะทำให้เขาขายหน้าได้ อย่างไร

และ ผู้หญิงคนนี้ ยังกล้าหลอกลวงเขา
ทั้งหมดนี่หว่างชาวโทษว่าเป็นความผิดของหยางอถึง อดใจ รอไม่ไหวที่จะตบหยางอถึงเพื่อบรรเทาความเกลียดชัง

แต่ทว่า เขากดความโกรธนี้เอาไว้

ถ้าจะทำแบบนั้นต่อหน้าเฉินจิ้นจริงหล่ะก็จะทำให้เขายิ่งขาย หน้า

เรื่องนี้ ยอมรับไม่ได้เด็ดขาด

ถ้ายอมรับแล้ว เขาจะเป็นผู้ชายที่รับสิ่งของหลายมือจริงๆแล้ว

โดยเฉพาะถ้าจะคิดทบทวนอีกครั้ง 69คืน414ครั้ง 3726ท่า จำนวนนี้ ถึงแม้ว่าจะรู้ว่าสิ่งที่ไม่จริงแน่ จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะ มีท่ามากมายขนาดนั้น หวางอ่าวโกรธแทบจะอาเจียนเลือด

จำนวนพวกนี้ เรื่องแบบนี้ ถ้ามันเผยแพร่ออกไป เขาจะมีหน้าอยู่ ในแวดวงรวยรุ่นที่สองของเจียงโจวได้อย่างไร

หน้านี้ ต้องกลับมาให้ได้!!
หวางอ่าวพูดออกมาด้วยความโกรธ : “ไอ้โง่ ปากเก่งจะโอ้อวด ไม่รู้ว่าต้องนึกก่อนหรอ คืนล่ะ 6ครั้ง ทุกคืน ท่วงท่า นายมี ความสามารถเช่นนี้หรอ?

พูดแบบนี้ให้คนอื่นได้รู้ไม่กลัวว่าคนอื่นจะหัวเราะหรอ……. 555555555 นายคิดว่านายใส่ร้ายอถึงจะสามารถปิดบังความ จริงที่นายอยากได้แต่ไม่ได้สมหวังหรอ?ฉันจะบอกว่านายเป็น ขยะที่ถูกโยนทิ้ง ขยะก็เป็นขยะอยู่เสมอ

“โอ๊ะ ?”เฉินจิ้นไม่ได้พูด แต่มีเสียงที่เพราะแต่แปลกๆดังออกมา จากด้านหลังของเขา: “หากเขาเป็นขยะ ผู้หญิงคนนั้นที่เขาไม่เอา แต่นายเห็นเป็นของล้ำค่า แบบนี้นายไม่ใช่ราชาแห่งขยะหรอ?” ตอนเสียงเพิ่งจบลง รูปร่างสูงและอวบอ้วนของซ่งชิงเหย็น ปรากฏที่ข้างกายเฉินจิ้น


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ