บทที่ 5 พิธีรีตอง

ทุกคนมองหน้ากัน เทพสงครามซูร่า? เป็นตำแหน่งอะไร?

ถังแหวนโม่กระแอมเล็กน้อย “สถานการณ์ที่เวสเตอร์แลนด์ถึง ฉันจะไม่ค่อยรู้ แต่เรื่องยศทหารฉันรู้ดี เทพสงครามซูร่า ไม่มี ตำแหน่งบรรจุ เจียงชื่อคุณอย่าแต่งเรื่องขึ้นดีกว่า”

ผู้คนถึงได้คลายความสงสัย

“ที่แท้แต่งขึ้นมาเอง ฉันก็ว่าทำไมไม่เคยได้ยิน

“แต่งเรื่องทั้งทีก็ไม่แต่งให้เข้าท่าหน่อย”

“แม้แต่แหวนโม่ก็ไม่รู้จักยศนี้ มันต้องไม่มีอยู่แน่

การเผชิญหน้าการตำหนิของกลุ่มคน ซึ่งเพิ่งเรียนอับอายจน แทบจะแทรกแผ่นดินหนี

เจียงชื่อกลับนิ่งเฉย พูดขึ้นมาว่า “คุณไม่เคยได้ยิน หรือเพราะ คุณยังสัมผัสไม่ถึงกันแน่?

เสียงฮาในงานก็ดังขึ้น ผู้คนมองมาที่เจียงชื่ออย่างที่มๆ เขาบ้าไปแล้วจริงๆ กล้าพูดอะไรออกมาก็ได้

ถังแหวนโม่เป็นใคร? นั่นเป็นถึงรองผู้บัญชาการฝ่ายตะวัน ออกของบ้านเลยนะ เป็นหนึ่งเดียวในฝ่ายตะวันออกของบ้านอยู่เหนือคนนับหมื่น ต่อให้เป็นคุณปู่ยิ่งเห็นเขาก็ยังต้องอ่อนน้อม ยอมโอนอ่อนให้

เจียงชื่อถึงกับกล้าพูดว่าอีกฝ่ายไม่รู้จักตัวเอง เพราะสัมผัสไม่ ถึง หมายความว่าเขาเก่งกว่าถุงแหวนโม่อีกสินะ?

หลังจากความเงียบไปชั่วขณะ ก็เกิดเสียงหัวเราะดังไปทั่ว

ติงเฝิงเฉิงชี้ไปที่เจียงชื่อ “น้องเล็ก เธอเอาตัวประหลาดนี่กลับ ไปได้ไหม? เขาอยู่นี่ก็ขายหน้าผู้คน มันเหมาะสมแล้วเหรอ?”

ถังแหวนโม่ก็ทำหน้าดูถูก

“มีคนบางคน ทั้งที่ฐานะต่ำต้อย แต่ยังไม่รู้จักที่จะพิสูจน์ตัวเอง รู้จักแต่เป็นตัวตลกของคนอื่น

“ฉันจะไม่ดูถูกที่นายมีฐานะต่ำต้อย แต่การไม่รู้จักความอัปยศ

ของนาย ทำให้ฉันรู้สึกทุเรศ”

“ไปซะ เห็นนายยืนอยู่ตรงนี้ ฉันก็ไม่มีอารมณ์แม้แต่กินข้าว

ตึงเฝิงเฉิงพูดตามขึ้นมาว่า “เศษสวะ ได้ยินไหม พี่เขยสั่งให้ นายไสหัวไป”

สถานการณ์ค่อนข้างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ติงจังทำไม้ทำมือไปที่ตึงเพิ่งเหยน “เพิ่งเรียน ให้เขาไปนั่งกิน ข้าวที่มุมโต๊ะนั้นไป

“ทราบแล้วค่ะ คุณปู่”

ติงเมิ่งเหยนลุกขึ้นยืน ยื่นมือไปจับข้อมือของเจียงชื่อ กัดฟันลากเจียงชื่อออกไปจากงาน ให้เขาไปอยู่โต๊ะมุมใน

เจียงชื่อส่ายหน้าเล็กน้อย ตั้งหน้าตั้งตากิน

“คุณยังกินลงอีก?” ซึ่งเพิ่งเรียนขึ้นมา “ฉันโมโหจนอิ่มท้อง แล้ว คุณยังทำเป็นไม่เป็นไรอยู่ได้ เจียงชื่อ คุณรู้ไหมว่า “อัปยศ” สองคำนี้เขียนยังไง?”

เจียงชื่อพูดด้วยความเมินเฉย: “ของแท้ปลอมไม่ได้ ของ ปลอมแท้ไม่ได้”

“หมายความว่าอะไร?”

“ไม่ช้าคุณก็เข้าใจเอง”

บนโต๊ะอาหาร

ติงจังถามขึ้นมาว่า: “แหวนโม่ วันนี้มีเรื่องอยากขอคำแนะนำ จากเธอ”

ถังแหวนโม่หัวเราะ “คุณปู่เกรงใจเกินไปแล้ว กับผมยังจะใช้ คำว่า “ขอคำแนะนำ” ทำไม? คุณปู่คงอยากถามเรื่องผู้นำคน ใหม่สินะ”

“ถูกต้องๆ แหวนโม่พอทายก็ถูกเลย”

ถังแหวนโม่พูดว่า: “การรวมตัวของสามเขตในครั้งนี้ไม่ใช่ เรื่องเล็ก ตำแหน่งผู้รับผิดชอบใหญ่ เป็นทั้งเนื้ออ้วน แล้วยังเป็น หลุมไฟด้วย”

“หมายความว่ายังไง?
“ง่ายมาก ในฐานะผู้รับผิดชอบทั้งสามเขต สามารถโยกย้าย ทรัพยากรทั้งหมดได้ แค่จัดการให้ดี น้ำ น้ำมันต่างๆ ก็ตักตวงได้ ตามใจชอบ? ปัญหาคือ หัวหน้าทั้งสามเขตจะยอมให้เขาทำเห รอ? ข้าราชการเอย พ่อถ้าเอย ท้องถิ่นเอย ผู้มีอำนาจหลายฝ่าย ไกล่เกลี่ยกันไม่ใช่ง่ายๆ ฉะนั้น ผู้ที่จะมาเป็นผู้รับผิดชอบใหญ่ ต้องกราบสถานการณ์ให้อยู่

ติงจังพยักหน้า ถามต่อไปว่า “แล้วเธอรู้ไหมว่าผู้ที่มาใหม่เป็น ใคร?”

“ไม่ทราบครับ”

“แม้แต่เธอก็ไม่รู้”

ถังแหวนโม่พูดด้วยความอึกอัก “แน่นอนอยู่แล้ว ระดับของ ผมเมื่อเทียบกับเขา ห่างกันหนึ่งขั้นครึ่งขั้น ตอนนี้เบาะแสเดียวที่ ได้ ก็คือผู้ที่มาเป็นผู้รับผิดชอบใหญ่มาจากเวสเตอร์แลนด์”

“เวสเตอร์แลนด์? ”

ติงจังอดไม่ได้ที่จะหันไปมองโต๊ะที่อยู่มุมด้านใน จากนั้น เหมือนตัวเองอยากจะทำหน้าร้องไห้ ส่ายหน้าไปมา

“แหวนโม่เอ้ย เธอต้องเอาใจใส่เรื่องผู้นำคนใหม่มาแล้ว ช่วย ตระกูลติงตักตวงผลประโยชน์หน่อย สามเขตรวมกัน ที่ที่ให้ ตักตวงมีอยู่มากเลย แค่โกยคร่าวๆ ก็เพียงพอสำหรับตระกูลติง กิน”

ถังแหวนโม่ลูบที่หน้าอก “ไม่ต้องห่วงครับ เรื่องของตระกูลติงก็เป็นเรื่องของผม ต้องใส่ใจแน่นอน อีกไม่กี่วันผู้นำคนใหม่จะ เข้ารับตำแหน่ง ผมเป็นคนไปรับเขาด้วยตัวเอง ถึงเวลานั้นผมจะ พูดจาสวยหรูแทนตระกูลติง ให้ไม่ต้องกังวลแล้วว่าจะหาเงินไม่ ได้”

ให้ตาย งั้นก็ต้องขอบคุณแหวนโม่แล้ว”

“โธ่ คุณปู่เกรงใจเกินไปแล้ว”

“มา ดื่มกัน”

“ดื่มกัน !”

ระหว่างการชนแก้ว ก็เห็นโรลส์รอยซ์สีดำ3คันขับเข้ามาจาก ด้านนอก แต่ละคันราคามากกว่าสิบล้านทั้งนั้น คนธรรมดาทั่วไป ไม่ใช่จะขับกันได้

ใครกันที่มีมาดอย่างนี้ได้

ติงจังกับถังแหวนโม่ต่างมองหน้ากัน หยุดแก้วเหล้าที่อยู่ใน มือ เดินไปที่ประตู

พอโรลส์รอยซ์3คันจอดสนิท ประตูรถเปิดออก ชายหนุ่มแต่ง กายชุดทหารสองสามนายเดินลงมาจากรถ รถยนต์ทั้ง3คัน แต่ละคันมีธงเกียรติยศผืนใหญ่อยู่คนละผืน

คนที่เป็นหัวหน้าเดินตรงเข้ามาที่ติงจัง ทำความเคารพแบบ

ทหาร

“สวัสดีนายท่าน พวกเราเป็นคนของจ้าน มามอบธงเกียรติยศ โดยเฉพาะ เพื่อขอบคุณหลานเขยของคุณที่ทำคุณ ประโยชน์ให้จ้านยู”

จ้านยู่?

หลานเขย?

แน่นอนถึงจึงต้องคิดว่าเป็นถังแหวนโม่ “ให้ตาย แหวนโม่เธอ ยอดเยี่ยมมาก นึกไม่ถึงว่าเบื้องบนจะส่งคนมามอบธงเกียรติยศ ให้เธอ ช่างเป็นหน้าเป็นตาของเราตระกูลถึงจริงๆ !!

“เอ่อ…” ถังแหวนไม่หัวเราะอย่างพะอืดพะอม

เขารู้สึกสับสนในใจ จากความสามารถ ท่าทาง จะมีคุณสมบัติ ได้รับธงเกียรติยศได้อย่างไร?

อย่าว่าแต่ 3 ผืน ผืนเดียวยังยากเลย

พริม พริม พริบ ธงเกียรติยศ3ผืนทยอยเปิดออก

ผืนแรกปักว่า: ภักดีกล้าหาญ

ผืนที่สองปีกว่า: ออกศึกไร้ซึ่งคำว่าแพ้

ผืนที่สามปักว่า: ชื่อเสียงกาลนาน

ตัวแทนความหมายของสามคำนี้ยิ่งใหญ่มาก ไม่ใช่คน

ธรรมดาจะทําได้

อย่าว่าแต่ถึงแหวนโม่เลย ต่อให้เป็นผู้บัญชาการแห่งจ้าน ก็ ไม่มีทางได้หนึ่งในความหมายของธงเกียรติยศ
ถังแหวนโม่มีความสงสัยในใจว่าตัวเองทำคุณประโยชน์ อะไรไว้ ถึงได้สัญลักษณ์ธงเกียรติยศ3ผืน? หลังจากกลับไปต้อง ไปถามหัวหน้าเสียหน่อย

ติงจังยิ้มจนปากไม่หุบ “ดี ดีมาก แหวนโม่อ่ะ เธอเป็นหน้าเป็น ตาให้กับตระกูลของเราจริงๆ บ่าวไพร่ เก็บธงเกียรติยศทั้ง 3ผืน ไว้ แขวนไว้ที่ห้องบรรพชน!”

“ครับ”

หลังจากส่งมอบธงเกียรติยศเสร็จ คนของจ้านก็กลับมาที่รถ จากไปอย่างยิ่งใหญ่

ในเวลานี้เอง ที่โต๊ะมุมสุด ซึ่งเพิ่งเหยนมองไปที่ธง เกียรติยศ3ผืนพูดด้วยเสียงยิ้มแหยว่า: “พี่ใหญ่ได้แต่งกับชาย ในฝันจริงๆ”

ทั้งอิจฉา และก็ริษยา

มีผู้หญิงที่ไหนบ้างที่ไม่ปรารถนาจะแต่งกับผู้ชายที่เก่งกาจ ? มี ผู้หญิงที่ไหนบ้างที่ไม่ปรารถนาให้ผู้ชายของตัวเองเหนือคนอื่น ?

ซึ่งเพิ่งเรียนในเวลานี้ มีแต่ความขมขื่นอยู่ในใจ

เจียงชื่อที่อยู่ข้างๆ มองดูธงเกียรติยศ3ผืนนั้น แล้วพึมพำกับ ตัวเอง: “ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่ชอบพวกพิธีรีตอง ยังจะส่งมาอีก น่ารําคาญจริง”

เขาส่ายหน้าเสร็จ ก็ก้มหน้ากินข้าวต่อ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ