บทที่ 7

ห้ง โรล ว ออกจากที่ทำงานพร้อมกัน ซอง อันยี ในตอน เย็น

เมื่อพวกเขาแยกทางกันที่ทางเข้าของบริษัท ซอง อันยี มองไปที่ ทัง โรลชู ด้วยความกังวลก่อนที่จะพูดว่า “โรล ชู แกอยากจะมาอยู่บ้านฉันก่อนสัก 2-3 วันไหม?”

เธอรู้สึกไม่สบายใจเมื่อเห็นทัง โรลชู กลับบ้านคนเดียว เนื่องจาก ว่า ทัง โรลชู และ กู โรลโรล อยู่บ้านด้วยกัน พวกเขาต้องเห็นกันอยู่ตลอด กู โรลโรล คนที่น่ารังเกียจ ที่สุดไม่รู้ว่าพวกเขาจะทะเลาะกันอีกเมื่อไหร่

ทัง โรลชู รู้ว่าเพื่อนของเธอเป็นห่วงเธอ เธอรู้สึกซาบซึ้งใ จอย่างมาก

“ขอบคุณ ที่อยากช่วยฉันนะ อันยี แต่ฉันว่าฉันรับมือ

ได้,” เธอพูด

เธอไม่กลัวคนอย่าง ก โรลโรล

เธอสัญญากับ ลู ชินจิน ไว้ว่าจะย้ายไปอยู่กับเขา เพราะ งั้นเธอควรกลับบ้านเพื่อไปเตรียมตัวย้าย

“แต่…” ซอง อันยี ทักท้วง ก็ตาม ใจเถอะ, เธอได้เห็น (( ความตัดสินใจอันเด็ดขาดบนหน้าของ ทัง โรลชูว เธอก็ เลยพูดว่า “เอาละ ฉันจะไม่บังคับแกเรื่องนี้แล้วกัน แก ตัดสิน ใจแล้ว อย่า ลืม โทรหาฉัน เป็น คนแรก นะถ้า แกต้องการความช่วยเหลือ เข้าใจไหม?”

“เข้าใจแล้วจ้า” ทัง โรลชู พูด

“ฉันจะกลับบ้านละ กลับบ้านดีๆนะ” ซอง อันยีพูด

“ขอบใจนะ แกก็ด้วย” โรลชูตอบ

ท้ง โรลชู เดินกลับบ้านทันทีหลังจากแยกทางกับ ซอง อันยี

เธอเดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าวเมื่อจู่ ๆ ลีมูซีนสุดหรูขับมา

จอดข้าง ๆ เธอ

ประตูถูกเปิดออก มู หลิง เดินออกมาจากที่นั่งคนขับรถ และพูด อย่าง นอบน้อม “คุณผู้หญิง ครับ, ประธาน เชิญคุณขึ้นไปบนรถครับ”

ทัง โรลชูว หยุดงงอยู่สักพัก มู หลิง ผายมือเชิญเข้าไปใ นรถ

และจากนั้น เธอ ก็เห็น ลู ชิน จิน เอนกาย นั่ง อย่าง สง่า ผ่าเผย ที่เบาะหลัง เขามองมาที่เธอ ผ่านกระจก รถ ดู เหมือนเขาก๋าลังผ่อนคลายมาก

ทัง โรลชูว พยักหน้าให้ขึ้นรถไป เธอได้นั่งข้างๆ ลู ชิน จิน และมองเขาด้วยแววตาที่สงสัยอะไรบางอย่างก่อนจ ะพูดขึ้นมาว่า “คุณกลับไปก่อหน้านี้ตั้งนานแล้วไม่ใช่เห รอ?”เขาปรากฎตัวที่บริษัทไทม์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ โดยไม่ ได้บอกล่วงหน้า เมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ และออกไป หลังจากนั้น

เธอเลยคิดว่าเขาออกไปตั้งนานแล้ว ไม่คิดว่าจะได้เจอ เขาอีก

“ไม่นะ ฉันก็กำลัง รอเธออยู่” ลู ชินจิน พูดพร้อม ทั้ง เหลือบมองเธอเบาๆ ด้วยน้ำเสียงที่ฟังเหมือนรอมานาน แล้ว

ทัง โรลชูว อดไม่ได้ที่จะสงสัย

ประธานลู ผู้สูงศักดิ์ได้ถ่อมตัวลงมาเพื่อรอเธองั้นเหรอ?

“เอ่ออ… มีอะไรผิดปกติงั้นเหรอ?” เธอรีบถาม

“ไม่มีอะไร ตั้งแต่ พวกเรา แต่งงานกัน ฉันเลยสงสัยว่า คุณคิดอยากจะทำอะไรในคืนวันแต่งงาน ไหม ” ลู ชิน ลู จิน ถามด้วยเสียงที่สุขุมสงบในการถามคำถามที่เช่นนี้ แต่ละคำที่เขาพูดนั้นแทบจะชกหน้าคนได้เลย

ทัง โรลชูว ตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น สำลักน้ำลายตัวเอง และไอออกมาตรงๆแล้วพูดว่า “อะไรนะ… ฉันคิดยังไง? ฉัน… ไม่ได้คิดอะไรกับเรื่องพวกนั้นเลย ทำไมจู่ ๆ คุณม าถามแบบนี้หละ?” เธอพูดออกมาการแต่งงาน ของพวกเขาเป็นการ แต่งงาน ที่ไม่ได้เกิด จากความ รัก ต่างคนต่างมีเหตุผล ที่ต้อง แต่งงาน เขา ต้องการ แต่งงาน เพื่อ เอาใจ ครอบครัว เขาและเธอ แค่ ต้องการหาใครสักคนที่จะแต่งงานด้วย

พวกเขาไม่ได้รู้สึกอะไรต่อกันเลยต่างคนต่างแต่งงาน เพื่อผลประโยชน์ โดยปกติแล้ว ทัง โรลชูว ไม่เคยคิด เรื่องคืนแต่งงานเลยด้วยซ้ำ เธอไม่เคยคิดเลยว่า จินจะคิดถึงคืนแต่งงานของพวกเขา ชิน

… อย่างน้อย, ก่อนหน้านี้เธอก็คิดเช่นนั้น!

“เราก็ได้แต่งงานกันทั้งที ฉันคิดว่าถ้าเราไม่ทำอะไรเลย ในคืนแต่งงานคืนแรกกลัวจะมาเสียใจภายหลัง” ลู ชินจิ นพูดและเหลือบมองเธอเบา ๆ ด้วยความขี้เล่นใน สายตาที่สงบของเขา

“คุณหมายความว่ายังไง?” ทัง โรลชูว อุทานด้วยความ ตกใจ

เธอสัญญาว่าจะเป็นภรรยาที่ดี ไม่รวมถึงการทำหน้าที่ ของสามีภรรยา อาจจะเป็นไปได้ที่…เขาจะเข้าใจความ หมายผิดไป?

“คุณคิดว่าไงล่ะ?” ลู ชินจิน ถาม

เขาดูเหมือน จะยิ้ม และตาของเขา เป็นประกาย ขึ้น มาหัวใจของ ทัง โรลชูว เต้นไม่เป็นจังหวะทันทีว่าเขาก็อด ไม่ได้ที่จะตื่นตระหนกและพูดว่า “ฉัน…ฉันจะรู้ได้ไง? ฉันแปลกใจนะเนี่ย ไม่คิดเลยว่าคุณลู จะสนใจเรื่องคืน แรกของการแต่งงานตั้งแต่เมื่อไหร่”

ลู ชินจิน ยักไหล่และปากบาง ๆ ของเขาเริ่มโค้งขึ้นเป็น รอยยิ้มเล็ก ๆ และพูดอย่างใจเย็นว่า” ฉันสนุกกับอะไร ใหม่ ๆ นะ การแต่งงานนี่ดูเหมือนจะเป็นทางการเกินไป สำหรับเราทั้งคู่ แต่ฉันไม่อยากจะให้คืนวันแต่งงานของ เราผ่านไปแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น…อย่างน้อย เราควรจะ ทานอาหารเย็นเพื่อฉลองการแต่งงานของเรากัน”

“ค่อกๆ————”

ทัง โรลชูว ไอสำลักน้ำลายโดยไม่ได้ตั้งตัวอีกครั้ง “อ้าว ….อาหารเย็นนี้เอง ตอนที่คุณบอกไม่อยากเสียใจภาย หลังในคืนวันแต่งงาน…อาหารเย็นนี่เอง?

ลู ชินจิน จ้องไปที่ตาของเธอ และทำแววตาหยอกล้อใส่ เธอ

ทัง โรลชูว หน้าแดงเหมือนลูกมะเขือเทศดูเหมือนว่าแก้ม ของเธอจะร้อนเป็นไฟตอนที่ผู้ชายคนนั้นพูดจบ

เธออายมากจนถึงกับว่าอยากจะมุดแผ่นดินหนี

เธอรู้สึกเขินอายที่สุด

ลู ชินจิน ไม่ได้คิดเรื่องนั้นเลยจริง ๆ เขาแค่ถามว่าเธอ อยากทำอะไรในคืนแต่งงานเธอเข้าใจเขาผิดไป จินตนาการไปไกล