บทที่ 7 พวกคุณมีความสัมพันธ์อะไรกัน

เฉียวซืออวี่รู้สึกทรมานไปทั้งตัวจนไม่อยากจะอยู่ต่ออีก จึงบ่นขึ้น มาหนึ่งประโยคด้วยจิตใต้สำนึก

“เรื่องธุรกิจของพวกคุณ ฉันอยู่หรือไม่ก็ไม่มีผลกระทบอะไรมั้ง? ”

“ผมบอกให้อยู่ต่อคุณก็ต้องอยู่ต่อ ทำไมพูดมากจัง? “ไม่ หย่วนฟาน โกรธเมื่อไหร่เป็นต้องยกมือตบหน้าของเฉียวซื้ออ เมื่อนั้น

วินาทีต่อมามีมือใหญ่ข้างหนึ่งมาคว้าแขนของเขาไว้ทัน

ไม่หย่วนฟานกำลังโมโหอยู่ พูดจาจึงไม่มีความเกรงใจแม้แต่ น้อย”ไอ้เวรหน้าไหนอยากตายหรือไงที่กล้ามาจับมือของก

“บังอาจ! บ้านตระกูลกงเป็นสถานที่ที่ทำอะไรมั่วซัวได้เห รอ? “ผู้ช่วยของกงหมิง ชื่อว่าจวงเฉินพูดต่อว่าเขา

โม่หย่วนฟานถึงสังเกตพบว่าผู้ที่จับมือของเขาอยู่ก็คือ นัก

ธุรกิจอันดับหนึ่งที่ชื่อเสียงเลื่องลือในเมืองกุ้ง กงหมิง

ชั่ววูบเดียวก็ได้เปลี่ยนสีหน้ามาเป็นเอาใจใส่ขึ้นมาทันที ที่แท้ ก็คุณกงนี่เองครับ ผมมีตาแต่ไม่มีแววเองครับที่ดูไม่ออก

กงหมิงกวาดสายตามองผู้หญิงที่อยู่ด้านหลังของโม่หย่วน ฟานแวบหนึ่งอย่างเรียบเฉย พูดเสียงเย็นชาว่า “การตบตีผู้หญิงไม่ถือว่าเป็นผู้มีการศึกษานะ! ตระกูลไม่ก็ถือว่าเป็นตระกูลใหญ่ โตอยู่นี้ ไม่ใช่ว่าเรื่องแค่นี้ก็ไม่รู้นะ? ”

“คุณกงสั่งสอนได้ถูกครับ ผมแค่โกรธจนใจร้อนไปหน่อย ปกติทางบ้านผมจะสอนผมอย่างเข้มงวดเลยครับ ไม่ทราบว่าคุณ กงพอจะมีเวลา พวกเราหาโอกาสมาคุยกันครับ?

ถึงแม้ธุรกิจของฮุยเถิงจะรุ่งโรจน์เพียงใด แต่หากเทียบกับ หย่วนคงของตระกูลกงยังถือว่าเป็นแค่เศษเสี้ยวเท่านั้น ฉะนั้นไม่ หย่วนฟานจึงอยากประจบประแจงกงหมิงซักเต็มประดา

“ไม่ต้องแล้ว! “กงหมิงขาดความสนใจ แต่กลับมองไปยัง เฉียวซื้ออ แล้วถามด้วยท่าทีไม่ค่อยตั้งใจสักเท่าไหร่ ท่านนี้ คือ? ”

เดิมทีไม่หย่วนฟานยังคิดว่าจะคว้าน้ำเหลวสักแล้ว? จู่ๆก็ได้ ฟังประโยคนี้จากกงหมิง รีบไปจับมือของเฉียวซื้ออพาเธอมา อยู่ด้านหน้า

“คนนี้คือภรรยาของผมเฉียวซื้ออ

เขาว่าแล้วเชียว เก็บเฉียวซื้ออวีคนนี้ไว้ยังพอจะมีประโยชน์อยู่

บ้าง

ภรรยา? กงหมิงขมวดคิ้ว จากนั้นก็มองเฉียวซื้ออวด้วยแวว

ตาเย็นยะเยือก

ส่วนเวลานี้เฉียวซืออวี่ไม่อยากตอบทักทายกงหมิง ถึงแม้ หัวใจของเธอจะแกร่งเพียงใดก็ไม่สามารถเผชิญหน้ากับผู้ชายเพิ่งจะเสพสุขร่างกายของเธอได้หรอก

“แนะนำจบแล้วใช่ไหม? ถ้างั้นฉันไปแล้ว”

โม่หย่วนฟานเตือนเสียงเบา”คุณคิดจะทำอะไรอีก? อย่าลืม ว่าก่อนมาผมพูดกับคุณยังไง

เฉียวซื้ออวรู้สึกกระอักกระอ่วน “คุณรู้ไหมว่าตอนนี้คุณเหมือน

อะไร? เหมือนแม่เล้าที่ประเคนภรรยาของตนให้กับแขก

ไม่หย่วนฟานโกรธจนกัดฟัน “เฉียวซื้ออวี่ ไอ้บ้า ให้หน้าแล้ว ไม่เอาอีก!

เสียงพูดคุยไม่ได้ดังมาก แต่คนธรรมดาก็ดูออกว่าความ สัมพันธ์ของพวกเขาไม่สู้ดีนัก สีหน้าของกงหมิงค่อยๆเคร่งขรึม จวงเฉินที่อยู่ด้านข้างกำลัง

ครุ่นคิดอยู่ว่ามีเรื่องอะไรกันก็ได้ยินกงหมิงปริปากพูด เดือนที่

แล้วหย่วนตงมีโปรเจคหนึ่งเหมือนฮุยเถิงก็ได้เข้าร่วมสมัคร

ด้วย? ”

โม่หย่วนฟานรู้สึกดีใจ“ใช่ครับ นึกไม่ถึงว่าเรื่องเล็กน้อยอย่าง นี้ คุณกงก็ยังรู้อีก”

จวงเฉินอดพึงรำพันในใจไม่ได้ ตกตะลึงอะไรกันนักหนา เจ้านายของพวกเขาเป็นคนบ้างานชั้นเยี่ยมกันเลยทีเดียว ไม่ว่า จะเรื่องอะไรแค่ผ่านตาก็ไม่ลืมแล้ว?

“พรุ่งนี้เอาเอกสารการเสนอราคามาคุยกับผมที่ห้อง ทํางาน! ”
ไม่หย่วนฟานเกือบตอบสนองไม่ทัน เหตุเพราะความสุขมันมา อย่างกะทันหันเกินไป

แต่ทว่ายังไงเสียก็เคยพบปะสังคมมาก่อน ไม่นานก็สามารถ ปรับอารมณ์ได้สําเร็จ “ครับประธานกง พรุ่งนี้เช้าผมจะไปด้วยตัว เองเลยครับ”

“ไม่! “กงหมิงจ้องมองอย่างลุ่มลึกกับหญิงสาวที่ก้มหน้ายืน

อยู่ด้านหลังให้เธอมา

ได้ยินเช่นนั้น เฉียวซื้ออวี่ก็ตกตะลึงเงยหน้าขึ้นแล้วสบตากับ ผู้ชายเข้าอย่างจังจนสะดุ้งตกใจอีกครั้ง จากนั้นเธอเอียงหน้าหนี อย่างว้าวุ่น

“ฉันไม่ใช่พนักงานของบริษัท ”

“ถ้างั้นก็ช่างเถอะ! “จู่ๆกงหมิงก็สูญเสียความสนใจ ทุกคำ พูดล้วนไม่ใส่ใจต่อโปรเจคนี้เลยสักนิดเดียว เดิมทีฮุยเถิงก็ไม่ใช่ ตัวเลือกที่ดีที่สุดอยู่แล้ว

“ไม่เป็นไรครับ! “โม่หย่วนฟานกล่าว “ประธานกง ท่านวางใจ ได้ พรุ่งนี้พวกเราไปตรงเวลาแน่นอนครับ

เนื่องจากต้องเร่งไปจัดเตรียมแผนธุรกิจ ฉะนั้นหลังจากที่กงห มิงเดินออกไป ไม่หย่วนฟานก็ลากตัวเฉียวออกลับไปด้วย

พอออกมาจากบริเวณคฤหาสน์ตระกูลกง เฉียวซื้ออวี่ก็ดันไม่ หยวนฟานให้ร่างกาย “โม่หย่วนฟาน คุณหมายความว่า อย่างไร? ทำไมถึงตัดสินใจอย่างนั้น? ”
โม่หย่วนฟานหัวเราะเย้ยหยัน จู่ๆสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมา

“ไอ้เฮียเอ้ย ยังจะมาถามผมอีก! ทำไมกงหมิงเรียกคุณไป ระหว่างพวกคุณนั้นมีความสัมพันธ์กันเช่นไร?