บทที่ 6 ยุติธรรมมาก

บนร่างผู้ชายแฝงความดุร้ายเอาไว้ ทำให้เฉียวซื้ออวี่รู้สึกระแวง ขึ้นมา โดยเฉพาะบริเวณโดยรอบไร้ซึ่งผู้คนเช่นนี้ เธอเริ่มรู้สึก

ตึงเครียดขึ้นมาบ้างเล็กน้อย

“คุณปล่อยฉันก่อน

“ตอนนี้บอกให้ผมปล่อยคุณ? คืนนั้นคุณไม่ใช่กล้าหาญมาก เป็นคนเริ่มก่อนเหรอ? “คำพูดประโยคนี้ของกงหมิงทำให้เฉียว ซีออวี่เหมือนกับโดนฟ้าผ่ายังไงอย่างนั้น

คืนนั้น?

เธอตั้งใจมองคนตรงหน้าอีกครั้ง ดูจาก โครงหน้าและรูปร่างที่ แข็งแกร่ง โดยเฉพาะราศีสูงศักดิ์ที่มีติดตัวแต่กำเนิด มันช่าง แตกต่างกับผู้ชายคนนั้นที่เต็มไปด้วยเลือดสด

“คุณพูดเพ้อเจ้ออะไร? ฉันฟังไม่เข้าใจ

“สาวน้อย…..กงหมิงจับคางของเฉียวซื้ออวี่เบาๆ “ยังไม่เคยมี ผู้หญิงคนไหนที่กล้าเล่นกับผมแล้วทิ้งเลยนะ”

สิ้นเสียงเขาก็ก้มหน้าไปจูบริมฝีปากของผู้หญิงอย่างแม่นยำ เหมือนคืนนั้นไม่มีผิด มีความเผด็จการที่แฝงความลงโทษเอาไว้
เฉียวซีออรู้สึกตกใจ หรือจะเป็นเขาจริงๆ? แต่ว่าคนนั้นเป็น นักเลงเสเพลคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ? ทำไมกลายเป็นผู้ชายตรงหน้า คนนี้ไปได้?

ริมฝีปากทั้งสองคนประกบเข้าไว้ด้วยกัน จากนั้นก็เริ่มบดขยี้ รสหอมหวานของผู้หญิงทำให้กงหมิงระลึกการคลอเคลียแทบ เป็นแทบตายของคืนนั้น ท้องน้อยของเขาหดแข็งลงไปใกล้ด้วย จิตใต้สํานึก

เฉียวออตกใจกับท่าทางนี้ รีบบอกปัดอย่างทุลักทุเล “คุณ จะทำอะไร? ”

“คุณเอาผม ผมก็จะเอากลับไง ยุติธรรมดี

“ไม่เอา! “เฉียวซื้ออพูดด้วยความตกใจ”ฉัน…….

เพียงแต่ประโยคหลังยังไม่ทันได้พูดออกมาก็ถูกกงหมิงก กินเข้าแล้ว

ไม่เหมือนครั้งก่อนที่แอบแฝงความอดทนด้วยความเจ็บปวด ตามบาดแผลร่างกายเลย ความเผด็จการครั้งนี้ของกงหมิงเต็ม ไปด้วยความกระตือรือร้น ไม่ช้าก็ถูกเขาทาบทับอยู่ด้านข้างอ่าง ล้างมือ เขาดึงกระโปรงเธอขึ้นอย่างเผด็จการ จากนั้นก็ลอด เข้าไปยังอุโมงค์ลี้ลับของหญิงสาว

ระหว่างที่เผด็จศึกกันอยู่ เขาพูดข้างหูเธออย่างทะนงตนว่า ” ชื่อผมไว้ให้ดี ผมชื่อกงหมิง

กงหมิง?
เฉียวซีออวี่เกือบจะลืมดิ้นไปเลย ผู้ชายตรงหน้าคนนี้คือนัก ธุรกิจอันดับหนึ่งในเมืองกุ้ง กงหมิง

ได้ยินมาว่าเขาเป็นคนโหดร้าย เด็ดขาดและรวดเร็ว หาก บริษัทไหนที่เป็นอริกับเขาจะอยู่รอดไม่เกินหนึ่งปี ยิ่งไปกว่านั้นยัง กระทำเช่นนี้กับผู้หญิงอีกด้วย สองปีที่เขาเพิ่งกลับเข้ามาในเมือง กุ้ง ข้างกายมีผู้หญิงสองคน คนหนึ่งตาย ส่วนอีกคนก็เป็นบ้า ทำไมเธอถึงไปล่วงเกินปีศาจคนนี้ได้นะ?

ส่วนกงหมิงไม่ได้ใส่ใจว่าผู้หญิงตรงหน้าว่าจะคิดเช่นไรอยู่ วัน นี้เขาอารมณ์ดีมากช่วยเฉียวซื้ออวี่เช็ดเหงื่อบนผมทิ้ง

เปี๊ยะ! เฉียวซื้ออปัดมือที่หัวเนียอยู่ข้างใบหูทิ้งไม่รบกวน คุณกงแล้ว ฉันทำเองได้

เป็นตัวของตัวเองดี นิสัยเสียเหมือนแมวป่าน้อยไม่มีผิด

มือสองข้างที่ซุกซนของกงหมิงกอดอกไว้พร้อมกับมองหน้า

เธอ”คุณยังไม่บอกผมว่าคุณชื่ออะไรเลย!

เฉียวซืออวี่สั่นเทา กัดฟันพูดว่า “ฉันคิดว่าไม่มีความจำเป็น ใดๆ! เรื่องวันนี้จบลงเพียงเท่านี้ และฉันก็ไม่ได้ติดค้างคุณอีก แล้ว! ”

พูดจบ ไม่รอให้กงหมิงตอบสนองกลับมา เฉียวซื้ออวี่ก็เปิด

ประตูออกไป

เห็นแผ่นหลังที่วิ่งเร็วของหญิงสาว ดวงตาของกงหมิงก็หรี่ขึ้น พอหลุดพ้นจากสายตาของผู้ชายมาได้ เฉียวซื้ออวถึงรู้สึกได้ว่าหางตาของตนมีความเปียกชื้นอยู่ ไม่หย่วนฟานที่อยู่ด้านหลัง เรียกอย่างเหลือทนว่า “คุณยังจะชักช้าอะไรอยู่? แค่ไปเข้า ห้องน้ำก็นานขนาดนี้เลย? ”

เฉียวซืออวี่รีบสูดลมหายใจเข้าปอด หลังจากตรวจตราดูภาพ ลักษณ์ของตนว่าไม่มีปัญหาอะไรเรียบร้อยแล้ว ค่อยเดินเข้าไป หา

“ฉันรู้สึกไม่สบาย กลับก่อนแล้ว”

“อะไรกัน? “ไม่หย่วนฟานไม่พอใจขึ้นมาทันที ตอนมาผมก็ บอกคุณแล้วว่าคืนนี้เป็นงานใหญ่ ทางโน้นยังมีประธานของ บริษัทใหญ่ที่ยังไม่ได้พบปะเลย ห้ามกลับ