ขอโทษคร ...ผมผิดไปแล้ว

บทที่ 5 : การสูญเสีย



บทที่ 5 : การสูญเสีย

“ว่าไงลิสา”

“ริญา ฮือออออออออ ฮือออออ” เสียงสะอึก สะอื้นปลายสายทำเอาหญิงสาวตกใจไม่น้อย

“ลิสาเป็นอะไร ตั้งสติ

“มาโรงพยาบาล….ตอนนี้เลย พ่อกับแม่…

“เกิดอะไรขึ้น”

“รีบมาเถอะริญา พี่ไม่ไหวแล้ว ฮืออ ฮือออ

“รออยู่ที่นั่นเดี๋ยวฉันรีบไป

หญิงสาวในรถแท็กซี่ มือไม้สั่น เหงื่อออกเต็มไป หมด แม้จะยังไม่รู้เรื่องราวใดๆ แต่เสียงปลายสายของ พี่สาวก็พอให้เธอรับรู้ว่าต้องเกิดอะไรขึ้นกับพ่อแม่ของ เธอแน่ เธอได้แต่ภาวนาขอให้ไม่เป็นอย่างที่เธอคิดก็พอ

– – – ณ โรงพยาบาล M

รถถูกเบรกลงที่โรงพยาบาล M หญิงสาวรีบวิ่งตรง เข้าไปก็เห็นพี่สาวในชุดเดรสเกาะอกสีแดงคล้ายกับ ของเธอนั่งร้องไห้ เหมือนคนเสียสติอยู่ในโรงพยาบาล

“ลิสา”
หญิงสาวที่นั่งก้มหน้าร้องไห้อยู่นั้น รีบเงยหน้าขึ้น มาทันทีหลังจากได้ยินเสียงเรียกชื่อเธอดังเข้ามา ก่อน จะยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิมเมื่อเห็นน้องสาวเดินเข้ามา หยุดอยู่ตรงหน้าของเธอ

“ริญา พ่อกับแม่ไม่อยู่กับเราแล้ว ฮือออออออ เธอพูดได้แค่นั้นก่อนปล่อยโหออกมา พร้อมกับกอดเข้า ที่เอวของหญิงสาวผู้เป็นน้อง

เธอที่มีความหวังมาตลอดระหว่างทางว่ามันจะไม่ เป็นแบบนี้ แต่ตอนนี้มันพังทลายลงไปหมดแล้ว หลัง จากประโยคนั้นที่ได้ยินจากปากของพี่สาว เธอยืนแข็ง ที่อไร้สติ น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองไม่หยุด ก่อน ที่จะรับรู้ว่าพี่สาวของเธอหมดสติ

ณ บ้านศิริธารา

หญิงสาวทั้งสองกลับมาพร้อมกับคุณดำรงผู้ช่วย คนสนิทของรวิน ศิริธาราหรือพ่อของพวกเธอ พ่วงด้วย ตำแหน่งทนายประจำบ้านศิริธารา หลังจากกลับเข้า มาที่บ้าน คุณดำรงได้ชีแจงและอธิบายสาเหตุการเสีย ชีวิตจากอุบัติเหตุในครั้งนี้ตามที่เจ้านายของเขาคือรวิ นและรดา ศิริธาราได้แจ้งไว้ แต่จากข้อมูลแล้วเธอทั้ง สองคนดูจะไม่เชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้น ซึ่งต้องการจะพิสูจน์ ด้วยสถานการณ์แบบนี้คุณดำรงจึงจำเป็นต้องสารภาพ ความจริงทั้งหมด ซึ่งความเป็นจริงแล้วเป็นการจัดฉากเหมือนเกิดอุบัติเหตุ เพื่อนำเงินประกันที่ได้ไปจ่ายหนี้ สินทั้งหมด

การรับรู้เรื่องราวทั้งหมดยิ่งทำให้หญิงสาวทั้งสอง ได้แต่โทษตัวเองที่เป็นสาเหตุให้พ่อกับแม่ต้องตัดสินใจ แบบนี้ แต่ถึงอย่างไรพวกเธอก็ต้องรวบรวมสติทั้งหมด เพื่อจัดการเรื่องต่างๆอีกมากมาย ทั้งเรื่องจัดงานพิธีให้ พ่อกับแม่ ทั้งเรื่องหนี้สิน ทั้งเรื่องบ้านที่ถูกยึด และอื่นๆ อีกมากมาย

หญิงสาวทั้งสองพร้อมกับคุณดำรงที่ยื่นมือเข้ามา ช่วยนั้น จัดการเรื่องทั้งหมดภายในสามวัน พวกเธอเอง ก็ต้องขยับขยายย้ายที่อยู่หลังจากที่ศาลสั่งยึดบ้าน หลังนี้ ซึ่งหลังจากนำเงินไปหักกลบลบหนี้แล้วนั้นก็ เหลือจำนวนหนึ่งประมาณห้าล้านบาทให้เธอและพี่สาว ได้ออกไปตั้งตัว แต่ถึงแม้จะมีเงินจำนวนนี้ที่เพียงพอต่อ การดำเนินชีวิตของพวกเธอ แต่ก็ไม่ได้มากมายพอที่จะ ให้พวกเธอนั่งกินนอนกิน หากเธอไม่หางานทํา เงินก็จะ หมดไปในที่สุดเช่นเดียวกัน

“ลิสา ได้บอกพี่เขยมั้ย”

“ยังเลย ไม่อยากรบกวน พี่รู้ว่าบริษัทเฟอร์เดลที่ สำนักงานใหญ่กำลังมีปัญหา”

“ไม่เป็นไร ฉันดูแลพี่เอง”
“นี่แน่ะ!!…พี่ ต้องดูแลเธอ เธอต้องกลับไปเรียน เข้าใจมั้ย” อาลิสาพูดพร้อมกับใช้นิ้วดีดเบาๆที่หน้าผาก เล็กๆของน้องสาว

“ฉันไม่ปล่อยให้พี่ทำงานคนเดียวหรอก ฉันจะ ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย”

“ไม่ได้!!…เธอต้องตั้งใจเรียน เหลืออีกแค่เทอม เดียวเท่านั้น พี่ดูแลเธอไหวแล้วกัน”

“พี่คิดว่าจะห้ามฉันได้งั้นเหรอ”

“เอาเถอะๆ เรื่องนั้นไว้ค่อยคุยกัน หลังจากนี้เราจะ เอายังไงต่อไปดี”

“หาห้องเช่าอยู่เป็นรายเดือนไปก่อนดีมั้ย แล้วจะ เอายังไงต่อค่อยว่ากันอีกที”

“เอาสิ”

หญิงสาวทั้งสองหาห้องเช่ารายเดือนที่ติดรถไฟฟ้า เพื่อที่จะง่ายและสะดวกต่อการไปที่ต่างๆของทั้งสอง คน อาริญาเองก็จะได้เดินทางไปเรียนได้ง่าย ส่วนอาลิ สาก็จะได้หางานที่สะดวกต่อการเดินทาง ก่อนหน้านี้ อาลิสาพึ่งจบทางด้านบัญชีมายังไม่ทันได้เริ่มทำงาน มี ส่งสมัครงานไปบ้างแล้ว มีติดต่อกลับมาและสัมภาษณ์ งานไปบ้างแล้วด้วย ที่เธอส่งสมัครงานไปเพราะไม่อยากให้ใครตราหน้าว่าเป็นเด็กเส้นสายของพ่อจึงไม่ เคยตกลงรับปากจะทำงานกับพ่อตั้งแต่แรก

หลังจากตกลงกันอยู่นาน แต่เพื่อความปลอดภัย หญิงสาวทั้งสองจึงตัดสินใจเช่าห้องซึ่งเป็นคอนโด ขนาดกลางๆไม่ใหญ่มาก มีสองห้องนอน ติดรถไฟฟ้า เพื่อให้เดินทางสะดวก หญิงสาวทั้งสองเก็บข้าวของ เครื่องใช้ที่จำเป็นจากบ้านมาไว้ที่คอนโด ส่วนของที่ไม่ สามารถขนย้ายถ่ายเทได้ก็เทขายจนหมด

ณ คอนโดวิลเลจ ·

“ฉันได้จ๊อบเล็กๆเขียนโปรแกรมแล้วนะ ของพี่ว่า ไง เค้าให้เริ่มทำงานวันไหน” “ทุกบริษัทปฏิเสธพี่ไปแล้ว” หญิงสาวพูดด้วยน้ำ

เสียงอ่อน สายตาหลุบต่ำลงอย่างเห็นได้ชัด

“หมายความว่ายังไงกันแน่ จบเกียรตินิยมอย่างพี่ เนี่ยนะ ยังไม่มีบริษัทไหนเรียกตัว ก่อนหน้านี้พี่เคยบอก ว่าสัมภาษณ์งานผ่านแล้วไม่ใช่รึไง”

“ไม่รู้”

“เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า”

“ไม่มีอะไรจริงๆ พี่จะรีบหางานให้เร็วที่สุดนะ”
“บอกฉันมา พี่โกหกฉันไม่เคยได้เลยนะจะบอก

ให้”

“เออ..อ่า..คือ…บริษัทที่เคยตกลงรับพี่แจ้งมา ว่ายกเลิกไปแล้ว หรือที่พี่เคยไปสัมภาษณ์ไว้ก็ปฏิเสธ ส่วนที่สมัครใหม่ก็ถูกปฏิเสธทั้งหมด มีที่เดียวที่รับตอน นี้คือ TW GROUP” อาลิสาล้ำๆอึ้งๆสักพักก่อนที่จะ อธิบายให้หญิงสาวผู้เป็นน้องของเธอให้ได้รับรู้

“TW GROUP…?!?” หญิงสาวเปรยขึ้นมาเล็ก น้อย ก่อนภาพความทรงจำทั้งหมดในคืนนั้นจะหวนกลับ มาหาเธออีกครั้ง หญิงสาวหน้าซีดเผือดลงอย่างเห็นได้ ชัด


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ