Ep.5 ปฏิบัติการณ์เผด็จสวาท (1)

“แน่นอนจ้ะ เดี๋ยวฉันจะจัดการทุกอย่างให้เอง เธอกับ ครอบครัวก็นอนค้างที่นี่กันสักคืนนะ แล้วเย็นนี้เราก็มาจัดงาน ปาร์ตี้เล็กๆกัน”

“ดีจ้ะ” สองสาววัยทองคุยกันอย่างถูกปากถูกคอ จนกระทั่งรุจิ กานต์เดินออกมาจากห้องน้ำ

“หนูมานั่งใกล้ๆป้าสิลูก”

รุจิกานต์เดินไปนั่งข้างๆคุณหญิงอย่างขัดไม่ได้ ก่อนจะได้ยิน มารดาของตนเอ่ยกับคุณหญิงปานดวงใจว่า “ตกลงว่าพรุ่งนี้เก้าโมงเช้าเริ่มพิธีหมั้นเลยไหมปาน เลขเก้า

เป็นเลขมงคลนะ”

“ก็ดีนะ หมั้นสายหน่อยญาติผู้ใหญ่จะได้มาทัน เชิญแขก ผู้ใหญ่ที่สนิทจริงๆแค่สองสามคนก็พอ แล้วตอนงานแต่งค่อย เชิญให้ครบทุกคนก็ได้”

“เอาตามที่เธอสะดวกแล้วกันนะปาน ส่วนฉันสองคนแม่ลูก

ยังไงก็ได้จ้ะ ใช้ไหม

“จีไม่มีปัญหาก็ได้ค่ะ แต่ว่าหมั้นสักปีแล้วค่อยแต่งไม่ได้เห

รอคะ”

“ไม่ได้หรอก/ไม่ได้หรอก” ทั้งคุณนายราตรีและคุณหญิงปานดวงใจโพล่งออกมาเกือบจะพร้อมกัน ส่วนว่าที่พ่อสามีกับว่าที่ พ่อตา ต่างก็มองหน้ากัน แล้วทุกคนก็หันไปมองรุจิกานต์เป็นจุด เดียว และไม่มีใครเห็นด้วย แม้กระทั่งคีรินทร์เองยังไม่เห็นด้วย

“ลุงว่ามันนานเกินไปนะหนู

“ใช่ๆ พ่อก็ว่ามันนานเกินไป สักสามเดือนค่อยแต่ง พ่อว่า กําลังพอดีนะจี”

“ใช่จ้ะลูก แม่ก็เห็นด้วยกับพ่อนะ สามเดือนกำลังพอดี

คุณนายราตรีเอ่ย ทับกับสามีอีกเสียง

“แต่ว่า…หนูยังไม่พร้อมนี่คะ”

“แต่ผมพร้อมนะครับ”

รุจิกานต์หันไปมองตาคีรินทร์ด้วยดวงตาเขียวปัด แทบจะ เดินเข้าไปตะกุยหน้าชายหนุ่ม ให้สาใจ

แต่คีรินทร์ยิ้มร้ายมองเธออย่างผู้ชนะ

“ป้าก็เห็นด้วยกับพ่อแม่ของหนูนะ หมั้นพรุ่งนี้เช้า อีกสาม เดือนแต่ง แล้วก็รีบมีหลานให้พวกเราอุ้ม”

“คุณป้า! จีไม่ใช่แม่พันธุ์นะคะ ขอเวลาสักหกเดือนได้ไหม คะ ยังอยากที่ยว อยากไปโน่นไปนี่ อยากทำนั่นทำนี่สารพัดเลย จียังไม่อยากทำหน้าที่ภรรยาเร็วเกินไปแบบนั้นค่ะ แค่สามเดือน ยังเที่ยวไม่หมดเลย”

“แต่งแล้วก็ให้พี่เขาพาไปเที่ยวก็ได้นี่ลูก
“ไม่อะคุณแม่ อยากไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ของจีสนุกกว่าเยอะ

“งั้นสี่เดือนแล้วกัน มากกว่านี้แม่ไม่ยอมแล้ว

รุจิกานต์มองสีหน้าจริงจังของมารดาแล้วก็คอตก สุดท้ายก็ ต้องยอมตกลงตามนั้น เพราะรู้ดีว่าเธอคงขัดใจท่านมากไม่ได้ เธอห่วงว่า โรคหัวใจของมารดาจะกำเริบ หากว่าขัดใจท่านมากๆ

“ก็ได้ค่ะ สี่เดือนก็สี่เดือน

คอยดูนะ เธอจะต้องล้มเลิกงานหมั้นก่อนจะถึงสี่เดือนให้

ได้

แล้วคืนแรกที่มานอนค้างที่บ้านของว่าที่พ่อกับแม่สามี รุจิ กานต์ก็จัดการนัดเพื่อนที่อยู่แถวกรุงเทพฯไปเที่ยวผับกันเลย เธอ ต้องทำตัวเกเรเข้าไว้ คุณหญิงปานดวงใจจะได้ไม่ชอบ และจะ ต้องหาทางให้ครินทร์รังเกียจเธอให้มากที่สุดจนต้องวิ่งไปขอให้ พ่อกับแม่ของเขาขอล้มเลิกงานแต่งเสียเองด้วย

พอรถเพื่อนสนิทมาจอดที่หน้าบ้านตอนหัวค่ำ รุจิกานต์ก็ถือ กระเป๋ากึ่งเดินกึ่งวิ่งออกไปเลย

“จีๆ จี!… นั่นลูกจะไปไหน” คุณนายราตรีตะโกนไล่หลัง ลูกสาวเสียงดัง พลางเดินตามแต่ก็ไม่ทันแล้ว

“มากรุงเทพทั้งที จีขอไปเที่ยวกับเพื่อนที่ผับสักหน่อยค่ะแม่” หญิงสาวตะโกนบอกมารดา แล้วก็รีบเปิดประตูรั้วออกไปขึ้น รถยนต์คันหรูออกไปเลย โดยมีคุณราตรีร้องตามหลังไปจนเสียงแหบแห้ง

“ยัยจี! จี! ทำไมแกถึงทำตัวไม่ไว้หน้าพ่อกับแม่บ้างเลย โธ่… เย็นนี้จะจัดงานปาร์ตี้กันอยู่ที่บ้านแท้ๆ ยังวิ่งออกไปเที่ยว ผับเที่ยวบาร์ข้างนอกกลางค่ำกลางคืนอีก แล้วทางครอบครัวคุณ หญิงเขาจะคิดยังไง

“ลูกเธอไปไหนเหรอ ”

“เห็นบอกว่าจะไปเที่ยวผับกับเพื่อน เธอดูลูกสาวของฉันสิ ปกติชอบไปเที่ยวกลางค่ำกลางคืนกับเขาเสียที่ไหนกัน แต่วันนี้ พอมากรุงเทพแค่วันเดียวก็ออกไปเที่ยวข้างนอกกับเพื่อนซะแล้ว ฉันล่ะกลุ้มใจจริงๆ”

“ไม่ต้องห่วงครับ เดี๋ยวผมจะตามไปดูแลน้องเอง

ทุกคนหูผึ่งทันทีที่ได้ยินคีรินทร์พูดสวนออกมาทางด้านหลัง

“แล้วลูกรู้เหรอ ว่าน้องเขาไปเที่ยวที่ผับไหน”