Ep.4 อย่าท้า(4)

“ถ้าเรียกนายอีกค่า จะจูบลงโทษ”

“พ่อกับแม่ก็อยู่ ถ้ากล้าก็ลองสิ

“หึ ท้าเหรอ ได้!…”

สิ้นเสียงชวนใจหวั่น ใบหน้าคมครามก็โน้มต่ำลงมาโฉบริม ฝีปากลงมาครอบครองปากเล็กที่อ้าเผยอน้อยๆอย่างเชิญชวน นั้นอย่างคุกคามทันที เขาจวบจ้าง เอาแต่ใจ ไม่แครเลยว่าใคร จะเดินผ่านมาเห็น

ไม่ว่าร่างเล็กจะดิ้นรนผลักไส แต่ครินทร์ก็ไม่สนใจ เขายังคง จูบเธออย่างฮึกเหิม หวังให้หญิงสาวสยบหมอบราบคาบแก้วให้ กับเขาในที่สุด

กระทั่งร่างเพรียวบาง ในวงแขนเริ่มนิ่ง ยอมให้เขาสอดลิ้นเข้า ในโพรงปากของเธอแต่โดยดี คนตัวโตที่มีกำลังเหนือกว่าจึงได้ ออมแรงให้ ยอมคลายมือที่จับข้อแขนเธอเอาไว้แน่นทีละน้อย แล้วค่อยๆละเลียดจูบปากเธอ สอดเรียวลิ้นเข้าไปลิ้มรสความ หวานในโพรงปากของเธออย่างพึงใจ

“โอ๊ย!”

เผยะ!!

เธอกัดลิ้นร้ายกาจของเขายังไม่พอ เธอยังตบหน้าเขาสุดแรงเกิดจนปากเขามีเลือดออกซิบๆอีก

คีรินทร์โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เมื่อทุกคนพา กันวิ่งกรูเข้ามาดู

“มันเกิดอะไรขึ้น นี่ก็ทำอะไรน้องหรือเปล่าลูก” คุณหญิงปาน ดวงใจรีบปรี่เข้ามาถามลูกชาย แต่พอเห็นเลือดที่มุมปากของ ลูกชายตัวดีแล้วก็อดเป็นห่วงไม่ได้

“จี ตบหน้าพี่เขาทำไมลูก” คุณนายราตรีถามลูกสาวร้อนรน แต่ก็นึกโกรธว่าที่ลูกเขยในใจนิดๆ ที่คงจะทำมิดีมิร้ายกับ ลูกสาวแสนสวยของเธอแน่ ไม่อย่างนั้นรุจิกานต์คงไม่ลงไม้ลงมือ ตบหน้าคีรินทร์รุนแรงแบบนี้หรอก

สองหนุ่มสาวต่างคนต่างมองหน้ากันราวกับโกรธกันมาสักสิบ ชาติโดยไม่พูดอะไรออกมาสักคำ เอาแต่จ้องตากันไม่กะพริบ ด้วยคิดว่าตนเองถูก ส่วนอีกฝ่ายก็ทำเกินไป รุจิกานต์โกรธจน ควันออกหู ส่วนคีรินทร์ก็เจ็บใจจนนึกอาฆาตหญิงสาว

คอยดูนะ พ่อจะจับทำเมียในสามวันเจ็ดวันให้ได้เลย คอยดู!

บังอาจมาปล้นจูบแรกของเธอไป ทั้งที่เธออยากจะมอบจูบ แรกให้ชายที่เธอรักเป็นอันย่อยยับไม่เหลือชิ้นดี เธอจะขอโกรธ เขาสักสิบปีไม่คืนดีสิบชาติเลย

“พ่อรู้น่า คีล่วงเกินหนูเขา ทางเหนือเขาเรียกว่าผิดผี ดังนั้น

พ่อจึงคิดว่า ต้องแต่งงานกับหนูให้เร็วที่สุด”

“หะ!” คีรินทร์อุทานออกมาด้วยความตกใจ เมื่อคิดว่าอิสระภาพของเขากำลังจะถูกทำลายลงในไม่ช้านี้แล้ว

“แต่งงาน!” หญิงสาวอุทานออกมาเสียงเบาหวิว

…รุจิกานต์เองก็แทบช็อกกับการประกาศให้เธอแต่งงานกับ ผู้ชายแสนเลวพรรค์นี้แบบสายฟ้าแลบ…

…ทว่าอีกฝ่ายกลับยิ้มเหี้ยมเกรียม รอวันสะสาง…

ไม่แต่ง ยังไงเธอก็ไม่แต่งกับอิตาคีรินทร์นั่นเด็ดขาด วันนี้ แผนการของเธอพังย่อยยับหมด ก็เพราะความตื่นของอิตาบ้า กามนั่น ที่บังอาจมาจูบเธออย่างไม่ให้เกียรติ

“อี๋” คนถูกจูบถ่มน้ำลายลงซึ้งก์อย่างรังเกียจ

นี่ขนาดยังไม่ได้แต่งนะ อิตานั่นยังแสดงกิริยาต่ำทรามได้ ขนาดนี้ เขาทำกับเธอราวกับเธอเป็นผู้หญิงไร้ค่าได้อย่างไม่เกรง อกเกรงใจพ่อกับแม่ที่อยู่ในบ้านของเขาเลย แล้วถ้าแต่งงานกัน ไปจะขนาดไหน

“ผู้ชายน่าเกลียด”

คงคิดว่าตนเองเสน่ห์แรงละสิ ถึงได้คิดหว่านเสน่ห์ไปทั่ว แต่ มันใช้ไม่ได้ผลกับผู้หญิงอย่างเธอหรอก

รุจิกานต์ เดินหุ่นง่านไปมาในห้องน้ำ กำลังคิดหาทางเลื่อน งานแต่งออกไปให้ได้ด้วยสมองน้อยๆของเธอในตอนนี้

คิดสิคิด ทำยังไงพ่อกับแม่ของเธอถึงจะยอมเลื่อนงาน แต่งงานออกไปเหมือนเดิม แล้วเธอค่อยหาทางยกเลิกงานแต่งหลัง

ทว่าอีกฝ่ายที่นั่งลอยหน้าลอยตาอยู่ในห้องรับแขก กลับนั่ง แชทคุยไลน์กับเพื่อนอย่างสบายอกสบายใจ

ส่วนผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็กำลังปรึกษาหารือกันเรื่องงานหมั้น

หมายของลูกชายกับลูกสาวของตนเองกันอย่างสนุกสนาน

“นี่ตรี ฉันว่าจัดการหมั้นหมายของลูกๆของพวกเรา พรุ่งนี้เช้า เลยนะ”

“ดีเหมือนกันนะปาน หมั้นหมายเสร็จพวกเราก็ไปเที่ยวพัก ผ่อนพร้อมหน้าพร้อมตากันสักวัน แต่คงไปได้แค่พรุ่งนี้ถึงวัน มะรืนตอนช่วงกลางวันเท่านั้น ตอนเย็นคุณคเชนทร์เขาจะเดิน ทางไปมิวนิคแล้ว”

“เหรอจ๊ะ ถ้าอย่างนั้นเย็นนี้พวกเราต้องเตรียมการให้พร้อม เลยนะ”