บทที่ 4 เธอวางยาฉัน?

เห็นณัฐวุฒิบังเหล้าแทนแพร พรทิพย์ไม่ตกใจ แม้แต่น้อย

หรือพูดอย่างชัดเจนก็คือ นี้แหละผลที่เธอจะ

“สามีคอแข็งจริงๆ “พรทิพย์พูดพร้อมยิ้ม ไม่สน ว่าตัวเองเรียกณัฐวุฒิแบบนี้

พูดเสร็จเธอก็หันหลังเดินออกไป

มองแผ่นหลังของผู้หญิง คิ้วของณัฐวุฒิขมวด

แน่นกว่าเดิม

พรทิพย์ ยังจะเล่นตลกอะไรอีก

“แพร อยู่ตรงนี้รอพี่ก่อนนะ”เขาบอกให้แพรที่ อยู่ข้างๆ แล้วก็ได้ตามพรทิพย์ออกไปอย่างเร็ว

หน้าโรงแรม ในที่สุดณัฐวุฒิก็ตามพนทิพย์ที่

กำลังจะขึ้นรถทัน

เขาขี้เกียจพูดมาก จับผู้หญิงแล้วกดกับประตู รถที่เย็น พูดอย่างเย็นชา “พรทิพย์ เธอมาวันเกิด ของแพรวันนี้ คิดจะทำอะไรกันแน่”

ต่อหน้าคำถามของณัฐวุฒิ พรทิพย์ก็ยังยิ้ม เหมือนมีมีอะไร

“วันเกิดของแพร? “เธอเงยหน้ามองผู้ชาย

ตรงหน้า “ใช่ วันนี้เป็นวันเกิดของแพร แต่ณัฐวุฒิ นายลืมแล้วสินะว่าวันนี้ก็เป็นวันเกิดของฉันเหมือน กัน”

เธอกับแพรเป็นแฝดคนละฝัก ก็ต้องเกิดวัน เดียวกันอยู่แล้ว

แต่ณัฐวุฒิกลับจำไม่ได้

ลูกตาของณัฐวุฒิหด ยังไม่ทันไม่พูดอะไร รู้สึกว่าหน้าท้องน้อยเหมือนมีไฟลุก

และในเวลาเดียวกัน ผู้หญิงตรงหน้าที่หน้าตา น่าเกลียดก็ดูยั่วขึ้นมา

ณัฐวุฒิคิดถึงเรื่องไวน์แดงแก้วนั้น จู่ๆก็เหมือน รู้อะไรแล้วจับคอของพรทิพย์แล้วตะโกน “พรทิพย์ เธอวางฉัน”

เห็นว่าแผนของตัวเองถูกเขารู้แล้ว พรทิพย์ กลับไม่ลนแม้แต่น้อย
เธอก็แค่ยกมือขึ้นแล้วกอดคอของณัฐวุฒิไว้ แล้วเข้าใกล้เขาอย่างยาดยิ้ม “ใช่แล้ว ณัฐวุฒินาย ถามว่าวันนี้ฉันมาทำไมใช่ไหม วันนี้ที่ฉัน เพราะจะ มาขอของขวัญวันเกิดจากนายไง”

“ของขวัญวันเกิด ของขวัญวันเกิดที่เธออย่า กได้ก็คือให้ฉันขึ้นเธอหรอ พรทิพย์ ตกลงเธอหิว ขนาดไหน”

ต่อหน้าการหยามของณัฐวุฒิ พรทิพย์ก็ยังยิ้ม

เหมือนเดิม

“ใช่ ฉันหิว ทำไม นายจะทำให้ฉันพอใจหรอ? ”

ผู้หญิงแทบจะพูดอย่างไร้ยางอาย กลับปลุก อารมณ์ส่วนลึกของผู้ชายที่อยาก

“ได้สิ”ณัฐวุฒิยิ้มเย็นชา “ในเมื่อเธอต้องการ ขนาดนี้ ฉันก็จะสนองตามปรารถนาเธอ”

ในเวลานี้ประตูก็ถูกเปิดออกอย่างป่าเถื่อน วินาทีต่อมา พรทิพย์ก็ถูกณัฐวุฒิกดไว้บนเบาะหนังในรถ
พรทิพย์เจ็บไปทั้งตัวเหมือนจะแตกออกจากกัน แล้ว แต่เธอก็พยายามประคองเอวของตัวเองขึ้นมา ไปรับแรกกระแทกของเขา

เห็นเธอแบบนี้ ณัฐวุฒิหัวเราะอย่างเยือกเย็น

“พรทิพย์ เธอชอบให้ผู้ชายขึ้นขนาดนั้นเลย หรอ? ได้ วันนี้ฉันจะให้เธอได้สนุกใหเต็มที่”

พูดเสร็จ การกระทำของเขาก็แรงกว่าเดิม พน ทิพย์กัดฟันทนไว้ แต่คิดไม่ถึงว่าจู่ๆเธอก็รู้สึกได้ถึง ความคาวเลือดกำลังขึ้นมาทางลำคอ

เธอลน แล้วรีบหันหลังไป ปิดปากของตัวเองไว้

แน่น

ของเหลวที่เหนียวก็ได้ตกมาที่มือของเธอ เธอ กำลังจะเช็ดทิ้ง แต่คิดไม่ถึงว่าเวลานี้

“พรทิพย์ ในมือเธอซ่อนอะไรไว้”

เสียงที่ป่าเถื่อนของผู้ชายดังขึ้นมาข้างหลัง พร ทิพย์กระตุก ยังไม่ทันได้ซ่อนมือ ข้อมือก็ถูกณัฐวุฒิ จับไปอย่างแรง