บทที่ 10 พวกแกไม่ตายดี

“วัฒน์ วัฒน์”

รู้สึกได้ว่าธีรวัฒน์เหม่ออีกแล้ว สุธิดาทั้งเกลียดทั้ง โมโห ลางสังหรณ์บอกเธอว่า ที่ธีรวัฒน์แปลกๆ ไปต้อง เป็นเพราะผู้หญิงคนนั้นแน่ๆ พอคิดว่ามันได้ครอบครอง สมาธิของธีรวัฒน์แล้ว สุธิดาทั้งอิจฉาและกลัวมาก

วัฒน์รักตัวเองมันก็ใช่ แต่ว่าผู้หญิงคนนั้นเหมือนกับ ตัวเองทุกอย่าง ถ้าเกิดวัฒน์ไปหลงรักมันเข้าละ

ไม่ได้ เธอจะไม่ให้วัฒน์กับผู้หญิงคนนั้นมีความ เกี่ยวข้องกันอีก ต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว

เธอยังไม่ได้แก้แค้น จะให้วัฒน์ถูกผู้หญิงคนนั้นหว่าน

เสน่ห์ไม่ได้

“วัฒน์ ฉันอยากได้คุณ

สุธิดาโอบเอวของธีรวัฒน์ไว้ กัดริมฝีปากอันแดงๆ แล้วมองเขาด้วยสีหน้ายั่วยวน

ธีรวัฒน์เดิมทีก็ไม่มีความอยาก แต่ตอนนี้เขาต้องทำ อะไรสักอย่างเพื่อที่จะไม่ให้ใบหน้าของศิริวรรณปรากฏ ออกมาในหัวสมองของตัวเองอีก อุ้มสุธิดาขึ้น จากนั้นจูบ ไปด้วยเดินก้าวใหญ่ๆ เข้าไปในห้องนอน
“อ๊าวัฒน์”

มือทั้งสองของสุธิดาข่วนแผ่นหลังของธีรวัฒน์ไปมั่ว ต้องการอย่างบ้าคลั่ง แต่ธีรวัฒน์กลับหยุดไปทันที มอง หน้าสุธิดาที่พึงพอใจ

บ้าเอ๊ย

ทำไมเขาถึงนึกถึงใบหน้าที่เฉยชาของศิริวรรณอีก ความรู้สึกเมื่อกี้ที่ใกล้จะถึงจุดสูงสุดก็ได้หายไปหมดเลย จนไม่มีความอยากทำต่ออีกเลย

ไม่ได้รับความต้องการ สุธิดาก็ตื่นจากความพึงพอใจ แล้วมองธีรวัฒน์ที่หยุดแล้วถามว่า “ทำไมถึงหยุดละ

“ไม่มีไร เปลี่ยนท่าหน่อยนะ

ธีรวัฒน์ฝืนยิ้มแล้วเอาร่างของสุธิดากลับด้านอย่าง

เร็ว

แต่ไม่นานนักก็เสร็จอย่างสะเพร่า

ถึงแม้ว่าเขาจะทำเหมือนทุกครั้งที่อุ้มสุธิดาไปที่ห้อง อาบน้ำแล้วทำความสะอาดให้เธอ อุ้มออกไปเช็ดให้แห้ง แล้วตัวเองถึงจะอาบน้ำ สุธิดาก็ยังรู้สึกว่าแปลกๆ อยู่ดี
เธอมองไปที่ห้องน้ำด้วยสีหน้าที่บิดเบี้ยว แล้วจับผ้าปู

เตียงอย่างไม่ชอบใจ

เป็นเพราะศิริวรรณนังแพศยาคนนั้น ใช่ เป็นความผิด ของมันทั้งหมดเลย

วันนี้ ศิริวรรณได้รับสายจากคนแปลกหน้า

“อยากรู้ว่าความสัมพันธ์ของฉันกับเธอเป็นอะไรกัน แน่ ก็มาที่ร้านกาแฟ The Owl School Cafe’&Bar

เป็นเสียงของผู้หญิงคนนั้น

“ฉันไม่มีวิธีในการออกไป”

“วางใจได้ ฉันจัดการเอง

ศิริวรรณจับโทรศัพท์ไว้แน่น จะพูดอะไรต่อแต่อีกฝ่าย ได้วางสายไปแล้ว

พอนึกถึงใบหน้านั้นที่เหมือนกับตัวเอง ศิริวรรณไม่มี ทางที่ไม่อยากรู้ คิดดูแล้ว เธอก็ตัดสินใจที่จะไปเจอเธอ

ไม่นานก็มีคนมารับศิริวรรณออกมาจากบ้าน
หลังจากนั้น 1 ชั่วโมง เธอก็เจอสุธิดาที่ร้านกาแฟ The Owl School Cafe’ & Bar

“เธอคือใคร”

ศิริวรรณถามตรงๆ เลย

“เราสองคนเหมือนกันขนาดนี้ เธอว่าละ

“ไม่มีทาง ฉันเป็นลูกคนเดียว”

ลูกคนเดียว แล้วเธอละ ดูก็รู้ว่าเป็นแฝด แต่เธอกลับ ถูกทิ้งตั้งแต่ครั้งแรกที่ออกจากท้อง ศิริวรรณกลับใช้ชีวิต อย่างอยู่ดีกินดี แต่เธอกลับถูกตบตีมาตั้งแต่เด็ก และกิน มื้ออดมื้ออย่างกับนรก

ถ้าไม่ใช้เพราะว่าไปเจอธีรวัฒน์โดยบังเอิญ เธอคง ตายไปนานแล้ว

เพราะอย่างนี้เธอถึงเกลียดตระกูลวรรณศา สาบานว่า จะต้องให้ทุกคนในตระกูลวรรณศาชดใช้

“เธอรู้ไหมว่าทำไมวัฒน์ถึงแต่งงานกับเธอ”
“เป็นเพราะเธอ?”

“เพราะฉัน” สุธิดาหัวเราะอย่างอาฆาตแค้น “ฉันหล อกวัฒน์ว่าตัวเองร่างกายไม่ดีไม่สามารถมีลูกได้ ตั้งใจให้ เขาแต่งงานกับเธอ รู้ไหมว่าทำไม เพราะว่าฉันเกลียดเธอ ฉันจะทำลายเธอ ไม่ใช่แค่นั้น ฉันยังจะให้ตระกูลวรรณ ศาต้องชดใช้ พวกแกจะไม่ได้ตายดี

“เอี๊ยะ”

ศิริวรรณทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ลุกขึ้นมาแล้วตบสุธิดา อย่างแรงทีหนึ่ง

มีเงาคนรีบพุ่งมาข้างหน้าแล้วกระชากแขนของศิริ วรรณอย่างไม่เกรงใจ จากนั้นยังตกเธออย่างแรง ทำให้ เธอยืนไม่อยู่ท้องไปชนใส่ที่ขอบโต๊ะ จากนั้นก็ล้มลงไป อย่างแรง

รู้สึกได้ว่าระหว่างขาทั้งสองมีของเลวไหล่ออกมา ศิริ วรรณตะโกนออกมาอย่างตกใจ “ลูกของฉัน”