ตอนที่ 5.

“ที่นี่เขาก็แต่งตัวกันธรรมดาทั่วไป ไม่มีใครใส่กระโปรง สุ่มไก่ หรือใส่ชุดราชสำนักกันนี่ ทำไมต้องคิดว่าตัวเอง แต่งตัวไม่สุภาพด้วย ฉันแค่อยากเชิญหนูมาเที่ยวเล่นที่ บ้านของฉัน เผื่อคราวหน้าหนูจะได้แวะมาเยี่ยมฉันบ้าง”

“ค่ะคุณตา”

คำพูดนั้นทำให้ไอรีนผ่อนคลายอาการเกร็งลง หญิงสาว มองสองข้างทางที่รถไฟฟ้าแล่นผ่าน สวนของที่นี่ตกแต่ง ได้อย่างสวยงามไม่แพ้อุทยานในวังเลย มีรูปปั้นน้ำพุและ ดอกไม้นานาพันธุ์ ออกดอกบานสะพรั่ง โคมไฟสนามเปิด ให้แสงสว่างงดงาม เมื่อรถแล่นมาจอดหน้าอาคารหลัง ใหญ่ที่งดงามราวกับปราสาทในเทพนิยาย คนรับใช้ในชุด สีน้ำเงินมีผ้ากันเปื้อนสีขาวและสวมหมวกสีขาวพากันมา ยืนต้อนรับผู้เป็นเจ้านาย ไอรีนลงจากรถเดินตามเจ้าของ บ้านเข้าไปภายใน ท่ามกลางความแปลกใจของผู้พบเห็น ที่เจ้านายของตนพาหญิงสาวท่าทางกะโปโลแบบนี้เข้า บ้าน

“คุณตาพาผู้หญิงที่ไหนมา

นิโคลัสมองเห็นผู้เป็นตาผ่านกล้องวงจรปิดตั้งแต่รถแล่น เข้ามาจอดหน้าบ้านแล้ว เขาเดินออกจากห้องทำงานมา รอดูหน้าหญิงสาวคนนั้นให้ชัดเจน การแต่งกายของเธอ บ่งบอกว่าเป็นแค่หญิงสาวธรรมดาคนหนึ่งแต่ใบหน้างดงามและรูปร่างสมส่วน ทำให้เขานิ่งมองอยู่ ครู่ใหญ่ ก่อนจะเดินตามทั้งสองเข้าไปในห้องรับแขก

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไอ้ส้มโอมือนี่ หน้าตามันคล้ายกับนิ้วมือคน แปลกดีจริงๆ”

เสียงพูดคุยดังแว่วมาพร้อมเสียงหัวเราะของผู้เป็นตา ทำให้ชายหนุ่มหยุดนิ่งที่หน้าประตู เขามองลอดกระจก เข้าไปภายในเห็น นายวิลเลียม เดอร์บีเรียส กำลังนั่งพูด คุยกับหญิงสาวคนนั้นอย่างสนิทสนม คุณตาของเขามี รอยยิ้มประดับบนใบหน้า มันเป็นภาพที่ตาจนหลาน ชายอย่างเขาต้องยืนนิ่งมอง

“คุณตายิ้ม แถมยังหัวเราะเสียงดัง คงไม่ได้ติดใจยายผู้ หญิงคนนี้หรอกนะ”

นิโคลัสมองหญิงสาวด้วยสายตาดูแคลน คุณตาของเขา ปีนี้อายุย่างเจ็ดสิบห้าปีแล้ว ถึงจะดูหนุ่มกว่าอายุจริง แต่ เทียบกับหญิงสาววัยคราวหลานก็ถือว่าแก่กว่ามาก อีก ฝ่ายคงไม่คิดจับคนแก่คราวปู่คราวตาหรอกนะ ท่าทาง พูดจาหัวร่อต่อกระซิกของเธอกับคุณตาของเขา มัน ทำให้เขาอดคิดไม่ได้ว่าเธอกำลังอ่อยชายชราอยู่ คนเป็น หลานมองหญิงสาวด้วยความไม่ชอบใจนัก เขาไม่ยอมให้ ผู้หญิงคนนี้เข้ามาหลอกลวงคุณตาของเขาเด็ดขาด ถึง แม้วิลเลียม เดอร์บีเรียส จะมีอำนาจสูงสุดในตระกูลเด อร์บีเรียส แต่การที่จะยกย่องผู้หญิงสาววัยคราวหลานมา เป็นคู่ครองเขาไม่มีทางยอมรับได้ ชายหนุ่มสูดลมหายใจแรงๆ สะกดกลั้นความรู้สึกขุ่นเคืองใจ ไว้ในอก แล้วยกมือเคาะประตู

“ขออนุญาตครับคุณตา”

“เข้ามาสินิค วันนี้แกอยู่บ้านหรือเนี่ย ปกติฉันไม่เคยเห็น แกอยู่บ้านเวลานี้”

ประมุขของตระกูลเดอร์บีเรียสทักทายหลานชาย ขณะ ที่ไอรีนขยับออกห่างจากชายชรา มานั่งที่โซฟาอีกตัว เมื่อครู่ทั้งสองพูดคุยกันเรื่องยาดมส้มโอมือ นายวิลเลียม อยากจะได้ยาดมเพิ่มเพื่อมาแจกให้คนรับใช้สูงวัยใน ปราสาทของตน ไอรีนจึงเปิดโทรศัพท์ของตน ค้นหาร้าน ขายยาดมทางอินเทอร์เนต แล้วก็เปิดให้ดูว่าส่วนผสม มีอะไรบ้าง เมื่อนายวิลเลียมเห็นรูปของผลส้มโอมือก็ หัวเราะขำ กับรูปร่างที่คล้ายกับนิ้วมือคนของมัน ไอรีนก็ หัวเราะชอบใจเล่าถึงคุณยายของเธอให้ฟังว่า ได้ปลูกส้ม โอมือไว้ต้นหนึ่งที่หลังบ้าน หากมันออกผลเธอจะขอให้ ท่านส่งมาให้ดู การสนทนาของทั้งสองหยุดลงเมื่อได้ยิน เสียงเคาะประตู และร่างสูงใหญ่ของหลานชายคนโปรด ได้เดินเข้ามา

ไอรีนมองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มอย่างสนใจ เขา หล่อมากสมกับที่คนเป็นตาได้ชมไว้ แต่ดวงตาสีน้ำตาล เข้มกลับคมดุ ใบหน้านิ่งเฉยดูท่าทางเคร่งขรึมเหมือนพวก ไร้มนุษยสัมพันธ์ที่ดี หากหน้าตาไม่หล่อขั้นเทพแบบนี้ หญิงสาวคงคิดว่าเขาเป็นโจรที่เข้ามาปล้นเจ้าของบ้าน

“หนูไอรีน นี่นิโคลัส หลานชายของฉัน นิค หนูไอรีน”

นายวิลเลียมแนะนำสองหนุ่มสาวให้รู้จักกัน ชายชราทำ หน้าผิดหวังเล็กน้อยเมื่อเห็นท่าทางของทั้งคู่ที่มองกัน ไอ รีนพยักหน้าทักทายไม่มีรอยยิ้มให้ ในขณะที่หลานชาย ของเขาทำหน้านิ่งเฉย มองหญิงสาวด้วยสายตาเหมือน มองผ่านอากาศ ทั้งที่หญิงสาวหน้าตาสวยน่ารักขนาดนี้ แต่ทำไมนิโคลัสที่ปกติไม่เคยขาดสาวข้างกาย กลับไม่ สนใจเธอเลย

“ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณไอรีน ผมนิโคลัส มิโลแดโนวิช”

นิโคลัส จำต้องทักทายหญิงสาวตามมารยาท เขายื่นมือ ให้เธอ แต่หญิงสาวกลับยืนนิ่ง จึงลดมือลง

“ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ ฉัน ไอรีน เมดิสัน”

เมื่อได้ยินชายหนุ่มแนะนำตัวไอรีนถึงกับชะงักไปชั่วครู่ ทฤษฎีโลกกลมได้รับการพิสูจน์วันนี้เองว่ามีจริง นอกจาก นั้นแล้ว สำนวนจุดไต้ตำตอก็เช่นกัน ไม่คิดว่าคนที่เธอ ต้องการพบเพื่อเจรจาทางธุรกิจคือชายหนุ่มคนนี้ และ ชายชราคนที่เธอบังเอิญช่วยไว้ก็คือ นายวิลเลียม เด อร์บีเรียส เจ้าของอาณาจักรเพชรเดอร์บีเรีย ทำไมฟ้าถึง เมตตาเธออย่างรุนแรงเช่นนี้ หญิงสาวอยากกรีดร้องด้วยความดีใจ กระโดดตีลังกาสามรอบแบบที่ เคยเห็นจอมยุทธในหนังจีนที่มารดาชอบดูกัน

“ไอรีน เมดิสัน หี ผู้บริหารของเมดิสันแกรนด์จิวเวลรี่ สินะ”

นิโคลัสกระตุกยิ้มหยัน หญิงสาวคนนี้ไม่ได้เป็นสาวข้าง ถนนแต่เธอคือทายาทของตระกูลเมดิสัน หนึ่งในบริษัทที่ เสนอตัวส่งเครื่องเพชรเข้าร่วมประมูลครั้งนี้ มันคงไม่ใช่ เรื่องบังเอิญเสียแล้วที่เธอเข้ามาตีสนิทกับคุณตาของเขา

“คุณรู้จักฉันด้วยหรือคะ” ไอรีนแปลกใจ ไม่คิดว่าอีก ฝ่ายจะรู้จักเธอ

“ผมรู้จักทุกคน ที่เข้ามาในอาณาจักรของเดอร์บีเรีย”

ชายหนุ่มเสียงเข้มขึ้น จ้องหน้าหญิงสาวด้วยแววตาคม กริบ ราวกับจะหยั่งลึกเข้าไปในจิตใจของเธอ

“ช่างบังเอิญจริงๆ ฉันไม่คิดว่าหนูเป็นลูกสาวของคุณโร เบิร์ต ฉันเคยรู้จักกับคุณริชาร์ตคุณปู่ของหนู”

นายวิลเลียมขัดจังหวะของสองหนุ่มสาว เขายิ้มให้หญิง สาวด้วยแววตาเอ็นดู เริ่มเข้าใจแล้วว่าเจ้าหลานชาย กำลังคิดอะไรอยู่ นี่คงระแวงไปทั่วว่าอีกฝ่ายจะเข้ามาหาเขาเพื่อหวังผลประโยชน์ สถานการณ์มันชวนให้คิด ไม่น้อย แต่เขาเชื่อว่าไอรีนไม่ได้จงใจเข้ามาทําความรู้จัก กับเขา มันเป็นเรื่องบังเอิญของโชคชะตาต่างหาก ที่ขีด เส้นให้หญิงสาวก้าวเข้ามาในวงจรชีวิตของเขา และเขา หวังว่าเธอจะไม่เดินจากไป คนแก่มองสองหนุ่มสาวแล้วมี ความคิดบางอย่างผุดขึ้น

“หนูก็ไม่รู้มาก่อนว่าคุณตา คือเจ้าของเดอร์บีเรีย ยินดีที่ ได้รับเกียรติจากคุณตาค่ะ”

ไอรีนหันไปยิ้มให้คนสูงวัยกว่า อีกฝ่ายขยับมาใกล้โอบ กอดหญิงสาวไว้พลางลูบศีรษะอย่างเอ็นดู ไอรีนกอด ตอบโดยไม่ทันเห็นสายตาของนิโคลัสที่มองเธอกับคุณ ตาของเขา

“ฉันเพิ่งรู้ว่าเมดิสันมีบริษัทจิวเวลรี่”

คนแก่เปรยขึ้น เหมือนเปิดทางให้หญิงสาวได้มีโอกาส เสนอผลงาน

“เมดิสันแกรนด์จิวเวลรี่เพิ่งเปิดได้ไม่นานค่ะ แบรนด์มา บลู ของเราเพิ่งเริ่มก้าวแรก ยังไม่เป็นที่รู้จักแพร่หลาย ไอรีนมาที่นี่เพื่อเสนอเครื่องเพชรเข้าร่วมประมูลค่ะ”

ไอรีนไม่ปล่อยโอกาสทองให้หลุดลอย รีบแนะนำบริษัทของครอบครัวเมดิสันให้อีกฝ่ายรู้จัก โดยไม่รู้ว่า หลานชายของอีกฝ่ายกำลังกัดฟันกรอดนิ่งฟังอย่างคน สะกดกลั้นอารมณ์ เขาจ้องหน้าเธอนึ่งด้วยแววตาคมวาว

“ฉันยกหน้าที่บริหารให้นิโคลัส การตัดสินใจเรื่องนี้เป็น หน้าที่ของเขาและทีมงาน นิคฉันอยากให้แกลองให้โอกา สเมดิสันแกรนด์จิวเวลรี่ดู”

คำสั่งนี้ทำให้นิโคลัสตาลุกวาบด้วยความไม่พอใจ เขา เกลียดการใช้เส้นสายนัก งานทุกอย่างที่ผ่านมือเขาต้อง โปร่งใสเหมือนเพชรน้ำดี หากคำสั่งนี้คนรับฟังคือโจนัส เชื่อว่าอีกฝ่ายคงทำตามโดยไม่ตะขิดตะขวงใจ แต่ไม่ใช่ คนอย่างนิโคลัสคนนี้