ตอนที่ 5 ความรุนแรงภายในครอบครัว

ตอนที่ 5 ความรุนแรงภายในครอบครัว

ไป๋เฟิงไม่สนใครหน้าไหนทั้งนั้นค่ากราดใส่ฉัน ผู้คน รอบๆก็ยิ่งรุมชี้มาที่ฉัน ทำให้ฉันรู้สึกว่าชีวิตนี้ไม่เคยขาย หน้าขนาดนี้มาก่อนเลย

ฉันที่เห็นเงี่ยนถงกงที่ยืนอยู่ทางนั้นอยากจะช่วยฉัน แต่ ก็กลัวท่าทางที่ดุเดือดเลือดพล่านราวปีศาจร้ายของไป เฟิงและฟางฟาง ท้ายที่สุดก็ไม่กล้าเข้ามา

ชีวิตคู่แบบนี้ ฉันจะรับไหวจริงๆเหรอ !

ฉันผลักทั้งสองคนออกไปอย่างสุดกำลัง ตะโกนเสียงดัง ออกมา : – ไปเฟิง ฉันต้องการจะหย่ากับคุณ !

” แกพูดอะไร ? หย่าเหรอ ? ฉันจะบอกแกให้นะ อย่า แม้แต่จะคิด ! ” ไป๋เฟิงจิกหัวฉันค่อยๆกดลงไปจนชนกับ ด้านข้างโต๊ะ

“ หย่า ! ฉันจะทำให้คุณอยากจะหย่าจนได้ !”

ตั้งแต่แรกเริ่มจนรู้สึกเจ็บปวด จนในเวลาต่อมาความเจ็บ ปวดก็ด้านชาไปตามหัวใจของฉันแล้ว
” จะทําอะไร ? ! แกเป็นคนยังไงกัน หนีมาที่นี่ก็ยังก่อ เรื่องอีก ?! –

ตำรวจมาแล้ว ในที่สุดไป๋เฟิงก็ยอมปล่อยมือแล้วก็ ปล่อยฉันอยู่บนพื้น ใบหน้าและร่างกายของฉันก็เต็มไป ด้วยร่องรอยมอมแมม เห็นแล้วน่าอายสุดๆเลย

ฉันมองไปทางเจี่ยนถงถงทางนั้น เธอก็ขยิบตาให้ฉัน เธอเป็นคนแจ้งตำรวจจริงๆด้วย ฉันพยักหน้าให้เธอด้วย ความซาบซึ้งที่ทำให้ฉันไม่ต้องถูกไป๋เฟิงฆ่าตายซะที่นี่ !

“ คุณตำรวจ ผัวเมียขัดแย้งกันเท่านั้นแหละ ไม่ใช่เรื่อง ใหญ่อะไรหรอก ” ไป๋เฟิงหัวเราะหึหึ เปลี่ยนสีหน้าดูเป็น คนดีจิตใจขึ้นมาทันทีเลย

ไปที่ผัวเมียขัดแย้งกัน !

ฉันมองไป๋เฟิงอยู่แวบหนึ่ง ในตอนนั้นความเศร้าโศก ทั้งหมดก็พุ่งเข้ามาในความคิด

ฉันนั่งลงไปกับพื้น ร้องไห้จนเรียกได้ว่าแทบจะขาดใจ ทั้งร้องไห้ไปพลางลูบคลำบาดแผลที่บาดเจ็บไปพลาง เรื่องวุ่นวายที่มาถึงขั้นนี้ในวันนี้ ฉันไม่อยากให้ไป๋เฟิงสงบ สุขอีกต่อไป
ตำรวจทนดูไม่ได้ เข้ามาประคองฉันลุกขึ้น ถามว่าฉันจะ ไปโรงพยาบาลไหม

“บาดเจ็บเล็กน้อย จะมีอะไรซะอีก ? ” ฟางฟางค้อนฉัน

ไม่หยุด

ฉันหัวเราะอย่างเยือกเย็นในใจ พูดกับตำรวจว่า : ไม่เป็นไรคุณตำรวจ ฉันโดนทารุณจากความรุนแรงใน ครอบครัวทุกวันอยู่แล้ว ชินแล้วล่ะ ”

และก็เป็นอย่างนั้น คำพูดของฉันทำให้ไป๋เฟิงและฟาง ฟางสีหน้าเปลี่ยนเลย ไป๋เฟิงพูดอย่างหงุดหงิดหัวเสียว่า : “ ใครแม่งทารุณมึงทุกวันวะ พูดให้ดีนะ !

ฉันถกแขนเสื้อขึ้น ยกแขนต่อหน้าทุกคน

ที่จริงแล้วร่องรอยบาดเจ็บบนเรือนร่างส่วนมากเป็นชาย คนเมื่อคืนสร้างไว้ต่างหาก แต่ที่ไป๋เฟิงจิกหัวฉัน ทั้งตบ หน้าฉัน ตอนนี้ใครจะเชื่อล่ะว่าร่องรอยฟกช้ำเหล่านี้ไม่ ได้เกี่ยวข้องกับไป๋เฟิง

ทารุณ ? ไปกับพวกเราสักหน่อยละกันนะ

ไป๋เฟิงถูกตำรวจนำตัวไป ฟางฟางก็เดินตามไปด้วย ความกระวนกระวายในที่สุดฉันก็โล่งอกซะที เตรียมตัวไปล้างแผล

เฉิงเคอ เธอตามฉันไปที่สำนักงานหน่อยสิ ”

ผู้จัดการสีหน้าเคร่งขรึม ทำให้ฉันมีลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้น มาเลยทันที

” เฉิงเคอ พฤติกรรมที่บริษัทของเธอดีมาตลอดเลยนะ แต่สถานการณ์วันนี้ฉันก็ได้เห็นแล้วเหมือนกัน ถ้าครั้ง หน้าครอบครัวของเธอยังมาก่อเรื่องอีก ถ้ามีข่าวหลุดออก ไปจะไม่เป็นผลดีกับบริษัทเรานะ และก็อาจจะกระทบ จิตใจของพนักงานด้วย เธอใช่…”

ผู้จัดการไม่ได้พูดอะไรต่ออีก แต่ฉันก็เข้าใจในความ หมายของเขาแล้ว เรื่องแบบนี้ที่เกิดขึ้นในวันนี้ ฉันเองก็ไม่ อยากจะอยู่ในบริษัทต่อไป

ฉันเข้าใจแล้ว อีกสักครู่ฉันจะยื่นจดหมายลาออกให้ คุณนะคะ”

ฉันจำต้องยื่นจดหมายลาออก เก็บข้าวของเสร็จ

เรียบร้อย ตอนที่ก้าวออกจากบริษัท ทันใดนั้นก็ไม่รู้เลย ว่าจะไปที่ไหน

โทรศัพท์ในกระเป๋าพกก็สั่นดังขึ้นมา ฉันรู้เลยว่าใครโทร มา แล้วฉันก็รู้ด้วยว่าถ้าไม่รับ มันก็จะสั่นดังอยู่อย่าง
ถอนหายใจและในที่สุดก็รับมัน

” เฉิงเคอ เธอบ้าไปแล้วเหรอ ! เธอเองนอกลู่นอกทาง ไปกับชายอื่นก็แล้วไป แต่บอกว่าไป๋เฟิงทารุณกรรม จะ ให้เขาขึ้นโรงพักหรือไง ! ” ต้นสายโทรศัพท์สายนั้น เต็ม ใบด้วยคําด่าทอ