ยั่วสวาทนายปีศาจจอมหิ่น

ตอนที่ 149 ต่อไปห้ามเจอเขา ก



ห้องนอนที่อบอุ่นเต็มไปด้วยความปรารถนาอันร้อนแรง หลังจากเสร็จกิจทั้งสองนอนอยู่บนเตียงอย่างอ่อนล้า

เพราะว่าจาร กำลังท้อง เขาจึงเป็นห่วงเธอ ถึงแม้ว่าความ ต้องการของตนเองนั้นจะสูงเพียงใด แต่ยศพลก็ยอมเว้นช่อง

ว่างไว้ให้เธอ

จารวีอ่อนโยนราวกับกระต่ายน้อยสีขาว เธอนอนนิ่งไม่ ขยับอยู่ในอ้อมกอดเขา

ความรู้สึกเป็นสุขประเดประดังเข้ามา ทําให้พละกำลัง ของเธอหายไปจนหมดสิ้น ยศพลลุกขึ้นยืน เขายกแก้วนม ร้อนขึ้นมาให้เธอดื่ม

ฉันไปอาบน้ำแป๊บนึง เธอดื่มนมอุ่นๆ ก่อนนะ”

จารวีค่อนข้างโหยหาความสัมพันธ์ที่อบอุ่นเช่นนี้ ระหว่าง เขาและเธอ บางทีการกระทำเล็กๆน้อยๆแค่นี้ก็ทําให้เธอ รู้สึกอบอุ่นใจ

จริงๆแล้ว ยศพลไม่ใช่คนที่ไม่มีข้อดีอะไรเลย อย่างน้อย ในด้านที่เขาดูแลเธอ เขาก็ทํามันอย่างเต็มใจ

และนี่คือสิ่งที่ยศพลไม่เหมือนกับคนรวยคนอื่นๆ

จารวีดื่มนมจนหมด ก็เป็นเวลาเดียวกันกับที่ยศพลออก มาจากห้องนํ้าพอดี บนร่างกายก่าย่าของเขา ยังคงมีกลิ่นหอ มอ่อนๆของสบู่
เขาเชิต วจนแห้ง พลางล้มตัวลงบนเตียง เขาโอบกอด เธอไว้ในอ้อมกอด

ยศพล กอะไรขึ้นได้ เขาเอ่ยออกมา” ต่อไปนี้ถ้าเจอกับ นิยาภา ไม่ต้องไปสนใจเธอ ยัยผู้หญิงคนนี้สมองไม่ปกติ

จารวีข่าขัน เธอไม่ปกติตรงไหนหรอ? ฉันรู้สึกว่าเธอ ปกติเกินไปด้วยซ้ำ แบบร่างพวกนั้นมันแปลกใหม่มากจริงๆ ในฐานะหัวหน้า ฉันอยากจะรับเธอข้ามาเป็นพนักงานบริษัท”

* ไม่ต้องสนใจเธอ เธอไม่ได้มีเจตนาที่ดีหรอก”

คุณกลัวใจตัวเองหรือเปล่า? กลัวว่าพอเข้าใกล้เธอแล้ว จะทําให้ความทรงจําที่หอมหวานผุดขึ้นมาหละสิ!”

จารวีประชด ดวงตาคมเข้มของยศพลจ้องมองเธอ มือ ข้างหนึ่งของเขาวางรองอยู่ใต้ศีรษะ ส่วนมืออีกข้างก็ลากไส้ บีบเคล้นไปตามผิวกายที่อ่อนนุ่มของเธอไม่หยุด

“เธอนี่เกินเยียวยาจริงๆ เชื่อฉันเถอะ ยัยผู้หญิงคนนี้ไม่ ได้มีเจตนาดี เพราะงั้นก็อยู่ให้ห่างๆเธอไว้ซะ”

ท่าทางที่ต่อต้านอย่างชัดเจนของยศพล ทําให้จะราวี สบายใจขึ้นมา

ในฐานะของนักออกแบบคนหนึ่ง นิชากาคือคนที่มีความ สามารถ เป็นคนที่น่าดึงมาร่วมงานด้วย เธอคงจะทํารายได้ ให้กับบริษัทได้ไม่น้อย

แต่ในขณะเดียวกันเธอก็เป็นศัตรูด้านความรัก ไม่ใช่สิ เธอไม่นับว่าเป็นคู่แข่งของจารวี เพราะยศพลไม่ได้รักเธอเลยแม้แต่น้อย

– ยศพล ถ้าหากว่าตอนนั้นเราเลิกกัน คุณจะแต่งงานกับนิ ชากาไหม” ยศพลตะลึงงัน ความไม่สบายใจปรากฏออกมา จากนัยน์ตาของเขา” ทําไมเธอถึงถามคําถามที่โง่เขลาพวก นี้ออกมาล่ะ เธอไม่มั่นใจในตัวเองหรือไง” ฉันก็แค่ตั้งข้อ สมมุติฐานขึ้นมาเอง”

ต่อไปอย่าถามอะไรแบบนี้อีก

ถามไปถามมา ยศพลก็ไม่ได้ตอบคําถามของจาร โดยตรง พลันในใจของเธอก็รู้สึกผิดหวัง หรือว่าระหว่างพวก เขา เคยวางแผนที่จะแต่งงานกันนะ

แต่ไม่ว่าจะยังไง ก็เป็นเรื่องราวในอดีต ยกขึ้นมาพูดก็ไม่มี ความหมายอะไร

” โอเค โอเค อย่าโกรธสิคนขี้ใจน้อย งั้นพวกเราเลิกคุย เรื่องนี้กันเถอะ ตอนนี้มาพูดเรื่อง ชื่อของลูกดีกว่า”

จารวี มพลางเปลี่ยนห้าข้อสนทนา บนตัวของเธอสวม ใส่เพียงแค่ชุดนอนตัวบาง บนใบหน้าขาวสะอาดเกลี้ยงเกลา ยังคงมีร่องรอยของไฟรักที่เพิ่งผ่านพ้นไป ลำคอระหงของ เต็มไปด้วยร่องรอยการจุมพิตของเขา

ร่างกายอรชรอ้อนแอ้นที่ยั่วยวนคนเช่นนี้ ทําให้ยศพลยิ่ง มอง เลือดในกายของเค้าก็ยิ่งเดือดพล่าน ร่างทั้งร่างของเขา ถูกจุดประกายไฟขึ้นมาอีกครั้ง

เขาทําได้เพียงลุกขึ้นนั่ง ” ฉันไปจัดการเรื่องงานก่อนนะ”
* อย่าเพิ่งไป ทําไมพอฉันพูดถึงลูก คุณ อยากจะหลบ หน่อย ณ มันเป็นปะป้าที่สองมาตรฐาน ตชัตเลยนะ ด พล! จาร รู้สึกโกรธ

ยศพลทําได้เพียงนั่งลง โอเค แล้วเธอคิดว่าควรจะตั้งชื่อ ลูกว่าอะไรดีล่ะ?”

ยังไม่รู้เลยว่าลูกเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย!

• ต้องเป็นผู้หญิงอยู่แล้ว ยศพลตอบอย่างไม่ลังเล ลูกผู้หญิง พอโตขึ้นมาก็จะได้เหมือนเธอ ทุกๆคืนฉันจะได้ นอนกอดทั้งแม่ทั้งลูกซ้ายขวาเลย ฮ่าๆ

จาร ยกมือขึ้นเขกห้วยศพลหนักๆ รู้สึกว่าเขาจะเป็นเด็กผู้ชาย ” ฝันไปน่ะสิ แต่ฉัน

แต่ถ้าหากว่าเป็นผู้ชาย แล้วโตมาเหมือนเธอ ลูกก็คงน่า สงสารน่าดู”

เกลียด! ทําไม ฉันมันเป็นยังไง? เด็กผู้ชายเหมือนแม่เจ๋ง จะตาย เหมือนฉันแล้วมันไม่ดีตรงไหน?”จารวีเอ่ยถามยังไม่ ลดละ

รอยยิ้มของยศพลเลือนหายไป ถ้าโตมาเหมือนเธอ ก็ ดงหาแฟนไม่ได้น่ะสิ”

ฉันขี้เหร่ขนาดนั้นเลยรึไง? ถ้าฉันน่าเกลียดมาก คุณก็ไม่ ต้องมายุ่งกับฉัน! ”

“โอเค โอเค ฉันผิดไปแล้ว ให้เขาโตมาเหมือนคุณก็ได้ แต่สมองต้องเหมือนผม ไม่อย่างนั้นถ้าเค้าขี้ขลาดตาขาวเหมือนคุณ จบแน่ๆ พลเอยอย่าง

ใช้ความคิด บุคลิกภายนอกของยศพลในใจลึกๆของเธอ ก็หวังว่าลูกจะมีบุคลิกหน้าตาเหมือนกับยศ พล แต่ไม่ขอพูดถึงเรื่องนิสัยใจคอแล้วกัน

ทั้งมุทะลุ ทั้งบ้าระห่ำ อีกทั้งยังชอบวางอำนาจอย่างไม่มี ใครเปรียบ ไม่ได้ ลูกๆของพวกเธอจะต้องไม่เป็นแบบนั้น ไม่ อย่างนั้นคงจบเห่เป็นแน่

ถ้าหากว่าเป็นผู้ชาย จะให้ชื่อชนะพล ถ้าหากว่าเป็นผู้ หญิงจะให้ชื่อรญาวี คุณว่าเป็นยังไงบ้าง?

* เพราะทุก อแหละ เธอชอบ อะไรก็ได้ทั้งนั้น”

ยศพลเป็นผู้ชาย ในใจของเขาไม่มีความอดทนมากพอจะมาพูดคุยเรื่องเหล่านี้

ค่ำคืนนี้เป็นค่ำคืนงดงามและอบอุ่น เขาทั้งสองพูดคุย กันจนก่อนที่จะหลับไป

เมื่อตื่นมาในเช้าวันที่สอง แสงอาทิตย์สาดส่องเข้ามาทาง หน้าต่าง จารวีนอนอยู่บนเตียง

ในขณะที่เธอกำลังเสพสุขกับความอบอุ่นอยู่นั้น พลัน โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เธอโทรศัพท์

เสียงของยศพลตั้งเล็ดลอดออกมาจากปลายสาย

ตื่นได้แล้ว คนขี้เกียจ วันนี้ไม่ต้องไปทํางานเป็นเด็กดีรอฉันอยู่ที่บ้าน
จารวี มออกมา ฉันไม่ได้ขี้เกียจซะหน่อย เอ้อ คุณ นตอนเช้าก็ไม่เรียกฉันสักค้า ทำให้ฉันสายเลยเนี่ย!

“อย่าลืมดื่มซุปไก่ด้วยนะ กินข้าวเยอะๆด้วย ไม่งั้นจะหัว ตายเอา”

ท่านประธานคะ ลูกค้าค่อนข้างรีบ เชิญท่านประธานไป เจรจาต่อเถอะคะ

โอเค ฉันจะไปเดี๋ยวนี้

ยศพลเอยกับจารวี” โอเค ฉันไปทํางานแล้วนะ อย่าลืม ล่ะ ไม่งั้นคืนนี้ฉันจะกลับไปจัดการเธอ”เขายิ้มอย่างมีเลศนัย หลังจากนั้นจึงกดตัดสาย

จารวีถือโทรศัพท์พลางยิ้มอย่างมีความสุข ผู้ชายคนนี้ เขาเปลี่ยนเป็นคนใจเย็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ แม้แต่ เรื่องดื่มซุปไก่ ก็ยังต้องโทรศัพท์มากำชับเธอเอง ทั้งๆที่เขา สามารถบอกให้ผู้ช่วยทัศนีย์โทรมาก็ได้

จริงๆเลย ทั้งยังจะทิ้งลูกค้าและการประชุมมาเพื่อ โทรศัพท์หาเธอ

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณจารวี!”

เสียงของน้าอามดังออกมาจากที่ไหนสักแห่ง เธอ ม พลางเอ่ย”ซุปไก่ คุณชายสามลงมือทําให้คุณจารวีดื่มด้วย ตัวเองตั้งแต่เช้าเลยนะคะ เขาบอกว่าเมื่อคืนคุณจารวีไม่ ค่อยมีแรง วันนี้ต้องดื่มให้เยอะๆ!

คําพูดสองแง่สองงามของน้าอาม ทําให้ใบหน้าเล็กขึ้นสีแตง เธอก้มหน้างุด ก่อนจะลุกจากที่นอน

ซุปไก่ที่ยลพลหา นอร่อยมาก ไม่มีแม้แต่น้ำมันที่ลอย อยู่ในน้ำซุป มีแค่เพียงน้ำซุปที่ใสสะอาด กลิ่นหอมหวานลอยเข้าเตะจมูก ฝีมือท่าซุปไก่ ของ

ผู้ชายคนนี้ดีมากๆเลย ดูดูแล้วไม่มีเรื่องอะไรที่เค้าทํามันไม่

ได้

“คุณจารวิคะ คุณชายสามเป็นผู้ชายที่ช่างเอาใจใส่ดูแล จริงๆเลยนะคะ” น้าอา เอ่ยชมเขาไม่หยุดปาก

ในตอนที่จะระวีเข้าไปถึงบริษัท เธอก็สายไป 1 ชั่วโมง แล้ว

แต่ทว่าตอนนี้เธอเป็นหัวหน้า ถึงแม้เธอจะไม่มา ก็ไม่มีใคร กล้าพูดอะไร

หลังจากที่เดินเข้าประตูไป พลันสายตาก็เหลือบไปเห็น ร่างหนึ่ง นั่งอยู่ที่มุมหนึ่งของห้องรับรองแขก

คุณจะราวีคะ แขกท่านนี้มาถึงตั้งแต่เช้า เธอรอพบคุณ จะราว 1 ชั่วโมงแล้วค่ะ”

จารวีพยักหน้ารับ สายตาของเธอจ้องมองไปยังนิชาภา ดูๆแล้ว ถ้าเธอไม่ได้สิ่งที่เธอต้องการ เธอก็คงจะไม่ยอมรเมือ

ฉันไม่ได้มาสายใช่ไหมคะคุณจะราวี ”

บนล่าตัวของนิชาภาสวมใส่ชุดพนักงานที่ค่อนข้างเป็น ทางการ แต่ทว่าผมยาวสลวยของเธอนั้นยังคงถูกปล่อยลงอย่างตามใจชอบ, ใบหน้าที่งดงามกำลังกับเขียนอะไรอยู่ เพื่อนร่วมงานที่เป็นผู้ชายส่งสายตาสนอกสนใจไปยังเธอ

มากับฉัน “จารเอ่ยเสียงเรียบ พลางหมุนตัวเดินขึ้นไป ทางชั้นสอง

นิยาภาเดินตามเธอไปโดยไม่ส่งเสียงใดออกมา เมื่อเดิน เข้าไปในออฟฟิศ จารวีวางกระเป๋าถือลง

เธอส่งสัญญาณให้นิยาภา ง

ฉันแปลกใจมากเลย บริษัทเล็กๆของฉันมีแรงดึงดูดอะไร ที่ทําให้คนมีฝีมือระดับสูงอย่างเธอมาทีนี่” จารวีประสานมือ เข้าด้วยกัน ทีเธอเรียกให้นิซากาเข้ามาในห้องทํางาน เพราะ เธอไม่อยากให้พนักงานคนอื่นรับรู้

คนสวยๆแบบเธอ คงจะมีอิทธิพลต่อพวกเขาไม่มากก็

น้อย

ฮ่าๆ ที่จริงแล้วฉันก็ค่อนข้างแปลกใจเหมือนกันว่ายศพล ชอบอะไรในตัวเธอ ถึงแม้ว่าการได้มาทํางานที่นี่ ไม่ใช่จุด ประสงค์ทั้งหมดของฉัน แต่มันก็คือจุดมุ่งหมายหลักๆ เพราะ ฉันอยากจะรู้ แล้วฉันก็จะพิจารณาดูว่าตัวเองมีสิทธิ์ชนะเธอ ไหม”

จารวี เคาะเล็บไปที่โต๊ะเบาๆ แต่ฉันว่าเธอไปสมัครงานที่ บริษัทของยศพลจะดูเหมาะสมกว่านะ เพราะว่า บริษัทของ เขา ค่อนข้างต้องการผู้หญิง โดยเฉพาะผู้หญิงสวยๆแบบเธอ

“จารวี ฉันขอพูดอะไรอย่างยุติธรรมสักหน่อยนะ ดูๆแล้ว เธอเป็นผู้หญิง แยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวไม่ออก เธอกําลังกลัว เธอ าลังกังวล เธอกลัวว่าเธอจะแพ้ฉัน เพราะ ฉะนั้น เธอก็เลยไม่กล้ารับฉันเข้าทํางาน… ที่จริงแล้ว นัก ออกแบบฝีมือระดับสูงแบบฉัน ถึงแม้ว่าไม่ทํางานที่บริษัทของเ เธอ ก็สามารถเข้าไปยังบริษัทที่เป็นคู่แข่งกับเธอได้ เมื่อถึง เวลานั้น เธอไม่เพียงแต่จะไม่มีคนช่วยเหลือ แถมยังจะมีคู่ แข่งเพิ่มขึ้นอีก คิดให้ดีๆนะ ว่าเธอจะยอมปล่อยให้ความถึง หวงทําให้สูญเสียการตัดสินใจที่ดีในอนาคตนี้ไปหรอ”นิชาการ เอ่ยอย่างมีหลักการ ทุกสิ่งที่เธอพูดล้วนมีเหตุผล

ที่จริงแล้วปัญหาเหล่านี้ที่เธอพูดออกมา ไม่ใช่ว่าจากจะ ไม่เคยไตร่ตรองมาก่อน

แต่ทว่า เธอไม่คิดว่านิซาภาจะเข้าไปทำงานในบริษัทคู่ แข่งของเธอ แน่นอนว่าสิ่งนี้มันเป็นอะไรที่ร้ายแรงอย่างยิ่ง

โอเค งั้นฉันรับเธอเข้าทํางานแต่ว่าฉันต้องบอกเธอก่อน อย่าให้ฉันจับได้นะ ว่าเธอมีจุดประสงค์อะไรแต่ไม่ใช่เพราะ ทําเพื่อยศพลหรือใคร แต่เพื่อตัวของฉันเอง”จารวีเอยอย่าง เข้มงวด

นิยาภายนออกมาอย่างยินดี” แน่นอนอยู่แล้ว ฉันจะไม่ ทําให้โอกาสนี้ มาทําให้ฉันเดือดร้อนหรอก”

” โอเค อ้อ ส่วนเรื่องของเงินเดือน ฉันจะยึดตามเงินเดือน ของผู้จัดการแผนกออกแบบให้เธอแล้วกัน แต่ว่า ตำแหน่ง ผู้จัดการแผนกออกแบบมีคนทําแล้ว เพราะฉะนั้นเธอเป็นได้ แค่รองผู้จัดการ เข้าใจไหม?”

‘โอเค ฉันเชื่อว่าฉันจะสามารถทำให้บริษัทของเธอมี อนาคตที่สดใสได้
นิยาทาเอ่ยปลุกค้าทำให้ชกเหิม ในที่สุดความยายาม ของเธอ ไม่สูญเปล่า สิ่งนี้นับว่าเธอก้าวหน้าไปมากโข

ในดวงตาคู่สวยของเธอ มีความมืดมิดซ่อนเร้นอยู่ เพียง แต่จาร มองไม่เห็น

ตกกลางคืน จารวีเลิกงานกลับถึงบ้าน

ยศพลที่ไม่รู้ว่าออกมาจากที่ใด เขาโอบกอดเธอจากด้าน หลัง จากนั้นจึงกดเธอลงบนโซฟา

เหนื่อยไหม ฉันบอกแล้วไม่ใช่หรอว่าไม่ต้องไปทํางาน ทำไมถึงไม่ฟัง ฮี” เขายื่นมือออกมาบิดจมูกของเธอเบาๆ พลางเอ่ยถามด้วยความรักใคร

แหะๆ ถ้าไม่ไปอยู่บ้านมันน่าเบื่อนี่นา… เอ้อ คุณ ฉัน ออกแบบเสื้อผ้าของเด็กแหละ น่ารักไหม?”จารวีนำสินค้าที่ เธอออกแบบโชว์ม ยศพล

ผู้หญิงของฉันมีฝีมือดีขนาดนี้เลยเหรอเนีย! แต่ว่าตอนนี้ ฉันไม่มีเวลาดูหรอก”

คุณจะทํางานหรอคะ?”

อั้ม ใช่แล้วล่ะ! ยศพลอุ้มจะราวีเข้าไปในห้องนอน อย่าง ทนไม่ไหว ตอนนี้จารวีถึงได้สติกลับมา การทํางานที่เขาบอก มันมีความหมายแฝง


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ