ยัยเนื้อหอมกับนายมาเฟีย

20 เธอเลือกเอง



20 เธอเลือกเอง

สองวันต่อมา

ปีก !! เสียงแผ่นกระดาษในซองสีน้ำตาลที่หนาเป็นปีก กระทบกับโต๊ะทำงานกระจกสีเขียวปนเทาดังทั่วท้องเจ้าของมือ ที่โยนทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้อย่างเหนือยใจใช้มืออีกข้างกุมขมับ สายตาจับจองไปที่ลูกน้องคนสนิทอย่างคาดโทษ

” มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง”

” ขอโทษครับนายผมไม่รอบครอบเอง ”

” ให้มันได้อย่างนี้สิ ไม่มีประโยชน์ ”

เทวาเอ่ยเสียงดัง โทษตัวเองที่ทำงานผิดพลาดถ้าตัวเองไม่ ใช้เวลาที่เหลือง้อเมียจนไม่สนใจที่จะทำงานสำคัญ ปล่อยให้ คนสนิทดูแลแทนแต่ดูแล้วตอนนั้นเขาคิดเพียงว่าไม่เขาก็คิว หรือคิมดูแทนมันก้เหมือนกันจนไม่อยากจะเชื่อว่าขนาดให้สอง คนนี้ที่เป็นทั้งมือซ้ายและมือขวาดูแลแล้วยังจะผิดพลาดได้อีก เอกสารทุกอย่างพร้อมผลงานทางการค้าได้ถูกก็อปไปหมดถึง งานส่วนนี้จะเป็นแค่ธุรกิจบังหน้าแต่เขาก็ไม่คิดที่จะหยุดพัฒนา หรือปล่อยให้มันจมละลายหายไปเพราะทุกอย่างที่เขาทำคือ งานที่ให้ผลกำไรมหาศาลเมื่อเทียบกับธุรกิจสีเทาของเขาแล้ว มันไม่อาจเอามาทาบเทียมได้เลยว่าให้ผลกำไรมากกว่าแค่ไหน เขาง้อยิการ์จนสำเร็จผลเธอยอมให้อภัยเขาจนแทบไม่น่าเชื่อ แต่ใครจะสนในเมื่อการที่จะง้อเมียนั้นยากกว่างมเข็มนมหาสมุทรเสียอีกแต่เธอตอบรับเขาอย่างง่ายดายเพียงแค่ชวนไปกิน

ข้าว

นายลงโทษเราได้เลยครับเรายอมรับผิดที่ทำให้บริษัท ศูนย์เสียเงินตั้งหลายล้าน ”

” เรายอมถูกลงโทษเงินเดือนทุกบาททุกสตางเราก็จะไม่ ขอรับ ขอให้นายลงโทษแก่ความไม่รอบคอบของพวกเราด้วย

สองหนุ่มพี่นอังพลัดกันพูดยอมรับผิด โดยที่ผู้เป็นนายไม่ เอ่ยอะไรแม้แต่น้อย

อีกด้าน

” คืนดีกับมันแล้วใช่ไหมถึงได้ของมาง่ายขนาดนี้ ”

“ใช่ค่ะ เขามาง้อหนูเอง”

“สรุปว่าถ้ามันไม่มาง้อแกฉันก้คงต้องรอต่อไปสินะ ฉัน เลี้ยงแกมาด้วยอะไรถึงได้ทำงานชักช้าแบบนี้ไม่ได้เรื่องสัก อย่าง ”

ยังไงหนูก็ได้ของที่พ่อต้องการมาแล้วพ่อจะเอาอะไรอีก

” แกคิดว่าฉันไม่รู้หรอไง ว่าแกยึดเวลาเพื่ออะไร ”

ยิการ์ก้มหน้าลงอย่างง่ายดายผู้เป็นพ่อพูดถูกเธอ พยายามยืดเวลาออกไปให้เทวาได้มีชีวิตอยู่ให้ยาวขึ้นทั้งที่ใจ ของเธอกำลังสับสนไม่รู้ว่าเธอทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร อาจเป็นเพราะเธอรักหรือต้องการดูเขาที่ไม่เหลืออะไรเลยในชีวิต อยาก ให้เขาทุกทรมานตายไปเองถึงจะสมใจเธอกันแน่

” ก็แค่ต้องการให้เขาได้มีชีวิตอยู่ต่ออีกหน่อยเองค่ะ อยากให้เขาดูทุกอย่างที่เขาสร้างมามันมลายหายไปกับตาของ เขาเอง อยากให้เขาเป็นฝ่ายคานมาขอร้องเรา และเมื่อถึงตอน นั้นจะฆ่าเขามันก็ยังไม่สาย ”

ซิการ์ทำเสียงเรียบนิ่งคลายต้องการแบบนั้นจริงๆ โดยที่มี ผู้เป็นพ่อจ้องหน้าจับพิรุธของเธออยู่ตลอด เธอคร้านที่จะสนใจ จากที่ก้มหน้ากลับเชิดขึ้นอย่างท้าทายเธอไม่มีอะไรที่ต้องกลัว อีกแล้วที่เธอกล้าทำร้ายเขาเพราะเป็นพ่อผู้บังเกิดเกล้าของเธอ สั่งและเธอก้ท่าตามอย่างว่าง่ายใจเธอเริ่มสั่นไหวขึ้นมายาม บิดาสั่งงานราวกับว่าเธอเป็นเครื่องใช้อเนกประสงค์ที่ใช่ง่าย เก็บกวาดสะดวก ไม่เคยนึกถึงใจเธอแม้กระทั่งเวลาถามทุกสุข ติบของเธอแทบไม่มีบางครั้งบางคราเท่านั้นที่จะเอ่ยปากถาม แต่ก็ชอบใช้น้ำเสียงกระแทกกระทันเธออยู่บ้างเธอพยายามไม่ คิดมากและปล่อยให้มันผ่านไปจวบจนวันนี้วิธีการถามไท่ฉบับ เดิมๆของบิดาก็ไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิดจนเธอชิน หมู่นี้บิดาเธอ ชอบทำตัวเป็นคนชอบขวางโลกจากอะไรที่เคยชอบกลับแปร เปลี่ยนเป็นไม่ชอบ อะไรที่เคยกินกลับไม่กิน เธอเสนออะไรก้หา ว่าไม่มีประโยชน์ไร้ประสิทธิภาพจนเธอก็เริ่มที่จะเป็นคนขวาง โลกเข้าไปทุกทีแล้วเหมือนกัน

” คิดแบบนั้นจริงๆหรอ ” ณรงถามลูกสาวทั้งสายตายัง จับจองไปที่ยิการ์อย่างไม่วางตา เธอไม่หลบสายตาของบิดาแม้แต่น้อยนั้นจึงทำให้บิดาดาเธอเป็นฝ่ายเลิกมองไปเอง

* มีอะไรไม่ให้คิดแบบนั่นค่ะ เขาเคยทำอะไรไว้ก็ต้องโดน เอาคืนเป็นธรรมตาอยู่แค่ที่ว่าจะช้าหรือเร็วเท่านั้น ”

” คำพูดแก ฉันไม่อยากจะเชื่อเท่าไหร่ยังไงมันก็เป็นตัวแก แกจะตัดใจจากมันได้หรือป่าวก็ไม่รู้”

คุณพ่อมั่นใจได้ค่ะถึงเขาจะเป็นสามีแต่หนูก้รู้ว่าอะไร

ควรเก็บอะไรควรทิ้ง ”

” จำคำพูดของแกไว้ให้ดีเถอะ บางทีอาจจะเป็นแกนั่น แหละที่โดยมันหลอกใช้ ”

” ค่ะ หนูจะระวังไว้แล้วกัน ”

” ฉันไม่ได้บอกให้แกระวัง ฉันอยากให้แกรอบคอบอย่า ให้เรื่องมันสืบสาวมาที่ฉันสำหรับแกมันคงไม่เป็นอะไรหรอก เพราะดูมันจะรักแกมากเอาการอยู่ มีอะไรก็หัดกอบโกยไว้ด้วย หล่ะเพราะบางสิ่งบางอย่างมันไม่แน่นอน ”

” พ่อเคยหรอค่ะ รู้ดีจนเหมือนเป็นคนมีประสบการณ์เลย

เธออดแหนบแหนมบิดาไม่ได้เธอนึกว่าบิดาของเธอจะเป็น ห่วงแต่ดูจากการพูดจาของบิดาแล้วเธอคงเป็นแค่เครื่องมือ เท่านั้น ณรงหันมามองลูกสาวตัวดีที่พูดไม่เข้าหูทั้งตอนนี้ อารมณ์ยังพุ่งสูงแต่ก็ต้องข่มตัวเองไว้เพราะตอนนี้คนที่เทวา ไว้ใจที่สุดคือยิการ์ เธอรู้ว่าบิดาไม่ทำอะไรเธอแน่ตราบใดที่เธอ ยังมีประโยชน์ต่อเขาอยู่และต่อให้เธอยกปืนขึ้นจ่อหน้า เขาก

*ไม่กล้าทำอะไรเธอไม่รู้ว่าตัวเองฉลาดหรือว่าโง่มาตั้งแต่แรก เธออาจจะไม่ใช่ลูกของณรงค์เป็นได้แต่ถึงยังไงณรงเองก็เลี้ยง เธอมาตั้งแต่เด็ก เธอแยกแยะเรื่องส่วนตัวกับบุญคุณความแค้น ได้ดีเธอไม่ขอเป็นคนทรยศต่อความรักของเทวาเธอรู้ดีและมอง ออกว่าเขานั้นรักเธอมากแค่ไหน และเธอก็ไม่ขอเป็นคน อกตัญญูไม่รู้ผิดชอบชั่วดีต่อบิดาถึงแม้จะลังแลว่าใช่บิดาที่แท้ จริงของตนหรือไม่ เมื่อถึงเวลานั้นเธอพร้อมจะเอาตัวเองจบเรื่อ งบุญคญความแค้นนี้ด้วยตัวของเธอเองเช่นกัน

ลูกคุณกลับแล้วหรอค่ะ ”

น้ำ นภา เดินลงมาจากชั้นบนของบ้าน

“อิม ”

“ลูกคุณนี่ฉลาดไม่เบาเลยนะค่ะ ”

” หมายถึงอะไร ”

” ไม่รู้หรอค่ะว่าตอนนี้ลูกสาวคนดีของคุณกำลังจะจบเรื่อง นี้ด้วยตัวเองโดยที่ไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้เปรียบหรือเสีย

เปรียบ ”

” อย่ามาอ้อมค้อมได้ไหม มีอะไรก้พูดอย่าลีลาฉันไม่ชอบ

ณรงพูดด้วยท่าที่ฉุนเฉียว

” รอดูเองสิค่ะ เล่าไปเดี๋ยวก็หมดสนุกและไม่ระทึกใจเอา ป่าวๆ ฉันบอกคุณได้แค่ว่าลูกสาวคุณรักคุณเทวามากผู้หญิงด้วยกันฉันดูออก “


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ