ตอนที่8ความสัมพันธ์แบบธุรกิจ
“คุณเกสร”
ใบหน้าเกสรฉายแววกังวลได้ยินมีคนเรียกกระทันหัน เมื่อเงยหน้าขึ้นก็เห็นน้าเหอคนขับรถคนสนิทของเยอรมัน เดิมตรงมาหาเธอ
“น้าเหอหาไมมาอยู่โรงพยาบาลล่ะคะ?”เกสรรีบเอา ใบผลตรวจซ่อนไว้ข้างกล้งแล้วถามด้วยรอบยิ้มว่า คุณ เยอรมันกลับมาจากดูงานต่างประเทศหรือยังคะ?”
น้าเหอพยักหน้าแล้วพูดว่า “คุณเยอรมันเพิ่งกลับมาตอน กลางวันหลังจากโทรหาคุณเกสรและรู้ว่าคุณเป็นลมก็ให้ ผมหาคุณคุณเกสรคุณไม่เป็นไรใช่ไหม?
“ไม่เป็นอะไรหรอกแค่เรื่องเล็กน้อย”ตอนนี้น้าเหอมารับ ยังไงก็ต้องกลับไป”งั้นช่วยรอข้างนอกสักครู่เมื่อทำเรื่อง เสร็จฉันจะรีบกลับไปกับน้า”
“ตกลงครับ”
น้าเหอออกไปรอข้างนอกเกสรเดินกลับไปในห้องพักฟื้น เพื่อเก็บของบอกชนาว่าพรุ่งนี้จะมาหาเขา”พยาบาลกะ กลางคืนมาแล้วจำไว้ว่าต้องทำกายภาพได้ยินรึป่าว?”
“รู้แล้ว”ชนาหยักหน้ายังถามด้วยความหวังว่า:“พี่พรุ่งนี้พี่ จะทำกับข้าวมาให้ผมกินไหม?”
เกสรมองบน “หวังมากไปแล้วกินโจ๊กต่อไปแหละ”
ชนาเลยหุบปาก
ระหว่างนี้ถ้าเขากินแต่โจ๊กแบบนั้นละก็เขาต้องหิวจนเป็น ลมก่อนขาจะหายดีซะอีก
ตอนกลับเกสรแวะซื้อของสดผักผลไม้ที่ซุปเปอร์มาเก็ ตก่อนหลังจากเข้าอพาร์ตเม้นไปก็เห็นเยอรมันยืนคุย โทรศัพท์เป็นภาษาอังกฤษอยู่ที่ริมหน้าต่าง
น้ำเสียงทุ่มต่ำกับสำเนียงลอนดอนจำ
เขาสวมกางเกงสีดำและเชิ้ตสีขาวแขนเช็ตถูกพับขึ้น เผยให้เห็นข้อมือของเขาชุดธรรมดาแต่ก็เผยเสน่ห์ที่ไร้ ข้อกังขาจนทําให้เกสรยากที่จะละสายตาไป
ผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีเงินอย่างเดียวทั้งหนุ่มและรูปหล่อไม่รู้ ว่าจะเป็นผู้ชายในฝันของผู้หญิงกี่คนไม่น่าเชื่อเธอผุด ความคิดที่อยากจะอยู่กับเขาขึ้นมา
ความคิดบ้อบอพวกนั้นทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นมาก
เยอรมันหันมามองเธอเกสรก็รีบถือของที่ซื้อเข้าห้องครัว ไปพร้อมกับหัวใจที่เต้นรัว
เกสรเอ่ยเกสรเธอยังแยกไม่ออกอีกหรอว่าตัวเองคือตัว อะไร?
เกสรรู้ว่าเยอรมันไม่ชอบกินเผ็ดกับข้าวที่ทำเลยเป็นรส จืดทั้งหมดกุ้งต้มซุปสาหร่ายพอทำเสร็จก็จัดโต๊ะทันทีกิน หอมฟุ้งกระจายไปทั่ว
เยอรมันคุยโทรศัพท์เสร็จพอดีนั่งลงเพื่อกินข้าวด้วย ความหิว
อาหารถูกปากเขามากขณะที่กินเขาก็พูดชมเชยเกสร ออกมาด้วพร้อมรอยยิ้มเล็กๆว่า “ไม่คิดว่าคนที่ปกติยุ่งกับ การถ่ายละครจะมีฝีมือปลายจวักที่ดีขึ้นเรื่อยๆ
“นั่นเป็นเพราะฉันใส่ใจคุณเยอรมันมากพอ”เกสรม้วน เขิน”จะให้พูดก็คือการดูแลคุณเยอรมันให้ดีนั่นคือหน้าที่ หลักของฉันถ่ายละครคือเรื่องรอง”
หลังพูดจบเยอรมันก็จ้องมองไปที่เกสรอย่างไม่ปิดบัง
เกสรรู้ว่ามันหมายความว่าอย่างไรโชคดีที่ตัวเธอนั่งอยู่ ตรงข้ามเขาไม่งั้นห้องครัวก็จะได้กลายเป็นสนามรบ
“กินกุ้งกินกุ้ง”เธอรีบวางกุ้งที่หยิบไว้ในถ้วยของเขาแล้ว พยายามหาเรื่องอื่นคุย “คุณเยอรมันคราวที่แล้วคุณบอก ว่าจะพาฉันไปเขตใต้มีเรื่องให้ฉันช่วยหรอคะ?”
เยอรมันกระแอม
เขาไม่ได้หันไปตอบคำถามเกสรซึ่งๆหน้าพูดแค่ว่า “ที่ ฉันโทรหน้าเธอก่อนหน้านี้มีผู้ชายที่บอกว่าเป็นน้องชาย เธอรับสายแล้วบอกว่าเธอเป็นลมที่โรงพยาบาล
“ใช่น้องชายฉันจริงๆไม่ใช่คนอื่น”เขาถามแบบนี้เกสร เลยว่าเขากําลังสงสัยเลยบอกว่า “น้องชายฉันเมื่อก่อน ได้รับบาดเจ็บหนักอาการโคม่ามาตลอดนอนติดเตียงมา ตลอดสองปีที่ผ่านมาที่จริงก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรฉันก็เลย ไม่ได้บอกคุณ”
พูดจบคิ้วของเยอรมันยกขึ้นเหมือนเข้าใจอะไรบาง อย่างจ้องลึกลงไปในตาเธอ“ดังนั้นสองปีนี้ที่เธอเอาเงิน จากฉันไปเอาไปใช้กับน้องชายเธอทั้งหมดเลยหรอ?”
“ใช่ใช่แล้ว……”เกสรเหลือบมองเขาด้วยความ กระวนกระวาย
ทำไมเขาต้องถามแบบนี้ด้วยหรือว่าเขาจะสงสัยสิ่งที่เธอ พูดว่าจริงหรือไม่หรือยังไง?
“คุณเยอรมันถ้าคุณไม่เชื่อฉันละก็…..”เกสรลังเลเมื่อกี้ คิดว่าถ้าคุณไม่เบื่อฉันกับน้องชายฉันไปตรวจดีเอ็นเอได้ นะแต่ยังไม่ทันเอ่ยปากเขาก็พูดขัดขึ้นมา
“เงินไม่พอก็ไปเอาที่กัมพล”
กัมพลคือผู้ช่วยคนพิเศษของเยอรมันเกสรเคยเจอเขา สองครั้งตอนที่เขามาส่งเอกสารที่อพาร์ทเม้น
เกสรไม่รู้จะตอบสนองยังไง
เธอคิดว่าเขาสงสัยว่าเธอแอบเลี้ยงเด็กข้างนอกแบบนั้น แต่ไม่ได้คิดว่าเขาจะกลัวว่าเธอมีเงินไม่พอเอ่ยปากให้ สิทธิพิเศษขนาดนี้ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นในหัวใจ
หลังจากมื้อเย็นเยอรมันก็ได้รับโทรศัพท์อีกสายเหมือน ว่าจะเป็นเรื่องสำคัญเกสรเข้าเปิดเปิดน้ำให้เขาอาบน้ำ และหาโอกาสกินยาที่ได้จากโรงพยาบาลด้วย
ไม่ว่าจะเอาเด็กออกหรือไม่อย่างน้อยตอนนี้เธอก็ต้อง ดูแลให้ดี
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ