ตอนที่ 4 ฉันไม่หย่าร้าง

ตอนที่ 4 ฉันไม่หย่า

เปลี่ยนชุดคนไข้เรียบร้อยแล้ว เธอนอนนิ่งๆบนเตียง ทำตาม คำสั่งของคุณหมอ แยกขาออกสองข้าง

ถ้าหากว่าต้องรอถึงณัฐพลจัดการเรื่องของเขาเรียบร้อย แล้วจ้างคนมาจับเธอไปโรงพยาบาลด้วยตนเอง เธอยอมมาเอง

เพื่อไม่ให้ตัวเองกลายเป็นเรื่องตลกของโรงพยาบาล

อุปกรณ์ที่เย็นเข้าไปในร่างกายของเธอ การผ่าตัดขูดมดลูก ทำให้เธอเจ็บมาก เจ็บแรงเป็นสักพักๆ

นิตา ใช้มือจับข้างๆเตียงให้แน่นๆ กัดริมปาก บนใบหน้า ของเธอไม่แสดงออกความเจ็บ ไม่ออกเสียงแม้แต่สักคำ

เธอจะจำความเจ็บของวันนี้ตลอดชีวิต หลังจากนี้ไป เธอจะ คืนให้ณัฐพลเป็นสองเท่า

นิตามาทําแท้งคนเดียว หลังจากผ่าตัดเสด็จร่างกายของเธอ เจ็บปวดมากจนเธอไม่สามารถยืนตรงๆได้ เธอนั่งบนเก้าอี้เย็นๆ ที่อยู่ข้างนอกของห้องผ่าตัดไปครึ่งชั่วโมง จึงจะมีแรงขึ้น เธอ ค่อยๆลุกขึ้น พยุงผนังเดินไปข้างนอก

เธอเดินข้ามทางเดินระเบียงซึ่งยาวมาก ระหว่างทาง เธอได้

พบเจอณัฐพลอุ้มฝนทิพย์อยู่
บาดแผลที่อยู่บนหน้าผากและเข่าของเธอ หมอทำแผลให้ ขาของณัฐพลอยู่ ในอ้อมแขนของเขาและคุยกันด้วยใบหน้ายิ้ม แย้มแจ่มใส

เรียบร้อยแล้ว มัดพันแผลขาวๆอยู่ ตอนนี้เธอกำลังนั่งบนต้น

สายตาของเขามองฝนทิพย์อ่อนหวานมาก อ่อนโยนจนนิตา รู้สึกแสบตา

นิตาหยุดก้าวเท้าเดินไปข้างหน้า เธอเพียงแค่รู้สึกว่าร่างกาย ส่วนล่างยิ่งเจ็บปวดหนักขึ้น เธอเกือบจะหกล้ม

“เอ้า พี่นิตา พี่ยังอยู่ที่โรงพยาบาลหรอ “ฝนทิพย์มองเห็นเธอ

และเอ่ยถามด้วยความไร้เดียงสา

ณัฐพลก็เงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยสายตาเยือกเย็น

นิ้วมือที่วางลงข้างตัวของนิตาจับขึ้นแน่นๆอีกครั้ง เธอยกมุม ปากยิ้มขึ้น พูดด้วยเสียงอันแหบแห้งฉันไปทำแท้งแล้ว ลูกที่มี สายเลือดของคุณณัฐพล ฉันทำแท้งไปแล้ว

เธอทั้งพูดทั้งยกขนตาทีสั่นอยู่ขึ้น มองไปผู้ชายตัวสูงๆคนนั้น

แสงไฟของโรงพยาบาลขาวมากจนสดใส ฉายรังสีบน ดวงตาสดใสของนิตา แสงไฟสว่างและหักอย่างประณีต เหมือน เป็นดาวที่สว่างๆกระจายบนท้องฟ้ามืดดำ

หัวใจของณัฐพลเหมือนกับถูกเป็นแทงทันใดนั้น มีความคิด ที่สลับซับซ้อนผ่านไปในใจของเขา แต่ก็หายไปอย่างรวดเร็ว

“ยังรู้ตัวอยู่”ณัฐพลพูด เขาอุ้มฝนทิพย์ไว้แล้วเดินผ่านเธอ โดยไม่เปลี่ยนสีหน้า “แท้งก็แท้งไปแล้ว รีบไปพ้นๆ อย่ามาขวางหู ขวางตาที่โรงพยาบาล

ร่างกายของนิตาสั้นขึ้นอีก ในที่สุดเธอหกล้มลงไปโดยที่ยืนไม่ ตรงดี ขาของเธอไร้แรง แล้วคุกเข่าลงบนพื้น

ตอนนี้เวลาเที่ยงคืนแล้ว บนทางเดินระเบียงไม่มีเสียง

เงียบเหงามาก เสียงที่เธอหกล้มได้ยินชัดเจนมาก

แต่ว่าณัฐพลไม่ได้หยุดเดินแม้แต่หนึ่งวินาที

“พี่ณัฐพล สีหน้าของพี่นตาไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เราส่งเธอกลับ บ้านก่อนไหมคะ”ฝนทิพย์พูดด้วยความห่วงใย

“ไม่ต้องสนใจเธอหรอก ตัวเรื่องมาก”นี่คือคำตอบของณัฐพล มุมปากของนิตาค่อยๆยกขึ้นยิ้ม แต่ปลายตาน้ำตาไหลลงจาก มุมตา

สุดท้าย เธอพักอยู่ที่โรงพยาบาลไปหนึ่งคืน ความเจ็บปวด ในท้องเจ็บมากหลังผ่าตัดทำแท้ง ทำให้เธอไม่สามารถเดินได้ จริงๆหลังจากพักที่โรงพยาบาลไปหนึ่งคืนแล้ว วันที่สอง ตอน เย็นเธอจ่ายค่าห้องทั้งหมดแล้วนั่งรถแท็กซี่กลับบ้าน

แต่พอเปิดประตู เธอก็ได้เห็นฝนทิพย์ คนที่เธอไม่อยากเจอ มากที่สุดนั่งบนโซฟาอยู่ห้องรับแขก

“พี่นิตา กลับมาแล้วหรอ”

ฝนทิพย์นั่งนอนอยู่บนโซฟาด้วยท่าทางสง่างาม พลางชมเล็บที่เพิ่งทำด้วย พลางพูดคำสั่ง รีบไปเอาน้ำมาหนึ่งแก้วให้ฉัน สิ ต่อจากไปนี้ เธอต้องดูแลฉันให้ดีๆที่บ้านนี้แล้ว”

นิตาขมวดคิ้วมองเธอ” ใครอนุญาตให้เธอเข้ามาที่นี่

ฝนทิพย์นั่งตรงขึ้น “พี่ณัฐพลสิคะ เขาบอกว่าฉันเจ็บเข่าไม่ สะดวกเดิน บอกให้พักอยู่ที่นี่ ให้พี่มาดูแลฉัน

นิตาเพิ่งทําแท้ง เธอดูแลตัวเองก็ไม่ไหว จะดูแลเธอได้ยังไง?

เธอไม่อยากทะเลาะกับฝนทิพย์ที่นี่ ไม่งั้นไอ้ตัวช่างเล่นละครนี้ จะไปฟ้องต่อหน้าณัฐพลว่าถูกเธอพาล นิตาหันหลังเดินไปทันที

เพิ่งเดินไปสองก้าว ร่างกายตัวสูงๆปรากฏอยู่หน้าประตู

เป็นณัฐพล

“พี่ณัฐพล….. ฝนทิพย์รับอ้าปากพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน

“พี่กลับมาแล้ว”

ณัฐพลพยักหน้าต่อฝนทิพย์ แล้วสายตาเย็นชาก็มองไปทาง

“มาก็มาแล้ว เอกสารฉบับนี้ เซ็นชื่อสิ เขาทิ้งเอกสารที่จับอยู่ในมือบนโต๊ะน้ำชา

นิตามองไปทางเอกสาร ตัวอักษรใหญ่ๆบนเอกสาร เอกสาร หย่า”ทำให้เธอรู้สึกแสบตามาก จนน้ำตาจะม้วนในตา

เธอลืมตา เขม็งตรงดวงตาของณัฐพล แล้วค่อยๆพูดว่า “โทษที คุณณัฐพล การแต่งงานของเรา ฉันไม่อยากหย่าแล้ว
อยากจะทําให้เธอเสียทุกอย่างไป แล้วออกจากที่นี่ ให้เขาได้ คบกับฝนทิพย์?

ฝันไปเถอะ

ณัฐพลจ้องมองเธอด้วยสายตาเย็นชา “คุณพูดอีกที

นิตามองตรงสายตาที่เต็มไปด้วยเย็นยะเยือกของณัฐพล เธอไม่กลัวสักหน่อย แล้วออกเสียงพูดทุกคำอย่างชัดเจน ฉันพูด แล้ว ฉันไม่หย่า คุณณัฐพล คุณไม่ยอมให้ฉันมีที่ยืน คุณฆ่าลูก ของฉัน ตอนนี้ฝนทิพย์กลับมาแล้ว คุณจะรีบให้ฉันออกไปจาก บ้านนี้แล้วอยู่กับเธอสองคน? เป็นไปไม่ได้ คุณทำลายชีวิตของ ฉัน ฉันก็ไม่ปล่อยให้คุณอยู่ได้มีความสุขด้วย ฉันไม่มีวันหย่ากับ คุณ”

ณัฐพลเขม็งเธอด้วยสายตามืดลึก เขาเดินไปข้างหน้า ใช้มือ ใหญ่ๆบีบคอเรียวเล็กๆของนิตา

เพียงพริบตาเขาใช้แรงหนักกว่านิดหนึ่ง คอเรียวอ่อนแอขนาด นี้ของนิตาที่อยู่ในมือเขา อาจจะถูกตัดออกได้

“นิตา คุณอย่าคิดว่าผมไม่กล้าทำอะไรต่อคุณ เอกสารฉบับนี้ คุณรีบเซ็น ให้ผมเดี๋ยวนี้เขาขู่เธอด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ใน ขนาดเดียวกันนิ้วมือของเขาออกแรงด้วย ทำให้เธอรู้สึกหายใจ ยากและเจ็บ