บทที่ 761 ถังจื่อซีประกาศอย่างมาดเข้มว่า คนนี้คือพ่อของ ฉัน (9)

“โอเคค่ะแด๊ดดี้”ถังจื่อตอบอย่างเชื่อฟัง จากนั้นก็หอมแก้ม คุณชายสามเย่อีกครั้ง

รอยยิ้มบนใบหน้าของคุณชายสามเย่ไม่ขาดสาย ยิ้มเหมือน

ดอกไม้ไม่มีผิด

เลขาหลิวรู้สึกมึน เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นประธานยิ้มอย่างนี้ เลขาหลิวคิดว่าตอนนี้ไม่รู้หัวใจของท่านประธานจะสวยงาม เพียง ใดแล้ว?

เลขาหลิวกำลังคิดอยู่ ดวงตาคู่ฉลาดปราดเปรื่องของเด็กน้อย ถังจื่อซีก็หันมากะทันหัน

เลขาหลิวสบตาของถังจื่อซีก็ชะงัก เจ้าหญิงน้อยมีอะไรจะสั่ง การหรือ?

“เลขาหลิวได้ยินหรือยังคะ? แดดดี้ของหนูให้คุณช่วยตีเธอ ถังจื่อซีไม่ใช่เด็กไร้เหตุผล แต่เธอเป็นคนที่รู้ความ เป็นเด็กที่เชื่อ ฟังมาก

เพียงแต่คำพูดของเจ้าเยวหรูในวันนี้เหยียบโดนเขตหวงห้าม ของเธอ ทำให้เธอต้องลงมือ

และตอนนี้เธอไม่อยากเห็นหน้าหญิงชั่วร้ายคนนี้ เธอคือ…..
“เรื่องที่ไม่ต้อง เพราะเมื่อกี้หนูแล้ว คุณช่วยไล่พวกเธอไปก็ พอค่ะ”ถังจื่อซื้อยากให้เลขาหลิวไล่สองแม่ลูกนี้ไปให้พ้น คน อย่างนี้เธอไม่อยากคบค้าสมาคมด้วย

“ไอ้เด็กบ้า ฉันจะฉีกแกเป็นชิ้น”เจ้าเยวหรูเห็นถึงจื่อทำหน้า รำคาญเหมือนไล่แมลงวัน เพลิงโกรธในใจเธอลุกขึ้นไม่ขาดสาย ปกติเธอเที่ยวตามจับนั่งจิ้งจอกจนเคยชิน เวลานี้เลยงัดกิริยา

พวกนั้นออกมาใช้

“เมื่อกี้ยังโดนแตะไม่เข็ดใช่ไหม? “คุณชายสามเยู่หันหน้าไป กวาดสายตามองเธออย่างเย็นชาแวบหนึ่ง ศึกครานี้เด็กนั้นถึงจื่อ

ชนะขาดลอย คุณชายสามเย่เลยอารมณ์ดี อีกอย่างเด็กน้อย ถังจื่อซีก็ไม่ถือสา แค่อยากให้ไล่พวกเขาไป

ไม่เช่นนั้น คุณชายสามเย่องใช้ให้คนไล่สองแม่ลูกคู่นี้ไปนาน

แล้ว

เลขาหลิวไม่ต้องลงมือก็มีคนไล่สองแม่ลูกเจ้าเยวหรูออกไป แล้ว

“หนูเก่งจังเลย”ยามนี้เลขาหลิวมองถังจื่ออย่างเลื่อมใส เด็ก อายุไม่ถึงห้าขวบมีทักษะการต่อล้อต่อเถียงขึ้นขั้นนี้แล้ว?

เขายังละอายใจที่เทียบไม่ได้เลย ทำไมเด็กหญิงตัวน้อยๆคนนี้ถึงเก่งอย่างนี้นะ?
“อืม แค่ทั่วไป ทั่วไป คุณไม่ต้องนับถือหนูหรอก”ถังจื่อซีมอง เลขาหลิวอย่างเบาบาง พลาง โบกมืออย่างไม่สนใจ

ราศีราชนหญิงขนานแท้

“ไม่ อานับถือหนูจริงๆ หนูเป็นราชนหญิงของอา”เลขาหลิว เห็นสีหน้าเด็กน้อยถึงจื่อซีที่เรียบเฉยอย่างสุขุมก็ยิ่งเลื่อมใสมาก ขึ้น

“ไม่ หนูไม่ใช่ราชันหญิง หนูเป็นเจ้าหญิงน้อย”ถังจื่อ ชะงัก จากนั้นก็แก้ไขคําผิดอย่างจริงจัง

คุณแม่ต่างหากที่เป็นราชันหญิง ส่วนเธอนั้นเป็นเจ้าหญิง

“อืม อืม เจ้าหญิงน้อย ได้โปรดรับความศรัทธาของอาไว้ด้วย ตัวเลขาหลิวยังคิดไม่ถึงเลยว่าตนจะภักดีขนาดนี้ นับถือมาก เลยใช่เปล่า?

คุณชายสามเล่มองเลขาหลิวด้วยตาหรี่ พลางแฝงความ อันตรายอย่างเลือนราง เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจที่เลขาหลิวแย่ง ความสนใจจากถังจื่อซีไป

“เจ้าหญิงน้อยชื่ออะไรเหรอ? “แต่เวลานี้เลขาหลิวหลงใหล เด็กน้อยถังจื่อซีมาก ไม่รับรู้ถึงความไม่พอใจของท่านประธาน เอาซะเลย

ได้ยินเลขาหลิวถาม ดวงตาคุณชายสามเผ่พลันกะพริบ ใช่ แล้ว ถึงตอนนี้เขายังไม่รู้ว่าเด็กผู้หญิงคนนี้ชื่ออะไรเลย
เขาลืมถามเสียสนิท

“หนูชื่อถังจื่อ “ถังจื่อซีเอ่ยชื่อตัวเองอย่างองอาจ เพราะตรง หน้าคือพ่อของเธอ ไม่ใช่คนอื่น ดังนั้นเธอไม่จำเป็นต้องปิดบังชื่อ ของตัวเอง

คุณชายสามเย่”…

แซ่ถัง? ไม่รู้เพราะเหตุใด ได้ยินเธอบอกว่าแซ่ถัง คุณชาย สามเย่ก็รู้สึกไม่สบายขึ้นมาเล็กน้อย

ใต้หล้านี้มีคนแซ่ถังถมเถ?

ก่อนหน้านี้ เพราะถังไปเรียนทำให้เขาอคติต่อแซ่ถัง แต่ตอนนี้

ถังไปเขียนไม่ได้มีผลกระทบต่อเงินลั่วถึงแล้ว ถ้าตามหลักแล้ว

เขาไม่น่าจะมีอคติต่อแซ่ถังแล้วนะ แต่ไม่รู้เพราะอะไรเขาได้ยินเด็กน้อยคนนี้แซ่ถังก็รู้สึกอารมณ์

ไม่ดี?

เลขาหลิวชะงัก จากนั้นก็ถอนหายใจเบาๆ ที่แท้เด็กผู้หญิงคน นี้แซ่ถัง งั้นต้องไม่ใช่ลูกของท่านประธานแล้วแหละ

หากเป็นลูกของท่านประธาน ถึงแม้จะเป็นลูกนอกสมรสก็ตาม แม่ของเด็กผู้หญิงคนนี้คงต้องให้เธอแซ่เย่แน่ๆ?

ถึงแม้ไม่ใช่ลูกสาวของท่านประธาน แต่ก็ไม่ส่งผลต่อการ นับถือของเขาที่มีต่อเจ้าหญิงน้อยเลย

“เจ้าหญิงถังจื่อซีหน้าตาสวยงาม ใครเห็นใครก็รัก ดอกไม้เห็นดอกไม้ก็จะบานสะพรั่ง”เลขาหลิวชมด้วยใจจริง ทุกคําพูด ล้วนเอ่ยออกมาจากใจ

“แน่นอน หน้าตาหนูเหมือนแม่มาก”ถังจื่อซีไม่ได้ถ่อมตัว พลางเงยหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจ แม่ของเธอสวยที่สุดสวยที่สุด ไปเลย เธอก็รักสวยรักงามมากคนหนึ่ง

“แม่หนูเป็นใคร? “คุณชายสามเแอบถอนหายใจแล้วรีบ ถาม อันที่จริงก่อนหน้านี้เขาก็อยากถามประโยคนี้เต็มทน แต่ไม่ ได้ถามสักที หรืออาจพูดได้ว่าไม่กล้าถาม กลัวถามแล้วจะผิด หวัง…….

บัดนี้ถังจื่อซีลืมสิ่งที่พี่ชายกำชับไปจนหมดสิ้นแล้ว

ใบหน้าเล็กน้อยถึงจื่อซีเงยขึ้นมองเยซื้อเฉิน มุมปากยกขึ้นยิ้ม ให้เขา จากนั้นพูดว่า “หม่ามีของหนูคือ…….

บังเอิญที่เวลานี้ถังจื่อซีเห็นเงินถั่วนิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ ดวงตาถังจื่อซีสว่างไสว มองเงินถั่วถึงด้านหน้าพร้อมกับเรียก เสียงดัง “หม่ามี้…….………

ได้ยินถังจื่อเรียก เยซื้อเฉินก็รีบมองตามเธอไป จากนั้นก็เห็น เงินถั่วนิ่งที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก

ถึงระยะทางจะไกลอยู่บ้าง แต่คนนั้นคือเงินมั่วนิ่ง คือผู้หญิง ของเขา เขาจําไม่ผิดอยู่แล้ว

มีชั่วขณะหนึ่ง หัวใจเย่ซือเฉินสั่นระรัว แม่ของเด็กผู้หญิงคนนี้ คือเงิน วฉิง?
คือเงินลั่วนิ่งจริงๆเหรอ?

งั้นก็เป็นลูกสาวของเขาจริงๆล่ะ?

คืนห้าปีก่อนเขากับเงินถั่วนิ่งเคยหลับนอนกัน ครั้งนั้นเป็นครั้ง แรกของเงินลั่วฉิง เด็กคนนี้ดูแล้วอายุประมาณห้าขวบ มันเข้า ข่ายมากเลยทีเดียว

ดังนั้นถ้าเด็กคนนี้เป็นของเงินถั่วนิ่งก็ต้องเป็นของเขาด้วย

นาทีนี้คุณชายสามเย่รู้สึกว่าตัวเองจะลอยแล้ว เขาตื่นเต้นจน มือสั่นเล็กน้อย

ถึงแม้หลังจากที่เขารู้ว่าเป็นถั่วนิ่งมีลูกไม่ได้ จึงตัดสินใจไม่เอา ลูกแล้ว แต่อันที่จริงเขาก็อยากได้ลูกของเขากับเงินถั่วนิ่งสักคน

และเด็กคนนี้ก็น่ารักมากขนาดนี้ ทำให้เอ็นดูขนาดนี้ เวลานี้เป็นชั่วนิ่งเพิ่งออกจากห้องน้ำ เพราะเธอเห็นเห้องถึงอ ยู่ทางนี้ จึงเดินเข้ามาหาเห้อถุงถุง

เธอก็สังเกตเห็นผ่านๆแล้วว่ามุมหนึ่งที่อยู่ไกลออกไปมีคนมุง กันอยู่ แต่เธอไม่ได้สังเกตเป็นพิเศษ

เพราะมีคนมุงดูเยอะขึ้นเรื่อยๆ คุณชายสามเย่กับถังจื่อซีจึงถูก ล้อมอยู่ด้านใน ดังนั้นเป็นชั่วนิ่งจึงไม่เห็นพวกเขา

เพียงแต่ว่าเธอได้ยินเสียงลูกสาวเธอเรียกกะทันหัน

ได้ยินจื่อซีของเธอกำลังเรียกว่าหม่ามีอยู่

ซึ่งถังจื่อเห็นเธอผ่านช่องโหว่ของฝูงคน ถึงชื่อเรียกอย่างนี้ทุกคนจึงมองตามถังจื่อซี พร้อมกับเปิดทางให้ เด็กน้อยถึงจื่อซีสวยขนาดนี้ น่ารักขนาดนี้ พวกเขาเลยอยากรู้ ว่าผู้หญิงแบบไหนที่คลอดลูกสาวอย่างนี้ได้