บทที่ 687 เด็กทั้งสองคนไปพบพ่อ (5)

ดวงตาเงินลั่วนิ่งหรี่ขึ้น ผู้ชายรอยมีดบาดคนนี้รู้จักเธอ? เป็นไป ได้ยังไง……

จากการตอบสนองของชายคนนี้ เป็นลั่วจึงมั่นใจมากกับจุดที่

ว่า ผู้ชายคนนี้รู้จักเธอ

เมื่อสักครู่ผู้ชายคนนี้เห็นเธอก็หวาดกลัวเป็นพิเศษ จนทำให้ ลืมปกปิดอารมณ์

ทว่าเป็นลั่วนิ่งแน่ใจว่าเธอไม่เคยเจอหน้าคนนี้มาก่อน!!

เงินถั่วนิ่งยังสังเกตเห็นว่า ตอนที่เขาเห็นเธอในความตกใจ เพื่อความกลัวไว้ ซึ่งเป็นความกลัวหลังก่อเหตุชนิดหนึ่ง

กลัว? ก่อนหน้านี้หน้าเขาไม่เปลี่ยนสี ไม่ว่าตำรวจจะถามเช่น ไร เขาก็ไม่ตอบและไม่กลัวเลยสักนิด แต่ทำไมเห็นเธอแล้ว กลัว?

หน้าตาเธอกับเงินหรวนหรวนไม่เหมือนกันเลย ถึงเธอกับเงินห รวนหรวนจะเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน แต่กลับไม่มีจุดเหมือนกันสักที่

เงินถั่วนิ่งเหมือนเห็นเขาคิดอะไรได้ จากนั้นก็ถอนหายใจเบาๆ ความกลัวนั้นก็หายวับไปด้วย แน่นอนความตกใจก็ถูกปกปิดไว้ เช่นกัน

อันที่จริงอารมณ์ของเขาแปรปรวนรวดเร็วมาก ความตกใจก็ข้อมูลพวกนี้ทำให้เป็นลั่วฉิงประเมินความมาก

เงินถั่วหน้าผู้ชายก่อน

บัดเธอไม่ได้ปลอมตัว

จากอารมณ์ที่แปรปรวนของผู้ชายเมื่อครู่ เป็นถึง สันนิษฐานว่าจากนั้นชายรอยบาดตอบสนองได้ เขาเลยโล่งอกและ

เงินถั่วนิ่งว่าเธอหน้าตาเหมือนแม่ของเธอมาก ดังมีเป็นไปได้สูงผู้ชาย

แล้วความกลัวของเขาเกิดจากสาเหตุใด? ผู้ชายคนนี้เคยอะไรกับ

วินาทีนั้น หัวใจเป็นถั่วเหมือนบีบ พูดตามตรงเธอไม่หวัง ให้เรื่องเป็นอย่างที่เธอคาดเดา เพราะผู้ชายคนเป็นโจรอำมหิต เกี่ยวพันพวก

ผมสังเกตเห็นผู้ชายมีแผลตกใจเมื่อเห็นพี่สะใภ้สาม เขา เหมือนนอกออกมากนักแต่หน้าตกใจของแผลเป็นพอออก
ถังหลินหรี่ตาขึ้นมองผู้ชายรอยแผลเป็นนั้น ดวงตาคู่นั้นค่อยๆ เย็นเยียบทีละนิด

ภายในห้องสืบสวน ชายรอยแผลเป็นกลับคืนสู่สีหน้าเดิม ไม่ ว่าตำรวจจะถามอะไร เขาก็ไม่เอ่ยปาก หน้าไม่เปลี่ยนสี

เงินลั่วจึงมองชายรอยแผลเป็นแวบหนึ่ง จากนั้นก็นั่งลงด้าน

ข้าง

ตอนนี้เป็นชั่วนิ่งนั่งอยู่ด้านซ้ายมือของชายรอยแผลเป็น ตอนที่ เงินถั่วงนั่งลง พบว่าชายรอยแผลเป็นเบือนหน้าเอียงไปด้าน ขวา เธอยังเห็นขาของเขาสั่นแบบควบคุมไม่ได้

ซึ่งเพียงพอที่จะแสดงว่า เขากลัวเธอ จึงมีการตอบสนองด้วย สัญชาตญาณเช่นนี้

ตำรวจไต่สวนต่อ แน่นอนชายรอยแผลเป็นยังคงไม่ส่งเสียง

เหมือนเดิม

“พวกนายทำอะไรแม่ของฉัน ตอนนี้นายจะพูดไหม? “ดวงตา เงินถั่วนิ่งมองไปยังชายรอยแผลเป็น พลางเอ่ยปากพูดกะทันหัน

ชายรอยแผลเป็นร่างกายแข็งทื่ออย่างเห็นได้ชัด สีหน้าเขา เปลี่ยนไปอีกครั้ง เขาอยากหันหน้าไปมองเงินถั่วนิ่ง แต่สุดท้ายก็ อดกลั้นไว้

จากนั้นเป็นลั่วนิ่งพบว่าเขาถอนหายใจเบาๆ เห็นการถอน หายใจของเขา ดวงตาเงินลั่วนิ่งก็กะพริบรัวๆ

“คุณตำรวจ ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่? “หลังชายรอยแผลเป็นควบคุมอารมณ์ผิดปกติของตัวเองไม่อยู่ จึงหันไปมอง เงินลั่วฉิงพลางแกล้งทำเป็นไร้เดียงสา ไม่รู้เรื่อง

ขายรอยแผลเป็นเรียกว่าคุณตำรวจ เห็นได้ชัดว่าเขาคิดว่า เงินลั่วจึงเป็นตำรวจ ดังนั้นจึงกลัวขนาดนี้

มุมปากเงินถั่วนิ่งยิ้มเย็นออกมา ก่อนหน้านี้เขาไม่แม้แต่จะพูด เพียงคำเดียว การตอบของเขาในตอนนี้ฟ้องถึงความ กระวนกระวายใจของเขา เท่ากับรับสารภาพโดยไม่ต้องบีบ บังคับ

ฉะนั้นเป็นลั่วจึงรู้ว่าตัวเองเดาถูกแล้ว

ตำรวจที่อยู่ในห้องสืบสวนทั้งสองนายรู้สึกสงสัย แต่พวกเขาก็ รู้ความเก่งกาจของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังดี ดังนั้นจึงไม่ได้พูด อะไร

เงินถั่วนิ่งไม่ได้พูดอะไรมากอีกก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้อง

สืบสวน

“พี่สะใภ้สามที่พูดเมื่อกี้แปลว่าอะไร? “ด้านนอกห้องสืบสวน สามารถได้ยินบทสนทนาจากด้านใน คุณชายห้านิ่งไม่เข้าใจสิ่ง

ที่เป็นลั่วฉิงพูด

เวลานี้สีหน้าถังหลินหนักอึ้ง มีความตึงเครียดแบบเลือนราง เขามองเงินถั่วนิ่ง รอให้เป็นลั่วจึงตอบ

“ฉันก็แค่เดา”เงินลั่วจึงไม่ได้อธิบาย รายละเอียดยิบย่อยบาง อย่างก็พูดไม่ชัดเจน
“น้องเคาถูกอย่างชัดเจนถังหลินเม้มปาก จากนั้นก็เอ่ยปาก พูด ซึ่งน้ำเสียงของเขาเวลานี้แหบแห้งหลายส่วน หากฟังดีๆ อาจ ได้ยินเสียงสั่นเบาๆด้วย

“แต่พวกเขาน่าจะไม่เคยลงมือทำร้ายแม่ของฉันเป็นลั่วนิ่งรู้ว่า ถังหลินกำลังเครียดอะไรอยู่ หรืออาจบอกว่าถังหลินน่าจะรู้สึก กลัวเล็กน้อย ตอนแรกที่เธอเห็นการตอบสนองของผู้ชายคนนี้ เธอก็รู้สึกกลัวเหมือนกับถังหลิน

“น้องรู้ได้ยังไง? “ดวงตาถังหลินกะพริบ ใบหน้ามีความสงสัย หลายส่วน

“เมื่อกี้ ตอนฉันถามประโยคนี้ การตอบสนองแรกของเขาคือ ตกใจกลัว แต่จากนั้นเขาถอนหายใจเบาๆหนึ่งครั้ง สีหน้ามี ความโชคดีหลายส่วน ซึ่งเป็นการตอบสนองโดยสัญชาตญาณ ไม่อาจเป็นเท็จได้ และสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกดีใจมีคำอธิบายเพียง อย่างเดียว ซึ่งก็คือเขาไม่ได้ก่อเหตุกับแม่ของฉัน” ตอนที่ เงินถั่วนิ่งพูดคำนี้ ระดับเสียงขึ้นลงเล็กน้อย

ผลลัพธ์เช่นนี้ ไม่เพียงแต่คนนั้นรู้สึกดีใจ เธอก็รู้สึกดีใจด้วย เช่นกัน

“ดูจากเงินหรวนหรวนก็รู้ว่า พวกเขาโหดร้ายมาก ผู้หญิงคน หนึ่งได้รับการทารุณกรรมเพียงนั้น สภาพกายสภาพใจคงจะ แหลกสลายแน่ๆ ถึงแม้ช่วยชีวิตออกมาได้ แต่ก็ไม่แน่ว่าจะมีแรง ขับเคลื่อนให้มีชีวิตต่อหรือไม่ หากสถานการณ์และสภาพจิตใจดี หน่อย ถึงจะมีชีวิตอยู่ต่อไป แต่ก็คงไม่อาจเดินออกจากอดีตที่ขมขื่นได้ ไม่มีทางใช้ชีวิตดังเช่นคนทั่วไปได้ แต่แม่ของฉันไม่ได้ เป็นอย่างนั้น ฉันไม่พบความผิดปกติมากมายจากแม่ของฉัน

“หรืออาจจะเกิดขึ้นก่อนหน้านี้? “อันที่จริงถังหลินยินดีเชื่อใน สิ่งที่เธอพูด แต่เขายังคงคิดความเป็นได้อื่นขึ้นมา

“ตอนที่ฉันเข้าไป เขามองแวบแรกก็คิดว่าฉันเป็นคุณแม่ แสดงว่าตอนนั้นแม่กับฉันคล้ายคลึงกันมาก โดยเฉพาะทางด้าน อายุ ดังนั้นอายุคุณแม่ตอนนั้นน่าจะเท่าๆกับฉันในตอนนี้ ตอน นั้นคุณแม่น่าจะมีอายุประมาณยี่สิบห้าปี ซึ่งแสดงว่าเรื่องนี้เกิด ขึ้นเมื่อยี่สิบปีก่อน ตอนนั้นต้องคลอดฉันแล้วแน่ๆ”เงินมั่วนิ่งนึก จุดนี้ได้ตอนที่อยู่ในห้องสืบสวนแล้ว